Paweł Zarzeczny

Paweł Zarzeczny

Data i miejsce urodzenia	26 stycznia 1961 Warszawa
Data i miejsce śmierci	25 marca 2017 Warszawa
Przyczyna śmierci	atak serca
Zawód, zajęcie	dziennikarz sportowy
Odznaczenia

{{Biogram infobox}} Sugerowane pola (wstaw w kodzie): | alt grafiki = Nieznane pola: "podpis".

Paweł Zarzeczny (ur. 26 stycznia 1961 w Warszawie, zm. 25 marca 2017 tamże) – polski dziennikarz sportowy specjalizujący się w tematyce piłkarskiej, pisarz, publicysta, felietonista.

Życiorys

Był absolwentem Uniwersytetu Warszawskiego. Karierę dziennikarską rozpoczynał w tygodniku „Piłka Nożna” (następnie był zastępcą redaktora naczelnego). Pisał także dla „Nowego Światu”, „Super Expressu”, „Faktu” i kierował działem sportowym ''Dziennika''.

W 1989 był kierownikiem kadry ''Orłów Górskiego'' na mistrzostwach Europy oldbojów w Danii.

Swoje artykuły i felietony publikował również w „Gazecie Wyborczej”, tygodniku „Wprost”, „Najwyższym Czasie”, „Futbol News”, „Magazynie Futbol”, „Tygodniku Kibica” a także na portalach internetowych takich jak „Wirtualna Polska”, „Onet” czy „Interia”.

Przez pewien czas przy pisaniu tekstów posługiwał się pseudonimami River, a także Paolo River.

W latach 2001-2003 był zastępcą redaktora naczelnego „Przeglądu Sportowego”. Do pracy w dziennikarstwie wprowadził m.in. Krzysztofa Stanowskiego i Przemysława Rudzkiego.

Jego felietony można było przeczytać także w dzienniku „Polska The Times”, na portalu internetowym Weszlo.com, i w tygodniku „Uważam Rze”.

Pracował w redakcjach sportowych TVP Polonia, TVP, TVP Sport, Polsatu, Wizji Sport, Radio Zet. Jako ekspert telewizyjny występował w programach: Liga+ extra na Canal+ Sport, Hyde Park w Orange Sport, Magazynie Ekstraklasy na Ekstraklasa.tv, gdzie prowadził również program Niegrzeczny Zarzeczny, a także w programie piłkarskim Stan Futbolu na antenie Eleven Sports. Wraz z Marcinem Najmanem prowadził program Fun raport na kanale Orange Sport.

Autor wielu książek o tematyce futbolowej, albumów serii Panini, Historii Polskiej Piłki Nożnej, monografii futbolu warszawskiego, albumu fotograficznego Górski, zbioru reportaży o Polakach w ligach zagranicznych. Wspólnie z Kazimierzem Górskim napisał książkę pt. Piłka jest okrągła, która ukazała się w 2004 roku i stanowiła biografię Kazimierza Górskiego, z której zysk zapewnił legendarnemu polskiemu trenerowi, godną i spokojną starość.

W 2011 wydał zbiór swoich felietonów publikowanych na łamach dziennika „Polska The Times” Zawsze byłem najlepszy. Od września 2013 prowadził w TVP Info program Nie – Poważnie wspólnie z Jackiem Cholewińskim. Współpracował z portalem Łączy nas pasja oraz z weszlo.com, gdzie był felietonistą, a od lutego 2015 prowadził także videobloga na portalu YouTube pod nazwą One Man Show. Dzień przed swoją śmiercią nagrał 500. odcinek programu. We wrześniu 2015 wydał zbiór swoich felietonów pod tytułem Mój własny charakter pisma. Przez pewien czas typował również wyniki meczów piłkarskich dla firmy Betsson.

Od lutego 2016 prowadził na żywo w Telewizji Republika swój autorski program pt. Bul głowy. Ostatni odcinek wyemitowano na dzień przed jego śmiercią.

Przez lata pracy zawodowej dał się poznać jako jedna z najbardziej charyzmatycznych, charakterystycznych i kontrowersyjnych postaci w polskim dziennikarstwie sportowym. Miał świetny kontakt z czytelnikami. Słynął z wyrazistych i bezpośrednich opinii. Pracując w największych tytułach w kraju zyskał miano jednej z najbardziej rozpoznawalnych postaci w branży.

Zmarł nagle, 25 marca 2017, wskutek zawału serca. Miał 56 lat. Został pochowany na Cmentarzu Bródnowskim.

30 marca 2017, prezydent RP, Andrzej Duda odznaczył go pośmiertnie Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Książki

• Jedenastka miliarderów
• 2004: Piłka jest okrągła
• 2011: Zawsze byłem najlepszy
• 2014: Mój własny charakter pisma

Odznaczenia

• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski: 2017 (pośmiertnie)

Życie prywatne

Urodził się w Warszawie. W wieku kilku lat przeżył rodzinną tragedię, kiedy to na jego oczach ojciec zabił jego matkę, a następnie popełnił samobójstwo. Resztę dzieciństwa spędził w domu dziecka, a następnie wychowywało go wujostwo. Miał również siostrę. W młodości uczył się w technikum mechanicznym o profilu ślusarza, a także trenował piłkę nożną w Gwardii Warszawa. Służbę wojskową odbywał w jednostce CWKS Legia Warszawa. Był kibicem tego klubu. W 2004 roku, będąc pod wpływem alkoholu, nieumyślnie spowodował wypadek samochodowy, w którym ucierpiał motocyklista. Dziennikarz za swój czyn został skazany na 1,5 roku pozbawienia wolności w zawieszeniu na 4 lata. Na 4 lata odebrano mu również prawo jazdy. Dwukrotnie żonaty. Miał dwoje dzieci – syna oraz córkę Paulinę.

Linki zewnętrzne

• Paweł Zarzeczny w Polska The Times. polskatimes.pl. [dostęp 2017-03-29].