Jezioro Turkusowe: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
EmptyBot (dyskusja | edycje)
m usunięcie flag województw z artykułów o jeziorach
rt
Linia 33: Linia 33:


== Historia powstania ==
== Historia powstania ==
[[Plik:Jezioro Turkusowe.jpg|thumb|left|250px|Brama prowadząca nad Jezioro Turkusowe]]W miejscu dzisiejszego Jeziora Turkusowego, jeszcze w czasach niemieckich, znajdowało się [[wyrobiska eksploatacyjne|wyrobisko]] kopalni [[kreda (skała)|kredy]] ([[Kra lodowcowa|porwak lodowcowy]]) pracującej na potrzeby dużej [[cementownia|cementowni]] [[Johannes Quistorp|Quistorpa]] w pobliskim (0,5 km na zachód) [[Lubin (powiat kamieński)|Lubinie]]. Po zakończeniu [[II wojna światowa|II wojny światowej]] Rosjanie dokonali demontażu znajdujących się tu urządzeń. Wyrobisko zaczęło napełniać się stopniowo wodą. W 1948 r. władze polskie postanowiły wznowić eksploatację złoża: wypompowano wodę, sprowadzono niezbędne maszyny i urządzenia. Kopalnia funkcjonowała do 1954 r., kiedy to ze względu na wyczerpywanie się złoża i rosnące trudności z pozyskiwaniem kredy (wyrobisko stawało się coraz głębsze) zakończono jego eksploatację.
[[Plik:Jezioro Turkusowe.jpg|thumb|left|250px|Brama prowadząca nad Jezioro Turkusowe]]W miejscu dzisiejszego Jeziora Turkusowego, jeszcze w czasach niemieckich, znajdowało się [[wyrobiska eksploatacyjne|wyrobisko]] kopalni [[kreda (skała)|kredy]] ([[Kra lodowcowa|porwak lodowcowy]]) pracującej na potrzeby dużej [[cementownia|cementowni]] [[Johannes Quistorp|Quistorpa]] w pobliskim (0,5 km na zachód) [[Lubin (powiat kamieński)|Lubinie]]. Po zakończeniu [[II wojna światowa|II wojny światowej]] Rosjanie dokonali demontażu znajdujących się tu urządzeń. Wyrobisko zaczęło napełniać się stopniowo wodą. W 1948 r. władze polskie postanowiły wznowić eksploatację złoża: wypompowano wodę, sprowadzono niezbędne maszyny i urządzenia. Kopalnia funkcjonowała do 1954 r., kiedy to ze względu na wyczerpywanie się złoża i rosnące trudności z pozyskiwaniem kredy (wyrobisko stawało się coraz głębsze) zakończono jego eksploatację..
Od tego momentu wyrobisko zaczęło stopniowo wypełniać się [[wody zaskórne|wodami podskórnymi]] i opadowymi (w odróżnieniu od genezy [[Jezioro Szmaragdowe|Jeziora Szmaragdowego]] w [[Szczecin]]ie, proces ten był powolny i nie miał charakteru katastrofalnego). Ok. 1960 r. poziom wody przestał się już podnosić i zrównał się z wysokością lustra wody w [[Zalew Szczeciński|Zalewie Szczecińskim]].
Od tego momentu wyrobisko zaczęło stopniowo wypełniać się [[wody zaskórne|wodami podskórnymi]] i opadowymi (w odróżnieniu od genezy [[Jezioro Szmaragdowe|Jeziora Szmaragdowego]] w [[Szczecin]]ie, proces ten był powolny i nie miał charakteru katastrofalnego). Ok. 1960 r. poziom wody przestał się już podnosić i zrównał się z wysokością lustra wody w [[Zalew Szczeciński|Zalewie Szczecińskim]].



Wersja z 17:55, 6 lut 2017

Jezioro Turkusowe
{{{nazwa oryginalna}}}
Ilustracja
Położenie
Państwo

 Polska

Lokalizacja

Uznam i Wolin

Miejscowości nadbrzeżne

Wapnica

Region

{{{region}}}

Wysokość lustra

{{{wysokość lustra}}} m n.p.m.

Morfometria
Powierzchnia

6,74 ha

Wymiary
• max długość
• max szerokość


{{{max długość}}}
{{{max szerokość}}}

Głębokość
• maksymalna


21,2 m

Hydrologia
Jakość wody

{{{jakość}}}

Położenie na mapie gminy Międzyzdroje
Mapa konturowa gminy Międzyzdroje
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego
Mapa konturowa województwa zachodniopomorskiego
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Położenie na mapie powiatu kamieńskiego
Mapa konturowa powiatu kamieńskiego
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:waterbody}

Jezioro Turkusowejezioro na wyspie Wolin, na południu wsi Wapnica (gmina Międzyzdroje), w powiecie kamieńskim, w województwie zachodniopomorskim. Powierzchnia jeziora wynosi 6,74 hektara, a jego głębokość to 21,2 m. Ponieważ lustro wody leży na wysokości 2,6 m n.p.m., jezioro tworzy kryptodepresję o głębokości 18,6 m p.p.m.[1]

Historia powstania

Brama prowadząca nad Jezioro Turkusowe

W miejscu dzisiejszego Jeziora Turkusowego, jeszcze w czasach niemieckich, znajdowało się wyrobisko kopalni kredy (porwak lodowcowy) pracującej na potrzeby dużej cementowni Quistorpa w pobliskim (0,5 km na zachód) Lubinie. Po zakończeniu II wojny światowej Rosjanie dokonali demontażu znajdujących się tu urządzeń. Wyrobisko zaczęło napełniać się stopniowo wodą. W 1948 r. władze polskie postanowiły wznowić eksploatację złoża: wypompowano wodę, sprowadzono niezbędne maszyny i urządzenia. Kopalnia funkcjonowała do 1954 r., kiedy to ze względu na wyczerpywanie się złoża i rosnące trudności z pozyskiwaniem kredy (wyrobisko stawało się coraz głębsze) zakończono jego eksploatację..

Od tego momentu wyrobisko zaczęło stopniowo wypełniać się wodami podskórnymi i opadowymi (w odróżnieniu od genezy Jeziora Szmaragdowego w Szczecinie, proces ten był powolny i nie miał charakteru katastrofalnego). Ok. 1960 r. poziom wody przestał się już podnosić i zrównał się z wysokością lustra wody w Zalewie Szczecińskim.

W jeziorze występuje zjawisko krasowe. Nazwa jeziora pochodzi od niebieskawo-zielonej barwy lustra wody wywołanej rozszczepieniem światła słonecznego w czystej wodzie i odbiciem refleksów od białego podłoża kredowego z zalegającymi na dnie związkami węglanu wapnia.

Na południowym wysokim brzegu jeziora wznosi się Piaskowa Góra – punkt widokowy na jezioro, Wapnicę i Pagórki Lubińsko-Wapnickie. Jezioro Turkusowe jest jedną z atrakcji turystycznych Wolińskiego Parku Narodowego. Poprowadzono tędy niebieski turystyczny Szlak Nad Bałtykiem i Zalewem Szczecińskim (MiędzyzdrojeWolin)[2].

Niedaleko jeziora rośnie 400-letni dąb Prastary mający status pomnika przyrody, którego obwód wynosił w 2012 roku 705 cm. Dąb został w 2015 roku podpalony przez wandali[3]

Mapa wyspy Wolin z zaznaczonym Jeziorem Turkusowym
  1. Arkadiusz Szumski: Jezioro Turkusowe. [w:] Międzyzdrojski Informator Turystyczny [on-line]. [dostęp 2008-12-07]. (pol.).
  2. Jerzy Kosacki, Bogdan Kucharski: Pomorze Zachodnie i Środkowe. Przewodnik. Warszawa: Sport i Turystyka, 2001, s. 117. ISBN 83-7200-583-4.
  3. Krzysztof Borkowski, Robert Tomusiak, Paweł Zarzyński. Drzewa Polski. 2016. PWN. s.271