Jezioro Turkusowe: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
JDavid (dyskusja | edycje)
m Wycofano edycje użytkownika 46.215.95.246 (dyskusja). Autor przywróconej wersji to Cybularny.
Nie podano opisu zmian
Linia 40: Linia 40:
Na południowym wysokim brzegu jeziora wznosi się ''Piaskowa Góra –'' [[punkt widokowy]] na jezioro, [[Wapnica (powiat kamieński)|Wapnicę]] i ''Pagórki Lubińsko-Wapnickie''. Jezioro Turkusowe jest jedną z atrakcji turystycznych [[Woliński Park Narodowy|Wolińskiego Parku Narodowego]]. Poprowadzono tędy niebieski [[szlak turystyczny|turystyczny]] [[Szlak Nad Bałtykiem i Zalewem Szczecińskim]] ([[Międzyzdroje]] → [[Wolin (miasto)|Wolin]])<ref>{{cytuj książkę|nazwisko=Kosacki |imię = Jerzy | tytuł = Pomorze Zachodnie i Środkowe. Przewodnik | wydawca = Sport i Turystyka | miejsce = Warszawa | data = 2001 | strony = 117 | isbn = 83-7200-583-4 | nazwisko2 = Kucharski | imię2 = Bogdan}}</ref>.
Na południowym wysokim brzegu jeziora wznosi się ''Piaskowa Góra –'' [[punkt widokowy]] na jezioro, [[Wapnica (powiat kamieński)|Wapnicę]] i ''Pagórki Lubińsko-Wapnickie''. Jezioro Turkusowe jest jedną z atrakcji turystycznych [[Woliński Park Narodowy|Wolińskiego Parku Narodowego]]. Poprowadzono tędy niebieski [[szlak turystyczny|turystyczny]] [[Szlak Nad Bałtykiem i Zalewem Szczecińskim]] ([[Międzyzdroje]] → [[Wolin (miasto)|Wolin]])<ref>{{cytuj książkę|nazwisko=Kosacki |imię = Jerzy | tytuł = Pomorze Zachodnie i Środkowe. Przewodnik | wydawca = Sport i Turystyka | miejsce = Warszawa | data = 2001 | strony = 117 | isbn = 83-7200-583-4 | nazwisko2 = Kucharski | imię2 = Bogdan}}</ref>.


Niedaleko jeziora rośnie 400-letni [[dąb]] ''Prastary'' mający status [[pomnik przyrody|pomnika przyrody]], którego obwód wynosił w 2012 roku 705 cm. Dąb został w 2015 roku podpalony przez wandali<ref name=drzewapolski>Krzysztof Borkowski, Robert Tomusiak, Paweł Zarzyński. ''Drzewa Polski''. 2016. [[Wydawnictwo Naukowe PWN|PWN]]. s.271</ref>
Niedaleko jeziora rośnie 400-letni [[dąb]] ''Prastary'' mający status [[pomnik przyrody|pomnika przyrody]], którego obwód wynosił w 2012 roku 705 cm. Dąb został w 2015 roku podpalony przez złych ludzi
[[Plik:Wolin-Topomap.png|thumb|240px|left|Mapa wyspy Wolin z zaznaczonym Jeziorem Turkusowym]]
[[Plik:Wolin-Topomap.png|thumb|240px|left|Mapa wyspy Wolin z zaznaczonym Jeziorem Turkusowym]]



Wersja z 15:16, 19 gru 2017

Jezioro Turkusowe
Ilustracja
Położenie
Państwo

 Polska

Miejscowości nadbrzeżne

Wapnica

Region

Uznam i Wolin

Wysokość lustra

{{{wysokość lustra}}} m n.p.m.

Morfometria
Powierzchnia

6,74 ha

Głębokość
• maksymalna


21,2 m

Położenie na mapie gminy Międzyzdroje
Mapa konturowa gminy Międzyzdroje, po lewej znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Jezioro Turkusowe”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko lewej krawiędzi u góry znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Jezioro Turkusowe”
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego
Mapa konturowa województwa zachodniopomorskiego, po lewej nieco u góry znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Jezioro Turkusowe”
Położenie na mapie powiatu kamieńskiego
Mapa konturowa powiatu kamieńskiego, blisko lewej krawiędzi nieco na dole znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Jezioro Turkusowe”
Ziemia53°52′37″N 14°26′20″E/53,876944 14,438889

Jezioro Turkusowejezioro na wyspie Wolin, na południu wsi Wapnica (gmina Międzyzdroje), w powiecie kamieńskim, w województwie zachodniopomorskim. Powierzchnia jeziora wynosi 6,74 hektara, a jego głębokość to 21,2 m. Ponieważ lustro wody leży na wysokości 2,6 m n.p.m., jezioro tworzy kryptodepresję o głębokości 18,6 m p.p.m.[1]

Historia powstania

Brama prowadząca nad Jezioro Turkusowe

W miejscu dzisiejszego Jeziora Turkusowego, jeszcze w czasach niemieckich, znajdowało się wyrobisko kopalni kredy (porwak lodowcowy) pracującej na potrzeby dużej cementowni Quistorpa w pobliskim (0,5 km na zachód) Lubinie. Po zakończeniu II wojny światowej Rosjanie dokonali demontażu znajdujących się tu urządzeń. Wyrobisko zaczęło napełniać się stopniowo wodą. W 1948 r. władze polskie postanowiły wznowić eksploatację złoża: wypompowano wodę, sprowadzono niezbędne maszyny i urządzenia. Kopalnia funkcjonowała do 1954 r., kiedy to ze względu na wyczerpywanie się złoża i rosnące trudności z pozyskiwaniem kredy (wyrobisko stawało się coraz głębsze) zakończono jego eksploatację.

Od tego momentu wyrobisko zaczęło stopniowo wypełniać się wodami podskórnymi i opadowymi (w odróżnieniu od genezy Jeziora Szmaragdowego w Szczecinie, proces ten był powolny i nie miał charakteru katastrofalnego). Ok. 1960 r. poziom wody przestał się już podnosić i zrównał się z wysokością lustra wody w Zalewie Szczecińskim.

W jeziorze występuje zjawisko krasowe. Nazwa jeziora pochodzi od niebieskawo-zielonej barwy lustra wody wywołanej rozszczepieniem światła słonecznego w czystej wodzie i odbiciem refleksów od białego podłoża kredowego z zalegającymi na dnie związkami węglanu wapnia.

Na południowym wysokim brzegu jeziora wznosi się Piaskowa Góra – punkt widokowy na jezioro, Wapnicę i Pagórki Lubińsko-Wapnickie. Jezioro Turkusowe jest jedną z atrakcji turystycznych Wolińskiego Parku Narodowego. Poprowadzono tędy niebieski turystyczny Szlak Nad Bałtykiem i Zalewem Szczecińskim (MiędzyzdrojeWolin)[2].

Niedaleko jeziora rośnie 400-letni dąb Prastary mający status pomnika przyrody, którego obwód wynosił w 2012 roku 705 cm. Dąb został w 2015 roku podpalony przez złych ludzi

Mapa wyspy Wolin z zaznaczonym Jeziorem Turkusowym
  1. Arkadiusz Szumski: Jezioro Turkusowe. [w:] Międzyzdrojski Informator Turystyczny [on-line]. [dostęp 2008-12-07]. (pol.).
  2. Jerzy Kosacki, Bogdan Kucharski: Pomorze Zachodnie i Środkowe. Przewodnik. Warszawa: Sport i Turystyka, 2001, s. 117. ISBN 83-7200-583-4.