Rondo Kaponiera

Kaponiera

{{{nazwa oryginalna}}}

{{{jednostki}}}
{{{opis zdjęcia}}}
Państwo	{{{państwo}}}
Miejscowość	{{{miejscowość}}}
Długość	{{{długość}}}
Poprzednie nazwy	{{{poprzednie nazwy}}}
Plan
[[Plik:{{{plan}}}|240x240px|alt=Plan przebiegu ulicy|]]
Przebieg
{{{przebieg}}}
Położenie na mapie Poznania Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Położenie na mapie Polski Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:landmark}

{{Ulica infobox}} Sugerowane pola (wstaw w kodzie): | państwo = | jednostki = | plan = | miejscowość = | opis zdjęcia = | poprzednie nazwy = | długość = | nazwa oryginalna = | współrzędne = | przebieg = Nieznane pola: "sekundN", "państwo_kod", "jedn2_nazwa", "rodzaj", "miasto", "sekundE", "stopniN", "stopniE", "minutE", "jedn1", "minutN", "mapa", "zdjęcie_podpis", "jedn1_nazwa" oraz "jedn2".

Rondo Kaponiera (do 1992 rondo Mikołaja Kopernika) – rondo znajdujące się na zachód od ścisłego centrum Poznania na osiedlu administracyjnym Jeżyce, stanowiące centralny punkt w sieci komunikacji miejskiej dziennej (głównie tramwajowej) i nocnej. Rondo stanowi element I ramy komunikacyjnej miasta.

Historia

Budowa wiaduktu

W latach 70. XIX wieku w związku z modernizacją sieci kolejowej Twierdzy Poznań przeniesiono dworzec kolejowy w Poznaniu z Jeżyc z dzisiejszej ul. Zwierzynieckiej w obecne miejsce. Wraz z tą zmianą tory kolejowe położono na najbliższym przedpolu zachodniej części rdzenia poligonalnego twierdzy. Wymusiło to też zorganizowanie skrzyżowania torów kolejowych z ciągiem komunikacyjnym wychodzącym z Bramy Berlińskiej. Zbudowano wówczas wiadukt nad torami, rampę w kierunku południowym do nowego dworca (dziś ul. Dworcowa) zaś w zachodnim przyczółku wiaduktu powstała Kaponiera Kolejowa (oddana do użytku w 1872 roku) mająca bronić torów. Dała ona wówczas nazwę całemu wiaduktowi. W 1914 zmieniono ją na most Zamkowy (Schlossbrücke – zmianę postulował prezydent policji poznańskiej, który po wypowiedzeniu przez Niemcy wojny Francji, uznał nazwę francuskiego pochodzenia za niestosowną), a obecnie Most Uniwersytecki.

Budowa ronda Kopernika 1968-1973

Widok ronda po wybudowaniu w 1973

Kolejna znacząca przebudowa miała miejsce w latach 1968-1973. W miejscu Kaponiery Kolejowej zbudowano rondo z przejściem podziemnym, które otrzymało imię Mikołaja Kopernika w rocznicę jego 500 urodzin. Prace rozpoczęto 1 kwietnia 1968 i prowadzono etapami, przy czym przez cały czas czynne były zelektryfikowane linie kolejowe biegnące pod Mostem Uniwersyteckim. Podczas przebudowy skrzyżowania konieczne było wyburzenie części starych przyczółków po stronie kolejowego 'toru szczecińskiego' i w konstrukcji tzw. 'dziury toruńskiej'. W tym zakresie prace saperskie wykonywał pododdział Wojska Polskiego. Przez 2 miesiące (1 sierpnia 1971-30 września 1971) wyburzono 3000m³ starej konstrukcji, wywieziono 2500 ton gruzu. Przy okazji budowy ronda w ulicy Roosevelta ułożono dodatkowy trzeci tor tramwajowy dla pojazdów zjeżdżających z ronda i skręcających w ulicę Bukowską. Rondo oficjalnie oddano do użytku w 19 maja 1973 roku, przekazaniem ostatniego etapu budowy - tunelu podziemnego.

Tunel posiadał wentylatornie i system ogrzewania elektrycznego, oraz możliwość podłączenia do ogólnomiejskiego systemu ciepłowniczego. Przy temperaturze zewnętrznej -18 °C zakładano wewnętrzną temperaturę w tunelu +5 °C.

Projekt centralnego węzła komunikacji zbiorowej i zmiana nazwy

Przejście podziemne pod rondem (przed remontem)

23 marca 1985 rozstrzygnięto konkurs urbanistyczny na projekt centralnego węzła komunikacji zbiorowej "Kaponiera", ogłoszony przez poznański oddział Towarzystwa Urbanistów Polskich. Pierwszą nagrodę otrzymał zespół z Gdańska: Jan Bogusławski, Brunon Cofta, Leon Święcichowski i Sławomir Święcichowski.

Dzisiejszą nazwę rondo otrzymało w 1992 roku. Rada miasta zmieniła nazwę na rondo Kaponiera, biorąc pod uwagę istnienie w Poznaniu ul. Kopernika oraz Osiedla Kopernika oraz fakt, iż poznaniacy i tak używali starej nazwy „Kaponiera” na określenie tego miejsca.

Przebudowa ronda Kaponiera 2012-2016

Remont ronda w roku 2014

W sierpniu 2012 rozpoczęto przebudowę ronda. Planowany koniec remontu był kilkukrotnie przekładany. Ostatecznie zakończenie wszystkich prac nastąpiło 31 sierpnia 2016, a odbiór budowy przez inspektora nadzoru budowlanego nastąpił 2 września 2016. W nocy z 2 na 3 września obiekt został udostępniony wszystkim uczestnikom ruchu drogowego, nie został jednak otwarty poziom -2 (gdzie znajduje się przystanek PST), ze względu na trwające wciąż prace wykończeniowe. Otwarcie dla ruch pieszego, autobusowego i tramwajowego nastąpiło w sobotę, 3 września 2016 roku. Natomiast oddanie przystanku tramwajowego pod rondem (poziom -2) jest zaplanowane na połowę września 2016.

Ciekawostki

Obelisk Światowida

• Przy rondzie (zejście „Bałtyk” / MTP) ustawiony jest obelisk Światowida. Jest to obelisk około 5-metrowej wysokości, utworzony z 5 granitowych elementów, z których każdy waży 3 tony. Autorem jest Jerzy Sobociński. Na granitowych płaszczyznach wypisano odległości dzielące Poznań od europejskich stolic. Napisy (razem 400 liter) odlano w brązie. Obelisk ukończono w całości w grudniu 1973 roku. Na najwyższej części umieszczono cztery tarcze zegara wyprodukowanego w Czechosłowacji, którego sterowanie odbywało się przez zegar-matkę (umieszczony w budynku ówczesnego kina "Bałtyk"). Na szczycie znajduje się, dodany w latach 90. XX wieku, metalowy segment ze skrótem i symbolem Międzynarodowych Targów Poznańskich.
• Do lipca 2012 część pomieszczeń w podziemiach ronda zajmowało Muzeum Motoryzacji Automobilklubu Wielkopolski. Większość lokali znajdujących się w ówczesnym przejściu podziemnym pozostawała jednak pusta, służąc między innymi nietoperzom jako miejsce zimowej hibernacji.

Obiekty przy rondzie

• Kaponiera Kolejowa
• Collegium Iuridicum UAM
• rzeźba Obszar obrazów efemerycznych
• Akademia Muzyczna im. Ignacego Jana Paderewskiego
• Drukarnia Concordia
• Osiedle Vesty w Poznaniu
• Dom Studencki Jowita (potocznie Akumulatory)
• Hotel Mercure
• Wieżowiec Zjednoczenia Przemysłu Ceramiki Budowlanej w Poznaniu
• Kino „Bałtyk” – nieistniejące (przetrwało w nazwie przystanku komunikacji miejskiej)
• Międzynarodowe Targi Poznańskie (westybul reprezentacyjny)
• Budynek Marago w Poznaniu

Zobacz też

• Most Teatralny w Poznaniu
• Most Dworcowy w Poznaniu

Bibliografia

• Włodzimierz Łęcki, Piotr Maluśkiewicz, Poznań od A do Z, wyd. KAW, Poznań, 1986, ss. 55-56, ISBN 83-03-01260-6
• Kronika Miasta Poznania nr 3/1974