Joe Perry (snookerzysta): Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Rozwinięcie opisu sukcesów.
Nie podano opisu zmian
Linia 35: Linia 35:
W [[2014]] roku na [[Wuxi Classic]] miał szansę na pierwsze zwycięstwo w turnieju rankingowym, ale na drodze stanął mu [[Neil Robertson]], który go pokonał 10-9.
W [[2014]] roku na [[Wuxi Classic]] miał szansę na pierwsze zwycięstwo w turnieju rankingowym, ale na drodze stanął mu [[Neil Robertson]], który go pokonał 10-9.


W 2015 roku wygrał swój pierwszy turniej rankingowy zwyciężając w finale 2015 Players Championship.
W 2015 roku wygrał swój pierwszy turniej rankingowy zwyciężając w finale 2015 Players Championship. W turnieju [[Masters Snooker 2017|Masters 2017]] dotarł do finału przegrywając 7:10 z [[Ronnie O'Sullivan|Ronnie'm O'Sullivan'em]].


== Życie prywatne ==
== Życie prywatne ==

Wersja z 01:02, 23 sty 2017

{{{imię i nazwisko}}}
ilustracja

Joe Perry (ur. 13 sierpnia 1974) – angielski snookerzysta.

Kariera zawodowa

W gronie zawodowych snookerzystów występuje od 1991. Jego największym osiągnięciem w turniejach rankingowych był finał European Open na Malcie w 2001. Wygrał w tym turnieju m.in. z Matthew Stevensem, Jimmym White'em i Markiem Williamsem, a uległ w finale 2:9 Stephenowi Hendry'emu. Przez kilka sezonów figurował w czołowej "16" rankingu światowego (2002 jako nr 13).

W mistrzostwach świata w 2004 wyeliminował w II rundzie obrońcę tytułu M. Williamsa, w ćwierćfinale przegrał z M. Stevensem 10:13. W pojedynku z Williamsem osiągnął swój najwyższy break w turniejach – 145 punktów.

Podczas mistrzostw świata w 2008 osiągnął swój najlepszy wynik w tej imprezie, awansując do półfinału. W kwalifikacjach wygrał z byłym mistrzem świata Johnem Parrottem 10:8, mimo iż przegrywał już 5:8, natomiast w fazie głównej turnieju pokonał kolejno Graeme'a Dotta, Stuarta Binghama oraz Stephena Maguire'a. W walce o finał mistrzostw przegrał jednak z Allisterem Carterem 15:17.

Do końca sezonu 2010/2011, na swoim koncie zapisał 119 breaków stupunktowych.

W 2014 roku na Wuxi Classic miał szansę na pierwsze zwycięstwo w turnieju rankingowym, ale na drodze stanął mu Neil Robertson, który go pokonał 10-9.

W 2015 roku wygrał swój pierwszy turniej rankingowy zwyciężając w finale 2015 Players Championship. W turnieju Masters 2017 dotarł do finału przegrywając 7:10 z Ronnie'm O'Sullivan'em.

Życie prywatne

Jest synem londyńskiego taksówkarza.

Z żoną Joanne ma córkę Lexi.

Linki zewnętrzne