Sala królestwa: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Wipur (dyskusja | edycje)
przywrócenie poprawek oraz pisowni zgodnie z ustaleniami w dyskusji Wikipedia:Kawiarenka/Nazewnictwo#Świadkowie Jehowy i badacze Pisma Świętego
Wipur (dyskusja | edycje)
m drobne poprawki ortograficzne
Linia 8: Linia 8:
Pierwotnie świadkowie Jehowy (do roku 1931 jako [[badacze Pisma Świętego]]) spotykali się w domach prywatnych, pomieszczeniach gospodarczych lub wynajętych salach wykładowych. Z czasem zaczęto budować proste budynki lub adaptować pomieszczenia na sale, które zapewniały stałą możliwość organizowania zebrań zborowych. Jeden z pierwszych specjalnie wybudowanych w tym celu obiektów powstał w Mount Lookout w [[Wirginia Zachodnia|Wirginii Zachodniej]] w Stanach Zjednoczonych w roku 1890 i był nazywany kościołem „Nowego Światła”. Był on używany jeszcze w latach 20. XX wieku. Do lat 30. XX wieku obiekty budowane i remontowane a potem używane do celów religijnych nie były nazywane<ref>{{Cytuj książkę | autor = Watchtower | tytuł = Królestwo Boże panuje! | wydawca = [[Strażnica – Towarzystwo Biblijne i Traktatowe|Towarzystwo Strażnica]] | miejsce = Selters/Taunus | data = 2014 | strony = 202, 203 | url = http://wol.jw.org/pl/wol/d/r12/lp-p/1102014258}}</ref>. Pierwszy budynek nazwany „salą królestwa” powstał w 1935 przy Pensacola Street w [[Honolulu]] na [[Hawaje (archipelag)|Hawajach]]. Nazwę zaproponował ówczesny prezes Towarzystwa Strażnica [[Joseph Franklin Rutherford|Joseph F. Rutherford]], który nawiązał w ten sposób do „głoszenia dobrej nowiny o [[Królestwo Boże#Świadkowie Jehowy|Królestwie Bożym]]” ([[Ewangelia Mateusza|Mt]] 24:14). Na większą skalę własne sale zaczęto budować dopiero w latach 50. XX wieku.
Pierwotnie świadkowie Jehowy (do roku 1931 jako [[badacze Pisma Świętego]]) spotykali się w domach prywatnych, pomieszczeniach gospodarczych lub wynajętych salach wykładowych. Z czasem zaczęto budować proste budynki lub adaptować pomieszczenia na sale, które zapewniały stałą możliwość organizowania zebrań zborowych. Jeden z pierwszych specjalnie wybudowanych w tym celu obiektów powstał w Mount Lookout w [[Wirginia Zachodnia|Wirginii Zachodniej]] w Stanach Zjednoczonych w roku 1890 i był nazywany kościołem „Nowego Światła”. Był on używany jeszcze w latach 20. XX wieku. Do lat 30. XX wieku obiekty budowane i remontowane a potem używane do celów religijnych nie były nazywane<ref>{{Cytuj książkę | autor = Watchtower | tytuł = Królestwo Boże panuje! | wydawca = [[Strażnica – Towarzystwo Biblijne i Traktatowe|Towarzystwo Strażnica]] | miejsce = Selters/Taunus | data = 2014 | strony = 202, 203 | url = http://wol.jw.org/pl/wol/d/r12/lp-p/1102014258}}</ref>. Pierwszy budynek nazwany „salą królestwa” powstał w 1935 przy Pensacola Street w [[Honolulu]] na [[Hawaje (archipelag)|Hawajach]]. Nazwę zaproponował ówczesny prezes Towarzystwa Strażnica [[Joseph Franklin Rutherford|Joseph F. Rutherford]], który nawiązał w ten sposób do „głoszenia dobrej nowiny o [[Królestwo Boże#Świadkowie Jehowy|Królestwie Bożym]]” ([[Ewangelia Mateusza|Mt]] 24:14). Na większą skalę własne sale zaczęto budować dopiero w latach 50. XX wieku.


W Polsce jednym z pierwszych budynków służących jako sala zebrań był dom w Krakowie na Podgórzu przy ul. Kącik 5, specjalnie zakupiony na ten cel około 1920 przez badacza Pisma Świętego z Mielca o nazwisku Winiarz<ref>{{cytuj książkę | imię = Watchtower: | nazwisko = Rocznik Świadków Jehowy | tytuł = 1994 | wydawca = [[Strażnica – Towarzystwo Biblijne i Traktatowe|Towarzystwo Strażnica]] | miejsce = Nowy Jork | data = 1994 | strony = 182}}</ref>. Po II wojnie światowej pierwszą salę królestwa mogącą pomieścić 60 osób zbudowano w Poznaniu pod koniec 1945 roku. Liczne sale królestwa pojawiły się w latach 1946–1949, gdy Świadkowie Jehowy cieszyli się względną swobodą działalności. Były to najczęściej budynki adaptowane na sale królestwa<ref>{{cytuj książkę | imię = Watchtower: | nazwisko = Rocznik Świadków Jehowy | tytuł = 1994 | wydawca = [[Strażnica – Towarzystwo Biblijne i Traktatowe|Towarzystwo Strażnica]] | miejsce = Nowy Jork | data = 1994 | strony = 213}}</ref>. W okresie represji członkowie zborów i sympatycy świadków Jehowy zbierali się w warunkach konspiracyjnych w mieszkaniach prywatnych. Dopiero w latach osiemdziesiątych ubiegłego stulecia, gdy sprzeciw władz komunistycznych nieco zelżał, zaczęły powstawać pierwsze nieoficjalne sale królestwa (do roku 1989 Świadkowie Jehowy, pomimo dużej swobody w latach 80., nadal byli organizacją uznawaną przez państwo za nielegalną). Były to najczęściej wyremontowane pomieszczenia, formalnie traktowane jako budynki gospodarcze (np. warsztaty lub też pomieszczenia gospodarcze) czy też po prostu pomieszczenia mieszkalne. Po legalizacji w 1989 i dużym wzroście liczby wyznawców na początku lat 90. XX wieku zaczęły powstawać nowe sale królestwa, spełniające wymogi budynków użyteczności publicznej oraz wszelkie standardy bezpieczeństwa. Od połowy lat 90. XX wieku we wznoszeniu sal zbory były wspierane przez „Regionalne Komitety Budowlane”, a obecnie przez „Lokalny Dział Projektowo-Budowlany”, co zwiększa tempo budowy i obniża koszty.
W Polsce jednym z pierwszych budynków służących jako sala zebrań był dom w Krakowie na Podgórzu przy ul. Kącik 5, specjalnie zakupiony na ten cel około 1920 przez badacza Pisma Świętego z Mielca o nazwisku Winiarz<ref>{{cytuj książkę | imię = Watchtower: | nazwisko = Rocznik Świadków Jehowy | tytuł = 1994 | wydawca = [[Strażnica – Towarzystwo Biblijne i Traktatowe|Towarzystwo Strażnica]] | miejsce = Nowy Jork | data = 1994 | strony = 182}}</ref>. Po II wojnie światowej pierwszą salę królestwa mogącą pomieścić 60 osób zbudowano w Poznaniu pod koniec 1945 roku. Liczne sale królestwa pojawiły się w latach 1946–1949, gdy Świadkowie Jehowy cieszyli się względną swobodą działalności. Były to najczęściej budynki adaptowane na sale królestwa<ref>{{cytuj książkę | imię = Watchtower: | nazwisko = Rocznik Świadków Jehowy | tytuł = 1994 | wydawca = [[Strażnica – Towarzystwo Biblijne i Traktatowe|Towarzystwo Strażnica]] | miejsce = Nowy Jork | data = 1994 | strony = 213}}</ref>. W okresie represji członkowie zborów i sympatycy świadków Jehowy zbierali się w warunkach konspiracyjnych w mieszkaniach prywatnych. Dopiero w latach osiemdziesiątych ubiegłego stulecia, gdy sprzeciw władz komunistycznych nieco zelżał, zaczęły powstawać pierwsze nieoficjalne sale królestwa (do roku 1989 Świadkowie Jehowy, pomimo dużej swobody w latach 80., nadal byli organizacją uznawaną przez państwo za nielegalną). Były to najczęściej wyremontowane pomieszczenia, formalnie traktowane jako budynki gospodarcze (np. warsztaty lub też pomieszczenia gospodarcze) czy też po prostu pomieszczenia mieszkalne. Po legalizacji w 1989 i dużym wzroście liczby wyznawców na początku lat 90. XX wieku zaczęły powstawać nowe sale królestwa, spełniające wymogi budynków użyteczności publicznej oraz wszelkie standardy bezpieczeństwa. Od połowy lat 90. XX wieku we wznoszeniu sal zbory były wspierane przez regionalne komitety budowlane, a obecnie przez Lokalny Dział Projektowo-Budowlany, co zwiększa tempo budowy i obniża koszty.


Zdecydowana większość z 1305 zborów [[Świadkowie Jehowy w Polsce|Świadków Jehowy w Polsce]] spotyka się we własnych salach królestwa. Na całym świecie około 80% z przeszło 119 tysięcy zborów Świadków Jehowy spotyka się w salach królestwa.
Zdecydowana większość z 1305 zborów [[Świadkowie Jehowy w Polsce|Świadków Jehowy w Polsce]] spotyka się we własnych salach królestwa. Na całym świecie około 80% z przeszło 119 tysięcy zborów Świadków Jehowy spotyka się w salach królestwa.
Linia 42: Linia 42:
== Budowa, finansowanie, własność ==
== Budowa, finansowanie, własność ==
[[Plik:Bishopsworth KH Build 2011.JPG|thumb|left|Budowa sali królestwa przez świadków Jehowy wolontariuszy w [[Bristol]]u]]
[[Plik:Bishopsworth KH Build 2011.JPG|thumb|left|Budowa sali królestwa przez świadków Jehowy wolontariuszy w [[Bristol]]u]]
Nadzór nad budową sal królestwa na całym świecie sprawuje „Ogólnoświatowy Dział Projektowo-Budowlany”, który ma siedzibę w [[Biuro Główne Świadków Jehowy|Biurze Głównym Świadków Jehowy]]. Podlega on pod Komitet Wydawniczy [[Ciało Kierownicze Świadków Jehowy|Ciała Kierowniczego Świadków Jehowy]]. Dział ten koordynuje pracę czterech „Regionalnych Działów Projektowo-Budowlanych”, działających przy [[Betel (Świadkowie Jehowy)|Biurach Oddziałów]] w [[Świadkowie Jehowy w Australii|Australii]], [[Świadkowie Jehowy w Niemczech|Niemczech]], [[Świadkowie Jehowy w Południowej Afryce|Południowej Afryce]] i [[Świadkowie Jehowy w Stanach Zjednoczonych|Stanach Zjednoczonych]]. Przy każdym z 89 Biur Oddziałów działa „Lokalny Dział Projektowo-Budowlany”, który ma za zadanie nadzorowanie przedsięwzięć budowlano-remontowych. Do pomocy w tym celu ma pełnoczasowych sług budowlanych oraz współpracujących ochotników ze zborów<ref name = yb15>{{cytuj książkę | autor = Watchtower | tytuł = Rocznik Świadków Jehowy 2015 | wydawca = Towarzystwo Strażnica | miejsce = New York | rok = 2015 | strony = 16–18| url = http://www.jw.org/pl/publikacje/ksi%C4%85%C5%BCki/rocznik-2015/ciekawe-wydarzenia/ogolnoswiatowy-dzial-projektowo-budowlany/}}</ref><ref>{{cytuj książkę | autor = | tytuł = Rocznik Świadków Jehowy 2016 | wydawca = Towarzystwo Strażnica | miejsce = New York | rok = 2016 | strony = 16, 17| url = https://www.jw.org/pl/publikacje/ksi%C4%85%C5%BCki/rocznik-2016/ciekawe-wydarzenia/budowanie-sal-krolestwa-nabiera-tempa/}}</ref><ref>{{cytuj stronę | url = https://tv.jw.org/#en/mediaitems/VODPgmEvtSpecial/pub-jwbrd_201503_5_VIDEO | tytuł = LDC: Designing Future Kingdom Halls | data dostępu = 2015-05-14| opublikowany = tv.jw.org | język = en}}</ref>.
Nadzór nad budową sal królestwa na całym świecie sprawuje „Ogólnoświatowy Dział Projektowo-Budowlany”, który ma siedzibę w [[Biuro Główne Świadków Jehowy|Biurze Głównym Świadków Jehowy]]. Podlega on pod Komitet Wydawniczy [[Ciało Kierownicze Świadków Jehowy|Ciała Kierowniczego Świadków Jehowy]]. Dział ten koordynuje pracę czterech regionalnych działów projektowo-budowlanych, działających przy [[Betel (Świadkowie Jehowy)|Biurach Oddziałów]] w [[Świadkowie Jehowy w Australii|Australii]], [[Świadkowie Jehowy w Niemczech|Niemczech]], [[Świadkowie Jehowy w Południowej Afryce|Południowej Afryce]] i [[Świadkowie Jehowy w Stanach Zjednoczonych|Stanach Zjednoczonych]]. Przy każdym z 89 Biur Oddziałów działa „Lokalny Dział Projektowo-Budowlany”, który ma za zadanie nadzorowanie przedsięwzięć budowlano-remontowych. Do pomocy w tym celu ma pełnoczasowych sług budowlanych oraz współpracujących ochotników ze zborów<ref name = yb15>{{cytuj książkę | autor = Watchtower | tytuł = Rocznik Świadków Jehowy 2015 | wydawca = Towarzystwo Strażnica | miejsce = New York | rok = 2015 | strony = 16–18| url = http://www.jw.org/pl/publikacje/ksi%C4%85%C5%BCki/rocznik-2015/ciekawe-wydarzenia/ogolnoswiatowy-dzial-projektowo-budowlany/}}</ref><ref>{{cytuj książkę | autor = | tytuł = Rocznik Świadków Jehowy 2016 | wydawca = Towarzystwo Strażnica | miejsce = New York | rok = 2016 | strony = 16, 17| url = https://www.jw.org/pl/publikacje/ksi%C4%85%C5%BCki/rocznik-2016/ciekawe-wydarzenia/budowanie-sal-krolestwa-nabiera-tempa/}}</ref><ref>{{cytuj stronę | url = https://tv.jw.org/#en/mediaitems/VODPgmEvtSpecial/pub-jwbrd_201503_5_VIDEO | tytuł = LDC: Designing Future Kingdom Halls | data dostępu = 2015-05-14| opublikowany = tv.jw.org | język = en}}</ref>.


Zbór lub kilka zborów Świadków Jehowy korzystających z jednej sali królestwa utrzymuje ją we własnym zakresie. W tym celu członkowie zboru składają dobrowolne darowizny finansowe najczęściej wrzucając pieniądze do skrzynki, oznaczonej napisem „dobrowolne datki na potrzeby zboru” umieszczonej w stałym miejscu. Po zakończeniu zebrania miejscowi Świadkowie Jehowy sprzątają, a w razie potrzeby nieodpłatnie wykonują również inne prace związane z utrzymaniem sal w należytym porządku<ref>{{cytuj pismo | czasopismo = Kto dzisiaj wykonuje wolę Jehowy? | tytuł = Jak każdy z nas może troszczyć się o Salę Królestwa? | rok = 2014 | url = http://www.jw.org/pl/publikacje/ksi%C4%85%C5%BCki/wola-jehowy/troska-o-sale-kr%C3%B3lestwa/}}</ref>{{r|w15}}. Jeśli z sali królestwa korzysta jedynie jeden zbór jeden ze [[Struktura organizacyjna Świadków Jehowy#Starszy zboru|starszych zboru]] lub [[sługa pomocniczy|sług pomocniczych]] koordynuje regularne prace konserwacyjne. Jeżeli w sali królestwa spotyka się więcej niż jeden zbór, grono starszych zboru powołuje komitet użytkowania sali królestwa, który koordynuje sprawy dotyczące budynków i całej posesji, dba też o dokonywanie napraw<ref>{{cytuj stronę | url = https://tv.jw.org/#pl/mediaitems/MeetingsConventions/pub-cpw_x_VIDEO | tytuł = Dbanie o nasze miejsca wielbienia Boga | opublikowany = tv.jw.org}}</ref>.
Zbór lub kilka zborów Świadków Jehowy korzystających z jednej sali królestwa utrzymuje ją we własnym zakresie. W tym celu członkowie zboru składają dobrowolne darowizny finansowe najczęściej wrzucając pieniądze do skrzynki, oznaczonej napisem „dobrowolne datki na potrzeby zboru” umieszczonej w stałym miejscu. Po zakończeniu zebrania miejscowi Świadkowie Jehowy sprzątają, a w razie potrzeby nieodpłatnie wykonują również inne prace związane z utrzymaniem sal w należytym porządku<ref>{{cytuj pismo | czasopismo = Kto dzisiaj wykonuje wolę Jehowy? | tytuł = Jak każdy z nas może troszczyć się o Salę Królestwa? | rok = 2014 | url = http://www.jw.org/pl/publikacje/ksi%C4%85%C5%BCki/wola-jehowy/troska-o-sale-kr%C3%B3lestwa/}}</ref>{{r|w15}}. Jeśli z sali królestwa korzysta jedynie jeden zbór jeden ze [[Struktura organizacyjna Świadków Jehowy#Starszy zboru|starszych zboru]] lub [[sługa pomocniczy|sług pomocniczych]] koordynuje regularne prace konserwacyjne. Jeżeli w sali królestwa spotyka się więcej niż jeden zbór, grono starszych zboru powołuje komitet użytkowania sali królestwa, który koordynuje sprawy dotyczące budynków i całej posesji, dba też o dokonywanie napraw<ref>{{cytuj stronę | url = https://tv.jw.org/#pl/mediaitems/MeetingsConventions/pub-cpw_x_VIDEO | tytuł = Dbanie o nasze miejsca wielbienia Boga | opublikowany = tv.jw.org}}</ref>.


W celu wspierania budowy nowych sal w połowie lat 90. XX wieku powstały „regionalne komitety budowlane” (RKB) oraz „brygady budowniczych sal królestwa”, które zapewniały zborom wsparcie logistyczne oraz fachową pomoc. „Regionalne komitety budowlane” – ponad 400 na świecie (w tym 132 w Stanach Zjednoczonych, w Polsce 10<ref>{{Cytuj stronę | url = http://turek.naszemiasto.pl/artykul/swiadkowie-jehowy-odbudowuja-dom-w-malanowie,1259539,artgal,t,id,tm.html | tytuł = Świadkowie Jehowy odbudowują dom w Malanowie | autor = Ola Braciszewska | data = 2012-02-01 | opublikowany = turek.naszemiasto.pl | data dostępu = 2015-09-09}}</ref>), organizowały specjalistyczne ekipy budowlane, złożone z wolontariuszy, które w weekendy pracowały przy budowie sal. Obecnie budowa typowej sali trwa około ośmiu tygodni, a niektóre powstają metodą szybkościową w ciągu dwóch dni (nie licząc okresu przygotowania inwestycji)<ref>[https://www.youtube.com/watch?v=1BoxkWFXCEQ ''Budowa Szybkościowa Sokółka'', Flisak Studio Video, 1994]</ref><ref>{{cytuj książkę | tytuł = Rocznik Świadków Jehowy 2000 | wydawca = Towarzystwo Strażnica | miejsce = Nowy Jork | rok = 2000 | strony = 105, 106 | url = http://wol.jw.org/pl/wol/d/r12/lp-p/302000010#h=107}}</ref>.
W celu wspierania budowy nowych sal w połowie lat 90. XX wieku powstały regionalne komitety budowlane (RKB) oraz brygady budowniczych sal królestwa, które zapewniały zborom wsparcie logistyczne oraz fachową pomoc. Regionalne komitety budowlane – ponad 400 na świecie (w tym 132 w Stanach Zjednoczonych, w Polsce 10<ref>{{Cytuj stronę | url = http://turek.naszemiasto.pl/artykul/swiadkowie-jehowy-odbudowuja-dom-w-malanowie,1259539,artgal,t,id,tm.html | tytuł = Świadkowie Jehowy odbudowują dom w Malanowie | autor = Ola Braciszewska | data = 2012-02-01 | opublikowany = turek.naszemiasto.pl | data dostępu = 2015-09-09}}</ref>), organizowały specjalistyczne ekipy budowlane, złożone z wolontariuszy, które w weekendy pracowały przy budowie sal. Obecnie budowa typowej sali trwa około ośmiu tygodni, a niektóre powstają metodą szybkościową w ciągu dwóch dni (nie licząc okresu przygotowania inwestycji)<ref>[https://www.youtube.com/watch?v=1BoxkWFXCEQ ''Budowa Szybkościowa Sokółka'', Flisak Studio Video, 1994]</ref><ref>{{cytuj książkę | tytuł = Rocznik Świadków Jehowy 2000 | wydawca = Towarzystwo Strażnica | miejsce = Nowy Jork | rok = 2000 | strony = 105, 106 | url = http://wol.jw.org/pl/wol/d/r12/lp-p/302000010#h=107}}</ref>.


Większość prac wykonują [[wolontariat|ochotnicy]], co znacznie obniża koszty. Przy decyzjach budowlanych bierze się pod uwagę funkcjonalność i trwałość przyszłej sali królestwa{{r|jw10-14}}.
Większość prac wykonują [[wolontariat|ochotnicy]], co znacznie obniża koszty. Przy decyzjach budowlanych bierze się pod uwagę funkcjonalność i trwałość przyszłej sali królestwa{{r|jw10-14}}.

Wersja z 22:12, 4 lis 2017

Sala królestwa – miejsce zebrań i lokalny ośrodek życia religijnego członków Chrześcijańskiego Zboru Świadków Jehowy. Sala królestwa jest obiektem użyteczności religijnej, służącym biblijnej działalności edukacyjnej prowadzonej przez Świadków Jehowy oraz wielbieniu Boga Jehowy. Choć pierwsze takie obiekty zaczęły powstawać pod koniec XIX wieku, ich nazwę nadał w roku 1935 drugi prezes Towarzystwa Strażnica Joseph Franklin Rutherford.

W 2014 Świadkowie Jehowy na całym świecie posiadali i użytkowali 64 501 własnych sal królestwa[1].

Historia

Sala zebrań badaczy Pisma Świętego nazwana kościołem „Brzasku Tysiąclecia”, Miamisburg, Ohio (początek XX w.)

Pierwotnie świadkowie Jehowy (do roku 1931 jako badacze Pisma Świętego) spotykali się w domach prywatnych, pomieszczeniach gospodarczych lub wynajętych salach wykładowych. Z czasem zaczęto budować proste budynki lub adaptować pomieszczenia na sale, które zapewniały stałą możliwość organizowania zebrań zborowych. Jeden z pierwszych specjalnie wybudowanych w tym celu obiektów powstał w Mount Lookout w Wirginii Zachodniej w Stanach Zjednoczonych w roku 1890 i był nazywany kościołem „Nowego Światła”. Był on używany jeszcze w latach 20. XX wieku. Do lat 30. XX wieku obiekty budowane i remontowane a potem używane do celów religijnych nie były nazywane[2]. Pierwszy budynek nazwany „salą królestwa” powstał w 1935 przy Pensacola Street w Honolulu na Hawajach. Nazwę zaproponował ówczesny prezes Towarzystwa Strażnica Joseph F. Rutherford, który nawiązał w ten sposób do „głoszenia dobrej nowiny o Królestwie Bożym” (Mt 24:14). Na większą skalę własne sale zaczęto budować dopiero w latach 50. XX wieku.

W Polsce jednym z pierwszych budynków służących jako sala zebrań był dom w Krakowie na Podgórzu przy ul. Kącik 5, specjalnie zakupiony na ten cel około 1920 przez badacza Pisma Świętego z Mielca o nazwisku Winiarz[3]. Po II wojnie światowej pierwszą salę królestwa mogącą pomieścić 60 osób zbudowano w Poznaniu pod koniec 1945 roku. Liczne sale królestwa pojawiły się w latach 1946–1949, gdy Świadkowie Jehowy cieszyli się względną swobodą działalności. Były to najczęściej budynki adaptowane na sale królestwa[4]. W okresie represji członkowie zborów i sympatycy świadków Jehowy zbierali się w warunkach konspiracyjnych w mieszkaniach prywatnych. Dopiero w latach osiemdziesiątych ubiegłego stulecia, gdy sprzeciw władz komunistycznych nieco zelżał, zaczęły powstawać pierwsze nieoficjalne sale królestwa (do roku 1989 Świadkowie Jehowy, pomimo dużej swobody w latach 80., nadal byli organizacją uznawaną przez państwo za nielegalną). Były to najczęściej wyremontowane pomieszczenia, formalnie traktowane jako budynki gospodarcze (np. warsztaty lub też pomieszczenia gospodarcze) czy też po prostu pomieszczenia mieszkalne. Po legalizacji w 1989 i dużym wzroście liczby wyznawców na początku lat 90. XX wieku zaczęły powstawać nowe sale królestwa, spełniające wymogi budynków użyteczności publicznej oraz wszelkie standardy bezpieczeństwa. Od połowy lat 90. XX wieku we wznoszeniu sal zbory były wspierane przez regionalne komitety budowlane, a obecnie przez Lokalny Dział Projektowo-Budowlany, co zwiększa tempo budowy i obniża koszty.

Zdecydowana większość z 1305 zborów Świadków Jehowy w Polsce spotyka się we własnych salach królestwa. Na całym świecie około 80% z przeszło 119 tysięcy zborów Świadków Jehowy spotyka się w salach królestwa.

Sale królestwa

Korzystanie z sal królestwa

Zbór Świadków Jehowy (liczący 50–300 głosicieli) w sali królestwa zazwyczaj spotyka się dwa razy w tygodniu. Czasem z jednej sali korzysta kilka zborów, zbierając się w różne dni tygodnia. Na zebraniach zborowych przedstawiany jest program oparty na Piśmie Świętym, a omówiony na podstawie literatury Towarzystwa Strażnica złożony z wykładów, referatów, pokazów, scenek i wywiadów (np. zebranie Chrześcijańskie życie i służba). Część punktów programu omawiana jest z udziałem obecnych, poprzez udzielanie odpowiedzi na zadawane pytania przez zgłaszających się do wypowiedzi na temat przedstawiony w publikacji oraz w Biblii. Co tydzień w ten sposób omawia się materiał opublikowany w czasopiśmie „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. Zebranie studium Strażnicy zwykle rozpoczyna się i kończy pieśnią religijną oraz krótką modlitwą do Boga Jehowy. Podobnie przeprowadza się niektóre części zebrania chrześcijańskie życie i służba, w tym punkt – zborowe studium Biblii, w którym korzysta się z materiału z książki lub broszury wydanej przez Towarzystwo Strażnica[5][6][7].

Niekiedy w sali królestwa przeprowadza się dodatkowe kursy (np. Kurs Służby Pionierskiej czy Kurs Służby Królestwa), szkolenia i inne spotkania związane z działalnością Świadków Jehowy (np. zbiórki do służby polowej). W ważnych momentach życia członków wspólnoty (ślub, pogrzeb) zbór spotyka się w sali, aby wysłuchać okolicznościowego wykładu biblijnego. Sala królestwa jest też miejscem składowania literatury biblijnej, tu można też bezpłatnie otrzymać Biblię, czasopisma „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy” i „Przebudźcie się!” oraz inne aktualne publikacje wyznania.

W sali królestwa nie wolno prowadzić działalności komercyjnej ani wykorzystywać jej do czyichkolwiek celów prywatnych. Jest to obiekt użyteczności religijnej, służący biblijnej działalności edukacyjnej oraz wielbieniu Boga Jehowy[8].

Wygląd

Tekst roczny w sali królestwa (na zdjęciu w języku portugalskim)

Sale królestwa są to proste budynki, zbudowane przez świadków Jehowy ochotników. Ich główną część stanowi sala wykładowa (audytorium), gdzie odbywają się zebrania zborowe. Sale nie są świątyniami ani kościołami w takim znaczeniu jak zazwyczaj w innych religiach[9], nie wyróżniają się spośród miejscowych budynków jakimiś szczególnymi elementami architektonicznymi (wieżą, krzyżem[10], ołtarzem, witrażami itp.). Najczęściej na zewnątrz budynku znajduje się tabliczka z napisem Sala Królestwa Świadków Jehowy. Przy obiekcie zwykle znajduje się parking.

Główna sala wypełniona jest rzędami krzeseł (od 100 do 300 miejsc siedzących[11]), zwróconymi w kierunku podium, na którym stoi mównica oraz stolik do przedstawiania scenek. Na ścianie umieszczona jest tablica z myślą przewodnią (hasłem rocznym), tekstem zaczerpniętym z Biblii – taki sam ustalany na całym świecie, zmieniany co rok. W sali królestwa zwykle z tyłu znajduje się też stolik ze sprzętem nagłaśniającym, projektor multimedialny, a także tablice ogłoszeń zboru, mapa terenu na którym zbór prowadzi działalność kaznodziejską oraz dwie skrzynki na datki finansowe umieszczone w stałym miejscu[12][13][14]. Obok głównej sali wykładowej w obiekcie znajduje się niewielka biblioteka (z publikacjami Świadków Jehowy i różnymi przekładami Biblii)[15], pokój narad, szatnia i toalety. O wystroju estetycznym sali królestwa (kolory, kwiaty itp.) decydują poszczególne zbory, biorąc pod uwagę miejscowe zwyczaje. Do 2009 na niektórych takich salach obok wejścia umieszczano logo Towarzystwa Strażnica, lecz w tym roku poinformowano głosicieli, że Świadkowie Jehowy, jak również poszczególne zbory, nie powinni się posługiwać żadnymi graficznymi symbolami prawnymi Towarzystwa, a dotychczasowe znajdujące się w salach królestwa powinny zostać usunięte[16]. Od 2013 instaluje się logo „JW.ORG” – reklamujące oficjalną stronę internetową Świadków Jehowy.

Czasem w większych miastach zamiast pojedynczych budynków, buduje się kompleksy złożone z dwóch lub więcej sal, z których korzysta kilka lub nawet kilkanaście zborów. W niektórych wypadkach sale królestwa organizuje się w wykupionych w tym celu pomieszczeniach w obiektach biurowych.

Budowa, finansowanie, własność

Budowa sali królestwa przez świadków Jehowy wolontariuszy w Bristolu

Nadzór nad budową sal królestwa na całym świecie sprawuje „Ogólnoświatowy Dział Projektowo-Budowlany”, który ma siedzibę w Biurze Głównym Świadków Jehowy. Podlega on pod Komitet Wydawniczy Ciała Kierowniczego Świadków Jehowy. Dział ten koordynuje pracę czterech regionalnych działów projektowo-budowlanych, działających przy Biurach Oddziałów w Australii, Niemczech, Południowej Afryce i Stanach Zjednoczonych. Przy każdym z 89 Biur Oddziałów działa „Lokalny Dział Projektowo-Budowlany”, który ma za zadanie nadzorowanie przedsięwzięć budowlano-remontowych. Do pomocy w tym celu ma pełnoczasowych sług budowlanych oraz współpracujących ochotników ze zborów[17][18][19].

Zbór lub kilka zborów Świadków Jehowy korzystających z jednej sali królestwa utrzymuje ją we własnym zakresie. W tym celu członkowie zboru składają dobrowolne darowizny finansowe najczęściej wrzucając pieniądze do skrzynki, oznaczonej napisem „dobrowolne datki na potrzeby zboru” umieszczonej w stałym miejscu. Po zakończeniu zebrania miejscowi Świadkowie Jehowy sprzątają, a w razie potrzeby nieodpłatnie wykonują również inne prace związane z utrzymaniem sal w należytym porządku[20][8]. Jeśli z sali królestwa korzysta jedynie jeden zbór jeden ze starszych zboru lub sług pomocniczych koordynuje regularne prace konserwacyjne. Jeżeli w sali królestwa spotyka się więcej niż jeden zbór, grono starszych zboru powołuje komitet użytkowania sali królestwa, który koordynuje sprawy dotyczące budynków i całej posesji, dba też o dokonywanie napraw[21].

W celu wspierania budowy nowych sal w połowie lat 90. XX wieku powstały regionalne komitety budowlane (RKB) oraz brygady budowniczych sal królestwa, które zapewniały zborom wsparcie logistyczne oraz fachową pomoc. Regionalne komitety budowlane – ponad 400 na świecie (w tym 132 w Stanach Zjednoczonych, w Polsce 10[22]), organizowały specjalistyczne ekipy budowlane, złożone z wolontariuszy, które w weekendy pracowały przy budowie sal. Obecnie budowa typowej sali trwa około ośmiu tygodni, a niektóre powstają metodą szybkościową w ciągu dwóch dni (nie licząc okresu przygotowania inwestycji)[23][24].

Większość prac wykonują ochotnicy, co znacznie obniża koszty. Przy decyzjach budowlanych bierze się pod uwagę funkcjonalność i trwałość przyszłej sali królestwa[25].

Praca ochotników, wykorzystywana jest również w razie wyłonienia się innych potrzeb – głównie w przypadku klęsk żywiołowych i innych zdarzeń losowych. Organizuje się wówczas akcje remontowe sal królestwa i domów współwyznawców, które ucierpiały w takich zdarzeniach[26] (np. w Polsce po powodzi w 1997 roku[27] i w 2010 roku, w Dominikanie po huraganie Georges gdy odbudowano 23 sale królestwa oraz ponad 800 domów[28], w Stanach Zjednoczonych po huraganie Katrina w ciągu 2 lat odbudowano ponad 90 sal królestwa i 5500 domów[29], po trzęsieniu ziemi na Haiti w 2010 roku wybudowano ponad 1700 domów[30][31], a po tajfunie Haiyan odbudowano lub naprawiono 750 domów na Filipinach[32]).

W latach 1999–2014 w samych tylko krajach uboższych wybudowano około 30 tysięcy sal królestwa, średnio pięć dziennie[33][34]. Na przykład w Malawi dzięki temu programowi od 1999 do 2015 roku wzniesiono 1100 sal królestwa[35][1]. W latach 1999–2015 Świadkowie Jehowy wybudowali ponad 5000 sal królestwa w Ameryce Środkowej i Meksyku[36].

1 września 2014 na całym świecie do pełnego zaspokojenia potrzeb zborów Świadków Jehowy brakowało 14 006 sal królestwa (w tym w samych tylko Stanach Zjednoczonych około 1600, w Ameryce Centralnej – ponad 700)[1][17][36]. Towarzystwo Strażnica planuje budowę około 3000 nowych sal rocznie. Wprowadzane są też uproszczenia w planach sal królestwa, by przyspieszyć ich budowę i zaoszczędzić środki finansowe[33][37][38]. W roku 2015 powstawało dziennie średnio 8 sal[39]. Obecnie na całym świecie jest budowanych albo remontowanych prawie 2500 sal królestwa[40].

„Lokalny Dział Projektowo-Budowlany” organizuje współpracujących ochotników (okresowych) oraz ochotników budowlanych działających również w innych krajach (dawniej „Międzynarodowe Brygady Budowlane”)[41][25][42]. Stali ochotnicy – słudzy budowlani – są szkoleni do wznoszenia sal królestwa i pomagają przy ich budowie a słudzy budowlani na obczyźnie, wyjeżdżają na budowy do innych krajów, by pomagać głównie przy budowie biur oddziałów, sal zgromadzeń, sal królestwa i placówek dla tłumaczy publikacji Świadków Jehowy (do 2017 Towarzystwo Strażnica planuje wybudować 170 nowych Biur Tłumaczeń[33])[43][44].

Finansowanie budowy sal królestwa pochodzi z dobrowolnych datków, między innymi wrzucanych do skrzynki na „dobrowolne datki na potrzeby zboru” umieszczonej w stałym miejscu w sali królestwa. Datki te są przekazywane co miesiąc do ogólnoświatowej puli, umożliwiającej budowę sal królestwa, sal zgromadzeń i innych obiektów, tam gdzie są one potrzebne[45][25].

Sale królestwa w Polsce w chwili rozpoczęcia inwestycji są własnością związku wyznaniowego „Świadkowie Jehowy w Polsce”. W Polsce działa pięć brygad budowlanych, które planują rocznie wybudować około 20 nowych sal królestwa i wykonać około 10 remontów generalnych.

Statystyki

W 2000 około 52% świadków Jehowy na całym świecie urządzało zebrania religijne w 28 976 odpowiednio do tego celu przystosowanych salach królestwa. Dzięki podjęciu wzmożonych działań budowlanych, 1 września 2014 liczba sal królestwa wzrosła do liczby 64 501 obiektów, z czego 57 051 sal spełniało warunki odpowiednie dla potrzeb zebrań religijnych tej społeczności, co oznaczało, że właściwe miejsca wielbienia posiadało około 80% głosicieli. W dalszym ciągu liczba potrzebnych sal wynosiła w tym czasie 14 006 obiektów. Ponadto by zaspokoić potrzeby związane ze wzrostem liczby świadków Jehowy potrzeba co roku wybudować średnio 1187 nowych sal królestwa[1].

Liczba istniejących oraz potrzebnych sal królestwa

Wartości opisów podane na wykresie:

  • liczba odpowiednich sal królestwa (odcień ciemniejszy)
  • liczba potrzebnych sal królestwa (odcień jaśniejszy)


Sala królestwa w sztuce

  • Van Morrison w dzieciństwie uczęszczał ze swoją matką Violet na zebrania do sali królestwa, dlatego też jeden z jego utworów z 1978 na płycie Wavelength nosi tytuł Kingdom Hall („Sala królestwa”)[46].

Zobacz też

  1. a b c d Watchtower: Kalendarz Świadków Jehowy 2016. Selters/Taunus: Towarzystwo Strażnica, 2016, s. 15.
  2. Watchtower: Królestwo Boże panuje!. Selters/Taunus: Towarzystwo Strażnica, 2014, s. 202, 203.
  3. Watchtower: Rocznik Świadków Jehowy: 1994. Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 1994, s. 182.
  4. Watchtower: Rocznik Świadków Jehowy: 1994. Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 1994, s. 213.
  5. Co się dzieje w Sali Królestwa?. jw.org.
  6. Zebrania zborowe Świadków Jehowy. jw.org. [dostęp 2015-09-08].
  7. Zebranie chrześcijańskiego życia i służby. tv.jw.org, 2015-11-03. [dostęp 2015-12-20].
  8. a b To jest nasze miejsce wielbienia Boga. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, s. 27–31, 15 lipca 2015. 
  9. Dlaczego Świadkowie Jehowy nie nazywają miejsca swoich spotkań kościołem?. jw.org.
  10. Dlaczego Świadkowie Jehowy nie czczą krzyża?. jw.org.
  11. Co to jest Sala Królestwa?. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, s. 31, 1 maja 2010. 
  12. Jak jest finansowana nasza ogólnoświatowa działalność?. „Kto dzisiaj wykonuje wolę Jehowy?”, 2012. 
  13. Co się dzieje w Sali Królestwa?. jw.org.
  14. „Dar dla Jehowy”. tv.jw.org, 2015-05-04. [dostęp 2015-05-23].
  15. Jaką pomoc stanowi dla nas biblioteka w Sali Królestwa?. „Kto dzisiaj wykonuje wolę Jehowy?”, 2014. 
  16. Skrzynka pytań. „Nasza Służba Królestwa”, s. 4, kwiecień 2009. 
  17. a b Watchtower: Rocznik Świadków Jehowy 2015. New York: Towarzystwo Strażnica, 2015, s. 16–18.
  18. Rocznik Świadków Jehowy 2016. New York: Towarzystwo Strażnica, 2016, s. 16, 17.
  19. LDC: Designing Future Kingdom Halls. tv.jw.org. [dostęp 2015-05-14]. (ang.).
  20. Jak każdy z nas może troszczyć się o Salę Królestwa?. „Kto dzisiaj wykonuje wolę Jehowy?”, 2014. 
  21. Dbanie o nasze miejsca wielbienia Boga. tv.jw.org.
  22. Ola Braciszewska: Świadkowie Jehowy odbudowują dom w Malanowie. turek.naszemiasto.pl, 2012-02-01. [dostęp 2015-09-09].
  23. Budowa Szybkościowa Sokółka, Flisak Studio Video, 1994
  24. Rocznik Świadków Jehowy 2000. Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 2000, s. 105, 106.
  25. a b c Świadkowie Jehowy — budowanie bez granic. jw.org, 2014-10-20.
  26. Coś, czego nie zdołał zmieść żaden żywioł. „Przebudźcie się!”, s. 10–15, 8 sierpnia 2003. 
  27. Kiedy już nic nie zakłóci bezpieczeństwa. „Przebudźcie się!”, s. 10-15, 8 października 1998. 
  28. Rocznik Świadków Jehowy 2015. Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 2015, s. 139, 140.
  29. Warto było usłuchać ostrzeżeń. „Przebudźcie się!”, s. 14–17, czerwiec 2006. 
  30. Trzęsienie ziemi na Haiti — wiara i miłość w działaniu. „Przebudźcie się!”, s. 17, grudzień 2010. 
  31. Watchtower: Osiągnięcia organizacji – Haiti po trzęsieniu ziemi. tv.jw.org, 2016-12-25. [dostęp 2017-09-19].
  32. Watchtower: Rok po przejściu supertajfunu Haiyan poszkodowani mieszkają w nowych domach. jw.org, 21 stycznia 2015. [dostęp 2015-11-03].
  33. a b c Watchtower: Stephen Lett: „Okazuj Jehowie szacunek tym, co masz wartościowego”. tv.jw.org, 2015-05-04. [dostęp 2015-08-30].
  34. Królestwo Boże panuje!. Towarzystwo Strażnica, 2014, s. 204.
  35. Milowy krok w Malawi — 1000 Sal Królestwa!. „Przebudźcie się!”, s. 23–25, maj 2012. 
  36. a b Watchtower: Sale Królestwa dla miliona Świadków Jehowy. jw.org, 2016-05-23. [dostęp 2016-05-23].
  37. Sale Królestwa — dlaczego i jak je budujemy?. „Kto dzisiaj wykonuje wolę Jehowy?”, 2014. 
  38. Sprawozdanie ze zgromadzenia statutowego. jw.org, 2012-11-09.
  39. JW Broadcasting — styczeń 2016. tv.jw.org, 2016-01-04. [dostęp 2016-01-04].
  40. Co możemy dać Temu, który ma wszystko?. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, s. 17–21, styczeń 2018. Watch Tower Bible and Tract Society. ISSN 1234-1150. 
  41. Pracują bez zapłaty — na własne życzenie. jw.org. [dostęp 2014-09-30].
  42. Budowa Sal Królestwa na odległych terenach. jw.org.
  43. Dziedziny służby pełnoczasowej. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, s. 30, 15 września 2014. 
  44. Watchtower: Biura Tłumaczeń pomagają w rozgłaszaniu orędzia o Królestwie. tv.jw.org. [dostęp 2015-06-12].
  45. Już tysiąc Sal Królestwa — i ciągle ich przybywa. jw.org.
  46. Van Morrison (salon.com) (ang.)

Linki zewnętrzne