Prenk Bib Doda: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m drobne merytoryczne |
m →Biografia: poprawa linków |
||
| Linia 22: | Linia 22: | ||
Był synem Bib Dody, kierującego klanem Gjonmarkaj, najbardziej wpływowym wśród [[Mirdyci|Mirdytów]]. Za udział w powstaniu antytureckim rodzina Gjonmarkaj została skazana na zesłanie, gdzie w 1870 zmarł ojciec Prenka. Prenk Bib Doda spędził dzieciństwo na dworze sułtańskim w [[Stambuł|Stambule]]. W 1876 powrócił do Albanii i należał do organizatorów powstania w 1877. Ponownie uwięziony przez Turków został internowany w [[Anatolia|Anatolii]]. Uwolniony w 1908 po wybuchu rewolucji młodotureckiej powrócił do Orosh. W 1911 był jednym z przywódców powstania antyosmańskiego. Wspólnie z [[Terenzo Tocci|Terenzem Toccim]] tworzył tymczasowe władze albańskie w [[Okręg Mirdita|okręgu Mirdita]]. |
Był synem Bib Dody, kierującego klanem Gjonmarkaj, najbardziej wpływowym wśród [[Mirdyci|Mirdytów]]. Za udział w powstaniu antytureckim rodzina Gjonmarkaj została skazana na zesłanie, gdzie w 1870 zmarł ojciec Prenka. Prenk Bib Doda spędził dzieciństwo na dworze sułtańskim w [[Stambuł|Stambule]]. W 1876 powrócił do Albanii i należał do organizatorów powstania w 1877. Ponownie uwięziony przez Turków został internowany w [[Anatolia|Anatolii]]. Uwolniony w 1908 po wybuchu rewolucji młodotureckiej powrócił do Orosh. W 1911 był jednym z przywódców powstania antyosmańskiego. Wspólnie z [[Terenzo Tocci|Terenzem Toccim]] tworzył tymczasowe władze albańskie w [[Okręg Mirdita|okręgu Mirdita]]. |
||
Po powstaniu państwa albańskiego książę Wilhelm von Wied zaprosił Prenka Bib Dodę, aby ten objął stanowisko ministra spraw zagranicznych i zapewnił poparcie katolickich plemion północy dla nowych władz. W czasie powstania muzułmanów przeciwko Wiedowi, Prenk wziął udział w bitwie o [[Shijak]]. 23 czerwca 1914 wpadł w zasadzkę i dostał się do niewoli. Wkrótce został uwolniony pod warunkiem przysięgi, że nie będzie dalej walczył przeciwko rebeliantom. |
Po powstaniu państwa albańskiego książę [[Wilhelm zu Wied|Wilhelm von Wied]] zaprosił Prenka Bib Dodę, aby ten objął stanowisko ministra spraw zagranicznych i zapewnił poparcie katolickich plemion północy dla nowych władz. W czasie powstania muzułmanów przeciwko Wiedowi, Prenk wziął udział w bitwie o [[Shijak]]. 23 czerwca 1914 wpadł w zasadzkę i dostał się do niewoli. Wkrótce został uwolniony pod warunkiem przysięgi, że nie będzie dalej walczył przeciwko rebeliantom. |
||
W 1918 na kongresie albańskich działaczy narodowych w Durrës, Prenk Bib Doda został wybrany wiceprzewodniczącym<ref>Edith Stickney, Southern Albania Or. Northern Epirus in European International Affairs: 1912-1923, Stanford 1926, s.90</ref>. W tym czasie pozostawał w dobrych relacjach z brytyjskimi dyplomatami, czego nie akceptowali [[Włosi]] walczący o wpływy w Albanii. 22 marca udał się w podróż z [[Durrës]] do [[Shëngjin]] wraz z brytyjskim dyplomatą Edenem. W zasadzce, którą zorganizowała działająca na zlecenie Włochów banda Prenka Gjety Caku, Prenk Bib Doda zginął, a [[Brytyjczycy|Brytyjczyk]] został ranny. |
W 1918 na kongresie albańskich działaczy narodowych w Durrës, Prenk Bib Doda został wybrany wiceprzewodniczącym<ref>Edith Stickney, Southern Albania Or. Northern Epirus in European International Affairs: 1912-1923, Stanford 1926, s.90</ref>. W tym czasie pozostawał w dobrych relacjach z brytyjskimi dyplomatami, czego nie akceptowali [[Włosi]] walczący o wpływy w Albanii. 22 marca udał się w podróż z [[Durrës]] do [[Shëngjin]] wraz z brytyjskim dyplomatą Edenem. W zasadzce, którą zorganizowała działająca na zlecenie Włochów banda Prenka Gjety Caku, Prenk Bib Doda zginął, a [[Brytyjczycy|Brytyjczyk]] został ranny. |
||
{{Przypisy}} |
{{Przypisy}} |
||
== Bibliografia == |
== Bibliografia == |
||
* {{cytuj książkę |nazwisko= Czermiński |imię= Marcin| tytuł= Albania: Zarysy etnograficzne, kulturalne i religijne |miejsce= Kraków|rok= 1893|strony= | język= |isbn= }} |
* {{cytuj książkę |nazwisko= Czermiński |imię= Marcin| tytuł= Albania: Zarysy etnograficzne, kulturalne i religijne |miejsce= Kraków|rok= 1893|strony= | język= |isbn= }} |
||
Wersja z 23:19, 10 lis 2015
 Prenk Bib Doda (pierwszy z lewej) | |
| Data i miejsce urodzenia |
1860 |
|---|---|
| Data śmierci |
22 marca 1919 |
| Minister spraw zagranicznych Albanii | |
| Okres |
od 28 maja 1914 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
Prenk Bib Doda - (ur. 1860 w Orosh, zm. 22 marca 1919) – albański polityk, w 1919 minister spraw zagranicznych.
Biografia
Był synem Bib Dody, kierującego klanem Gjonmarkaj, najbardziej wpływowym wśród Mirdytów. Za udział w powstaniu antytureckim rodzina Gjonmarkaj została skazana na zesłanie, gdzie w 1870 zmarł ojciec Prenka. Prenk Bib Doda spędził dzieciństwo na dworze sułtańskim w Stambule. W 1876 powrócił do Albanii i należał do organizatorów powstania w 1877. Ponownie uwięziony przez Turków został internowany w Anatolii. Uwolniony w 1908 po wybuchu rewolucji młodotureckiej powrócił do Orosh. W 1911 był jednym z przywódców powstania antyosmańskiego. Wspólnie z Terenzem Toccim tworzył tymczasowe władze albańskie w okręgu Mirdita.
Po powstaniu państwa albańskiego książę Wilhelm von Wied zaprosił Prenka Bib Dodę, aby ten objął stanowisko ministra spraw zagranicznych i zapewnił poparcie katolickich plemion północy dla nowych władz. W czasie powstania muzułmanów przeciwko Wiedowi, Prenk wziął udział w bitwie o Shijak. 23 czerwca 1914 wpadł w zasadzkę i dostał się do niewoli. Wkrótce został uwolniony pod warunkiem przysięgi, że nie będzie dalej walczył przeciwko rebeliantom.
W 1918 na kongresie albańskich działaczy narodowych w Durrës, Prenk Bib Doda został wybrany wiceprzewodniczącym[1]. W tym czasie pozostawał w dobrych relacjach z brytyjskimi dyplomatami, czego nie akceptowali Włosi walczący o wpływy w Albanii. 22 marca udał się w podróż z Durrës do Shëngjin wraz z brytyjskim dyplomatą Edenem. W zasadzce, którą zorganizowała działająca na zlecenie Włochów banda Prenka Gjety Caku, Prenk Bib Doda zginął, a Brytyjczyk został ranny.
- ↑ Edith Stickney, Southern Albania Or. Northern Epirus in European International Affairs: 1912-1923, Stanford 1926, s.90
Bibliografia
- Marcin Czermiński: Albania: Zarysy etnograficzne, kulturalne i religijne. Kraków: 1893.
- Robert Elsie: Historical Dictionary of Albania. Scarecrow Press: 2010, s. 114. ISBN 978-0-8108-6188-6.
- Michael Schmidt-Neke: Entstehung und Ausbau der Königsdiktatur in Albanien (1912-1939): Regierungsbildungen, Herrschaftsweise und Machteliten in einem jungen Balkanstaat. Oldenburg: 1987. ISBN 978-3-486-54321-6. (niem.).