Trzej Królowie: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
Wycofano ostatnie 2 zmiany treści (wprowadzone przez ProHerobrine) i przywrócono wersję 48081873 autorstwa Kub347
Linia 4: Linia 4:
[[Plik:Three Magi mosaic - Sant'Apollinare Nuovo - Ravenna 2016.jpg|thumb|250px|Mozaika bizantyjska: ''Trzej Magowie'', Bazylika Santi Apollinare Nuovo, [[Rawenna]]]]
[[Plik:Three Magi mosaic - Sant'Apollinare Nuovo - Ravenna 2016.jpg|thumb|250px|Mozaika bizantyjska: ''Trzej Magowie'', Bazylika Santi Apollinare Nuovo, [[Rawenna]]]]
[[Plik:Leonardo da Vinci - Adorazione dei Magi - Google Art Project.jpg|thumb|250px|[[Leonardo da Vinci]], Pokłon Mędrców]]
[[Plik:Leonardo da Vinci - Adorazione dei Magi - Google Art Project.jpg|thumb|250px|[[Leonardo da Vinci]], Pokłon Mędrców]]
'''Trzej Królowie, Trzej Mędrcy, Trzej Magowie'''{{r|Zasady pisowni słownictwa|-------------lista-8000|-------------angielski}}{{u|uwaga1}} ([[język grecki|gr.]] {{grc|μάγοι}} ''magoi'') − według tradycji chrześcijańskiej osoby, które miały podążać za [[Gwiazda Betlejemska|Gwiazdą Betlejemską]], przybyć do miejsca narodzin [[Jezus Chrystus|Jezusa Chrystusa]] i przekazać mu dary. Tradycyjnie uznawani są za świętych w [[katolicyzm]]ie, [[prawosławie|prawosławiu]] oraz w [[Kościoły wschodnie|starożytnych Kościołach Wschodu]].
'''Trzej Królowie, Trzej Mędrcy, Trzej Magowie'''{{r|Zasady pisowni słownictwa|-------------lista-8000|-------------angielski}}{{u|uwaga1}} ([[język grecki|gr.]] {{grc|μάγοι}} ''magoi'') − według tradycji chrześcijańskiej osoby, które miały podążać za [[Gwiazda Betlejemska|Gwiazdą Betlejemską]], przybyć do miejsca narodzin [[Jezus Chrystus|Jezusa Chrystusa]] i przekazać mu dary. Tradycyjnie uznawani są za [[święty]]ch w [[katolicyzm]]ie, [[prawosławie|prawosławiu]] oraz w [[Kościoły wschodnie|starożytnych Kościołach Wschodu]].


== Historyczność postaci ==
== Historyczność postaci ==
Jedyna informacja o mędrcach znajduje się w [[Ewangelia Mateusza|Ewangelii Mateusza]] (2,1-12), gdzie nie podano ich liczby. Współczesna egzegeza, badając w sposób [[krytyka źródeł|krytyczny źródła]] historyczne i literackie, zwraca uwagę, że opowiadanie Ewangelii Mateusza o pokłonie króli nie ma charakteru ściśle [[kronika]]rskiego. Zarówno wśród wiernych jak i uczonych można znaleźć dwie grupy, jedna uznaje, że jest to opowieść o historycznym wydarzeniu, druga, że jest to refleksja na tematy, które mają swój początek w [[Stary Testament|Starym Testamencie]]{{r|BRO}}.
Jedyna informacja o mędrcach znajduje się w [[Ewangelia Mateusza|Ewangelii Mateusza]] (2,1-12), gdzie nie podano ich liczby. Współczesna egzegeza, badając w sposób [[krytyka źródeł|krytyczny źródła]] historyczne i literackie, zwraca uwagę, że opowiadanie Ewangelii Mateusza o pokłonie króli nie ma charakteru ściśle [[kronika]]rskiego. Zarówno wśród wiernych jak i uczonych można znaleźć dwie grupy, jedna uznaje, że jest to opowieść o historycznym wydarzeniu, druga, że jest to refleksja na tematy, które mają swój początek w [[Stary Testament|Starym Testamencie]]{{r|BRO}}.


[[Biblistyka|Bibliści]] skłaniają się do uznania tego opowiadania za literacką formę katechetyczną, wskazują, że ma ono za zadanie wyjaśnić tajemnicę osoby historycznego Jezusa jako spełniającego proroctwa starotestamentalne o [[Pomazaniec|mesjaszu]]. W świetle tego wydaje się, że trzej magowie nie byli postaciami historycznymi. [[Raymond E. Brown]] wskazuje na brak odniesień w innych źródłach ewangelicznych i poza-ewangeliczych do takich niezwykłych wydarzeń [[astronomia|astronomicznych]], jak zadziwiająca wędrówka gwiazdy. Nie ma też w opisach o dojrzałej działalności Jezusa najmniejszego odniesienia do Jego pobytu nad [[Nil]]em. Również [[Łukasz Ewangelista|Łukaszowe]] opowiadanie o dzieciństwie Jezusa nie harmonizuje z pobytem Jezusa w Egipcie. Raymond skłania się do uznania, że opowiadanie o Trzech Królach to chrześcijański [[midrasz]]{{r|BRO}}. Również [[Xavier Léon-Dufour|X. Léon-Dufour]] [[Jezuici|SJ]] zwraca uwagę, że formy literackie używane w częściach ewangelii opisujących dzieciństwo Jezusa są odmienne od tych, które mówią o jego publicznej działalności. [[Ewangelie dzieciństwa]] nie czerpały informacji o wydarzeniach z pierwszych lat życia Jezusa od świadków naocznych, chyba że tym świadkiem była sama [[Maria z Nazaretu|Maria]] – pochodzą natomiast ze źródeł judeo-chrześcijańskich. Opowiadanie Ewangelii Mateusza o pokłonie magów wydaje się być rodzajem katechetycznego pouczenia o znaczeniu i misji Jezusa narodzonego z [[Maria z Nazaretu|Maryi Dziewicy]], ułożonego na wzór [[Żydzi|żydowskich]] ''midraszy''. Midrasz to opowiadanie służące w Izraelu do wyjaśnienia znaczenia interwencji zbawczych [[Bóg|Boga]] w historii [[Żydzi|Izraelitów]], by przekazywać [[Wiara religijna|wiarę]] z pokolenia na pokolenie. Według badań historyczno-krytycznych opowiadanie ewangelisty Mateusza o ''magach'' było najprawdopodobniej wzorowane na midraszu o [[Mojżesz]]u w Egipcie, dobrze znanym w czasach, gdy powstawała Ewangelia Mateusza. Midrasz ten zachował się w dziele historyka żydowskiego [[Józef Flawiusz|Józefa Flawiusza]] (37–94 n.e.): ''Dawne dzieje Izraela'' (znane też jako ''Starożytności żydowskie''){{r|Ks II 9 3 4 II 210nn por}}. Porównanie treści tego midraszu z treścią opowiadania o pokłonie trzech króli i ich wizycie u króla Heroda pokazuje paralele między Jezusem i Mojżeszem oraz między Herodem i faraonem – obaj władcy np. decydują się zabić niewinne dzieci. Widoczna jest także zależność Mateusza od [[Księga Wyjścia|Księgi Wyjścia]] 4, 19-20:
[[Biblistyka|Bibliści]] skłaniają się do uznania tego opowiadania za literacką formę katechetyczną, wskazują, że ma ono za zadanie wyjaśnić tajemnicę osoby historycznego Jezusa jako spełniającego proroctwa starotestamentalne o [[Pomazaniec|mesjaszu]]. W świetle tego wydaje się, że trzej magowie nie byli postaciami historycznymi. [[Raymond E. Brown]] wskazuje na brak odniesień w innych źródłach ewangelicznych i poza-ewangeliczych do takich niezwykłych wydarzeń [[astronomia|astronomicznych]], jak zadziwiająca wędrówka gwiazdy. Nie ma też w opisach o dojrzałej działalności Jezusa najmniejszego odniesienia do Jego pobytu nad [[Nil]]em. Również [[Łukasz Ewangelista|Łukaszowe]] opowiadanie o dzieciństwie Jezusa nie harmonizuje z pobytem Jezusa w Egipcie. Raymond skłania się do uznania, że opowiadanie o Trzech Królach to chrześcijański [[midrasz]]{{r|BRO}}. Również [[Xavier Léon-Dufour|X. Léon-Dufour]] [[Jezuici|SJ]] zwraca uwagę, że formy literackie używane w częściach ewangelii opisujących dzieciństwo Jezusa są odmienne od tych, które mówią o jego publicznej działalności. [[Ewangelie dzieciństwa]] nie czerpały informacji o wydarzeniach z pierwszych lat życia Jezusa od świadków naocznych, chyba że tym świadkiem była sama [[Maria z Nazaretu|Maria]] – pochodzą natomiast ze źródeł judeo-chrześcijańskich. Opowiadanie Ewangelii Mateusza o pokłonie magów wydaje się być rodzajem [[Katecheza|katechetycznego]] pouczenia o znaczeniu i misji Jezusa narodzonego z [[Maria z Nazaretu|Maryi Dziewicy]], ułożonego na wzór [[Żydzi|żydowskich]] ''midraszy''. Midrasz to opowiadanie służące w Izraelu do wyjaśnienia znaczenia interwencji zbawczych [[Bóg|Boga]] w historii [[Żydzi|Izraelitów]], by przekazywać [[Wiara religijna|wiarę]] z pokolenia na pokolenie. Według badań historyczno-krytycznych opowiadanie ewangelisty Mateusza o ''magach'' było najprawdopodobniej wzorowane na midraszu o [[Mojżesz]]u w Egipcie, dobrze znanym w czasach, gdy powstawała Ewangelia Mateusza. Midrasz ten zachował się w dziele historyka żydowskiego [[Józef Flawiusz|Józefa Flawiusza]] (37–94 n.e.): ''Dawne dzieje Izraela'' (znane też jako ''Starożytności żydowskie''){{r|Ks II 9 3 4 II 210nn por}}. Porównanie treści tego midraszu z treścią opowiadania o pokłonie trzech króli i ich wizycie u króla Heroda pokazuje paralele między Jezusem i Mojżeszem oraz między Herodem i faraonem – obaj władcy np. decydują się zabić niewinne dzieci. Widoczna jest także zależność Mateusza od [[Księga Wyjścia|Księgi Wyjścia]] 4, 19-20:
{{Cytat| Pan powiedział do Mojżesza w Madian: Wracajże do Egiptu, gdyż umarli wszyscy ci, którzy czyhali na twe życie. Wziął Mojżesz swą żonę i synów, wsadził ich na osła i powracał do ziemi egipskiej.}}
{{Cytat| Pan powiedział do Mojżesza w Madian: Wracajże do Egiptu, gdyż umarli wszyscy ci, którzy czyhali na twe życie. Wziął Mojżesz swą żonę i synów, wsadził ich na osła i powracał do ziemi egipskiej.}}
Opowiadanie Mateusza używa prawie dosłownie tych samych słów. Jest więc niezaprzeczalne, że midrasz ten wpłynął na powstanie opowiadania o wizycie magów i ucieczce do Egiptu{{r|The Gospels and the Jesus-s216-217}}.
Opowiadanie Mateusza używa prawie dosłownie tych samych słów. Jest więc niezaprzeczalne, że midrasz ten wpłynął na powstanie opowiadania o wizycie magów i ucieczce do Egiptu{{r|The Gospels and the Jesus-s216-217}}.
Linia 54: Linia 54:
== Imiona i profesja mędrców ==
== Imiona i profesja mędrców ==
=== Imiona ===
=== Imiona ===
[[Biblia]] nie wymienia ich imion ani liczby. Polskie przekłady biblijne nazywają ich rozmaicie: [[Biblia poznańska]] (Wolniewicz; Gryglewicz) nazywa ich [[astrologia|astrologami]] pochodzącymi ze Wschodu, [[Biblia Tysiąclecia]] mędrcami ze Wschodu. W zachodnim chrześcijaństwie popularnie nazywani są imionami [[Kacper|Kasper]], [[Melchior (imię)|Melchior]] i [[Baltazar]] według tradycji, jaka narodziła się w [[średniowiecze|średniowieczu]]{{r|http www britannica com EBchecked}}. W przypisie zamieszczonym w ''Biblii poznańskiej'' zwrócono uwagę:<br />„''Na katakumbowych malowidłach występuje najczęściej trzech magów, ale nie brak też takich, na których widnieje dwóch, czterech, a nawet sześciu i dwunastu magów. Imiona Kacper, Melchior i Baltazar są późnego i niepewnego pochodzenia''”{{r|BP}}.
[[Biblia]] nie wymienia ich imion ani liczby. Polskie przekłady biblijne nazywają ich rozmaicie: [[Biblia poznańska]] (Wolniewicz; Gryglewicz) nazywa ich [[astrologia|astrologami]] pochodzącymi ze Wschodu, [[Biblia Tysiąclecia]] mędrcami ze Wschodu. W zachodnim chrześcijaństwie popularnie nazywani są imionami [[Kacper|Kasper]], [[Melchior (imię)|Melchior]] i [[Baltazar]] według tradycji, jaka narodziła się w [[średniowiecze|średniowieczu]]{{r|http www britannica com EBchecked}}. W przypisie zamieszczonym w ''Biblii poznańskiej'' zwrócono uwagę:<br />„''Na katakumbowych malowidłach występuje najczęściej trzech magów, ale nie brak też takich, na których widnieje dwóch, czterech, a nawet sześciu i dwunastu magów. Imiona Kasper, Melchior i Baltazar są późnego i niepewnego pochodzenia''”{{r|BP}}.


=== Profesja ===
=== Profesja ===
Bezpodstawnie uważa się ich również za królów, bo ani Pismo Święte, ani najstarsza tradycja nie widziały w nich królów. Źródłem przypisania im tej godności była, jak się zdaje, błędna interpretacja słów Ps 71,10{{r|BP}}.
Bezpodstawnie uważa się ich również za królów, bo ani Pismo Święte, ani najstarsza tradycja nie widziały w nich królów. Źródłem przypisania im tej godności była, jak się zdaje, błędna interpretacja słów Ps 71,10{{r|BP}}.


Wersja z 19:58, 4 sty 2017

 Zobacz też: Święta Epifanii.
Pokłon Trzech Króli, rycina Heinricha Hofmanna, koniec XIX wieku
Podróż Magów, James Tissot.
Mozaika bizantyjska: Trzej Magowie, Bazylika Santi Apollinare Nuovo, Rawenna
Leonardo da Vinci, Pokłon Mędrców

Trzej Królowie, Trzej Mędrcy, Trzej Magowie[1][2][3][a] (gr. μάγοι magoi) − według tradycji chrześcijańskiej osoby, które miały podążać za Gwiazdą Betlejemską, przybyć do miejsca narodzin Jezusa Chrystusa i przekazać mu dary. Tradycyjnie uznawani są za świętych w katolicyzmie, prawosławiu oraz w starożytnych Kościołach Wschodu.

Historyczność postaci

Jedyna informacja o mędrcach znajduje się w Ewangelii Mateusza (2,1-12), gdzie nie podano ich liczby. Współczesna egzegeza, badając w sposób krytyczny źródła historyczne i literackie, zwraca uwagę, że opowiadanie Ewangelii Mateusza o pokłonie króli nie ma charakteru ściśle kronikarskiego. Zarówno wśród wiernych jak i uczonych można znaleźć dwie grupy, jedna uznaje, że jest to opowieść o historycznym wydarzeniu, druga, że jest to refleksja na tematy, które mają swój początek w Starym Testamencie[4].

Bibliści skłaniają się do uznania tego opowiadania za literacką formę katechetyczną, wskazują, że ma ono za zadanie wyjaśnić tajemnicę osoby historycznego Jezusa jako spełniającego proroctwa starotestamentalne o mesjaszu. W świetle tego wydaje się, że trzej magowie nie byli postaciami historycznymi. Raymond E. Brown wskazuje na brak odniesień w innych źródłach ewangelicznych i poza-ewangeliczych do takich niezwykłych wydarzeń astronomicznych, jak zadziwiająca wędrówka gwiazdy. Nie ma też w opisach o dojrzałej działalności Jezusa najmniejszego odniesienia do Jego pobytu nad Nilem. Również Łukaszowe opowiadanie o dzieciństwie Jezusa nie harmonizuje z pobytem Jezusa w Egipcie. Raymond skłania się do uznania, że opowiadanie o Trzech Królach to chrześcijański midrasz[4]. Również X. Léon-Dufour SJ zwraca uwagę, że formy literackie używane w częściach ewangelii opisujących dzieciństwo Jezusa są odmienne od tych, które mówią o jego publicznej działalności. Ewangelie dzieciństwa nie czerpały informacji o wydarzeniach z pierwszych lat życia Jezusa od świadków naocznych, chyba że tym świadkiem była sama Maria – pochodzą natomiast ze źródeł judeo-chrześcijańskich. Opowiadanie Ewangelii Mateusza o pokłonie magów wydaje się być rodzajem katechetycznego pouczenia o znaczeniu i misji Jezusa narodzonego z Maryi Dziewicy, ułożonego na wzór żydowskich midraszy. Midrasz to opowiadanie służące w Izraelu do wyjaśnienia znaczenia interwencji zbawczych Boga w historii Izraelitów, by przekazywać wiarę z pokolenia na pokolenie. Według badań historyczno-krytycznych opowiadanie ewangelisty Mateusza o magach było najprawdopodobniej wzorowane na midraszu o Mojżeszu w Egipcie, dobrze znanym w czasach, gdy powstawała Ewangelia Mateusza. Midrasz ten zachował się w dziele historyka żydowskiego Józefa Flawiusza (37–94 n.e.): Dawne dzieje Izraela (znane też jako Starożytności żydowskie)[5]. Porównanie treści tego midraszu z treścią opowiadania o pokłonie trzech króli i ich wizycie u króla Heroda pokazuje paralele między Jezusem i Mojżeszem oraz między Herodem i faraonem – obaj władcy np. decydują się zabić niewinne dzieci. Widoczna jest także zależność Mateusza od Księgi Wyjścia 4, 19-20:

Pan powiedział do Mojżesza w Madian: Wracajże do Egiptu, gdyż umarli wszyscy ci, którzy czyhali na twe życie. Wziął Mojżesz swą żonę i synów, wsadził ich na osła i powracał do ziemi egipskiej.

Opowiadanie Mateusza używa prawie dosłownie tych samych słów. Jest więc niezaprzeczalne, że midrasz ten wpłynął na powstanie opowiadania o wizycie magów i ucieczce do Egiptu[6].

Marco Polo w pamiętniku ze swojej podróży na Daleki Wschód (XIII wiek) łączy Trzech Magów z perskim (irańskim) miastem Saveh: „Jest w Persji miasto Saveh, z którego wyszli trzej Magowie, kiedy udali się, aby pokłon złożyć Jezusowi Chrystusowi”[7].

Relikwie

W Katedrze św. Piotra i Najświętszej Marii Panny w Kolonii są przechowywane ich[8] relikwie (Relikwiarz Trzech Króli).

Znaczenie teologiczne i liturgia

Teologia

Opowiadanie św. Mateusza ma zasadnicze znaczenie teologiczne. Ukazuje, że Jezus od momentu urodzenia jest zapowiedzianym mesjaszem i że Jego misja jest uniwersalna, ogólnoświatowa. Pokłon trzech magów jest symboliczną zapowiedzią uznania przez świat pogański w Jezusie pomazańca-władcę wszystkich narodów, posłanego przez Boga. Reakcja przerażenia Heroda i „całej Jerozolimy” jest symbolicznym wyrazem stosunku władców tego świata wobec Władcy-Pomazańca Pańskiego, którego zapowiadał m.in. Psalm 2:

Dlaczego narody się buntują,
czemu ludy knują daremne zamysły?
Królowie ziemi powstają i władcy spiskują wraz z nimi
przeciw Panu i przeciw Jego Pomazańcowi (...)
Przecież Ja ustanowiłem sobie króla na Syjonie,
świętej górze mojej.
Ogłoszę postanowienie Pana:
Powiedział do mnie:
Tyś Synem moim, Ja Ciebie dziś zrodziłem.
Żądaj ode Mnie, a dam Ci narody w dziedzictwo
i w posiadanie Twoje krańce ziemi.(...)
A teraz, królowie, zrozumcie,
nauczcie się, sędziowie ziemi!
Służcie Panu z bojaźnią
i Jego nogi ze drżeniem całujcie (...).

W rozumieniu ewangelisty Mateusza pradawny plan zbawienia świata, wszystkich narodów, który Bóg stopniowo realizował poprzez Naród Wybrany Izraela, osiągnął swój ostatni etap wraz z dziewiczym poczęciem i narodzeniem Jezusa-Zbawiciela przez Marię z Nazaretu. Trzej magowie jako przedstawiciele świata pogańskiego przybyli do dziewiczej matki Marii, przebywającej w domu razem z dziecięciem Jezus i upadli na twarz (gr. proskynéo, por. Mt 4,10), oddając Mu cześć królewską i boską jako Mesjaszowi żydowskiemu. Rozpoznali obecną w nim tajemnicę zbawiającego Boga (por. 2 Kor 5,19; por. Kol 1,19). Dary, które przynieśli, w opowiadaniu Ewangelii Mateusza są wzorowane na zapowiedziach psalmu 72,10 oraz na proroctwie Księgi Izajasza 60,6[9][10].

Liturgia

Liturgiczną celebracją złożenia hołdu magów pogańskich Jezusowi, w Kościele katolickim jest uroczystość Objawienia Pańskiego obchodzona 6 stycznia – w Polsce nazywana potocznie świętem Trzech Króli.

W Cerkwi prawosławnej Objawienie Pańskie świętuje się jako Epifanię lub święto Jordanu, jedno z 12 głównych świąt, 19 stycznia (w XX i XXI w.) według obowiązującego kalendarza gregoriańskiego, co odpowiada 6 stycznia według prawosławnej liturgii posługującej się kalendarzem juliańskim.

 Osobny artykuł: Objawienie Pańskie.

Opis pokłonu w Ewangelii Mateusza

Opis pokłonu Mędrców znajduje się tylko w Ewangelii Mateusza (Mt 2,1-12)[11].

Ewangeliczna historia Mędrców (astrologów, magów) opowiada o cudzoziemcach (ich liczba nie jest znana – w przekazach biblijnych mówi się jedynie o trzech darach i to na tej podstawie wysnuwa się potocznie przyjętą liczbę trzech mędrców)[12], którzy, wiedzeni gwiazdą, wyruszyli w drogę do Betlejem, które wyznaczyli jako miejsce narodzin na podstawie proroctwa w Księdze Micheasza (Mi 5, 1)[13], aby złożyć pokłon i dary narodzonemu królowi żydowskiemu. Po drodze wstąpili na dwór Heroda. Ten, usłyszawszy nowinę, w narodzonym upatrywał rywala. Mędrcy według ewangelii weszli do domu, w którym przebywali Maria i Józef z Jezusem, ofiarowali mu mirrę, złoto i kadzidło (kadzidło i mirra była wówczas w cenie złota, tę aromatyczną żywicę z rzadkich drzew palili w swoich pałacach jedynie najzamożniejsi ludzie). Otrzymawszy podczas snu wskazówkę, aby nie wracali do Heroda, pielgrzymi wyruszyli z powrotem do swych krajów inną drogą.

Imiona i profesja mędrców

Imiona

Biblia nie wymienia ich imion ani liczby. Polskie przekłady biblijne nazywają ich rozmaicie: Biblia poznańska (Wolniewicz; Gryglewicz) nazywa ich astrologami pochodzącymi ze Wschodu, Biblia Tysiąclecia mędrcami ze Wschodu. W zachodnim chrześcijaństwie popularnie nazywani są imionami Kasper, Melchior i Baltazar według tradycji, jaka narodziła się w średniowieczu[14]. W przypisie zamieszczonym w Biblii poznańskiej zwrócono uwagę:
„Na katakumbowych malowidłach występuje najczęściej trzech magów, ale nie brak też takich, na których widnieje dwóch, czterech, a nawet sześciu i dwunastu magów. Imiona Kasper, Melchior i Baltazar są późnego i niepewnego pochodzenia”[15].

Profesja

Bezpodstawnie uważa się ich również za królów, bo ani Pismo Święte, ani najstarsza tradycja nie widziały w nich królów. Źródłem przypisania im tej godności była, jak się zdaje, błędna interpretacja słów Ps 71,10[15].

Według The Jerome Biblical Commentary nazwa grecka magoi została użyta przez Mateusza w dość ogólnym znaczeniu i bez zamiaru nadania mu negatywnego wydźwięku. Początkowo słowo to oznaczało kastę uczonych perskich kapłanów, później mogło oznaczać kogoś biegłego w wiedzy i mocach tajemnych[10].

Lexikon für Theologie und Kirche (Leksykon teologii i Kościoła) podkreśla[potrzebny przypis], „że greckie słowo magoi nie oznacza królów, lecz raczej posiadających astrologiczną wiedzę tajemną”. Dlatego Justyn Męczennik, Orygenes i Tertulian rozumieli przez nie astrologa[16]. Według profesora A.T. Robertsona nie oznacza ono mędrców: „Tutaj w Ewangelii według Mateusza chyba raczej chodzi o astrologów. Babilon był kolebką astrologii”[17].

Trzej Królowie w sztuce

 Osobny artykuł: Pokłon Trzech Króli.

Motyw Trzech króli a głównie Pokłon Trzech Króli lub trzech mędrców. W zależności od epoki przedstawiano ich jako mędrców ze wschodu (Pokłon Trzech Króli Rubensa), trzech skromnych wędrowców (Pokłon Trzech Króli Giotta) ale i jako króli w otoczeniu orszaku i w pełnych przepychu szatach (Pokłon Trzech Króli Gentile da Fabriano).

Zobacz też

Szablon:PortalSzablon:Portal

Uwagi

Szablon:Przypisy-lista

Przypisy

Szablon:Przypisy-lista

Bibliografia

  • Brown, Raymond: The Birth of the Messiah. A Commentary on the Infancy Narratives in the Gospels of Mathew and Luke. Wyd. Nowe poszerzone. Nowy Jork – Londyn – Toronto – Sydney – Auckland: Doubleday, 1993, s. 752, seria: The Anchor Bible Reference Library. ISBN 0-385-47202-1.
  • Ceroke C.P.: Mary, Blessed Virgin, I (In the Bible). W: New Catholic Encyclopedia. Wyd. 2 (dodruk wyd. z 1967 r.). T. 9. Washington, Columbia D.C.: 1981, s. 335-344.
  • The Quest of Historical Jesus. W: Léon-Dufour X.: The Gospels and the Jesus of History. J.H. McHugh (przekład z. j. franc.). Londyn: Collins, 1968, s. 224-258.
  • McKenzie, J. L. SJ: The Gospel According to Mathew. W: The Jerome Biblical Commentary. R. E. Brown SS, J. Fitzmyer SJ, R. E. Murphy O. Carm. (red.). Londyn – Dublin: G. Chapman, 1976, s. 62-114. ISBN 225-48812-4.

Linki zewnętrzne

Postacie Nowego Testamentu
Jezus Chrystus
Ewangelie
Osoby
Grupy
Apostołowie
Dzieje Apostolskie
Piotr i Paweł
Rzymianie
członkowie rodziny Heroda
Ewangelie
Dzieje Apostolskie
Listy
Apokalipsa Jana
Boże Narodzenie
Chrześcijaństwo
Postacie
folklorystyczne
Zwyczaje
Atrybuty
Kuchnia
słodkie pieczywo,
ciasta i torty
ciasteczka
puddingi i inne desery
słodycze (cukierki)
pierogi, paszteciki i gołąbki
inne potrawy z kapusty
potrawy z ptactwa
potrawy z ryb
zupy i sałatki
napoje
Muzyka
Zobacz też
Według państw

Adoracja Dziecięcia – Fra Angelico

  1. ↑ Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie Zasady pisowni słownictwa
    BŁĄD PRZYPISÓW
  2. ↑ Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie -------------lista-8000
    BŁĄD PRZYPISÓW
  3. ↑ Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie -------------angielski
    BŁĄD PRZYPISÓW
  4. ↑ a b Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie BRO
    BŁĄD PRZYPISÓW
  5. ↑ Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie Ks II 9 3 4 II 210nn por
    BŁĄD PRZYPISÓW
  6. ↑ Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie The Gospels and the Jesus-s216-217
    BŁĄD PRZYPISÓW
  7. ↑ Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie Marco Polo2010
    BŁĄD PRZYPISÓW
  8. ↑ Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie mag
    BŁĄD PRZYPISÓW
  9. ↑ Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie CATHM
    BŁĄD PRZYPISÓW
  10. ↑ a b Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie McK
    BŁĄD PRZYPISÓW
  11. ↑ Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie Mt 2 1 12 Gdy zaś Jezus narodził
    BŁĄD PRZYPISÓW
  12. ↑ Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie --------watch-KRk4ZBCxO3s
    BŁĄD PRZYPISÓW
  13. ↑ Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie Mi 5 1 poem A ty Betlejem
    BŁĄD PRZYPISÓW
  14. ↑ Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie http www britannica com EBchecked
    BŁĄD PRZYPISÓW
  15. ↑ a b Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie BP
    BŁĄD PRZYPISÓW
  16. ↑ Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie Strażnica 15 12 1988 s 28
    BŁĄD PRZYPISÓW
  17. ↑ Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie Word Pictures in the New
    BŁĄD PRZYPISÓW


Błąd w przypisach: Istnieje znacznik <ref> dla grupy o nazwie „uwaga”, ale nie odnaleziono odpowiedniego znacznika <references group="uwaga"/>
BŁĄD PRZYPISÓW
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Trzej_Królowie&oldid=48082894”