Dzierżenie: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana]

Usunięta treść Dodana treść

Jednokolumnowy

Wersja z 19:18, 4 sty 2018

Dzierżenie – w terminologii prawniczej – rodzaj władztwa nad rzeczą wykonywany przez dzierżyciela. Dzierżycielem, zgodnie z art. 338 Kodeksu cywilnego, jest ten, kto faktycznie włada rzeczą za kogoś innego. Dzierżenie polega więc na faktycznym władztwie nad rzeczą – i w tym podobne jest do posiadania. Od posiadania odróżnia je element woli (animus), ponieważ stan świadomości dzierżyciela (zwany animus possidendi pro alieno lub animus detendi) jest inny niż u posiadacza; różnica sprowadza się do tego, że dzierżyciel włada rzeczą w imieniu innej osoby, a nie dla siebie, jak to jest w przypadku posiadacza.

Dzierżenie, w przeciwieństwie do posiadania, nie korzysta z ochrony sądowej, ale możliwa jest ochrona w postaci samopomocy i obrony koniecznej.

Dzierżycielami są na przykład rodzice sprawujący zarząd rzeczami wchodzącymi w skład majątku dziecka, przechowawca sprawujący pieczę nad przechowywanymi rzeczami, przewoźnik działający w ramach umowy przewozu rzeczy.

Przepisy o dzierżeniu i jego ochronie stosuje się odpowiednio do zwierząt.

Bibliografia

Jerzy Ignatowicz, Prawo rzeczowe, Wydawnictwo Prawnicze PWN, Warszawa 2000, wyd. X zmienione
Zdzisław Gawlik, Piotr Pełczyński, Sylwester Wójcik (red.) Podstawy prawa cywilnego, prawo rzeczowe, Wydawnictwo Prawnicze LexisNexis, Warszawa 2001

@@ Linia 1: / Linia 1: @@
+'''Dzierżenie''' – w terminologii prawniczej – rodzaj władztwa nad rzeczą wykonywany przez dzierżyciela. Dzierżycielem, zgodnie z art. 338 [[Kodeks cywilny|Kodeksu cywilnego]], jest ten, kto faktycznie włada rzeczą za kogoś innego. Dzierżenie polega więc na faktycznym władztwie nad rzeczą – i w tym podobne jest do [[posiadanie|posiadania]]. Od posiadania odróżnia je element woli (''animus''), ponieważ stan świadomości dzierżyciela (zwany ''animus possidendi pro alieno'' lub ''animus detendi'') jest inny niż u posiadacza; różnica sprowadza się do tego, że dzierżyciel włada rzeczą w imieniu innej osoby, a nie dla siebie, jak to jest w przypadku posiadacza.
-'''Dzierżenie''' – w języku polskim (zobacz w wikisłowniku): [[:wiktionary:pl:trzymanie|trzymanie]].
+Dzierżenie, w przeciwieństwie do posiadania, nie korzysta z ochrony sądowej, ale możliwa jest ochrona w postaci [[samopomoc]]y i [[obrona konieczna|obrony koniecznej]].
-'''Dzierżenie''' – ''w terminologii prawniczej'': rodzaj władztwa nad rzeczą wykonywany przez dzierżyciela. Dzierżycielem, zgodnie z art. 338 [[Kodeks cywilny|Kodeksu cywilnego]], jest ten, kto faktycznie włada rzeczą za kogoś innego. Dzierżenie polega więc na faktycznym władztwie nad rzeczą – i w tym podobne jest do [[posiadanie|posiadania]]. Od posiadania odróżnia je element woli (''animus''), ponieważ stan świadomości dzierżyciela (zwany ''animus possidendi pro alieno'' lub ''animus detendi'') jest inny niż u posiadacza; różnica sprowadza się do tego, że dzierżyciel włada rzeczą w imieniu innej osoby, a nie dla siebie, jak to jest w przypadku posiadacza.
+Dzierżycielami są na przykład rodzice sprawujący zarząd rzeczami wchodzącymi w skład majątku dziecka, [[umowa przechowania|przechowawca]] sprawujący pieczę nad przechowywanymi rzeczami, [[przewoźnik]] działający w ramach umowy przewozu rzeczy.
-Dzierżenie, w przeciwieństwie do posiadania, nie korzysta z ochrony sądowej, ale możliwa jest ochrona w postaci [[samopomoc]]y i [[obrona konieczna|obrony koniecznej]].
-Dzierżycielami są na przykład rodzice sprawujący zarząd rzeczami wchodzącymi w skład majątku dziecka, [[umowa przechowania|przechowawca]] sprawujący pieczę nad przechowywanymi rzeczami, [[przewóz|przewoźnik]] działający w ramach umowy przewozu rzeczy.
 Przepisy o dzierżeniu i jego ochronie stosuje się odpowiednio do zwierząt.