Pepin Krótki: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
bardzo ważne info, w końcu to twórca Europy
Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje)
Przekształcanie na Szablon:Władca infobox
Linia 1: Linia 1:
{{Władca kraju infobox
{{Władca infobox
| król = Pepin Krótki
|władca = Pepin Krótki
| tytulatura = Z łaski Bożej król Franków, Neustrii i Burgundii.
|imiona =
|tytulatura = Z łaski Bożej król Franków, Neustrii i Burgundii.
| grafika = [[Plik:Pépin the younger.jpg|166px]]
|grafika = Pépin the younger.jpg
|opis grafiki =
| tytuł = [[Królowie frankijscy|król Franków]]
| od = [[751]]
|herb =
| do = [[768]]
|opis herbu =
|faksymile =
| poprzednik = [[Childeryk III]]
|opis faksymile =
| następca = [[Karol Wielki]]
|dewiza =
| dynastia = [[Karolingowie]]
|1. tytuł = [[Królowie frankijscy|król Franków]]
| urodzony = [[714]]
| zmarł = [[24 września]] [[768]]
|1. od = [[751]]
| ojciec = [[Karol Młot]]
|1. do = [[768]]
| matka = [[Chrotruda]]
|1. koronacja =
| żona = [[Bertrada z Laonu]]
|1. poprzednik = [[Childeryk III]]
| dzieci = [[Karol Wielki]], [[Karloman I (król Franków)|Karloman]]
|1. następca = [[Karol Wielki]]
|dynastia = [[Karolingowie]]
| commons = Category:Pepin le Bref
|data urodzenia = [[714]]
|miejsce urodzenia =
|data śmierci = [[24 września]] [[768]]
|miejsce śmierci =
|przyczyna śmierci =
|miejsce spoczynku =
|ojciec = [[Karol Młot]]
|matka = [[Chrotruda]]
|rodzeństwo =
|1. związek = żona
|1. związek z = [[Bertrada z Laonu]]
|1. związek od =
|1. związek do =
|1. dzieci = [[Karol Wielki]], [[Karloman I (król Franków)|Karloman]]
|odznaczenia =
|commons = Category:Pepin le Bref
|wikiźródła =
|wikicytaty =
}}
}}
'''Pepin Krótki''', czasami '''Pepin Mały''' ([[język francuski|fr.]] ''Pepin le Bref'') (ur. [[714]] prawdopodobnie w [[Jupille]] koło [[Liège]], zm. [[24 września]] [[768]] w [[Saint-Denis (Seine-Saint-Denis)|Saint-Denis]]) – [[majordom]] [[Neustria|Neustrii]] i [[Burgundia|Burgundii]] (741–751), majordom [[Austrazja|Austrazji]] (747–751), król [[Frankowie|Franków]] od roku 751. Był synem [[Karol Młot|Karola Młota]] i Chrotrudy (Rotrudy) i majordomem [[Childeryk III|Childeryka III]], ostatniego króla [[Frankowie|Franków]] z dynastii [[Merowingowie|Merowingów]]. Ojciec [[Karol Wielki|Karola Wielkiego]].
'''Pepin Krótki''', czasami '''Pepin Mały''' ([[język francuski|fr.]] ''Pepin le Bref'') (ur. [[714]] prawdopodobnie w [[Jupille]] koło [[Liège]], zm. [[24 września]] [[768]] w [[Saint-Denis (Seine-Saint-Denis)|Saint-Denis]]) – [[majordom]] [[Neustria|Neustrii]] i [[Burgundia|Burgundii]] (741–751), majordom [[Austrazja|Austrazji]] (747–751), król [[Frankowie|Franków]] od roku 751. Był synem [[Karol Młot|Karola Młota]] i Chrotrudy (Rotrudy) i majordomem [[Childeryk III|Childeryka III]], ostatniego króla [[Frankowie|Franków]] z dynastii [[Merowingowie|Merowingów]]. Ojciec [[Karol Wielki|Karola Wielkiego]].

Wersja z 22:29, 25 sty 2016

Pepin Krótki
Ilustracja
podpis
król Franków
Okres

od 751
do 768

Poprzednik

Childeryk III

Następca

Karol Wielki

Dane biograficzne
Dynastia

Karolingowie

Data urodzenia

714

Data śmierci

24 września 768

Ojciec

Karol Młot

Matka

Chrotruda

Żona

Bertrada z Laonu

Dzieci

Karol Wielki, Karloman

Pepin Krótki, czasami Pepin Mały (fr. Pepin le Bref) (ur. 714 prawdopodobnie w Jupille koło Liège, zm. 24 września 768 w Saint-Denis) – majordom Neustrii i Burgundii (741–751), majordom Austrazji (747–751), król Franków od roku 751. Był synem Karola Młota i Chrotrudy (Rotrudy) i majordomem Childeryka III, ostatniego króla Franków z dynastii Merowingów. Ojciec Karola Wielkiego.

Biografia

Pepin Krótki dorastał w klasztorze w Saint-Denis[1]. Po śmierci ojca został majordomem królestwa wraz z bratem Karlomanem. Objął Neustrię i Burgundię. Przeciwko władzy obu braci wystąpił trzeci syn Karola Młota Griffo, syn Swanhildy bawarskiej. Obaj bracia zamknęli jednak Griffa w zamku Chévremont w pobliżu Liége[2]. 15 sierpnia 747 roku Karloman zrezygnował z władzy i został mnichem w klasztorze na Monte Cassino. Pepin przejął faktycznie całą władzę w królestwie Franków.

Pepin dokonał zamachu stanu, detronizując króla Childeryka III i został konsekrowany na króla Franków przez świętego Bonifacego w październiku 751 roku (lub w marcu 752) jako pierwszy władca z dynastii Karolingów. Wcześniej od papieża Zachariasza otrzymał poparcie w formie rozporządzenia, by tytuły królewskie nadawano tym, którzy realnie sprawują władzę. Jego prawo do władzy pozostawało jednak wciąż dyskusyjne. Dlatego też zawarł sojusz z papiestwem, zaproponowany przez kolejnego papieża – Stefana II − który zalegalizował jego władzę poprzez namaszczenie w dniu 28 lipca 754 roku w bazylice Saint-Denis pod Paryżem, a tym samym zobowiązywał go do obrony Rzymu przed Longobardami.

Był to akt niezwykłej wagi dla losów Państwa Papieskiego i stosunków państwo-kościół w następnych wiekach. Kościelne powiązania Karolingów sprzyjały formułowaniu idei o szczególnym posłannictwie Franków jako ludu Bożego. Jednocześnie spotkanie Pepina ze Stefanem II dało początek rytualnym formom kontaktów wzajemnych, które z różnym nasileniem obowiązywały w Europie przez resztę średniowiecza[3].

Latem 754 roku w pierwszej wyprawie na Longobardów pokonał ich króla Aistulfa i zmusił do ustępstw na rzecz papieża. Jednak już w 756 roku Aistulf złamał pokój i napadł na papiestwo. Pepin po raz drugi przekroczył Alpy i pokonał Longobardów. Wsparł jednocześnie ideę utworzenia nowego państwa kościelnego – Patrimonium Sancti Petri[4], które przetrwało aż do 1870 roku. Od tej chwili Karolingowie zajęli miejsce cesarzy bizantyjskich jako opiekunowie Kościoła i wiary[5].

W 740 roku poślubił swoją kuzynkę Bertradę z Laonu córkę hrabiego Laon Heriberta (Chariberta). Pepin Mały i Bertrada byli rodzicami Karola Wielkiego i Karlomana, którzy zgodnie z jego wolą podzielili państwo między siebie po jego śmierci. Ze związku tego przyszła na świat również córka Gizela, która została zakonnicą.

Miał 19 dzieci - 10 legalnych z 4 małżeństw oraz 9 nieślubnych.

  1. P. Riché, Karolingowie, s. 51.
  2. P. Riché, Karolingowie, s. 53.
  3. Gerd Althoff, Potęga Rytuału. Symbolika władzy w średniowieczu, Wydawnictwo Naukowej PWN, 2011.
  4. Ojcowizna św. Piotra.
  5. Jan Baszkiewicz, Historia Francji, Ossolineum 1978, s.25.

Bibliografia

  • Pierre Riché: Karolingowie: Ród który stworzył Europę. Warszawa: Dom Wydawniczy Volumen, 1997. ISBN 83-86857-13-7.

Szablon:Władca-Burgundia