Zbigniew Makomaski: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m Bot poprawia linki zewnętrzne |
m WP:ZdB Sprzątanie wywołań {{cytuj stronę}} |
||
| Linia 12: | Linia 12: | ||
== Rekordy życiowe == |
== Rekordy życiowe == |
||
* [[bieg na 400 metrów]] – 47,3 s. |
* [[bieg na 400 metrów]] – 47,3 s. |
||
* [[bieg na 800 metrów]] – 1:46,7 s. (2 sierpnia 1958, [[Warszawa]]) - 17. wynik w historii polskiej lekkoatletyki<ref>{{Cytuj stronę |
* [[bieg na 800 metrów]] – 1:46,7 s. (2 sierpnia 1958, [[Warszawa]]) - 17. wynik w historii polskiej lekkoatletyki<ref>{{Cytuj stronę | url = http://zbjonik.republika.pl/at_14m.htm | tytuł = ''All-Time Lists / Tabele najlepszych w historii | autor = Zbigniew Jonik | opublikowany = zbjonik.republika.pl | data dostępu = 7 czerwca 2014 | język = pl}}</ref> |
||
* [[bieg na 400 metrów przez płotki]] – 55,0 s. |
* [[bieg na 400 metrów przez płotki]] – 55,0 s. |
||
Wersja z 04:30, 27 gru 2016
Zbigniew Antoni Makomaski (ur. 11 lipca 1931 w Uniszkach) – polski lekkoatleta, olimpijczyk.
Osiągnięcia
Był biegaczem, członkiem Wunderteamu. Był znany przede wszystkim ze startów w biegach na 400 metrów oraz 800 metrów, ale odnosił sukcesy także w biegach płotkarskich.
Najbardziej znanym osiągnięciem sportowym Makomaskiego jest zwycięstwo w biegu na 800 metrów podczas meczu reprezentacji Polski i Stanów Zjednoczonych 2 sierpnia 1958, kiedy to pokonał mistrza olimpijskiego z Melbourne (1956) Toma Courtneya.
Startował w biegu na 800 metrów na igrzyskach olimpijskich w 1960 w Rzymie, ale odpadł w ćwierćfinale. Podczas mistrzostw Europy w 1954 w Bernie wystąpił w sztafecie 4 × 400 metrów (bez sukcesów), a w następnych mistrzostwach w 1958 w Sztokholmie był czwarty na 800 metrów i szósty w sztafecie 4 × 400 metrów. Na Akademickich Mistrzostwach Świata w Budapeszcie w 1954 zdobył srebrny medal w sztafecie 4 × 400 m, a na 400 m indywidualnie był szósty. Zajął drugie miejsca w obu tych konkurencjach podczas Międzynarodowych Igrzysk Sportowych Młodzieży w Warszawie w 1955.
Był mistrzem Polski na 200 metrów przez płotki w 1953, na 400 metrów przez płotki także w 1953 oraz w sztafecie 4 × 400 m w 1954, 1955 i 1958. W 1958 zdobył wicemistrzostwo Polski na 400 m oraz w sztafecie 4 × 100 metrów. Wystąpił w 25 meczach reprezentacji Polski odnosząc 12 zwycięstw indywidualnych. Ustanawiał rekordy Polski na 400 m, 800 m i w sztafecie 4 × 400 m. Był zawodnikiem klubów z Olsztyna: Związkowca, Kolejarza i Ogniwa, a także (przez większą część kariery) z Warszawy: Ogniwa i Sparty.
Rekordy życiowe
- bieg na 400 metrów – 47,3 s.
- bieg na 800 metrów – 1:46,7 s. (2 sierpnia 1958, Warszawa) - 17. wynik w historii polskiej lekkoatletyki[1]
- bieg na 400 metrów przez płotki – 55,0 s.
- ↑ Zbigniew Jonik: All-Time Lists / Tabele najlepszych w historii. zbjonik.republika.pl. [dostęp 7 czerwca 2014]. (pol.).
Bibliografia
- Bogdan Tuszyński: Polscy olimpijczycy XX wieku. T. 1: A-M. Wrocław: Wydawnictwo Europa, 2004, s. 512. ISBN 83-7407-050-1.
- Bogdan Tuszyński, Henryk Kurzyński: Leksykon olimpijczyków polskich 1924-2006. Warszawa: Fundacja Dobrej Książki, 2007, s. 465. ISBN 978-83-86320-10-3.
Linki zewnętrzne
- Polski Komitet Olimpijski: Zbigniew Makomaski – sylwetka w portalu www.olimpijski.pl. www.olimpijski.pl. [dostęp 2014-12-26]. (pol.).