Dykasteria Nauki Wiary: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
drobne techniczne |
nowy prefekt |
||
| Linia 20: | Linia 20: | ||
* 25 listopada 1981 – 2/19 kwietnia 2005 – [[Benedykt XVI|Joseph Ratzinger]]<ref group=uwaga>Do czasu sediswakancji po papieżu Janie Pawle II.</ref> |
* 25 listopada 1981 – 2/19 kwietnia 2005 – [[Benedykt XVI|Joseph Ratzinger]]<ref group=uwaga>Do czasu sediswakancji po papieżu Janie Pawle II.</ref> |
||
* 13 maja 2005 – 2 lipca 2012 – [[William Levada|William Joseph Levada]] |
* 13 maja 2005 – 2 lipca 2012 – [[William Levada|William Joseph Levada]] |
||
* |
* 2 lipca 2012 – 1 lipca 2017 – [[Gerhard Ludwig Müller]] |
||
* od 1 lipca 2017 – [[Luis Ladaria Ferrer|Luis Francisco Ladaria Ferrer]] |
|||
== Zarząd == |
== Zarząd == |
||
Wersja z 13:00, 1 lip 2017
Kongregacja Nauki Wiary (tłumaczona także jako Kongregacja Doktryny Wiary lub Kongregacja ds. Wiary) – jedna z dziewięciu kongregacji Kurii Rzymskiej.
Historia
21 lipca 1542 Papież Paweł III ogłosił konstytucję apostolską Licet ab initio, reformującą Świętą Inkwizycję. Powoływała ona Kongregację Rzymskiej i Powszechnej Inkwizycji (nazywaną też Świętą Inkwizycją lub Świętym Oficjum) w celu „zachowania i obrony jedności wiary oraz wykrywania i zwalczania błędów oraz fałszywych doktryn”. Początkowo miała charakter tymczasowy, ale w 1564 Pius IV przekształcił ją w stałą kongregację Kurii Rzymskiej, co w 1588 potwierdził Sykstus V, nadając jej zarazem honorowy prymat wśród wszystkich kongregacji. W tej postaci działała ona do 1965, z tym, że w roku 1908 zaniechano używania w nazwie słowa Inkwizycja.
7 grudnia 1965 decyzją Pawła VI, jej nazwę zmieniono na Świętą Kongregację Nauki Wiary. Przy tej okazji dokonano też kilku zmian o charakterze organizacyjnym (zniesienie urzędu komisarza generalnego, ustanowienie urzędu kardynała prefekta) i kompetencyjnym (zniesienie Indeksu Ksiąg Zakazanych).
W 1983 jej nazwę zmieniono na Kongregacja Nauki Wiary (łac. Congregatio pro Doctrina Fidei), usunięto z niej przymiotnik „Święta”, co wiązało się z wprowadzeniem nowego prawa kanonicznego.
Działalność
Podstawowym zadaniem Kongregacji jest dbanie o prawowierne głoszenie i obronę wiary katolickiej w całym Kościele. Do jej kompetencji należą wszystkie sprawy, dotyczące doktryny wiary lub moralności. Kongregacja odpowiada za weryfikację pism teologicznych pod kątem zgodności z wiarą katolicką oraz wykładowców teologii, którzy zostali oskarżeni o błędne poglądy, publikuje deklaracje dotyczące konkretnych pytań z zakresu wiary i moralności, śledzi i weryfikuje prywatne objawienia, czuwa również nad pracami Papieskiej Komisji Biblijnej i Międzynarodowej Komisji Teologicznej.
W listopadzie 2014 w ramach Kongregacji ustanowiono Kolegium ds. odwołań w celu rozpatrywania najcięższych przestępstw (delicta graviora) takich jak: naruszenia seksualne wobec nieletnich czy przestępstwa związane z sakramentem pokuty. Kolegium tworzy siedmiu kardynałów lub biskupów wybieranych przez papieża[1][2].
Prefekci
- 9 lutego 1966 – 8 stycznia 1968 – proprefekt Alfredo Ottaviani
- 8 stycznia 1968 – 25 listopada 1981 – Franjo Šeper[a]
- 25 listopada 1981 – 2/19 kwietnia 2005 – Joseph Ratzinger[b]
- 13 maja 2005 – 2 lipca 2012 – William Joseph Levada
- 2 lipca 2012 – 1 lipca 2017 – Gerhard Ludwig Müller
- od 1 lipca 2017 – Luis Francisco Ladaria Ferrer
Zarząd
- kard. Gerhard Ludwig Müller – prefekt (od 2012)
- abp Luis Ladaria Ferrer SJ – sekretarz (od 2008)
- abp Joseph Augustine Di Noia OP - sekretarz pomocniczy (od 2013)
- prał. Giacomo Morandi – podsekretarz (od 2015)
Zobacz też
- ↑ Holy See creates new judicial body for abuse cases. Radio Watykańskie, 11/11/2014. [dostęp 2014-11-11]. (ang.).
- ↑ "RESCRIPTUM EX AUDIENTIA SS.MI". Sekretariat Stanu Stolicy Apostolskiej. [dostęp 2014-11-11]. (wł.).
Linki zewnętrzne
- Sekretarze i prefekci Kongregacji
- Strona Kongregacji (ang. • niem. • fr. • hiszp. • wł. • port.)