Unia Demokratów i Niezależnych: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
popr. linku |
aktualia |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
'''Unia Demokratów i Niezależnych''' ([[język francuski|fr.]] ''Union des démocrates et indépendants'', '''UDI''') – [[Francja|francuska]] federacyjna [[partia polityczna]] o profilu centrowym i centroprawicowym założona w 2012. |
'''Unia Demokratów i Niezależnych''' ([[język francuski|fr.]] ''Union des démocrates et indépendants'', '''UDI''') – [[Francja|francuska]] federacyjna [[partia polityczna]] o profilu centrowym i centroprawicowym założona w 2012. Należy do [[Partia Porozumienia Liberałów i Demokratów na rzecz Europy|Partii Porozumienia Liberałów i Demokratów na rzecz Europy]]<ref>{{Cytuj stronę|url=https://web.archive.org/web/20161220044032/https://www.aldeparty.eu/fr/news/udi-france-and-ldp-macedonia-become-alde-party-member-parties|tytuł=UDI France and LDP Macedonia become ALDE Party member parties|data=2 grudnia 2016|opublikowany=aldeparty.eu|data dostępu=2017-06-19|język=en}}</ref>. UDI dopuszcza zarówno członkostwo indywidualne, jak i poprzez współtworzące ją partie (do największych należą [[Partia Radykalna (Francja)|Partia Radykalna]] i [[Les Centristes]]). |
||
== Historia == |
|||
Po [[wybory parlamentarne we Francji w 2012 roku|wyborach w 2012]] w [[Zgromadzenie Narodowe (Francja)|Zgromadzeniu Narodowym]] [[Deputowani do Zgromadzenia Narodowego Francji XIV kadencji|XIV kadencji]] 26 czerwca została zawiązana blisko trzydziestoosobowa frakcja parlamentarna pod nazwą Unia Demokratów i Niezależnych<ref>{{Cytuj stronę|url=http://www.ouest-france.fr/region/bretagne_detail_-Claude-Bartolone-elu-president-de-l-Assemblee-nationale_39382-2091015_actu.Htm|tytuł=Claude Bartolone élu président de l'Assemblée nationale|opublikowany=ouest-france.fr|data=27 czerwca 2012|data dostępu=2012-10-21|język=fr}}</ref>. W jej skład weszli głównie deputowani ugrupowań w poprzedniej kadencji współpracujący z rządzącą [[Unia na rzecz Ruchu Ludowego|UMP]], zaś na jej czele stanął lider Partii Radykalnej [[Jean-Louis Borloo]]. 18 września 2012 ogłosił powołanie nowej federacyjnej partii politycznej pod tożsamą nazwą<ref name="18września">{{Cytuj stronę|url=http://www.lexpress.fr/actualite/politique/udi-5-choses-a-savoir-sur-le-nouveau-parti-de-jean-louis-borloo_1162917.html|tytuł=UDI: 5 choses à savoir sur le nouveau parti de Jean-Louis Borloo|opublikowany=lexpress.fr|data=18 września 2012|data dostępu=2012-10-21|język=fr}}</ref>. |
Po [[wybory parlamentarne we Francji w 2012 roku|wyborach w 2012]] w [[Zgromadzenie Narodowe (Francja)|Zgromadzeniu Narodowym]] [[Deputowani do Zgromadzenia Narodowego Francji XIV kadencji|XIV kadencji]] 26 czerwca została zawiązana blisko trzydziestoosobowa frakcja parlamentarna pod nazwą Unia Demokratów i Niezależnych<ref>{{Cytuj stronę|url=http://www.ouest-france.fr/region/bretagne_detail_-Claude-Bartolone-elu-president-de-l-Assemblee-nationale_39382-2091015_actu.Htm|tytuł=Claude Bartolone élu président de l'Assemblée nationale|opublikowany=ouest-france.fr|data=27 czerwca 2012|data dostępu=2012-10-21|język=fr}}</ref>. W jej skład weszli głównie deputowani ugrupowań w poprzedniej kadencji współpracujący z rządzącą [[Unia na rzecz Ruchu Ludowego|UMP]], zaś na jej czele stanął lider Partii Radykalnej [[Jean-Louis Borloo]]. 18 września 2012 ogłosił powołanie nowej federacyjnej partii politycznej pod tożsamą nazwą<ref name="18września">{{Cytuj stronę|url=http://www.lexpress.fr/actualite/politique/udi-5-choses-a-savoir-sur-le-nouveau-parti-de-jean-louis-borloo_1162917.html|tytuł=UDI: 5 choses à savoir sur le nouveau parti de Jean-Louis Borloo|opublikowany=lexpress.fr|data=18 września 2012|data dostępu=2012-10-21|język=fr}}</ref>. |
||
| Linia 16: | Linia 17: | ||
W kwietniu 2014 z powodów zdrowotnych z funkcji przewodniczącego zrezygnował Jean-Louis Borloo<ref>{{Cytuj stronę|url=http://www.lepoint.fr/politique/exclusif-jean-louis-borloo-demissionne-de-la-presidence-de-l-udi-06-04-2014-1809663_20.php|tytuł=Borloo: „Je n'ai pas toute l'énergie nécessaire pour remplir mes responsabilités”|opublikowany=lepoint.ft|data=6 kwietnia 2014|data dostępu=5 maja 2014|język=fr}}</ref>, kierownictwo partii tymczasowo przejął [[Yves Jégo]]. W wyborach europejskich z maja 2014 UDI wystartowała w koalicji z [[Ruch Demokratyczny|Ruchem Demokratycznym]], która uzyskała 9,9% głosów i wprowadziła 7 przedstawicieli do Europarlamentu VIII kadencji<ref>{{Cytuj stronę|url=http://www.france-politique.fr/elections-europeennes-2014.htm|tytuł=Élections européennes 2014|opublikowany=france-politique.fr|data dostępu=2014-06-01|język=fr}}</ref> (w tym 3 reprezentantów unii). |
W kwietniu 2014 z powodów zdrowotnych z funkcji przewodniczącego zrezygnował Jean-Louis Borloo<ref>{{Cytuj stronę|url=http://www.lepoint.fr/politique/exclusif-jean-louis-borloo-demissionne-de-la-presidence-de-l-udi-06-04-2014-1809663_20.php|tytuł=Borloo: „Je n'ai pas toute l'énergie nécessaire pour remplir mes responsabilités”|opublikowany=lepoint.ft|data=6 kwietnia 2014|data dostępu=5 maja 2014|język=fr}}</ref>, kierownictwo partii tymczasowo przejął [[Yves Jégo]]. W wyborach europejskich z maja 2014 UDI wystartowała w koalicji z [[Ruch Demokratyczny|Ruchem Demokratycznym]], która uzyskała 9,9% głosów i wprowadziła 7 przedstawicieli do Europarlamentu VIII kadencji<ref>{{Cytuj stronę|url=http://www.france-politique.fr/elections-europeennes-2014.htm|tytuł=Élections européennes 2014|opublikowany=france-politique.fr|data dostępu=2014-06-01|język=fr}}</ref> (w tym 3 reprezentantów unii). |
||
W listopadzie 2014 nowym liderem UDI został [[Jean-Christophe Lagarde]], który w drugiej turze głosowania pokonał [[Hervé Morin|Hervé'a Morina]]<ref>{{Cytuj stronę|url=http://www.lemonde.fr/politique/article/2014/11/13/jean-christophe-lagarde-elu-president-de-l-udi_4523468_823448.html|tytuł=Jean-Christophe Lagarde élu président de l’UDI|opublikowany=lemonde.fr|data=13 listopada 2014|język=fr|data dostępu=2017-06-18}}</ref>. |
W listopadzie 2014 nowym liderem UDI został [[Jean-Christophe Lagarde]], który w drugiej turze głosowania pokonał [[Hervé Morin|Hervé'a Morina]]<ref>{{Cytuj stronę|url=http://www.lemonde.fr/politique/article/2014/11/13/jean-christophe-lagarde-elu-president-de-l-udi_4523468_823448.html|tytuł=Jean-Christophe Lagarde élu président de l’UDI|opublikowany=lemonde.fr|data=13 listopada 2014|język=fr|data dostępu=2017-06-18}}</ref>. UDI podjęła bliską współpracę z UMP i następnie z powstałymi na jej bazie [[Republikanie (Francja)|Republikanami]]. Nie wystawiła swojego kandydata w wyborach prezydenckich w 2017, popierając [[François Fillon]]a<ref>{{Cytuj stronę|url=http://www.lemonde.fr/election-presidentielle-2017/article/2017/03/07/l-udi-soutient-francois-fillon-sous-condition_5090860_4854003.html|tytuł=L’Union des démocrates et indépendants soutient François Fillon sous conditions|data=7 marca 2017|opublikowany=lemonde.fr|język=fr|data dostępu=2017-06-19}}</ref>. W [[wybory parlamentarne we Francji w 2017 roku|wyborach w 2017]] w większości okręgów uzgodniła wspólnych kandydatów z Republikanami, do niższej izby francuskiego parlamentu wprowadziła 18 swoich przedstawicieli<ref>{{Cytuj stronę|url=http://www.francetvinfo.fr/elections/legislatives/legislatives-la-republique-en-marche-obtient-une-majorite-moins-large-qu-attendu-avec-355-deputes-sur-577-selon-notre-estimation-ipsos-sopra-steria_2239455.html|tytuł=Législatives: La République en marche et le MoDem obtiennent une majorité moins large qu'attendu, avec 350 députés sur 577|data=18 czerwca 2017|opublikowany=francetvinfo.fr|data dostępu=2017-06-19|język=fr}}</ref>. |
||
{{Przypisy}} |
{{Przypisy|2}} |
||
== Linki zewnętrzne == |
== Linki zewnętrzne == |
||
Wersja z 16:05, 19 cze 2017
Unia Demokratów i Niezależnych (fr. Union des démocrates et indépendants, UDI) – francuska federacyjna partia polityczna o profilu centrowym i centroprawicowym założona w 2012. Należy do Partii Porozumienia Liberałów i Demokratów na rzecz Europy[1]. UDI dopuszcza zarówno członkostwo indywidualne, jak i poprzez współtworzące ją partie (do największych należą Partia Radykalna i Les Centristes).
Historia
Po wyborach w 2012 w Zgromadzeniu Narodowym XIV kadencji 26 czerwca została zawiązana blisko trzydziestoosobowa frakcja parlamentarna pod nazwą Unia Demokratów i Niezależnych[2]. W jej skład weszli głównie deputowani ugrupowań w poprzedniej kadencji współpracujący z rządzącą UMP, zaś na jej czele stanął lider Partii Radykalnej Jean-Louis Borloo. 18 września 2012 ogłosił powołanie nowej federacyjnej partii politycznej pod tożsamą nazwą[3].
Do nowej formacji przystąpiły:
- Partia Radykalna (lider: Jean-Louis Borloo),
- Nowe Centrum (lider: Hervé Morin),
- Sojusz Centrowy (lider: Jean Arthuis),
- Nowoczesna Lewica (lider: Jean-Marie Bockel),
- Europejska Siła Demokratyczna[4] (lider: Jean-Christophe Lagarde),
- Territoires en mouvement[5] (lider: Jean-Christophe Fromantin),
- Narodowe Centrum Niezależnych i Chłopów (lider: Gilles Bourdouleix)[3][6].
Na czele tymczasowych władz partii stanął Jean-Louis Borloo. Wiceprezesami zostali Jean Arthuis, Jean-Christophe Fromantin i Chantal Jouanno, przewodniczącym rady krajowej Hervé Morin, a sekretarzami generalnymi Jean-Christophe Lagarde i Laurent Hénart[7]. Wśród założycieli znaleźli się także m.in. Thierry Cornillet, Charles de Courson, Louis Giscard d’Estaing, Maurice Leroy, Michel Mercier, Dominique Riquet, François Sauvadet, François-Xavier Villain, Rama Yade i inni. Wkrótce po założeniu UDI zasiliło m.in. blisko 30 deputowanych, około 30 senatorów i 5 eurodeputowanych[6]. Partię publicznie poparli także była przewodnicząca Parlamentu Europejskiego Simone Veil i były prezydent Valéry Giscard d’Estaing[8].
W kwietniu 2014 z powodów zdrowotnych z funkcji przewodniczącego zrezygnował Jean-Louis Borloo[9], kierownictwo partii tymczasowo przejął Yves Jégo. W wyborach europejskich z maja 2014 UDI wystartowała w koalicji z Ruchem Demokratycznym, która uzyskała 9,9% głosów i wprowadziła 7 przedstawicieli do Europarlamentu VIII kadencji[10] (w tym 3 reprezentantów unii).
W listopadzie 2014 nowym liderem UDI został Jean-Christophe Lagarde, który w drugiej turze głosowania pokonał Hervé'a Morina[11]. UDI podjęła bliską współpracę z UMP i następnie z powstałymi na jej bazie Republikanami. Nie wystawiła swojego kandydata w wyborach prezydenckich w 2017, popierając François Fillona[12]. W wyborach w 2017 w większości okręgów uzgodniła wspólnych kandydatów z Republikanami, do niższej izby francuskiego parlamentu wprowadziła 18 swoich przedstawicieli[13].
- ↑ UDI France and LDP Macedonia become ALDE Party member parties. aldeparty.eu, 2 grudnia 2016. [dostęp 2017-06-19]. (ang.).
- ↑ Claude Bartolone élu président de l'Assemblée nationale. ouest-france.fr, 27 czerwca 2012. [dostęp 2012-10-21]. (fr.).
- ↑ a b UDI: 5 choses à savoir sur le nouveau parti de Jean-Louis Borloo. lexpress.fr, 18 września 2012. [dostęp 2012-10-21]. (fr.).
- ↑ Ugrupowanie założone po wyborach parlamentarnych w 2012 przez część działaczy Nowego Centrum.
- ↑ Ugrupowanie lokalne skupione wokół Jeana-Christophe'a Fromantina.
- ↑ a b Les membres fondateurs. parti-udi.fr. [dostęp 2012-10-21]. (fr.).
- ↑ Borloo jette les fondations de son nouveau parti. partiradical.net, 18 września 2012. [dostęp 2012-10-21]. (fr.).
- ↑ UDI: Simone Veil, l'invitée-surprise de Borloo. lepoint.fr, 21 października 2012. [dostęp 2012-10-21]. (fr.).
- ↑ Borloo: „Je n'ai pas toute l'énergie nécessaire pour remplir mes responsabilités”. lepoint.ft, 6 kwietnia 2014. [dostęp 5 maja 2014]. (fr.).
- ↑ Élections européennes 2014. france-politique.fr. [dostęp 2014-06-01]. (fr.).
- ↑ Jean-Christophe Lagarde élu président de l’UDI. lemonde.fr, 13 listopada 2014. [dostęp 2017-06-18]. (fr.).
- ↑ L’Union des démocrates et indépendants soutient François Fillon sous conditions. lemonde.fr, 7 marca 2017. [dostęp 2017-06-19]. (fr.).
- ↑ Législatives: La République en marche et le MoDem obtiennent une majorité moins large qu'attendu, avec 350 députés sur 577. francetvinfo.fr, 18 czerwca 2017. [dostęp 2017-06-19]. (fr.).
Linki zewnętrzne
- Oficjalna strona partii. [dostęp 2012-10-21]. (fr.).