Arnold Rüütel: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
m Przeniesiono kategorię |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 22: | Linia 22: | ||
W latach 90. kontynuował pracę naukową. W 1991 uzyskał stopień naukowy doktora. Jest emerytowanym profesorem Estońskiej Akademii Rolniczej, doktorem Uniwersytetu Bentley College i [[Uniwersytet Helsiński|Uniwersytetu Helsińskiego]]. Arnold Rüütel był pomysłodawcą utworzenia Związku Bałtyckiego, który skupiałby [[Litwa|Litwę]], [[Łotwa|Łotwę]] i [[Estonia|Estonię]] (zrealizowano to w formie [[Rada Bałtycka|Rady Bałtyckiej]]). 5 października 1992 przegrał wybory prezydenckie z kandydatem sił niepodległościowych [[Lennart Meri|Lennartem Meri]]. |
W latach 90. kontynuował pracę naukową. W 1991 uzyskał stopień naukowy doktora. Jest emerytowanym profesorem Estońskiej Akademii Rolniczej, doktorem Uniwersytetu Bentley College i [[Uniwersytet Helsiński|Uniwersytetu Helsińskiego]]. Arnold Rüütel był pomysłodawcą utworzenia Związku Bałtyckiego, który skupiałby [[Litwa|Litwę]], [[Łotwa|Łotwę]] i [[Estonia|Estonię]] (zrealizowano to w formie [[Rada Bałtycka|Rady Bałtyckiej]]). 5 października 1992 przegrał wybory prezydenckie z kandydatem sił niepodległościowych [[Lennart Meri|Lennartem Meri]]. |
||
Od 1994 do 2000 był przewodniczącym stworzonego przez siebie [[Estoński Związek Ludowy|Estońskiego Związku Ludowego]]. W 1995 wybrano go w skład [[Zgromadzenie Państwowe|Riigikogu]], którego został wiceprzewodniczącym. 21 września 2001 wybrano go na urząd [[prezydent]]a, w ostatniej rundzie głosowania pokonał [[Toomas Savi|Toomasa Saviego]]. Jako głowa państwa opowiadał się za wejściem Estonii do [[Unia Europejska|Unii Europejskiej]] oraz sojuszem z [[NATO]]. 23 września 2006 ubiegając się o reelekcję przegrał z [[Toomas Hendrik Ilves|Toomasem Hendrikiem Ilvesem]]<ref>{{Cytuj stronę|url=http://www.baltictimes.com/news/articles/16418/|tytuł=Ilves defeats Ruutel 174–162|opublikowany=baltictimes.com|data=25 września 2006|język=en}}</ref>. |
Od 1994 do 2000 był przewodniczącym stworzonego przez siebie [[Estoński Związek Ludowy|Estońskiego Związku Ludowego]]. W 1995 wybrano go w skład [[Zgromadzenie Państwowe|Riigikogu]], którego został wiceprzewodniczącym. 21 września 2001 wybrano go na urząd [[prezydent]]a, w ostatniej rundzie głosowania pokonał [[Toomas Savi|Toomasa Saviego]]. Jako głowa państwa opowiadał się za wejściem Estonii do [[Unia Europejska|Unii Europejskiej]] oraz sojuszem z [[NATO]]. 23 września 2006 ubiegając się o reelekcję przegrał z [[Toomas Hendrik Ilves|Toomasem Hendrikiem Ilvesem]]<ref>{{Cytuj stronę|url=http://www.baltictimes.com/news/articles/16418/|tytuł=Ilves defeats Ruutel 174–162|opublikowany=baltictimes.com|data=25 września 2006|język=en}}</ref>. Cztery razy odwiedził Polskę w 2001 (pierwsza wizyta zagraniczna), 2002 oraz dwukrotnie w 2005 roku. |
||
Odznaczony m.in. polskim [[Order Orła Białego|Orderem Orła Białego]] (2002)<ref>{{Monitor Polski|2002|20|351}}</ref>. |
Odznaczony m.in. polskim [[Order Orła Białego|Orderem Orła Białego]] (2002)<ref>{{Monitor Polski|2002|20|351}}</ref>. |
Wersja z 01:30, 18 wrz 2016
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Prezydent Estonii | |
Okres |
od 8 października 2001 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca | |
Odznaczenia | |
Arnold Rüütel (ur. 10 maja 1928 na wyspie Sarema) – estoński polityk, prezydent Estonii od 8 października 2001 do 9 października 2006.
Życiorys
Ukończył szkołę rolniczą w Jänedzie, od 1949 pracował w wydziale rolnictwa powiatu Saaremaa. W latach 1955–1957 był nauczycielem w Instytucie Maszyn Rolniczych w Dorpacie. W 1964 został absolwentem Wydziału Nauk Rolnych Estońskiej Akademii Rolniczej. W 1969 objął stanowisko rektora tej uczelni, funkcję tę pełnił przez osiem lat. W 1972 uzyskał stopień kandydata nauk rolnych.
Działał w Komunistycznej Partii Estonii i KPZR, od 1977 sprawował funkcje państwowe. W 1983 wyznaczony został na przewodniczącego Prezydium Rady Najwyższej Estońskiej SRR (odpowiednik lokalnego prezydenta). W marcu 1990, gdy kraj ogłosił suwerenność, urząd ten zamieniono na przewodniczącego Rady Najwyższej Estonii. Na stanowisku tym pozostawał do 1992.
W latach 90. kontynuował pracę naukową. W 1991 uzyskał stopień naukowy doktora. Jest emerytowanym profesorem Estońskiej Akademii Rolniczej, doktorem Uniwersytetu Bentley College i Uniwersytetu Helsińskiego. Arnold Rüütel był pomysłodawcą utworzenia Związku Bałtyckiego, który skupiałby Litwę, Łotwę i Estonię (zrealizowano to w formie Rady Bałtyckiej). 5 października 1992 przegrał wybory prezydenckie z kandydatem sił niepodległościowych Lennartem Meri.
Od 1994 do 2000 był przewodniczącym stworzonego przez siebie Estońskiego Związku Ludowego. W 1995 wybrano go w skład Riigikogu, którego został wiceprzewodniczącym. 21 września 2001 wybrano go na urząd prezydenta, w ostatniej rundzie głosowania pokonał Toomasa Saviego. Jako głowa państwa opowiadał się za wejściem Estonii do Unii Europejskiej oraz sojuszem z NATO. 23 września 2006 ubiegając się o reelekcję przegrał z Toomasem Hendrikiem Ilvesem[1]. Cztery razy odwiedził Polskę w 2001 (pierwsza wizyta zagraniczna), 2002 oraz dwukrotnie w 2005 roku.
Odznaczony m.in. polskim Orderem Orła Białego (2002)[2].
Żonaty z Ingrid Rüütel, z którą ma dwie córki.
- ↑ Ilves defeats Ruutel 174–162. baltictimes.com, 25 września 2006. (ang.).
- ↑ M.P. z 2002 r. nr 20, poz. 351
Bibliografia
- Prezydenci Estonii
- Posłowie do Riigikogu
- Politycy Estońskiego Związku Ludowego
- Estońscy naukowcy
- Odznaczeni Orderem Białej Róży Finlandii
- Odznaczeni Orderem Herbu Państwowego
- Odznaczeni Orderem Krzyża Ziemi Maryjnej
- Odznaczeni Orderem Lenina
- Odznaczeni Orderem Orła Białego (III Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Orderem Podwójnego Białego Krzyża
- Odznaczeni Orderem Przyjaźni Narodów
- Odznaczeni Orderem Świętego Olafa
- Odznaczeni Orderem Trzech Gwiazd
- Odznaczeni Orderem Zasługi Adolfa Nassauskiego
- Odznaczeni Orderem Zasługi Republiki Włoskiej
- Odznaczeni Orderem „Znak Honoru”
- Odznaczeni Wielkim Łańcuchem Orderu Infanta Henryka (Portugalia)
- Odznaczeni Wielkim Krzyżem ze Złotym Łańcuchem Orderu Witolda Wielkiego
- Urodzeni w 1928
- Odznaczeni Orderem Świętego Jakuba od Miecza (Portugalia)