Wrocławski Teatr Pantomimy

Wrocławski Teatr Pantomimy – teatr pantomimy założony w roku 1956 we Wrocławiu przez Henryka Tomaszewskiego. Powszechnie uważa się że odegrał wiodącą rolę w rozwoju sztuki mimu XX wieku. Prezentował swoje spektakle na wszystkich kontynentach (z wyjątkiem Antarktydy).

Historia

Pierwszym sukcesem był srebrny medal za indywidualną etiudę Henryka Tomaszewskiego pt. „Pianista” na Festiwalu Młodzieży i Studentów w Warszawie. Na następnym Festiwalu Młodzieży w Moskwie pantomima Henryka Tomaszewskiego i on sam zdobyli dwa złote medale (1957).

Kolejnym wyróżnieniem był medal Francuskiej Zawodowej Krytyki Dramatycznej i Muzycznej oraz Nagroda Specjalna Międzynarodowego Klubu Krytyki na Festiwalu Teatru Narodów w Paryżu (1962), a później Złota Gwiazda VIII Międzynarodowego Festiwalu Tańca w Paryżu (1970).

W Teatrze powstało 26 premier, z których 24 zrealizował Henryk Tomaszewski. Pierwsze dziesięć programów składało się z kilku etiud, o oddzielnych tytułach. Przełom stanowiły programy „Gilgamesz” i „Bagaże”, będące zapowiedzią pełnospektaklowych widowisk pantomimicznych. Od X programu powstawały widowiska wielowątkowe, wielopostaciowe, z licznymi scenami zbiorowymi – mimodramy. Inspiracją dla tych spektakli zawsze były archetypy kultury europejskiej obecne w mitologii, legendach, literaturze, filmie, plastyce.

Wrocławski Teatr Pantomimy sam wychował i wykształcił wielu wybitnych aktorów-mimów, niektórzy z nich po odejściu z teatru zrobiło w świecie kariery aktorskie i pedagogiczne, stosując formy treningu aktorskiego właściwe dla pantomimy Tomaszewskiego.

Spektakle Henryka Tomaszewskiego realizowane i emitowane były jako filmy pantomimiczne w telewizjach polskiej i innych krajów Europy.

Za osiągnięcia artystyczne Wrocławski Teatr Pantomimy odznaczony został Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.

Od września 1998 dyrektorem WTP był Kazimierz Janusz Doniec. Pełniąc obowiązki dyrektora realizował koncepcje artystyczne i repertuarowe Henryka Tomaszewskiego.

Od lipca 2003 do maja 2009 roku dyrektorem naczelnym i artystycznym Teatru był Aleksander Sobiszewski, aktor – mim Pantomimy Tomaszewskiego od dwudziestu lat. Stworzył znaczące kreacje postaci scenicznych (np. Pucka w „Akcji-Sen Nocy Letniej” czy Jaua w „Kaprysie”) i sceny (np. Tango w „Tragicznych Grach”). Od 1997 roku jako scenarzysta i reżyser realizuje w Teatrze Pantomimy, w ramach Sceny Alternatywnej „Walium”, własne spektakle „Czarna Babka” oraz „Parada Atrakcji czyli umarli się nie myją”.

We wrześniu 2009 dyrektorem naczelnym został Zbigniew Szymczyk, a artystycznym Marek Oleksy, obaj od lat związani z Wrocławskim Teatrem Pantomimy.

Przykładowe spektakle teatru z początku XXI w. to "Galapagos" (reż. A. Sobiszewski), "Gastronomia" (reż. A. Sobiszewski), "Osąd" (reż. J. Kalina, P. Passini, L. Mądzik), "Stazione Termini" (reż. M. Oleksy), "Mikrokosmos" (reż. K. Dworakowski).

Bibliografia

• Małgorzata Skotnicka-Palka, Bez słów. Wrocławski Teatr Pantomimy Henryka Tomaszewskiego, [w:] "Kwartalnik Pamięć i Przyszłość" nr 4 (22), 2013, s. 48-51.

Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona Teatru Pantomimy
• Fragment spektaklu "Gilgamesz" we Wrocławskim Teatrze Pantomimy w PKF na stronie KronikaRP
• Fragmenty spektaklu "Rycerze króla Artura" we Wrocławskim Teatrze Pantomimy w PKF na stronie KronikaRP