Miguel Miramón: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
dr. red
dr. red, + przypis
Linia 27: Linia 27:
Urodził się 29 września 1832 roku w mieście [[Meksyk (miasto)|Meksyk]]{{r|calderon}}. W wieku piętnastu lat rozpoczął naukę w Akademii Wojskowej. W końcu roku 1847 roku służył pod rozkazami generała [[Antonio López de Santa Anna|Santa Anny]] biorąc udział w [[Wojna amerykańsko-meksykańska|wojnie]] przeciwko [[Stany Zjednoczone|Stanom Zjednoczonym]]. 13 września 1847 roku brał udział w [[Bitwa pod Chapultepec|obronie twierdzy Chapultepec]]{{r|calderon}}. W armii meksykańskiej dosłużył się stopnia [[pułkownik]]a{{r|Britannica}}.
Urodził się 29 września 1832 roku w mieście [[Meksyk (miasto)|Meksyk]]{{r|calderon}}. W wieku piętnastu lat rozpoczął naukę w Akademii Wojskowej. W końcu roku 1847 roku służył pod rozkazami generała [[Antonio López de Santa Anna|Santa Anny]] biorąc udział w [[Wojna amerykańsko-meksykańska|wojnie]] przeciwko [[Stany Zjednoczone|Stanom Zjednoczonym]]. 13 września 1847 roku brał udział w [[Bitwa pod Chapultepec|obronie twierdzy Chapultepec]]{{r|calderon}}. W armii meksykańskiej dosłużył się stopnia [[pułkownik]]a{{r|Britannica}}.


Po wojnie został instruktorem w Akademii Wojskowej, a w 1855 roku został pułkownikiem. W czasie rewolucji ayutlańskiej w 1856 roku, która doprowadziła do obalenia Santa Anny i przejęcia władzy przez [[Ignacio Comonfort|Igniacio Comonforta]], a potem przez [[Benito Juárez|Benito Juareza]], Miramón walczył po stronie konserwatystów przeciwko liberałom{{r|calderon|Britannica}}.
Po wojnie został instruktorem w Akademii Wojskowej, a w 1855 roku został pułkownikiem. W czasie rewolucji ayutlańskiej w 1856 roku, która doprowadziła do obalenia Santa Anny i przejęcia władzy przez [[Ignacio Comonfort|Igniacio Comonforta]], a potem przez [[Benito Juárez|Benito Juareza]], Miramón walczył po stronie konserwatystów przeciwko liberałom{{r|calderon|Britannica|Gómez88}}.


W 1857 roku konserwatyści wystąpili przeciwko rządom liberałów, rozpoczynając tzw. wojnę o reformę. Po obaleniu liberała Comonforta, konserwatyści ogłosili prezydentem generała [[Féliks Zuloaga|Féliksa Zuolagę]]. Po jego śmierci urząd prezydenta przejął tymczasowo Miramón{{r|Britannica}}. [[Benito Juárez]] uważany przez liberałów za jedynego prawowitego prezydenta, postanowił kontynuować walkę z rządem konserwatystów.
W 1857 roku konserwatyści wystąpili przeciwko rządom liberałów, rozpoczynając tzw. wojnę o reformę. Po obaleniu liberała Comonforta, konserwatyści ogłosili prezydentem generała [[Féliks Zuloaga|Féliksa Zuolagę]]. Po jego śmierci urząd prezydenta przejął tymczasowo Miramón{{r|Britannica}}. [[Benito Juárez]] uważany przez liberałów za jedynego prawowitego prezydenta, postanowił kontynuować walkę z rządem konserwatystów.
Linia 33: Linia 33:
Sprawując dowództwo nad siłami zbrojnymi konserwatystów, Miramón dwukrotnie, bez powodzenia próbował zająć bronione przez liberałów [[Veracruz (Veracruz)|Veracruz]]. Wkrótce sytuacja na froncie przybrała niekorzystny dla konserwatystów obrót. W grudniu 1860 roku Juárez zajął miasto Meksyk, a Miramón musiał uchodzić za granicę. Schronienie znalazł na [[Kuba|Kubie]], następnie przeniósł się do [[Europa|Europy]]{{r|Britannica}}. Podczas pobytu w Europie nawiązał kontakty z cesarzem [[Francja|Francji]] [[Napoleon III Bonaparte|Napoleonem III]], który przygotowywał interwencję zbrojną w Meksyku w celu wyegzekwowania od meksykańskiego rządu zaległości finansowych i osadzeniu na tronie austriackiego arcyksięcia [[Maksymilian I (cesarz Meksyku)|Maksymiliana]]{{r|Britannica}}.
Sprawując dowództwo nad siłami zbrojnymi konserwatystów, Miramón dwukrotnie, bez powodzenia próbował zająć bronione przez liberałów [[Veracruz (Veracruz)|Veracruz]]. Wkrótce sytuacja na froncie przybrała niekorzystny dla konserwatystów obrót. W grudniu 1860 roku Juárez zajął miasto Meksyk, a Miramón musiał uchodzić za granicę. Schronienie znalazł na [[Kuba|Kubie]], następnie przeniósł się do [[Europa|Europy]]{{r|Britannica}}. Podczas pobytu w Europie nawiązał kontakty z cesarzem [[Francja|Francji]] [[Napoleon III Bonaparte|Napoleonem III]], który przygotowywał interwencję zbrojną w Meksyku w celu wyegzekwowania od meksykańskiego rządu zaległości finansowych i osadzeniu na tronie austriackiego arcyksięcia [[Maksymilian I (cesarz Meksyku)|Maksymiliana]]{{r|Britannica}}.


Po opanowaniu Meksyku przez Maksymiliana, Miramón wrócił do kraju w 1863 roku i został mianowany wielkim marszałkiem{{r|Britannica}}. W latach 1864–1866 sprawował funkcję ambasadora Meksyku w [[Królestwo Prus|Prusach]]{{r|Britannica}}. W 1866 roku powrócił do Meksyku i wziął udział w walkach z siłami republikańskimi{{r|Britannica}}. W czerwcu 1867 roku w [[Oblężenie Querétaro|bitwie]] pod [[Querétaro]] został ranny i trafił do niewoli{{r|Britannica}}. 19 czerwca 1867 roku zginął rozstrzelany wraz z cesarzem Maksymilianem na pobliskim wzgórzu{{r|calderon|Britannica}}.
Po opanowaniu Meksyku przez Maksymiliana, Miramón wrócił do kraju w 1863 roku i został mianowany wielkim marszałkiem{{r|Britannica}}. W latach 1864–1866 sprawował funkcję ambasadora Meksyku w [[Królestwo Prus|Prusach]]{{r|Britannica}}. W 1866 roku powrócił do Meksyku i wziął udział w walkach z siłami republikańskimi{{r|Britannica}}. W czerwcu 1867 roku w [[Oblężenie Querétaro|bitwie]] pod [[Querétaro]] został ranny i trafił do niewoli{{r|Britannica}}. 19 czerwca 1867 roku zginął rozstrzelany wraz z cesarzem Maksymilianem na pobliskim wzgórzu w Cerro de las Campanas{{r|calderon|Britannica|Gómez88}}.


Odznaczony papieskim krzyżem [[Order Piusa IX|Orderu Piusa IX]] 3 czerwca 1864 roku{{r|ai}}.
Odznaczony papieskim krzyżem [[Order Piusa IX|Orderu Piusa IX]] 3 czerwca 1864 roku{{r|ai}}.
Linia 41: Linia 41:
* <ref name="Britannica">{{Cytuj książkę | autor = The Editors of Encyclopædia Britannica | tytuł = Encyclopædia Britannica | wydawca = Encyclopædia Britannica, inc. | data = 2013-06-28 | rozdział = Miguel Miramón | data dostępu = 2017-07-21 | url = https://www.britannica.com/biography/Miguel-Miramon|język = en }}</ref>
* <ref name="Britannica">{{Cytuj książkę | autor = The Editors of Encyclopædia Britannica | tytuł = Encyclopædia Britannica | wydawca = Encyclopædia Britannica, inc. | data = 2013-06-28 | rozdział = Miguel Miramón | data dostępu = 2017-07-21 | url = https://www.britannica.com/biography/Miguel-Miramon|język = en }}</ref>
* <ref name="calderon">{{Cytuj stronę | url = http://calderon.presidencia.gob.mx/mexico/gobernantes/mexico-1821-actualidad/miguel-miramon/| tytuł = MIGUEL MIRAMÓN| autor = PRESIDENCIA DE LA REPÚBLICA, MÉXICO | praca = calderon.presidencia.gob.mx | język = es | data dostępu = 2017-07-21}}</ref>
* <ref name="calderon">{{Cytuj stronę | url = http://calderon.presidencia.gob.mx/mexico/gobernantes/mexico-1821-actualidad/miguel-miramon/| tytuł = MIGUEL MIRAMÓN| autor = PRESIDENCIA DE LA REPÚBLICA, MÉXICO | praca = calderon.presidencia.gob.mx | język = es | data dostępu = 2017-07-21}}</ref>
* <ref name="Gómez88">{{Cytuj książkę | autor = Juana Vázquez Gómez | tytuł = Dictionary of Mexican Rulers, 1325-1997 | wydawca = Greenwood Publishing Group | data = 1997 | strony = 88 | isbn = 9780313300493 | data dostępu = 2017-07-21 | url = https://books.google.de/books?id=_GV6toiwHUMC&printsec=frontcover#v=onepage&q&f=false|język = en}}</ref>
}}
}}



Wersja z 09:09, 21 lip 2017

Miguel Miramón
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

29 września 1832
Meksyk

Data i miejsce śmierci

19 czerwca 1867
Cerro de las Campanas (Querétaro)

Flaga Meksyku
Prezydent Meksyku
(hiszp. Presidente sustituto)[1]
Okres

od 2 lutego 1859
do 13 sierpnia 1860

Przynależność polityczna

Konserwatyści

Poprzednik

José Mariano Salas

Następca

José Ignacio Pavón

Flaga Meksyku
Prezydent Meksyku
(hiszp. Presidente interino)[1]
Okres

od 16 sierpnia 1860
do 24 grudnia 1860

Przynależność polityczna

Konserwatyści

Poprzednik

José Ignacio Pavón

Następca

Benito Juárez

Miguel Miramón (ur. 29 września 1832 w Meksyku , zm. 19 czerwca 1867 w Cerro de las Campanas w stanie Querétaro) – meksykański polityk konserwatywny i wojskowy, prezydent Meksyku, a później wielki marszałek Cesarstwa Meksyku. Przyczynił się do osadzenia na tronie cesarza Maksymiliana.

Życiorys

Urodził się 29 września 1832 roku w mieście Meksyk[1]. W wieku piętnastu lat rozpoczął naukę w Akademii Wojskowej. W końcu roku 1847 roku służył pod rozkazami generała Santa Anny biorąc udział w wojnie przeciwko Stanom Zjednoczonym. 13 września 1847 roku brał udział w obronie twierdzy Chapultepec[1]. W armii meksykańskiej dosłużył się stopnia pułkownika[2].

Po wojnie został instruktorem w Akademii Wojskowej, a w 1855 roku został pułkownikiem. W czasie rewolucji ayutlańskiej w 1856 roku, która doprowadziła do obalenia Santa Anny i przejęcia władzy przez Igniacio Comonforta, a potem przez Benito Juareza, Miramón walczył po stronie konserwatystów przeciwko liberałom[1][2][3].

W 1857 roku konserwatyści wystąpili przeciwko rządom liberałów, rozpoczynając tzw. wojnę o reformę. Po obaleniu liberała Comonforta, konserwatyści ogłosili prezydentem generała Féliksa Zuolagę. Po jego śmierci urząd prezydenta przejął tymczasowo Miramón[2]. Benito Juárez uważany przez liberałów za jedynego prawowitego prezydenta, postanowił kontynuować walkę z rządem konserwatystów.

Sprawując dowództwo nad siłami zbrojnymi konserwatystów, Miramón dwukrotnie, bez powodzenia próbował zająć bronione przez liberałów Veracruz. Wkrótce sytuacja na froncie przybrała niekorzystny dla konserwatystów obrót. W grudniu 1860 roku Juárez zajął miasto Meksyk, a Miramón musiał uchodzić za granicę. Schronienie znalazł na Kubie, następnie przeniósł się do Europy[2]. Podczas pobytu w Europie nawiązał kontakty z cesarzem Francji Napoleonem III, który przygotowywał interwencję zbrojną w Meksyku w celu wyegzekwowania od meksykańskiego rządu zaległości finansowych i osadzeniu na tronie austriackiego arcyksięcia Maksymiliana[2].

Po opanowaniu Meksyku przez Maksymiliana, Miramón wrócił do kraju w 1863 roku i został mianowany wielkim marszałkiem[2]. W latach 1864–1866 sprawował funkcję ambasadora Meksyku w Prusach[2]. W 1866 roku powrócił do Meksyku i wziął udział w walkach z siłami republikańskimi[2]. W czerwcu 1867 roku w bitwie pod Querétaro został ranny i trafił do niewoli[2]. 19 czerwca 1867 roku zginął rozstrzelany wraz z cesarzem Maksymilianem na pobliskim wzgórzu w Cerro de las Campanas[1][2][3].

Odznaczony papieskim krzyżem Orderu Piusa IX 3 czerwca 1864 roku[4].

  1. a b c d e f PRESIDENCIA DE LA REPÚBLICA, MÉXICO: MIGUEL MIRAMÓN. [w:] calderon.presidencia.gob.mx [on-line]. [dostęp 2017-07-21]. (hiszp.).
  2. a b c d e f g h i j Miguel Miramón. W: The Editors of Encyclopædia Britannica: Encyclopædia Britannica. Encyclopædia Britannica, inc., 2013-06-28. [dostęp 2017-07-21]. (ang.).
  3. a b Juana Vázquez Gómez: Dictionary of Mexican Rulers, 1325-1997. Greenwood Publishing Group, 1997, s. 88. ISBN 978-0-313-30049-3. [dostęp 2017-07-21]. (ang.).
  4. Almanaque imperial. Meksyk: 1866, s. 239. (hiszp.).

Bibliografia

  • Alex Axelrod, Charles Phillips Władcy, tyrani, dyktatorzy. Leksykon, wyd. Politeja, Warszawa 2000.