Józef Naumowicz: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
MastiBot (dyskusja | edycje)
m Bot poprawia nazwę sekcji; zmiany kosmetyczne
drobne merytoryczne
Linia 71: Linia 71:
{{Przypisy}}{{Kontrola autorytatywna}}
{{Przypisy}}{{Kontrola autorytatywna}}


{{Kontrola autorytatywna}}
{{SORTUJ:Naumowicz, Józef}}


{{SORTUJ:Naumowicz, Józef}}
[[Kategoria:Członkowie komitetów naukowych PAN]]
[[Kategoria:Członkowie komitetów naukowych PAN]]
[[Kategoria:Duchowni archidiecezji warszawskiej]]
[[Kategoria:Duchowni archidiecezji warszawskiej]]

Wersja z 20:51, 22 lis 2016

Józef Naumowicz
Prałat Jego Świątobliwości
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

25 lutego 1956
Bakałarzewo

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Inkardynacja

Archidiecezja warszawska

Prezbiterat

2 czerwca 1985

Józef Naumowicz (ur. 25 lutego 1956 w Bakałarzewie) – polski duchowny katolicki, historyk literatury wczesnochrześcijańskiej, patrolog, bizantynolog.

Życiorys

W latach 1975-1978 studiował filologię klasyczną na Uniwersytecie Warszawskim. Współpracował z warszawskim Studenckim Komitetem Solidarności i został w związku ze swoją działalnością usunięty z akademika przez władze uczelni. W latach 1979-1980 był studentem Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. W 1980 wstąpił do Wyższego Metropolitalnego Seminarium Duchownego w Warszawie, a 2 czerwca 1985 przyjął święcenia kapłańskie. W 1993 obronił pracę doktorską "Wczesnochrześcijańscy pisarze aleksandryjscy w "Bibliotece Focjusza"" na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego. Od 1989 pracował jako prefekt warszawskiego seminarium duchownego, w latach 1993-1996 był asystentem kościelnym "Słowa-Dziennika Katolickiego", a następnie "Przeglądu Katolickiego". W roku 2000 obronił rozprawę habilitacyjną "Geneza chrześcijańskiej rachuby lat. Historyczno-teologiczne podstawy systemu Dionizego Mniejszego" na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie. Pracuje na tej ostatniej uczelni oraz równocześnie na Papieskim Wydziale Teologicznym, Sekcji Św. Jana Chrzciciela w Warszawie. Postanowieniem Prezydenta RP z 4 sierpnia 2011 otrzymał tytuł profesora nauk humanistycznych.

W 2012 został członkiem Komitetu Nauk Historycznych PAN[1].

Jest autorem i edytorem wielu publikacji z zakresu chrześcijaństwa antycznego i patrologii, a także redaktorem serii Biblioteka Ojców Kościoła.

Wybrane publikacje

  • Wczesnochrześcijańscy pisarze aleksandryjscy w Bibliotece Focjusza, wyd. Ossolineum, Wrocław 1995.
  • Dwie są drogi. Przewodnik wczesnochrześcijański, wyd. W drodze, Poznań 2005.
  • Cztery przyjścia Pana, wyd. W drodze, Poznań 2007.
  • Geneza chrześcijańskiej rachuby lat : historyczno-teologiczne podstawy systemu Dionizego Mniejszego, wyd. Tyniec, Kraków 2000.

Wybrane edycje źródłowe

  • Bazyli Wielki, Wstęp do zarysu ascezy; O sądzie Bożym; O wierze; Reguły moralne, wyd. Tyniec, Kraków 1994
  • Bazyli Wielki, Reguły dłuższe; Reguły krótsze, wyd. Tyniec, Kraków 1995
  • Pierwsze pisma greckie o dziewictwie, wyd. Tyniec, Kraków 1997
  • Filokalia. Teksty o modlitwie serca, wyd. Tyniec, Kraków 1998

Bibliografia

Linki zewnętrzne

  1. Skład. www.knh.pan.pl. [dostęp 23 października 2015].