Diabeł (film 1972): Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m Bot usuwa odwołania do szablonu {{s|Stopklatka}} (WP:ZDBOT#Usunięcie szablonu wykorzystywanego do linkowania do serwisu Stopklatka; zmiany kosmetyczne |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 66: | Linia 66: | ||
[[Kategoria:Polskie filmy historyczne]] |
[[Kategoria:Polskie filmy historyczne]] |
||
[[Kategoria:Filmy Zespołu Filmowego X]] |
[[Kategoria:Filmy Zespołu Filmowego X]] |
||
[[Kategoria:Filmy których akcja toczy się w zaborze pruskim]] |
Wersja z 09:02, 25 paź 2017
Gatunek | |
---|---|
Data premiery | |
Kraj produkcji | |
Język | |
Czas trwania |
119 min |
Reżyseria | |
Scenariusz | |
Główne role | |
Muzyka | |
Zdjęcia | |
Scenografia | |
Montaż | |
Wytwórnia |
Diabeł – polski horror wyprodukowany w 1972 roku. Zatrzymany na kilkanaście lat przez PRL-owską cenzurę, doczekał się premiery dopiero w 1988 roku.
Opis fabuły
Akcja rozgrywa się w styczniu 1793 roku podczas wkroczenia wojsk pruskich do Wielkopolski. Nieznajomy (Pszoniak) wyprowadza z więziennego klasztoru młodego szlachcica Jakuba (Teleszyński) wraz z zakonnicą. Niedoszły królobójca, wyraźnie oszołomiony torturami Jakub, wraca w towarzystwie zakonnicy w rodzinne strony, ale spotkanie z rodzicami, rodzeństwem, przyjacielem oraz narzeczoną tylko potęguje w nim opętanie. Nieznajomy wręcza Jakubowi brzytwę i każe „oczyszczać”. Jakub postanawia rozliczyć się z najbliższymi, którzy pogrążyli się w zdradzie i moralnej rozpuście, zatraca przy tym poczucie realności[1].
Obsada
- Wojciech Pszoniak – nieznajomy
- Leszek Teleszyński – Jakub
- Małgorzata Braunek – dawna narzeczona Jakuba (teraz brzemienna z Hrabią)
- Monika Niemczyk – zakonnica; debiut aktorski
- Anna Parzonka – siostra Jakuba
- Michał Grudziński – Ezechiel, przyrodni brat Jakuba
- Maciej Englert – Hrabia
- Wiktor Sadecki – Herz
- Iga Mayr – matka Jakuba
Realizacja
- Scenariusz Diabła, opublikowany w 1969 w miesięczniku „Kino”, zapowiadał klasyczny horror.
- Prasa zamieszczała reportaże z planu Diabła, a reżyser udzielał wywiadów dotyczących powstającego filmu. Jednak Diabła zatrzymała peerelowska cenzura z powodu okrucieństwa i zbyt śmiałych scen erotycznych, jakich dopatrzyli się w filmie ówcześni dygnitarze kinematografii. Jak dzisiaj powszechnie wiadomo stanowiło to tylko pretekst, by nie dopuścić tego wizjonerskiego i politycznie zaangażowanego dzieła do szerokiego rozpowszechniania. Po tym wydarzeniu Żuławski został zmuszony wbrew własnej woli opuścić kraj i wyemigrował do Francji.
Film został odłożony przez komunistyczną cenzurę na półkę, a jego emisję w kinach wstrzymano. W 1975 roku w zaleceniach dla cenzorów Główny Urząd Kontroli Prasy, Publikacji i Widowisk zakazał również publikowania jakichkolwiek informacji na temat tego filmu. Tomasz Strzyżewski w swojej książce o cenzurze w PRL cytuje oficjalny tajny dokument urzędu kontroli podając zakres ingerencji cenzorskich wraz z listą zakazanych filmów: "Nie należy zwalniać żadnych materiałów (informacji, omówień, recenzji, reportaży, postulatów wprowadzenia na nasze ekrany itp.)"[2] . Mimo odblokowania po Sierpniu '80 wielu niecenzuralnych dotąd filmów, premiera Diabła odbyła się dopiero w roku 1988.
- ↑ Światowa encyklopedia filmu religijnego. Marek Lis i Adam Garbicz (red.). Kraków: Biały Kruk, 2007, s. 104-105. ISBN 978-83-60292-30-3.
- ↑ Tomasz Strzyżewski 2015 ↓.
Bibliografia
- Tomasz Strzyżewski: Wielka księga cenzury PRL w dokumentach. Warszawa: Prohibita, 2015, s. 91. ISBN 978-83-61344-70-4.
Linki zewnętrzne
- Diabeł w bazie IMDb (ang.)
- Diabeł w bazie filmweb.pl
- Diabeł w bazie filmpolski.pl
- Zdjęcia z filmu Diabeł w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”