Laicyzacja: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana]

Usunięta treść Dodana treść

Jednokolumnowy

Wersja z 15:49, 28 lis 2015

Laicyzacja – proces polegający na zeświecczeniu instytucji i różnych przejawów życia społecznego, politycznego i kulturalnego oraz na uniezależnieniu ich od wpływów religii i kleru, często utożsamiana z wolnomyślicielstwem i ateizacją^[1]^[2].

W najszerszym zakresie pojęcie oznacza procesy zmierzające do ukształtowania człowieka o osobowości postępowej, sceptycznej i samodzielnej intelektualnie z racjonalistyczną postawą umysłową. Laicyzacja dotyczy też procesów przeciwnych sakralizacji zjawisk przyrody, faktów i instytucji społecznych^[3]. W polityce laicyzacja to świadome (programowe) działania władz, zmierzające do wyeliminowania wpływu religii na życie polityczne i społeczne za pomocą aktów prawnych. Na mocy aktów prawnych przeprowadzono m.in. (konfiskata dóbr kościelnych, sekularyzacja szkolnictwa, rozwiązanie konkordatu, odebranie przywilejów związkom wyznaniowym itp..

Najbardziej typowym przykładem laicyzacji jest decyzja o oddzieleniu Kościoła i państwa we Francji w roku 1905. Zazwyczaj programowo do laicyzacji społeczeństwa dążą partie lewicowe, w przeszłości zaś program laicyzacji prowadzono też np. w ZSRR. Ze względu na wpływy kultury zachodu dochodzi dzisiaj do laicyzacji życia nawet w krajach muzułmańskich, szczególnie w Maroku i Tunezji.

W sensie socjologicznym laicyzacja przejawia się słabnięciem więzi religijnych wśród wyznawców, a zwłaszcza spadkiem uczestnictwa w praktykach religijnych, zanikiem myślenia kategoriami religijnymi, itp.^[3].

W sensie psychologicznym laicyzacja przejawia się przez zmiany w postawach światopoglądowych, tj. odchodzenie od wiary w kierunku agnostycyzmu^{[potrzebny przypis]}, ateizmu, deizmu^{[potrzebny przypis]} lub indyferentyzmu religijnego.

Laicyzacja sztuki jest to pokazanie świeckiej sceny np. w malarstwie lub rzeźbie. Przedstawienie niezwiązane z wierzeniami czy z sacrum. Spotykana w okresie hellenistycznym.

Zobacz też

↑ René Rémond, Antonia Nevill: Religion and Society in Modern Europe. Malden, MA, U.S.A: Blackwell Publishers, 1999. (ang.).
↑ Leksykon historii Polski po II wojnie światowej 1944-1997 2003 ↓, s. 104,.
↑ ^a ^b Poniatowski 1969 ↓, s. 243, 244.

Bibliografia

Praca zbiorowa: Leksykon historii Polski po II wojnie światowej 1944-1997. Warszawa: 2003.
Zygmunt Poniatowski: Mały słownik religioznawczy. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1969.

Linki zewnętrzne

[1] René Rémond, Antonia Nevill: Religion and Society in Modern Europe. Malden, MA, U.S.A: Blackwell Publishers, 1999. (ang.).

[CITEREFLeksykon_historii_Polski_po_II_wojnie_światowej_1944-19972003104,-2] Leksykon historii Polski po II wojnie światowej 1944-1997 2003 ↓, s. 104,.

[CITEREFPoniatowski1969243,_244-3] Poniatowski 1969 ↓, s. 243, 244.

[1]

[2]

[3]

@@ Linia 3: / Linia 3: @@
 W najszerszym zakresie pojęcie oznacza procesy zmierzające do ukształtowania człowieka o osobowości postępowej, [[Sceptycyzm|sceptycznej]] i samodzielnej intelektualnie z [[Racjonalizm|racjonalistyczną]] postawą umysłową. Laicyzacja dotyczy też procesów przeciwnych [[Sakralizacja|sakralizacji]] zjawisk przyrody, faktów i instytucji społecznych{{odn|Poniatowski|1969|s=243, 244}}.
-W polityce laicyzacja to świadome (programowe) działania władz, zmierzające do wyeliminowania wpływu [[religia|religii]] na życie polityczne i społeczne za pomocą aktów prawnych ([[konfiskata]] dóbr kościelnych, [[sekularyzacja]] szkolnictwa, rozwiązanie [[konkordat]]u, odebranie przywilejów związkom wyznaniowym itp.).
+W polityce laicyzacja to świadome (programowe) działania władz, zmierzające do wyeliminowania wpływu [[religia|religii]] na życie polityczne i społeczne za pomocą aktów prawnych. Na mocy aktów prawnych przeprowadzono m.in. ([[konfiskata]] dóbr kościelnych, [[sekularyzacja]] szkolnictwa, rozwiązanie [[konkordat]]u, odebranie przywilejów związkom wyznaniowym itp..
 Najbardziej typowym przykładem laicyzacji jest decyzja o [[Rozdział Kościoła od państwa we Francji w 1905 r.| oddzieleniu Kościoła i państwa we Francji w roku 1905]]. Zazwyczaj programowo do laicyzacji społeczeństwa dążą partie [[lewica|lewicowe]], w przeszłości zaś program laicyzacji prowadzono też np. w [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|ZSRR]]. Ze względu na wpływy kultury zachodu dochodzi dzisiaj do laicyzacji życia nawet w krajach muzułmańskich, szczególnie w Maroku i Tunezji.