Akt pokuty

Akt pokuty (łac. actus pænitentialis) – ważna część obrzędów wstępnych Mszy świętej. Składa się ona z czterech ważnych elementów – wezwania kapłana, chwili ciszy, formuły wyznania grzechów oraz absolucji, a więc prośby kierowanej przez kapłana w imieniu całej zgromadzonej wspólnoty o przebaczenie wyznanych grzechów.

Mszał podaje cztery formy wyznania grzechów:

• Confiteor – "Spowiadam się...", modlitwa przejęta przez katolików ze Wschodu, znana tam już od VI wieku. Niektóre jej elementy przez wieki ulegały zmianie: przez dłuższy czas używano liczby mnogiej, po Soborze Watykańskim II dodano do niego grzech zaniechania.
• Forma dialogowana
• Forma tropiczna (tropy)
• Aspersja – pokropienie wodą święconą.

W niektórych okolicznościach akt pokuty zastępowany jest przez inne obrzędy – np. posypanie głów popiołem w środę popielcową lub procesję (która ma miejsce przed rozpoczęciem liturgii, jak na przykład w czasie Mszy rezurekcyjnej). Akt pokuty pomija się także, gdy na Mszy udzielany jest sakrament chrztu lub małżeństwa.

Należy pamiętać, że akt pokuty gładzi tylko grzechy lekkie. Aby zgładzić grzechy ciężkie konieczne jest przystąpienie do sakramentu pokuty.

Zobacz też

• pokuta