Diabeł (film 1972): Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
MastiBot (dyskusja | edycje)
m Bot usuwa odwołania do szablonu {{s|Stopklatka}} (WP:ZDBOT#Usunięcie szablonu wykorzystywanego do linkowania do serwisu Stopklatka; zmiany kosmetyczne
Nie podano opisu zmian
Linia 66: Linia 66:
[[Kategoria:Polskie filmy historyczne]]
[[Kategoria:Polskie filmy historyczne]]
[[Kategoria:Filmy Zespołu Filmowego X]]
[[Kategoria:Filmy Zespołu Filmowego X]]
[[Kategoria:Filmy których akcja toczy się w zaborze pruskim]]

Wersja z 09:02, 25 paź 2017

Diabeł
Gatunek

horror
dramat
historyczny

Data premiery

Polska marzec 1988

Kraj produkcji

Polska

Język

polski

Czas trwania

119 min

Reżyseria

Andrzej Żuławski

Scenariusz

Andrzej Żuławski

Główne role

Leszek Teleszyński
Wojciech Pszoniak
Małgorzata Braunek

Muzyka

Andrzej Korzyński

Zdjęcia

Maciej Kijowski

Scenografia

Jan Grandys

Montaż

Krzysztof Osiecki

Wytwórnia

Zespół Filmowy X

Diabeł – polski horror wyprodukowany w 1972 roku. Zatrzymany na kilkanaście lat przez PRL-owską cenzurę, doczekał się premiery dopiero w 1988 roku.

Opis fabuły

Akcja rozgrywa się w styczniu 1793 roku podczas wkroczenia wojsk pruskich do Wielkopolski. Nieznajomy (Pszoniak) wyprowadza z więziennego klasztoru młodego szlachcica Jakuba (Teleszyński) wraz z zakonnicą. Niedoszły królobójca, wyraźnie oszołomiony torturami Jakub, wraca w towarzystwie zakonnicy w rodzinne strony, ale spotkanie z rodzicami, rodzeństwem, przyjacielem oraz narzeczoną tylko potęguje w nim opętanie. Nieznajomy wręcza Jakubowi brzytwę i każe „oczyszczać”. Jakub postanawia rozliczyć się z najbliższymi, którzy pogrążyli się w zdradzie i moralnej rozpuście, zatraca przy tym poczucie realności[1].

Obsada

Realizacja

  • Scenariusz Diabła, opublikowany w 1969 w miesięczniku „Kino”, zapowiadał klasyczny horror.
  • Prasa zamieszczała reportaże z planu Diabła, a reżyser udzielał wywiadów dotyczących powstającego filmu. Jednak Diabła zatrzymała peerelowska cenzura z powodu okrucieństwa i zbyt śmiałych scen erotycznych, jakich dopatrzyli się w filmie ówcześni dygnitarze kinematografii. Jak dzisiaj powszechnie wiadomo stanowiło to tylko pretekst, by nie dopuścić tego wizjonerskiego i politycznie zaangażowanego dzieła do szerokiego rozpowszechniania. Po tym wydarzeniu Żuławski został zmuszony wbrew własnej woli opuścić kraj i wyemigrował do Francji.

Film został odłożony przez komunistyczną cenzurę na półkę, a jego emisję w kinach wstrzymano. W 1975 roku w zaleceniach dla cenzorów Główny Urząd Kontroli Prasy, Publikacji i Widowisk zakazał również publikowania jakichkolwiek informacji na temat tego filmu. Tomasz Strzyżewski w swojej książce o cenzurze w PRL cytuje oficjalny tajny dokument urzędu kontroli podając zakres ingerencji cenzorskich wraz z listą zakazanych filmów: "Nie należy zwalniać żadnych materiałów (informacji, omówień, recenzji, reportaży, postulatów wprowadzenia na nasze ekrany itp.)"[2]. Mimo odblokowania po Sierpniu '80 wielu niecenzuralnych dotąd filmów, premiera Diabła odbyła się dopiero w roku 1988.

  1. Światowa encyklopedia filmu religijnego. Marek Lis i Adam Garbicz (red.). Kraków: Biały Kruk, 2007, s. 104-105. ISBN 978-83-60292-30-3.
  2. Tomasz Strzyżewski 2015 ↓.

Bibliografia

  • Tomasz Strzyżewski: Wielka księga cenzury PRL w dokumentach. Warszawa: Prohibita, 2015, s. 91. ISBN 978-83-61344-70-4.

Linki zewnętrzne