Wiktor Polakow (inżynier): Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
AndrzeiBOT (dyskusja | edycje) m →Bibliografia: Zmiana nazwy kategorii. |
m →Życiorys: ortografia, poprawa linków przy użyciu AWB |
||
Linia 2: | Linia 2: | ||
== Życiorys == |
== Życiorys == |
||
Od 1930 uczeń ślusarza, później majster w [[Moskwa|moskiewskim]] zakładzie remontu samochodów, 1938 wieczorowo ukończył Moskiewski Instytut Samochodowy, następnie został żołnierzem [[Armia Czerwona|Armii Czerwonej]]. Uczestnik [[Wielka |
Od 1930 uczeń ślusarza, później majster w [[Moskwa|moskiewskim]] zakładzie remontu samochodów, 1938 wieczorowo ukończył Moskiewski Instytut Samochodowy, następnie został żołnierzem [[Armia Czerwona|Armii Czerwonej]]. Uczestnik [[Wielka wojna ojczyźniana|wojny z Niemcami]], dowódca plutonu, od 19444 należał do [[WKP(b)]], dosłużył się stopnia inżyniera-kapitana, 1946 zdemobilizowany. Od 1946 pracował w Moskiewskiej Fabryce Samochodów Małolitrażowych m.in. jako szef laboratorium, szef odlewni, zastępca głównego inżyniera, główny konstruktor i główny inżynier, a 1958-1963 był dyrektorem tej fabryki. Od marca 1963 do marca 1965 I zastępca przewodniczącego Moskiewskiego Miejskiego [[Sownarchoz]]u, od marca do czerwca 1965 p.o. przewodniczącego, a od czerwca 1965 do stycznia 1966 przewodniczący tego Sownarchozu, 1965-1975 zastępca ministra przemysłu samochodowego ZSRR. Jednocześnie od sierpnia 1966 dyrektor generalny Wołżańskiej Fabryki Samochodów ([[AwtoWAZ]]), 1971 przemianowanego na Wołżańskie Zjednoczenie ds. Produkcji Lekkich Samochodów w [[Togliatti]]. Od 17 lipca 1975 do 18 października 1986 minister przemysłu samochodowego ZSRR, 1986-1991 ekspert Centralnego Naukowo-Badawczego Instytutu Samochodowego i Silników Samochodowych, 1994-1999 szef Działu Konsultacyjno-Eksperckiego Przedstawicielstwa AwtoWAZ-a w Moskwie. W 1995 otrzymał honorowe obywatelstwo miasta Togliatti. Od 1976 zastępca członka, a od marca 1981 do kwietnia 1989 członek KC [[Komunistyczna Partia Związku Radzieckiego|KPZR]], 1974-1987 deputowany do [[Rada Najwyższa ZSRR|Rady Najwyższej ZSRR]] od 9 do 11 kadencji. |
||
== Odznaczenia == |
== Odznaczenia == |
Wersja z 12:57, 16 lut 2017
Wiktor Nikołajewicz Polakow (ros. Ви́ктор Никола́евич Поляко́в, ur. 3 marca 1915 w Tomsku, zm. 1 lipca 2004) – radziecki inżynier i polityk, Bohater Pracy Socjalistycznej (1971).
Życiorys
Od 1930 uczeń ślusarza, później majster w moskiewskim zakładzie remontu samochodów, 1938 wieczorowo ukończył Moskiewski Instytut Samochodowy, następnie został żołnierzem Armii Czerwonej. Uczestnik wojny z Niemcami, dowódca plutonu, od 19444 należał do WKP(b), dosłużył się stopnia inżyniera-kapitana, 1946 zdemobilizowany. Od 1946 pracował w Moskiewskiej Fabryce Samochodów Małolitrażowych m.in. jako szef laboratorium, szef odlewni, zastępca głównego inżyniera, główny konstruktor i główny inżynier, a 1958-1963 był dyrektorem tej fabryki. Od marca 1963 do marca 1965 I zastępca przewodniczącego Moskiewskiego Miejskiego Sownarchozu, od marca do czerwca 1965 p.o. przewodniczącego, a od czerwca 1965 do stycznia 1966 przewodniczący tego Sownarchozu, 1965-1975 zastępca ministra przemysłu samochodowego ZSRR. Jednocześnie od sierpnia 1966 dyrektor generalny Wołżańskiej Fabryki Samochodów (AwtoWAZ), 1971 przemianowanego na Wołżańskie Zjednoczenie ds. Produkcji Lekkich Samochodów w Togliatti. Od 17 lipca 1975 do 18 października 1986 minister przemysłu samochodowego ZSRR, 1986-1991 ekspert Centralnego Naukowo-Badawczego Instytutu Samochodowego i Silników Samochodowych, 1994-1999 szef Działu Konsultacyjno-Eksperckiego Przedstawicielstwa AwtoWAZ-a w Moskwie. W 1995 otrzymał honorowe obywatelstwo miasta Togliatti. Od 1976 zastępca członka, a od marca 1981 do kwietnia 1989 członek KC KPZR, 1974-1987 deputowany do Rady Najwyższej ZSRR od 9 do 11 kadencji.
Odznaczenia
- Medal Sierp i Młot Bohatera Pracy Socjalistycznej (5 kwietnia 1971)
- Order Lenina (czterokrotnie - 5 kwietnia 1971, 5 marca 1975, 31 marca 1981 i 1 marca 1985)
- Order Wojny Ojczyźnianej I klasy (11 marca 1985)
- Order Czerwonego Sztandaru Pracy (22 sierpnia 1966)
- Order Czerwonej Gwiazdy (30 września 1945)
- Order Zasług dla Ojczyzny IV klasy (6 stycznia 1995)
- Medal Za Zasługi Bojowe (26 kwietnia 1943)
I medale.
Bibliografia
- Bohaterowie Pracy Socjalistycznej
- Deputowani do Rady Najwyższej ZSRR IX kadencji
- Deputowani do Rady Najwyższej ZSRR X kadencji
- Deputowani do Rady Najwyższej ZSRR XI kadencji
- Radzieccy ministrowie
- Odznaczeni Medalem Za Zasługi Bojowe
- Odznaczeni Orderem Czerwonego Sztandaru Pracy
- Odznaczeni Orderem Czerwonej Gwiazdy
- Odznaczeni Orderem Lenina
- Odznaczeni Orderem Wojny Ojczyźnianej I klasy
- Odznaczeni Orderem Za Zasługi dla Ojczyzny
- Politycy KPZR
- Radzieccy inżynierowie
- Urodzeni w 1915
- Zmarli w 2004