Legizm: Różnice pomiędzy wersjami

Legizm
Nazwa chińska
Pismo uproszczone	法家
Pismo tradycyjne	法家
Hanyu pinyin	Fǎjiā
Wade-Giles	Fa-chia

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja przejrzana]

← poprzednia edycja następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 19:31, 22 paź 2016

Legizm (legalizm) – chińska szkoła filozoficzna, wywodząca się z konfucjanizmu, ale przyjmująca odmienne spojrzenie na naturę ludzką. Celem legistów było umocnienie państwa, panującej dynastii oraz armii. Legiści głosili pragmatyczną zasadę przestrzegania wszystkich jasno napisanych i ogłoszonych publicznie praw wydanych przez prawowitego władcę, niezależnie od ich moralnego znaczenia. W obliczu prawa wszyscy powinni być równi. W celu ich egzekwowania postulowali wprowadzenie rygorystycznego systemu kar i nagród.

Przedstawiciele szkoły

Shen Dao (IV-III w. p.n.e.) – twierdził, że najważniejszym czynnikiem w polityce i sprawowaniu władzy jest shi (władza, autorytet).
Shen Buhai (zm. w 337 p.n.e.) – nauczał, że najważniejszym czynnikiem w polityce i sprawowaniu władzy jest shu (metoda, sztuka prowadzenia spraw i postępowania z ludźmi).
Shang Yang (Gongsun Yang) (zm. w 338 p.n.e.) – twierdził, że najważniejszym czynnikiem w polityce i sprawowaniu władzy jest fa (prawo, reguła).
Han Feizi (zm. w 233 p.n.e.) – synteza legizmu, ostatni i największy teoretyk szkoły. Uważał że shi, shu i fa są jednakowo niezbędne. Jest autorem Hanfeizi, pokaźnego dzieła składającego się z 55 rozdziałów.
Li Si (ur. ok. 280 r. p.n.e. - zm. 208 r. p.n.e.) – najsłynniejszy praktyk legizmu, kanclerz w państwie Qin, a po podbiciu przez nie całych Chin, kanclerz na dworze cesarskim.

Bibliografia

Informacje ze strony http://www.religieifilozofie.prv.pl
Feng Youlan, Krótka historia filozofii chińskiej, Warszawa, PWN, 2001
Filozofia wschodu pod redakcją Beaty Szymańskiej, Kraków, Wydawnictwo U.J., 2001

@@ Linia 18: / Linia 18: @@
 == Przedstawiciele szkoły ==
-* [[Shen Dao]] (IV-III w. p.n.e.) - twierdził, że najważniejszym czynnikiem w polityce i sprawowaniu władzy jest ''shi'' (władza, autorytet).
+* [[Shen Dao]] (IV-III w. p.n.e.) – twierdził, że najważniejszym czynnikiem w polityce i sprawowaniu władzy jest ''shi'' (władza, autorytet).
-* [[Shen Buhai]] (zm. w 337 p.n.e.) - nauczał, że najważniejszym czynnikiem w polityce i sprawowaniu władzy jest ''shu'' (metoda, sztuka prowadzenia spraw i postępowania z ludźmi).
+* [[Shen Buhai]] (zm. w 337 p.n.e.) – nauczał, że najważniejszym czynnikiem w polityce i sprawowaniu władzy jest ''shu'' (metoda, sztuka prowadzenia spraw i postępowania z ludźmi).
-* [[Shang Yang]] (Gongsun Yang) (zm. w 338 p.n.e.) - twierdził, że najważniejszym czynnikiem w polityce i sprawowaniu władzy jest ''fa'' (prawo, reguła).
+* [[Shang Yang]] (Gongsun Yang) (zm. w 338 p.n.e.) – twierdził, że najważniejszym czynnikiem w polityce i sprawowaniu władzy jest ''fa'' (prawo, reguła).
-* [[Han Feizi]] (zm. w 233 p.n.e.) - synteza legizmu, ostatni i największy teoretyk szkoły. Uważał że ''shi'', ''shu'' i ''fa'' są jednakowo niezbędne. Jest autorem ''Hanfeizi'', pokaźnego dzieła składającego się z 55 rozdziałów.
+* [[Han Feizi]] (zm. w 233 p.n.e.) – synteza legizmu, ostatni i największy teoretyk szkoły. Uważał że ''shi'', ''shu'' i ''fa'' są jednakowo niezbędne. Jest autorem ''Hanfeizi'', pokaźnego dzieła składającego się z 55 rozdziałów.
 * [[Li Si]] (ur. ok. 280 r. p.n.e. - zm. 208 r. p.n.e.) – najsłynniejszy praktyk legizmu, kanclerz w państwie [[Państwo Qin|Qin]], a po podbiciu przez nie całych Chin, kanclerz na dworze cesarskim.