Joe Frazier: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Nie podano opisu zmian Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej) |
AndrzeiBOT (dyskusja | edycje) m Poprawa linkowań po przenosinach artykułów oraz drobne redakcyjne przy użyciu AWB |
||
| Linia 44: | Linia 44: | ||
8 marca 1971 roku bronił mistrzostwa w [[Madison Square Garden]] przeciw również niepokonanemu [[Muhammad Ali (bokser)|Muhammadowi Alemu]]. Po 15 rundach pojedynku, znanego jako "walka stulecia", wygrał na punkty Frazier, a Ali zanotował pierwszą porażkę w karierze (w ostatniej rundzie był nawet liczony po lewym sierpowym Fraziera). |
8 marca 1971 roku bronił mistrzostwa w [[Madison Square Garden]] przeciw również niepokonanemu [[Muhammad Ali (bokser)|Muhammadowi Alemu]]. Po 15 rundach pojedynku, znanego jako "walka stulecia", wygrał na punkty Frazier, a Ali zanotował pierwszą porażkę w karierze (w ostatniej rundzie był nawet liczony po lewym sierpowym Fraziera). |
||
Frazier stracił tytuł w 1973 roku w [[ |
Frazier stracił tytuł w 1973 roku w [[Kingston]] na [[Jamajka|Jamajce]] na rzecz [[George Foreman|George’a Foremana]], mistrza olimpijskiego z [[Boks na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1968|igrzysk w Meksyku]]. Przegrał z nim przez TKO w drugiej rundzie. Była to pierwsza porażka Fraziera w zawodowej karierze. |
||
Do 1976 roku stoczył jeszcze 6 walk, z których 3 przegrał: ponownie z Foremanem i dwukrotnie z Alim. Ostatnia walka z Alim z 1 października 1975 roku w [[Manila|Manili]] na [[Filipiny|Filipinach]] przeszła do historii jako ''Thrilla in Manila''. Frazier przegrał przed czasem, gdy jego trener nie pozwolił mu wyjść do ostatniej, 15. rundy z powodu opuchlizny oczu uniemożliwiającej widzenie. Ali uznał tę walkę za najtrudniejszą w swojej karierze − po ogłoszeniu wyniku zasłabł z wyczerpania. |
Do 1976 roku stoczył jeszcze 6 walk, z których 3 przegrał: ponownie z Foremanem i dwukrotnie z Alim. Ostatnia walka z Alim z 1 października 1975 roku w [[Manila|Manili]] na [[Filipiny|Filipinach]] przeszła do historii jako ''Thrilla in Manila''. Frazier przegrał przed czasem, gdy jego trener nie pozwolił mu wyjść do ostatniej, 15. rundy z powodu opuchlizny oczu uniemożliwiającej widzenie. Ali uznał tę walkę za najtrudniejszą w swojej karierze − po ogłoszeniu wyniku zasłabł z wyczerpania. |
||
Po drugiej porażce z Foremanem, w 1976 roku Frazier wycofał się ze startów. W 1981 roku powrócił na jedną walkę, remisując z mało znanym Jumbo Cummingsem. |
Po drugiej porażce z Foremanem, w 1976 roku Frazier wycofał się ze startów. W 1981 roku powrócił na jedną walkę, remisując z mało znanym Jumbo Cummingsem. |
||
| Linia 81: | Linia 81: | ||
{{Kontrola autorytatywna}} |
{{Kontrola autorytatywna}} |
||
{{ |
{{SORTUJ:Frazier, Joe}} |
||
[[Kategoria:Amerykańscy bokserzy]] |
[[Kategoria:Amerykańscy bokserzy]] |
||
[[Kategoria:Medaliści Letnich Igrzysk Olimpijskich, Tokio 1964]] |
[[Kategoria:Medaliści Letnich Igrzysk Olimpijskich, Tokio 1964]] |
||
Wersja z 11:24, 25 paź 2015
| |
| Pseudonim |
Smokin' Joe |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Obywatelstwo | |
| Wzrost |
180 cm |
| Masa ciała |
90 - 104 kg |
| Styl walki |
praworęczny |
| Kategoria wagowa |
ciężka |
| Bilans walk zawodowych[a] | |
| Liczba walk |
37 |
| Zwycięstwa |
32 |
| Przez nokauty |
27 |
| Porażki |
4 |
| Remisy |
1 |
| Nieodbyte |
0 |
| |
| Strona internetowa | |
| ||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||||
| Strona internetowa | ||||||||||
Joseph William "Joe" Frazier (ur. 12 stycznia 1944 w Beaufort, zm. 7 listopada 2011 w Filadelfii) – amerykański bokser, złoty medalista olimpijski w wadze ciężkiej (Tokio 1964), niekwestionowany zawodowy mistrz świata w latach 1970-1973.
Kariera zawodowa
W zawodowym boksie zadebiutował w 1965 roku, po zdobyciu mistrzostwa olimpijskiego w Tokio. Po wygraniu 19 walk (w tym 17 przez nokaut) stoczył w 1968 roku zwycięską walkę z Busterem Mathisem o wakujący tytuł zawodowego mistrza świata wagi ciężkiej w wersji Komisji Sportowej Stanu Nowy Jork (z którym wcześniej przegrał jako amator i który miał reprezentować USA na olimpiadzie w Tokio, ale złamał palec). Tytuł ten obronił czterokrotnie, zanim w 1970 roku zmierzył się z Jimmym Ellisem w walce o pasy WBA i WBC. Frazier pokonał rywala przez TKO w 5. rundzie i został niekwestionowanym mistrzem świata.
8 marca 1971 roku bronił mistrzostwa w Madison Square Garden przeciw również niepokonanemu Muhammadowi Alemu. Po 15 rundach pojedynku, znanego jako "walka stulecia", wygrał na punkty Frazier, a Ali zanotował pierwszą porażkę w karierze (w ostatniej rundzie był nawet liczony po lewym sierpowym Fraziera).
Frazier stracił tytuł w 1973 roku w Kingston na Jamajce na rzecz George’a Foremana, mistrza olimpijskiego z igrzysk w Meksyku. Przegrał z nim przez TKO w drugiej rundzie. Była to pierwsza porażka Fraziera w zawodowej karierze.
Do 1976 roku stoczył jeszcze 6 walk, z których 3 przegrał: ponownie z Foremanem i dwukrotnie z Alim. Ostatnia walka z Alim z 1 października 1975 roku w Manili na Filipinach przeszła do historii jako Thrilla in Manila. Frazier przegrał przed czasem, gdy jego trener nie pozwolił mu wyjść do ostatniej, 15. rundy z powodu opuchlizny oczu uniemożliwiającej widzenie. Ali uznał tę walkę za najtrudniejszą w swojej karierze − po ogłoszeniu wyniku zasłabł z wyczerpania.
Po drugiej porażce z Foremanem, w 1976 roku Frazier wycofał się ze startów. W 1981 roku powrócił na jedną walkę, remisując z mało znanym Jumbo Cummingsem.
W sumie stoczył 37 zawodowych walk, z których wygrał 32 (27 przed czasem), 4 przegrał (3 przed czasem), a 1 zremisował. Pokonał takich pięściarzy jak: Muhammad Ali, Jimmy Ellis (dwukrotnie), Eddie Machen, Oscar Bonavena (dwukrotnie), Doug Jones, George Chuvalo, Manuel Ramos, Jerry Quarry (dwukrotnie), Bob Foster i Joe Bugner.
Trenerami pięściarza byli: Yancey Durham i Eddie Futch.
W 1990 roku został wpisany do International Boxing Hall of Fame (IBHOF). Trzykrotnie był wyróżniany przez magazyn The Ring tytułem pięściarza roku (1967, 1970, 1971).
7 listopada 2011 roku, w wieku 67 lat zmarł w hospicjum w Filadelfii. Powodem śmierci był nowotwór wątroby[1].
- ↑ Nie żyje Joe Frazier (dostęp:8/11/2011)
Linki zewnętrzne
| Poprzednik Muhammad Ali (zwakował) |
Mistrz świata wagi ciężkiej WBC 4 marca 1968 − 22 stycznia 1973 |
Następca George Foreman |
| Poprzednik Jimmy Ellis |
Mistrz świata wagi ciężkiej WBA 16 lutego 1970 − 22 stycznia 1973 |
Następca George Foreman |