Negacjonizm: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
po raz kolejny usuwam polemiczne znieksztalcenia uzytkownika 87.99.33.8
Nie podano opisu zmian
Linia 12: Linia 12:


'''Organizacje propagujace negacjonizm:'''
'''Organizacje propagujace negacjonizm:'''
Najcześciej sa to partie polityczne, środowiska lub redakcje o skrajnie prawicowym charakterze, nacjonalistyczne i neonazistowskie. Propagowanie idei negacjonizmu koncentruje sie wokół niewielkich wydawnictw, w ostatnich latach również stron internetowych. Najbardziej znane, istniejace wydawnictwa i ośrodki propagujące negacjonizm to tzw. [[Institute for Historical Review]] w USA, czy [[Radio Islam]] – szwedzka strona internetowa na serwerze amerykanskim.
Najcześciej sa to partie polityczne, środowiska lub redakcje nacjonalistyczne i neonazistowskie. Propagowanie idei negacjonizmu koncentruje sie wokół niewielkich wydawnictw, w ostatnich latach również stron internetowych. Najbardziej znane, istniejace wydawnictwa i ośrodki propagujące negacjonizm to tzw. [[Institute for Historical Review]] w USA, czy [[Radio Islam]] – szwedzka strona internetowa na serwerze amerykanskim.





Wersja z 17:42, 14 paź 2006

Negacjonizm, kłamstwo oświęcimskie, (Holocaust Denial, Holocaustleugnung, négationnisme, negacionismo) - ruch polityczny lansujący tezę, że przyjęta powszechnie wersja Holocaustu jest albo w dużym stopniu przesadzona, albo jest całkowitym fałszerstwem.


Nazewnictwo: Zwolennicy uzywaja najchetniej okreslenia rewizjonizm historyczny, potocznie rewizjonizm. Obydwa pojęcia używane są od dawna w innym, szerszym zakresie. Przeciwnicy używają raczej określenia rewizjonizm polityczny, Kłamstwo oświęcimskie. Kluczowym punktem sporu o nazewnictwo jest definicja negacjonizmu jako stanowisko naukowe, czego – jak dotąd bezskutecznie - domagają sie jego zwolennicy.

Negacjonizm i antysemityzm: Krytycy zaliczają też negacjonizm do jednej ze „spiskowych teorii dziejów”. Większość zwolenników negacjonizmu jest też zwolennikami nazizmu, neonazizmu i antysemityzmu. Według negacjonistów Holocaust nie miał miejsca a dominujące w świecie zachodnim poglądy sa w rzeczywistosci efektem manipulacji żydowskiej konspiracji.

Propagowanie negacjonizmu: W szeregu krajów zachodnich, w tym w Polsce rozpowszechnianie negacjonizmu jest karalne. Propagowanie negacjonizmu jest wiec najcześciej zepchniete na margines, ma ograniczony dostep do mediow. W Polsce artykuły na ten temat publikowała prasa narodowo-radykalna. Najlepsza koniuktura dla ruchu łączyla sie na ogol z nagłosnioną w mediach kontrowersja wokół jego znanych przedstawicieli, jak np. David Irving, Robert Faurisson czy Fred Leuchter. W Iranie i wielu krajach arabskich negacjonizm jest oficjalnie uznawany i propagowany, tam tez organizacje poszukują dodatkowych funduszy na swoją dzialaność. Obecnie wiekszość organizacji, wydawnictw i stron internetowych negacjonistów ma swoje oficjane siedziby w krajach o wysokim stopniu tolerancji dla kontrowersyjnych nawet poglądów politycznych – przede wszytkim USA, i Australia, w Europie tez Wielka Brytania.

Organizacje propagujace negacjonizm: Najcześciej sa to partie polityczne, środowiska lub redakcje nacjonalistyczne i neonazistowskie. Propagowanie idei negacjonizmu koncentruje sie wokół niewielkich wydawnictw, w ostatnich latach również stron internetowych. Najbardziej znane, istniejace wydawnictwa i ośrodki propagujące negacjonizm to tzw. Institute for Historical Review w USA, czy Radio Islam – szwedzka strona internetowa na serwerze amerykanskim.


Czołowi przedstawiciele negacjonizmu: Arthur Butz, Robert Faurisson, Ernst Zündel, Fred Leuchter, Germar Rudolf, David Irving, Ahmed Rami.

Zobacz też


Linki zewnętrzne




Szablon:Ppraw


Szablon:Link FA