Mieczysłau Hryb: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
po czyszczeniu kodu przejrzyj wykonane zmiany!
Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje)
m Poprawiam Szablon:Przypisy i dodaję nagłówek
Linia 51: Linia 51:
* ''Wybory priezidienta Riespubliki Biełarus´ w 2001 g. Fakty i kommentarii'', Mińsk 2002 (współaut.)
* ''Wybory priezidienta Riespubliki Biełarus´ w 2001 g. Fakty i kommentarii'', Mińsk 2002 (współaut.)


{{Przypisy|2|przypisy=
== Przypisy ==
{{Przypisy|
<ref name=c>{{Cytuj stronę | url = http://pravo.levonevsky.org/bazaby/org66/basic/text0375.htm| tytuł = Постановление Верховного Совета Республики Беларусь от 9 января 1996 г. №4-XIII| nazwisko = Шарецкий| imię = С.| autor link = Siamion Szarecki| data = 1996-01-09| opublikowany = pravo.levonevsky.org| język = ru| data dostępu = 2017-06-19}}</ref>
<ref name=c>{{Cytuj stronę | url = http://pravo.levonevsky.org/bazaby/org66/basic/text0375.htm| tytuł = Постановление Верховного Совета Республики Беларусь от 9 января 1996 г. №4-XIII| nazwisko = Шарецкий| imię = С.| autor link = Siamion Szarecki| data = 1996-01-09| opublikowany = pravo.levonevsky.org| język = ru| data dostępu = 2017-06-19}}</ref>
<ref name=d>{{Cytuj stronę | url = http://arc.pravoby.info/documente/part9/akte9862.htm| tytuł = Постановление Верховного Совета Республики Беларусь от 23 января 1996 г. №32-XIII| nazwisko = Шарецкий| imię = С.| autor link = Siamion Szarecki| data = 1996-01-23| opublikowany = pravo.levonevsky.org| język = ru| data dostępu = 2017-06-19}}</ref>
<ref name=d>{{Cytuj stronę | url = http://arc.pravoby.info/documente/part9/akte9862.htm| tytuł = Постановление Верховного Совета Республики Беларусь от 23 января 1996 г. №32-XIII| nazwisko = Шарецкий| imię = С.| autor link = Siamion Szarecki| data = 1996-01-23| opublikowany = pravo.levonevsky.org| język = ru| data dostępu = 2017-06-19}}</ref>

Wersja z 22:13, 15 sty 2018

Mieczysłau Hryb
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

25 września 1938
Sawicze, powiat słonimski

Przewodniczący Rady Najwyższej Republiki Białorusi XII kadencji
Okres

od 28 stycznia 1994
do stycznia 1996

Poprzednik

Stanisłau Szuszkiewicz

Następca

Siamion Szarecki

Deputowany do Rady Najwyższej Białoruskiej SRR / Rady Najwyższej Republiki Białorusi XII i XIII kadencji
Okres

od 1990
do 9 stycznia 2000

Przynależność polityczna

Białoruska Socjaldemokratyczna Partia (Ludowa Hramada),
frakcja „Związek Pracy” (XIII kadencja)

Następca

wybory nie odbyły się

Mieczysłau Iwanawicz Hryb (biał. Мечыслаў Іванавіч Грыб, ros. Мечислав Иванович Гриб, Mieczisław Iwanowicz Grib, ur. 25 września 1938[1][2] w Sawiczach k. Zdzięcioła) – białoruski milicjant i polityk, w latach 1994–1996 przewodniczący Rady Najwyższej Republiki Białorusi XII kadencji. Od momentu objęcia stanowiska przewodniczącego parlamentu do zaprzysiężenia Alaksandra Łukaszenki był głową Republiki Białorusi.

Życiorys

W 1959 ukończył Wyższą Szkołę Pożarniczą MSW ZSRR we Lwowie, a w 1967 studia prawnicze[3] w Białoruskim Uniwersytecie Państwowym.

Od 1959 służył w milicji. Początkowo był inspektorem ochrony przeciwpożarowej w Wydziale Spraw Wewnętrznych rejonu pliskiego w obwodzie witebskim. Od początku lat 60. pracował w organach milicji Witebska i obwodu witebskiego. W latach 1981–1985 pełnił funkcję naczelnika wydziału ochrony porządku publicznego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych Białoruskiej SRR. Od 1985 do 1990 kierował Wydziałem Spraw Wewnętrznych obwodu witebskiego. W 1993 otrzymał nominację na generała-porucznika milicji.

W 1985 stał na czele grupy operacyjno-śledczej, która doprowadziła do zatrzymania sprawcy zabójstw 43 kobiet, popełnionych na terenie obwodu witebskiego w latach 1971–1985. Jednocześnie ustalono, że w toku wcześniejszych postępowań 13 osób zostało bezpodstawnie skazanych, w tym na jednej wykonano wyrok śmierci. Śledztwo wykazało szereg nieprawidłowości w działaniu wymiaru sprawiedliwości[3].

Od 1973 do 1981 zasiadał w rejonowych i miejskich radach deputowanych. Od 1985 był deputowanym rady obwodowej. W 1990 został wybrany do Rady Najwyższej Białoruskiej SRR, która w 1991 przekształciła się w Radę Najwyższą Republiki Białorusi. Zasiadał w Prezydium Rady, przewodniczył komisji bezpieczeństwa narodowego, obrony i walki z przestępczością oraz komisji praw człowieka przy Prezydium Rady Najwyższej. 28 stycznia 1994 został wybrany na stanowisko przewodniczącego Rady Najwyższej. Pełnił obowiązki głowy państwa do momentu zaprzysiężenia pierwszego prezydenta. Pod jego przewodnictwem 15 marca 1994 Rada Najwyższa przyjęła Konstytucję Republiki Białorusi. W 1995 uzyskał reelekcję do Rady Najwyższej kolejnej kadencji.

9 stycznia 1996 roku został deputowanym do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji[4] ze Zdzięciolskiego Okręgu Wyborczego Nr 129. Od 23 stycznia pełnił w niej funkcję członka Stałej Komisji ds. Międzynarodowych[5]. Należał do socjaldemokratycznej frakcji „Związek Pracy”. 1 kwietnia został przewodniczącym stałej delegacji Rady do Zgromadzenia Północnoatlantyckiego[6]. Od 3 czerwca był członkiem grupy roboczej Rady Najwyższej ds. współpracy z parlamentem Republiki Tureckiej[7]. 27 listopada 1996 roku, po dokonanej przez prezydenta Alaksandra Łukaszenkę kontrowersyjnej i częściowo nieuznanej międzynarodowo zmianie konstytucji, nie wszedł w skład utworzonej przez niego Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I kadencji. Zgodnie z Konstytucją Białorusi z 1994 roku jego mandat deputowanego do Rady Najwyższej zakończył się 9 stycznia 2000 roku; kolejne wybory do tego organu jednak nigdy się nie odbyły.

W kolejnych latach związał się ze środowiskami opozycyjnymi wobec prezydenta. Od 1996 był członkiem Białoruskiej Socjaldemokratycznej Partii „Ludowa Hromada” (od 1999 do 2001 pełnił funkcję pierwszego wiceprzewodniczącego). W wyborach prezydenckich w 2006 był członkiem sztabu wyborczego Alaksandra Kazulina[3].

Przewodniczy Białoruskiemu Stowarzyszeniu Euroatlantyckiemu. Zasiada w Radzie Nadzorczej Białoruskiego Komitetu Helsińskiego. W latach 2000–2004 kierował systemem koordynacji społecznej obserwacji wyborów na Białorusi.

W 1994 otrzymał tytuł Zasłużonego Prawnika Białorusi.

Jest katolikiem, ma żonę i dwoje dzieci.

Wybrane publikacje

  • Biełaruś na szliachach niezależnasci, Mińsk 1994
  • Na histarycznym skryżawanni, Mińsk 1996
  • Ucziebnoje posobije po obszczej czasti ugołownogo prawa Riespubliki Biełarus´, Mińsk 1999
  • Wybory dieputatow Pałaty priedstawitielej Nacionalnogo sobranija Riespubliki Biełarus´. Fakty i kommentarii, Mińsk 2000 (współaut.)
  • Wybory priezidienta Riespubliki Biełarus´ w 2001 g. Fakty i kommentarii, Mińsk 2002 (współaut.)

Przypisy

Bibliografia