Malik al-Dżaziri

{{{imię i nazwisko}}}

Malik al-Dżaziri podczas Open de Nice Côte d’Azur 2012
Państwo	Tunezja
Data i miejsce urodzenia	20 stycznia 1984 Bizerta
Wzrost	185 cm
Gra	praworęczna, oburęczny backhand
Zakończenie kariery	aktywny
Trener	Walid Dżalali
Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	0
Najwyżej w rankingu	47 (13 lutego 2017)
Australian Open	3R (2015, 2017)
Roland Garros	2R (2012, 2016)
Wimbledon	2R (2012)
US Open	2R (2011)
Gra podwójna
Wygrane turnieje	0
Najwyżej w rankingu	196 (16 kwietnia 2012)
Australian Open	1R (2015, 2017)
Roland Garros	2R (2017)
Wimbledon	2R (2015, 2016)
US Open	1R (2016)

{{Tenisista infobox}} Sugerowane pola (wstaw w kodzie): | medale = | wikicytaty = | alt grafiki = | imię i nazwisko = | odznaczenia = | faksymile = | imię i nazwisko org = | pełne imię i nazwisko = | miejsce śmierci = | data śmierci = | opis faksymile = Nieznane pola: "masa_ciała", "nazwa" oraz "miejsce zamieszkania".

Dorobek medalowy
Reprezentacja Tunezja Igrzyska panarabskie złoto Doha 2011 gra pojedyncza srebro Doha 2011 gra podwójna Igrzyska śródziemnomorskie srebro Mersin 2013 gra podwójna brąz Mersin 2013 gra pojedyncza

Malik al-Dżaziri, Malek Jaziri (arab. مالك الجزيري, Mālik al-Ǧazīrī; ur. 20 stycznia 1984 w Bizercie) – tunezyjski tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa, medalista igrzysk panarabskich i igrzysk śródziemnomorskich, najwyżej notowany zawodnik tunezyjski w historii, olimpijczyk z Londynu (2012) i Rio de Janeiro (2016).

Kariera tenisowa

Al-Dżaziri zadebiutował w rozgrywkach zawodowego touru w kwietniu 2002 roku, jeszcze jako amator, w turnieju rangi Futures w Sidi-Fredj, a pierwszy mecz wygrał cztery miesiące później w Tunisie. Od początku kariery występował głównie w futuresach w północnej Afryce i na Bliskim Wschodzie, a wraz z poprawą pozycji rankingowej rozpoczął także starty w imprezach ATP Challenger Tour w Europie.

Pierwszy przełom w karierze nadszedł w roku 2006, kiedy al-Dżaziri złamał granicę 300. pozycji w zawodowym rankingu. Niedługo potem doznał kontuzji kolana, która wyeliminowała go z gry na dwa lata. Kolejnym przełomem był rok 2011 – Tunezyjczyk awansował z 333. na 118. lokatę. W sezonie al-Dżaziri wygrał trzy turnieje rangi Futures, osiągnął pierwszy finał imprezy challengerowej (Samarkand), zanotował triumf w imprezie tej rangi (Genewa), a także po raz pierwszy wystąpił w turnieju wielkoszlemowym. Tunezyjski tenisista udanie przebrnął eliminacje podczas US Open i wygrał mecz pierwszej rundy z Thiemo de Bakkerem. W kolejnej rundzie musiał uznać wyższość Mardy’ego Fisha.

W sezonie 2012 al-Dżaziri osiągnął kolejne trzy finały turniejów challengerowych, a także wystąpił w imprezach głównego cyklu rozgrywkowego (najpierw dzięki „dzikiej karcie” w Dosze i Dubaju, zaś bez pomocy organizatorów w Casablance i Barcelonie). Zdołał też dotrzeć do drugiej rundy turnieju singlowego podczas wielkoszlemowego French Open. 19 marca 2012 roku al-Dżaziri awansował na 93. miejsce w rankingu ATP, stając się pierwszym Tunezyjczykiem, który był notowany w czołowej setce świata. W tym samym roku zagrał w grze pojedynczej igrzysk olimpijskich w Londynie. Awansował tam do 2 rundy, w której poniósł porażkę z Johnem Isnerem.

Od początku kariery Tunezyjczyk trenuje w krajowym ośrodku tenisowym w Tunisie pod okiem Walida Jallaliego. Od roku 2000 reprezentuje Tunezję w rozgrywkach Pucharu Davisa.

W grze pojedynczej al-Dżaziri wygrał 6 turniejów rangi ATP Challenger Tour, zaś w deblu ma na koncie 2 turniejowe zwycięstwa.

Najwyżej w rankingu singlistów sklasyfikowany był na 47. miejscu (13 lutego 2017), a w rankingu deblistów na 196. pozycji (16 kwietnia 2012).

Bibliografia

• Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2014-05-20]  (ang.).
• Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2014-05-20]  (ang.).
• Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2014-05-20]  (ang.).
• Malek Jaziri Interview: This year is going to be decisive. sport360.com. [dostęp 8 września 2015]. (ang.).zły zapis daty dostępu