Ulica Kazimierza Lipińskiego w Sanoku: Różnice pomiędzy wersjami

Kazimierza Lipińskiego
{{{nazwa oryginalna}}}
	{{{jednostki}}}
	; {{{opis zdjęcia}}}
Państwo	Polska
Miejscowość	{{{miejscowość}}}
Poprzednie nazwy	{{{poprzednie nazwy}}}
	Plan
	[[Plik:{{{plan}}}\|240x240px\|alt=Plan przebiegu ulicy\|]]
Przebieg
	Położenie na mapie Sanoka Kazimierza Lipińskiego
	Położenie na mapie Polski Kazimierza Lipińskiego
	Położenie na mapie województwa podkarpackiego Kazimierza Lipińskiego
	Położenie na mapie powiatu sanockiego Kazimierza Lipińskiego
	49°32′44,5″N 22°13′05,9″E/49,545694 22,218306
	Multimedia w Wikimedia Commons

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja przejrzana]

← poprzednia edycja następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 11:55, 7 wrz 2016

Ulica Kazimierza Lipińskiego w Sanoku – ulica w dzielnicy Posada miasta Sanoka.

Biegnie od przejazdu kolejowego odchodząc z ulicą Jagiellońską aż do zachodniego krańca miasta u zbiegu z Zahutyniem.

Historia

Pierwotnie w gminie Posada Olchowska (przyłączona do Sanoka w 1931) istniała arteria pod zwyczajową nazwą „stara droga”, biegnąca wzdłuż Potoku Stróżowskiego (obecna ulica Hugona Kołłątaja). Obecna ulica Kazimierza Lipińskiego ukształtowała się i przebiega równolegle obok. Jej nazwa została nadana uchwałą rady miejskiej we wrześniu 1911 po śmierci Kazimierza Lipińskiego, założyciela sanockiej Fabryki Wagonów, prekursora Autosanu^[1]^[2].

W pierwszych latach PRL pojawiły się projekty przemianowania nazwy ulicy: w 1948 na ulicę Józefa Stalina i w 1951 na ulicę Wielkiego Proletariatu; w obu przypadkach zaprotestowała radna Maria Kril, zmian nazwy ulicy nie zrealizowano^[3]^[4].

Zabudowa ulicy

W latach 30. w okresie II Rzeczypospolitej pod numerem 29 ulicy funkcjonowała poczta^[5].

Dworzec autobusowy (pod numerem 31).
Kapliczka pod wezwaniem Opatrzności Bożej z 1. poł XIX wieku (zwana „kapliczką Pani Ryniakowej” od nazwiska fundatorki), położona przy zajezdni dworca autobusowego^[6].
Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa i parafia pod tym wezwaniem (pod numerem 54).
Dom gminny Posady Olchowskiej (pod numerem 71).
Zabudowania administracyjno-fabryczne fabryki maszyn, wagonów i autobusów (późniejsza fabryka Autosan) z przełomu XIX/XX wieku^[7]. Główny budynek biurowy Autosanu pod numerem 109.
Cmentarz Posada.
Kapliczka przy zbiegu ulic Kazimierza Lipińskiego i Murarskiej.

↑ Bronisław Filipczak, Wojciech Sołtys. Ze wspomnień (napisał Wojciech Sołtys). „Rocznik Sanocki”. I, s. 213, 1963. Wydawnictwo Literackie.
↑ Waldemar Bałda: Sowa i bocian. Opowieść o Posadzie Olchowskiej – III dzielnicy Miasta Sanoka. Kraków: AB Media, 2012, s. 21. ISBN 978-83-935385-7-7.
↑ Waldemar Bałda: Sowa i bocian. Opowieść o Posadzie Olchowskiej – III dzielnicy Miasta Sanoka. Kraków: AB Media, 2012, s. 107. ISBN 978-83-935385-7-7.
↑ Władysław Stachowicz. Nr 8: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1867–1990. Miejska Rada Narodowa w Sanoku 1950-1990. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”, s. 137–138, Sanok: 2008. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X.
↑ Szematyzm podziału administracyjnego Rzeczypospolitej Polskiej wraz ze skorowidzem gmin wiejskich i miejskich oraz oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów państwowych. Przemyśl / Warszawa: 1937, s. 143.
↑ Andrzej Romaniak: Sanok. Fotografie archiwalne – Tom I. Sanok: Muzeum Historyczne w Sanoku, 2009, s. 420. ISBN 978-83-60380-26-0.
↑ Andrzej Romaniak: Sanok. Fotografie archiwalne – Tom I. Sanok: Muzeum Historyczne w Sanoku, 2009, s. 422-424. ISBN 978-83-60380-26-0.

[1] Bronisław Filipczak, Wojciech Sołtys. Ze wspomnień (napisał Wojciech Sołtys). „Rocznik Sanocki”. I, s. 213, 1963. Wydawnictwo Literackie.

[2] Waldemar Bałda: Sowa i bocian. Opowieść o Posadzie Olchowskiej – III dzielnicy Miasta Sanoka. Kraków: AB Media, 2012, s. 21. ISBN 978-83-935385-7-7.

[3] Waldemar Bałda: Sowa i bocian. Opowieść o Posadzie Olchowskiej – III dzielnicy Miasta Sanoka. Kraków: AB Media, 2012, s. 107. ISBN 978-83-935385-7-7.

[4] Władysław Stachowicz. Nr 8: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1867–1990. Miejska Rada Narodowa w Sanoku 1950-1990. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”, s. 137–138, Sanok: 2008. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X.

[5] Szematyzm podziału administracyjnego Rzeczypospolitej Polskiej wraz ze skorowidzem gmin wiejskich i miejskich oraz oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów państwowych. Przemyśl / Warszawa: 1937, s. 143.

[6] Andrzej Romaniak: Sanok. Fotografie archiwalne – Tom I. Sanok: Muzeum Historyczne w Sanoku, 2009, s. 420. ISBN 978-83-60380-26-0.

[7] Andrzej Romaniak: Sanok. Fotografie archiwalne – Tom I. Sanok: Muzeum Historyczne w Sanoku, 2009, s. 422-424. ISBN 978-83-60380-26-0.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

@@ Linia 37: / Linia 37: @@
 == Historia ==
-Pierwotnie w gminie Posada Olchowska (przyłączona do Sanoka w 1931) istniała arteria pod zwyczajową nazwą „stara droga”, biegnąca wzdłuż Potoku Stróżowskiego (obecna ulica Hugona Kołłątaja). Obecna ulica Kazimierza Lipińskiego ukształtowała się i przebiega równolegle obok. Jej nazwa została nadana we wrześniu 1911 po śmierci [[Kazimierz Lipiński (przemysłowiec)|Kazimierza Lipińskiego]], założyciela sanockiej Fabryki Wagonów, prekursora [[Autosan]]u<ref>{{Cytuj książkę | autor = [[Waldemar Bałda]] | tytuł = Sowa i bocian. Opowieść o Posadzie Olchowskiej – III dzielnicy Miasta Sanoka | wydawca = AB Media | miejsce = Kraków | data = 2012 | strony = 21 | isbn = 978-83-935385-7-7}}</ref>.
+Pierwotnie w gminie Posada Olchowska (przyłączona do Sanoka w 1931) istniała arteria pod zwyczajową nazwą „stara droga”, biegnąca wzdłuż Potoku Stróżowskiego (obecna ulica Hugona Kołłątaja). Obecna ulica Kazimierza Lipińskiego ukształtowała się i przebiega równolegle obok. Jej nazwa została nadana uchwałą rady miejskiej we wrześniu 1911 po śmierci [[Kazimierz Lipiński (przemysłowiec)|Kazimierza Lipińskiego]], założyciela sanockiej Fabryki Wagonów, prekursora [[Autosan]]u<ref>{{Cytuj pismo | autor = [[Bronisław Filipczak]], [[Wojciech Sołtys]] | tytuł = Ze wspomnień (napisał Wojciech Sołtys) | czasopismo = [[Rocznik Sanocki]] | wydawca = [[Wydawnictwo Literackie]] | wolumin = I | strony = 213 | data = 1963 | url = http://www.sanockabibliotekacyfrowa.pl/dlibra/docmetadata?id=174}}</ref><ref>{{Cytuj książkę | autor = [[Waldemar Bałda]] | tytuł = Sowa i bocian. Opowieść o Posadzie Olchowskiej – III dzielnicy Miasta Sanoka | wydawca = AB Media | miejsce = Kraków | data = 2012 | strony = 21 | isbn = 978-83-935385-7-7}}</ref>.
 W pierwszych latach [[Polska Rzeczpospolita Ludowa|PRL]] pojawiły się projekty przemianowania nazwy ulicy: w 1948 na ulicę [[Józef Stalin|Józefa Stalina]] i w 1951 na ulicę Wielkiego Proletariatu; w obu przypadkach zaprotestowała radna [[Maria Kril]], zmian nazwy ulicy nie zrealizowano<ref>{{Cytuj książkę | autor = [[Waldemar Bałda]] | tytuł = Sowa i bocian. Opowieść o Posadzie Olchowskiej – III dzielnicy Miasta Sanoka | wydawca = AB Media | miejsce = Kraków | data = 2012 | strony = 107 | isbn = 978-83-935385-7-7}}</ref><ref>{{Cytuj pismo | autor = Władysław Stachowicz | tytuł = Nr 8: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1867–1990. Miejska Rada Narodowa w Sanoku 1950-1990 | czasopismo = Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej | wydawca = Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej” | strony = 137–138 | issn = 1731-870X | data = Sanok: 2008}}</ref>.

Ulice	2 Pułku Strzelców Podhalańskich 3 Maja Cerkiewna Ignacego Daszyńskiego Franciszkańska Bartosza Głowackiego Grzegorza z Sanoka Jagiellońska Jana III Sobieskiego Jana Pawła II Kazimierza Wielkiego Stanisława Konarskiego Tadeusza Kościuszki Kazimierza Lipińskiego Adama Mickiewicza Marszałka Józefa Piłsudskiego Podgórze Rybacka Rynek Rymanowska Sanowa Henryka Sienkiewicza Generała Władysława Sikorskiego Juliusza Słowackiego Romualda Traugutta Zamkowa
Place	Harcerski im. ks. Zdzisława Peszkowskiego Miast Partnerskich Rynek św. Jana św. Michała
Inne	Schody Balowskie Schody Franciszkańskie Schody Serpentyny Schody Zamkowe