Andrzej Szczeklik: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
kat.
Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje)
m Dodaję nagłówek przed Szablon:Przypisy
Linia 76: Linia 76:
{{CytatD|''Wielki Lekarz i humanista profesor Andrzej Szczeklik umiał słuchać drugiego człowieka. Jego „słuch absolutny” pomagał nam żyć i często nas ratował.|Anna Dymna}}
{{CytatD|''Wielki Lekarz i humanista profesor Andrzej Szczeklik umiał słuchać drugiego człowieka. Jego „słuch absolutny” pomagał nam żyć i często nas ratował.|Anna Dymna}}


== Przypisy ==
{{Przypisy}}
{{Przypisy}}



Wersja z 22:01, 15 sty 2018

Andrzej Szczeklik
{{{alt grafiki}}}
Data i miejsce urodzenia

29 lipca 1938
Kraków

Data i miejsce śmierci

3 lutego 2012
Kraków[1]

Miejsce spoczynku

Cmentarz Salwatorski

Zawód, zajęcie

lekarz

Uczelnia

Uniwersytet Jagielloński

Wydział

Klinika Chorób Wewnętrznych

Odznaczenia
Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski Order Ecce Homo
Cmentarz Salwatorski
Grób Andrzeja Szczeklika

Andrzej Tadeusz Szczeklik (ur. 29 lipca 1938 w Krakowie, zm. 3 lutego 2012 tamże[1]) – polski lekarz-naukowiec, profesor Kliniki Chorób Wewnętrznych Uniwersytetu Jagiellońskiego, pisarz eseista i filozof medycyny, wiceprezes Polskiej Akademii Umiejętności, animator Akademii Młodych „PAUeczka Akademicka”. Zajmował się pracą naukową z zakresu kardiologii i pulmonologii.

Biografia i działalność naukowa

Urodził się w Krakowie jako syn lekarza-kardiologa, Edwarda Szczeklika. Absolwent I Liceum Ogólnokształcącego im. B. Nowodworskiego w Krakowie[2]. Ukończył Średnią Szkołę Muzyczną, a w roku 1961 Wydział Lekarski Akademii Medycznej w Krakowie. Dalej kształcił się w Stanach Zjednoczonych i w Szwecji. W roku 1963 rozpoczął pracę w III Klinice Chorób Wewnętrznych Akademii Medycznej we Wrocławiu. W 1966 roku uzyskał stopień naukowy doktora medycyny, a w 1969 doktora habilitowanego z zakresu chorób wewnętrznych. W 1979 roku otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1989 profesora zwyczajnego[3].

Od stycznia 1972 roku objął kierownictwo Kliniki Akademii Medycznej w Krakowie. W latach 1990-1993 był rektorem Akademii Medycznej w Krakowie. Andrzej Szczeklik doprowadził do włączenia wydziałów medycznych do Uniwersytetu Jagiellońskiego. W latach 1993-1996 pełnił funkcję prorektora ds. Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego. Od 1994 członek Papieskiej Akademii Nauk.

W 1975 przedstawił teorię rozwoju postaci astmy oskrzelowej, tzw. astmy aspirynowej.

W latach 70. prowadził badania nad prostacykliną i przyczynił się do wprowadzenia analogów prostacykliny do farmakoterapii.

Od 2009 roku był członkiem Społecznego Komitetu Odnowy Zabytków Krakowa (SKOZK).

Andrzej Szczeklik był autorem i współautorem ok. 600 prac naukowych, publikowanych w czasopismach międzynarodowych i krajowych. Wydał również kilka monografii i podręczników, także za granicą.

Autor książek przetłumaczonych na język angielski, niemiecki, hiszpański, węgierski, i litewski:

  1. Katharsis – O uzdrowicielskiej mocy natury i sztuki (Znak, Kraków 2003),
  2. Kore – O chorych, chorobach i poszukiwaniu duszy medycyny (Znak, Kraków 2007)
  3. Nieśmiertelność – Prometejski sen medycyny (Znak, Kraków 2012)

Był członkiem Papieskiej Akademii Nauk, PAU, PAN oraz innych towarzystw naukowych. Był doktorem honoris causa uniwersytetów medycznych w Warszawie, Katowicach i w Łodzi (2003)[4].

Był kierownikiem II Katedry Chorób Wewnętrznych CM UJ. Był żonaty, miał dwóch synów i córkę.

Od listopada 2010 do swojej śmierci był członkiem Faculty of 1000[5].

Andrzej Szczeklik zmarł w Krakowie na zawał serca połączony z zapaleniem płuc. Pogrzeb profesora odbył się 8 lutego 2012 w Bazylice Mariackiej w Krakowie. Uczony został pochowany na Cmentarzu Salwatorskim w Krakowie[6].

Nagrody i wyróżnienia

  • 1995 – „Krakowianin Roku” (wraz z Józefem Tischnerem)
  • 1995 – przyznanie członkostwa honorowego The Royal College of Physicians w Londynie za odkrycie zaburzeń krzepnięcia krwi w chorobach serca
  • 1997 – Lancet Invesigators Award przyznawana przez czasopismo „The Lancet” za odkrycie podłoża genetycznego astmy oskrzelowej (wraz z Markiem Sanakiem)
  • 1998 – Nagroda Fundacji na rzecz Nauki Polskiej w dziedzinie nauk przyrodniczych i medycznych „za wykrycie mechanizmu przeciwzakrzepowego działania aspiryny oraz badania nad patogenezą i metodami leczenia astmy oskrzelowej indukowanej aspiryną”[7]
  • 1999 – nadanie tytułu doktora honoris causa Akademii Medycznej we Wrocławiu
  • 2001 – nagroda Amerykańskiej Akademii Alergii i Immunologii
  • 2001 – nadanie tytułu doktora honoris causa Akademii Medycznej w Warszawie
  • 2002 – nadanie tytułu doktora honoris causa Śląskiej Akademii Medycznej w Katowicach[3]
  • 2002 – Nagroda Krakowska Książka Miesiąca (grudzień – za książkę Katharsis. O uzdrowicielskiej mocy natury i sztuki)
  • 2003 – nadanie tytułu doktora honoris causa UM w Łodzi
  • 2008 – Nagroda Totus (październik – za „świadectwo głębokiego humanizmu, inspirowane nauczaniem Jana Pawła II, przekazywane w życiu i twórczości”)
  • 2008 – nagroda Clemensa von Pirquet przyznana przez Europejską Akademię Alergologii i Immunologii Klinicznej
  • 2008 – nagroda „Ambasador Polszczyzny w Piśmie” nadana przez Radę Języka Polskiego przy Prezydium PAN
  • 2008 – nominacja do Nagrody Literackiej Nike za Kore – O chorych, chorobach i poszukiwaniu duszy medycyny[8]
  • 2009 – nadanie tytułu doktora honoris causa UJ Kraków
  • 2012 – Nagroda Imienia Św. Kamila, przyznana pośmiertnie („w dowód uznania za całokształt pracy naukowej, nieskazitelną postawę lekarza humanisty oraz skuteczne odkrywanie duszy w medycynie”)[9]

Odznaczenia

Słuch absolutny

W roku 2014 ukazała się książka pt. Słuch absolutny – wywiad-rzeka, przeprowadzony z prof. Andrzejem Szczeklikiem przez jego przyjaciela i wydawcę, Jerzego Illga. Autor podjął próbę znalezienia odpowiedzi na pytania, co ukształtowało osobowość bohatera książki – jaki dom? jakie lektury? jacy mistrzowie? jakie okoliczności? Na obwolucie książki zamieszczono m.in. zdania[11]: Szablon:CytatD Szablon:CytatD Anna Dymna, jedna z pacjentek, napisała[11]: Szablon:CytatD

Przypisy

  1. a b Kraków: Zmarł profesor Andrzej Szczeklik. „Polska The TImes”, 2012-02-03. 
  2. Jerzy Illg: "Tygodnik Powszechny": "Modość i medycyna".
  3. a b Doktorzy Honoris Causa Śląskiego Uniwersytetu Medycznego > Szczeklik Andrzej. [dostęp 2016-10-16].
  4. Doktorzy Honoris Causa Uniwersytetu Medycznego w roku 2003. a.umed.pl. [dostęp 2017-04-16].
  5. Andrzej Szczeklik: Former Member in Clinical Immunology – F1000. Faculty of 1000 Ltd. [dostęp 2012-03-11]. (ang.).
  6. 8 lutego pogrzeb prof. Andrzeja Szczeklika. rynekzdrowia.pl. [dostęp 2012-02-08].
  7. Laureaci Nagrody FNP: Prof. dr hab. med. Andrzej Szczeklik. [dostęp 2016-10-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-05)].
  8. Nagroda Nike 2008. nike.org.pl. [dostęp 2015-07-21].
  9. Nagroda Świętego Kamila 2012. kamilianie.eu, 2015-02-15. [dostęp 2015-02-02].
  10. M.P. z 2009 r. nr 39, poz. 614 – pkt 1.
  11. a b Jerzy Illg: Słuch absolutny. Kraków: Społeczny Instytut Wydawniczy „Znak”, 2014. ISBN 978-83-240-2869-6.

Linki zewnętrzne