Katedra Świętej Trójcy w Dreźnie: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
Nie podano opisu zmian
kat.
Linia 166: Linia 166:
[[Kategoria:Katolickie katedry Niemiec]]
[[Kategoria:Katolickie katedry Niemiec]]
[[Kategoria:Świątynie pod wezwaniem Trójcy Świętej]]
[[Kategoria:Świątynie pod wezwaniem Trójcy Świętej]]
[[Kategoria:Architektura baroku]]
[[Kategoria:Architektura barokowa w Niemczech]]
[[Kategoria:Miejsca spoczynku władców Polski]]
[[Kategoria:Miejsca spoczynku władców Polski]]

Wersja z 13:57, 9 lut 2016

Katedra Świętej Trójcy w Dreźnie
Kathedrale Ss. Trinitatis
katedra
ilustracja
Państwo

 Niemcy

Kraj związkowy

 Saksonia

Miejscowość

Drezno

Adres

{{{adres}}}

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Diecezja

drezdeńsko-miśnieńska

Wezwanie

Świętej Trójcy

Położenie na mapie Saksonii
Mapa konturowa Saksonii
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Położenie na mapie Niemiec
Mapa konturowa Niemiec
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:building}
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Katedra św. Trójcy (niem. Kathedrale Ss. Trinitatis) – świątynia katolicka usytuowana nieopodal rezydencji Wettynów na Starym Mieście w centrum Drezna; znana również w literaturze jako Kościół Dworski (niem. Hofkirche).

Historia

Katedra w nocy
Wnętrze kościoła, z widokiem na ołtarz główny i ambonę B. Permosera
Ołtarz główny – obraz A. R. Mengsa – Wniebowstąpienie
Organy G. Silbermana
Widok na kryptę elektorów saskich

Kościół Dworski jest jedną z największych nowożytnych budowli sakralnych wzniesionych na terenie Saksonii. Świątynia w stylu późnego baroku została wzniesiona na zlecenie Augusta III Sasa przez włoskiego architekta Gaetano Chiaveriego w latach 1739-1751. Pomocnikami Chiaveriego byli m.in. działający w Krakowie Francesco Placidi i Antonio Zucchi. Świadkiem budowy kościoła był Bernardo Bellotto, który w swoich widokach miasta ukazywał dopiero co powstający kościół. Kościół dedykowano Trójcy Przenajświętszej (Sanctissimae Trinitatis). Uroczysta msza święta z okazji konsekracji miała miejsce 29 czerwca 1751. Muzyczną oprawą tej mszy były dzieła Johanna Adolpha Hassego Messe in d-Moll oraz Te Deum in D-Dur. Konsekracji dokonał nuncjusz apostolski Polski i Toskanii, arcybiskup Albert von Archinto.

Podczas nalotu na Drezno 13 – 15 lutego 1945 kościół został zniszczony, w wyniku runięcia większości dachów do wnętrza. Ocalała wieża i większa część dekoracji rzeźbiarskiej elewacji zewnętrznych. W czerwcu 1945 odprawiono pierwszą mszę świętą. Odbudowa trwała do 1965. W 1980 dawny kościół dworski został podniesiony do godności katedry diecezji drezdeńsko-miśnieńskiej. Jest on jednocześnie siedzibą parafii na Starym Mieście.

Architektura

Kościół powstał na planie zbliżonym do owalu. Składa się z trzech naw, przy czym nawy boczne są dwukondygnacyjne; wyższą kondygnację tworzą empory. Podobną strukturę mają ambity, dzięki czemu można nawę główną obejść zarówno idąc emporami, jak i dolną kondygnacją, pełniącą rolę obejścia procesyjnego. Nakryta sklepieniem kolebkowym z lunetami nawa główna zamknięta jest półkoliście zarówno po stronie ołtarzowej, jak chórowej. Nawy boczne są zakończone kaplicami; Najświętszego Sakramentu i Św. Krzyża oraz Św. Jana Nepomucena i Św. Benona.

Chociaż kościół ten jest świątynią katolicką, jego wygląd, zwłaszcza wewnątrz, nacechowany jest wpływami tradycji saskiej architektury protestanckiej. Także z zewnątrz podziały na kondygnacje i liczba ciągów okien przypominają świątynię luterańską. Od zewnątrz architektura kościoła jest silnie zintegrowana z bogatymi rzeźbionymi dekoracjami, których część stanowi zespół 78 monumentalnych pełnoplastycznych figur świętych umieszczonych na balustradach wieńczących nawy i obejście. Na ażurowej wieży, której dwie górne kondygnacje złożone są z samych kolumn znajdują się m.in. 4 figury przedstawiające alegorie Wiary, Nadziei, Miłości, oraz Sprawiedliwości. Rzeźby są dziełem Włocha Lorenza Mattiellego.

Wymiary

  • Nawa główna: dł. – 52,36 m, szer. – 17,56 m, wys. – 32,20 m.
  • Nawy boczne: dł. – 39,20 m, szer. – 9,52, wys. – 15,95 m.
  • Całkowita długość: 92 m.
  • Całkowita szerokość: 54 m.
  • Wysokość wieży: 86 m.
  • Powierzchnia wnętrza: 4800 m².

Wystrój wnętrza

Monumentalny ołtarz główny wykonany jest z białego marmuru, wzbogacony brązową ornamentyką nawiązującą do stylu regencji. Wielki obraz przedstawiający scenę Wniebowstąpienia Chrystusa wykonał w latach 1752-1761 Anton Rafael Mengs. Ambonę wykonał Balthasar Permoser. Zdobią ją m.in. rzeźby na zwieńczeniu baldachimu przedstawiające Trójcę Świętą. Część chórową zdobią organy wykonane przez Gotfrieda Silbermana (47 rejestratorów na 3 klawiaturach i pedale) z 1755. Autorstwo prospektu organowego przypisywane jest Josephowi Hacklowi.

Dzwony

Obecnie na wieży kościelnej zawieszonych jest 5 dzwonów.

Nazwa Dźwięk Data odlania Odlewnik Masa kg Średnica w mm
1 Dreifaltigkeitsglocke (Dzwon Trójcy Św.) g0+2 1747 Johann Gottfried Weinhold 4860 2040
2 b0-5 1807 Heinrich August Weinhold 2800 1720
3 d¹+2 1807 Heinrich August Weinhold 1122 1360
4 Heiligengeistglocke (Dzwon Ducha Św.) f¹+2 2001 Glockengießerei Lauchhammer 1215 -
5 Ave-Glocke (Anioł) g¹-6 1978 Franz Peter Schilling, Apolda 581 1100

Krypta Wettynów

W krypcie pod kościołem znajdują się sarkofagi członków dynastii Wettynów, królów Saksonii i Polski:

Bibliografia

  • Jürgen Helfricht: Dresden und seine Kirchen – Evangelische Verlagsanstalt, Leipzig 2005.

Linki zewnętrzne

Miejsca pochówku władców Polski
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Katedra_Świętej_Trójcy_w_Dreźnie&oldid=45002327”