Juliusz Kłos: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Mathiasrex (dyskusja | edycje)
kat., drobne merytoryczne
Mathiasrex (dyskusja | edycje)
szablon
Linia 41: Linia 41:
== Bibliografia ==
== Bibliografia ==
* Hanna Krzyżanowska, ''Kłos Juliusz'', [w:] ''Polski słownik biograficzny konserwatorów zabytków'', red. Henryk Kondziela, Hanna Krzyżanowska, z. 2, Poznań, Wyd. Poznańskie 2006, {{ISBN|83-7177-416-8}}.
* Hanna Krzyżanowska, ''Kłos Juliusz'', [w:] ''Polski słownik biograficzny konserwatorów zabytków'', red. Henryk Kondziela, Hanna Krzyżanowska, z. 2, Poznań, Wyd. Poznańskie 2006, {{ISBN|83-7177-416-8}}.

{{Przypisy}}


{{SORTUJ:Kłos, Juliusz}}
{{SORTUJ:Kłos, Juliusz}}

Wersja z 13:45, 14 paź 2017

Juliusz Kłos
{{{alt grafiki}}}
Data i miejsce urodzenia

8 sierpnia 1881
Warszawa

Data i miejsce śmierci

5 stycznia 1933
Wilno

Zawód, zajęcie

architekt

Juliusz Kłos (ur. 8 sierpnia 1881 w Warszawie, zm. 5 stycznia 1933 w Wilnie) – polski architekt, historyk architektury, profesor Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie, kierownik Wydziału I architektury i opieki nad krajobrazem w Ministerstwie Sztuki i Kultury w 1919 roku[1].

Życiorys

Od 1920 był profesorem Uniwersytetu Stefana Batorego. Był dziekanem wydziału sztuk pięknych. W latach 1920–1929 kierował katedrą architektury. Później wykładał historię architektury. Zajmował się rekonstrukcją dziedzińca Piotra Skargi Uniwersytetu Stefana Batorego. Przeprojektował budynki Uniwersytetu Stefana Batorego, by umożliwić ich wykorzystanie jako sale wykładowe i gabinety oraz odsłonił krużganki.

Badał podziemia Katedry Świętego Stanisława, gdzie w 1931 roku odkrył wraz z prof. Lorentzem grób króla Aleksandra Jagiellończyka. Badał i inwentaryzował architektoniczne zabytki północno-wschodniej części kraju, i je fotografował. Tworzył albumy. Materiały te są obecnie przechowywane w archiwach muzeów. Opracował przewodnik po Wilnie (wydany w 1923, 1929 i 1937).

Zmarł na atak serca w drodze z pracy do domu. Pochowany został na Cmentarzu Na Rossie.

Realizacje

  • Juliusz Kłos jest autorem osiedla urzędniczego zaprojektowanego w Brasławiu i Duniłowiczach w okresie II Rzeczypospolitej. Osiedle zostało zabudowane kilkurodzinnymi domkami w jednym stylu pośród zieleni na wzór miasta-ogrodu.
  • Zaprojektował kryptę-mauzoleum pod katedrą w Wilnie
  • kościół w Mieżanach
  • kompleks koszar w Berezweczu
  • Zaprojektował loggie na Wydziale Sztuk Pięknych wznoszącą się od strony Ogrodu Bernardyńskiego w Wilnie
  • remont i restauracja kościoła św. Ignacego Loyoli w Wilnie
  • Zaprojektował hełmy na kościele Trynitarzy w Wilnie
  • Przebudował Teatr Reduta na Pohulance
  • Prowadził wykopaliska archeologiczne podziemi barbakanu przed Ostrą Bramą oraz baszty na Górze Zamkowej.
  • Prowadził nadzór nad restauracją Ostrej Bramy, kościoła św. Teresy w Wilnie, prezbiterium kościoła Bernardynów, dziedzińca Skargi na Uniwersytecie w Wilnie.
Kolonia urzędnicza w Brasławiu, budynki w stylu zakopiańskim

Publikacje

  • Wilno. Przewodnik krajoznawczy Juliusza Kłosa, Prof. Uniwersytetu St. Batorego. Wydanie trzecie poprawione po zgonie autora, Wilno 1937.

Bibliografia

  • Hanna Krzyżanowska, Kłos Juliusz, [w:] Polski słownik biograficzny konserwatorów zabytków, red. Henryk Kondziela, Hanna Krzyżanowska, z. 2, Poznań, Wyd. Poznańskie 2006, ISBN 83-7177-416-8.
  1. Dariusz Marciniec, Ministerstwo Sztuki i Kultury Rzeczypospolitej Polskiej w latach 1918-1922, w: Rocznik Łódzki, T. 63 (2015), s. 95.