Stanisław Radziejowski (wojewoda łęczycki): Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Mathiasrex (dyskusja | edycje)
kat., drobne merytoryczne
Mathiasrex (dyskusja | edycje)
drobne techniczne
Linia 4: Linia 4:
Syn Michała, wnuk [[Mikołaj Radziejowski|Mikołaja]] (zm. 1567), kasztelana gostyńskiego, prawnuk [[Andrzej Radziejowski|Andrzeja]] (zm. 1517), kasztelana sochaczewskiego i wojewody płockiego. Poślubił kolejno córkę [[Marek Sobieski (wojewoda lubelski)|Marka Sobieskiego]], kasztelana i wojewody lubelskiego Katarzynę, następnie córkę [[Jan Piotr Sapieha|Jana Piotra Sapiehy]], pułkownika królewskiego Krystynę.
Syn Michała, wnuk [[Mikołaj Radziejowski|Mikołaja]] (zm. 1567), kasztelana gostyńskiego, prawnuk [[Andrzej Radziejowski|Andrzeja]] (zm. 1517), kasztelana sochaczewskiego i wojewody płockiego. Poślubił kolejno córkę [[Marek Sobieski (wojewoda lubelski)|Marka Sobieskiego]], kasztelana i wojewody lubelskiego Katarzynę, następnie córkę [[Jan Piotr Sapieha|Jana Piotra Sapiehy]], pułkownika królewskiego Krystynę.


W roku 1598 został wysłany jako delegat pokojowy do [[Moskwa|Moskwy]]. W roku 1606 był deputatem do korekty praw, następnie w latach 1617–1618 do [[Trybunał Skarbowy Koronny|Trybunału]] w [[Radom|Radomiu]]. Od 1608 roku starosta sochaczewski. Poseł na [[sejm 1611]] roku z [[ziemia sochaczewska|ziemi sochaczewskiej]]<ref>Janusz Byliński, Sejm z 1611 roku. W nowym opracowaniu., Wrocław 2016, s. 217.</ref>.W latach 1613–1618 kasztelan rawski. W latach 1618–1628 wojewoda rawski. W latach 1628–1633 wojewoda łęczycki. W roku 1633 otrzymał dobra majątkowe: [[Opinogóra|Opinogórę]].
W roku 1598 został wysłany jako delegat pokojowy do [[Moskwa|Moskwy]]. W roku 1606 był deputatem do korekty praw, następnie w latach 1617–1618 do [[Trybunał Skarbowy Koronny|Trybunału]] w [[Radom|Radomiu]]. Od 1608 roku starosta sochaczewski. Poseł na [[sejm 1611]] roku z [[ziemia sochaczewska|ziemi sochaczewskiej]]<ref>Janusz Byliński, Sejm z 1611 roku. W nowym opracowaniu., Wrocław 2016, s. 217.</ref>. W latach 1613–1618 kasztelan rawski. W latach 1618–1628 wojewoda rawski. W latach 1628–1633 wojewoda łęczycki. W roku 1633 otrzymał dobra majątkowe: [[Opinogóra|Opinogórę]].


Synowie Stanisława: [[Hieronim Radziejowski|Hieronim]], podkanclerzy koronny, [[Mikołaj Kazimierz Radziejowski|Mikołaj Kazimierz]], kasztelan łęczycki i [[Jan Szczęsny Radziejowski|Jan Szczęsny]], kasztelan wieluński. Córki: Eleonora Eulalia Niszczycka, po mężu kasztelonowa sierpska; Katarzyna Brochowska, podkomorzyna zakroczymska.
Synowie Stanisława: [[Hieronim Radziejowski|Hieronim]], podkanclerzy koronny, [[Mikołaj Kazimierz Radziejowski|Mikołaj Kazimierz]], kasztelan łęczycki i [[Jan Szczęsny Radziejowski|Jan Szczęsny]], kasztelan wieluński. Córki: Eleonora Eulalia Niszczycka, po mężu kasztelonowa sierpska; Katarzyna Brochowska, podkomorzyna zakroczymska.

Wersja z 08:42, 25 gru 2016

Herb Junosza

Stanisław Radziejowski herbu Junosza (ur. 1575, zm. 1637) – wojewoda rawski i łęczycki, kasztelan rawski.

Syn Michała, wnuk Mikołaja (zm. 1567), kasztelana gostyńskiego, prawnuk Andrzeja (zm. 1517), kasztelana sochaczewskiego i wojewody płockiego. Poślubił kolejno córkę Marka Sobieskiego, kasztelana i wojewody lubelskiego Katarzynę, następnie córkę Jana Piotra Sapiehy, pułkownika królewskiego Krystynę.

W roku 1598 został wysłany jako delegat pokojowy do Moskwy. W roku 1606 był deputatem do korekty praw, następnie w latach 1617–1618 do Trybunału w Radomiu. Od 1608 roku starosta sochaczewski. Poseł na sejm 1611 roku z ziemi sochaczewskiej[1]. W latach 1613–1618 kasztelan rawski. W latach 1618–1628 wojewoda rawski. W latach 1628–1633 wojewoda łęczycki. W roku 1633 otrzymał dobra majątkowe: Opinogórę.

Synowie Stanisława: Hieronim, podkanclerzy koronny, Mikołaj Kazimierz, kasztelan łęczycki i Jan Szczęsny, kasztelan wieluński. Córki: Eleonora Eulalia Niszczycka, po mężu kasztelonowa sierpska; Katarzyna Brochowska, podkomorzyna zakroczymska.

Bibliografia

  • „Polski Słownik Biograficzny” (tom 30, str. 79)
  • Hr. Seweryn Uruski „Rodzina. Herbarz Szlachty Polskiej” (tom 15, str. 133)
  1. Janusz Byliński, Sejm z 1611 roku. W nowym opracowaniu., Wrocław 2016, s. 217.