Józef Rostafiński: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian
Linia 35: Linia 35:


== Linki zewnętrzne ==
== Linki zewnętrzne ==
* [http://sgb.zbooy.pl/download.html?p=jechac-czy-nie-jechac Józef Rostafiński: ''Jechać czy nie jechać w Tatry'']
* [https://polona.pl/item/jechac-czy-nie-jechac-w-tatry,MTM5NDc5OA/3/#item Józef Rostafiński: ''Jechać czy nie jechać w Tatry'']
* [http://hint.org.pl/itd=n97 Prace Józefa Rostafińskiego dostępne w Sieci] (Katalog HINT)
* [http://hint.org.pl/itd=n97 Prace Józefa Rostafińskiego dostępne w Sieci] (Katalog HINT)



Wersja z 14:16, 6 lis 2017

Józef Rostafiński (ur. 14 sierpnia 1850 w Warszawie, zm. 5 maja 1928 w Krakowie) – botanik, profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego; członek PAU, pionier polskiej florystyki.

Życiorys

Studiował nauki przyrodnicze w Szkole Głównej w Warszawie (1866-1869), a następnie w Jenie, Halle i Strasburgu. Od 1877 (zatwierdzony 1878) był członkiem korespondentem, od 1883 – członkiem czynnym Akademii Umiejętności (od 1918 Polskiej Akademii Umiejętności). W latach 1920-1923 – dyrektor Wydziału Matematyczno-Przyrodniczego PAU; w l. 1890-1907 – sekretarz Wydziału Matematyczno-Przyrodniczego AU; od 1873 współpracownik (od 1877 członek) Komisji Fizjograficznej AU[1].

Jedna z jego książek, Przewodnik do oznaczania roślin w Polsce dziko rosnących, doczekała się 21 wydań między 1886 i 1979 rokiem.

Został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.

Cierpiał na arteriosklerozę. Zmarł 5 maja 1928. Został pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie 7 maja 1928[2].

Był żonaty, miał dzieci. Tuż przed jego śmiercią zmarła jego córka. Był ojcem Jana Rostafińskiego oraz dziadkiem Wojciecha Rostafińskiego.

Imieniem Józefa Rostafińskiego nazwano ulice w Krakowie, Wrocławiu.

Publikacje

  • Śluzowce (Mycetozoa), Monografia, Pamiętnik Towarzystwa Nauk Ścisłych w Paryżu T. 5 (1874).
  • O podzielności jaja (Mn a ovi natura) i zapłodnieniu u morszczynów.(1877)[2]
  • Polska z czasów przedhistorycznych pod względem fizjograficznym (1887)[3]
  • Zielnik czarodziejski to jest zbiór przesądów o roślinach, ZWAK, 1894, t. 18, s. 21.[3]
  • Nasza literatura botaniczna XVI w. oraz jej autorowie lub tłomacze: studyjum krytyczne (1888) [4]
  • Ludzie i świat Algieru ( 1896)
  • Średniowieczna historia naturalna w Polsce (tom 1-2, 1900)
  • Medycyna na Uniwersytecie Jagiellońskim w XV wieku. Szkic źródłowy i krytyczny (1900) [5]
  • Początki botaniki oparte na opisie roślin. Z XVI oryginalnemi tablicami i 104 rycinami w tekście. [6]
  • Słownik polskich imion rodzajów roślin (1900).
  • Las, bór, puszcza, matecznik jako natura i baśń w poezji Mickiewicza ( 1921) [7]
  • Wpływ przeżyć chłopięcych Mickiewicza na obrazy ostatnich dwu ksiąg Pana Tadeusza oraz o święceniu ziół na Matkę Boską Zielną (1922) [8]
  1. Piotr Köhler: Botanika w Towarzystwie Naukowym Krakowskim, Akademii Umiejętności i Polskiej Akademii Umiejętności (1815-1952).. Kraków 2002.
  2. Groby profesorów UJ na Cmentarzu Rakowickim. 2010-10-20. [dostęp 2015-08-29].
  3. Nekrologia ś.p. Józef Rostafiński Czas 1928 nr 105 s.3 [1]

Bibliografia

Linki zewnętrzne