Rycheza Lotaryńska: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m -ilustracja
Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje)
m Dodaję nagłówek przed Szablon:Przypisy
Linia 199: Linia 199:
Rycheza Lotaryńska jest bohaterką powieści [[Jadwiga Żylińska|Jadwigi Żylińskiej]] ''[[Złota włócznia]]''.
Rycheza Lotaryńska jest bohaterką powieści [[Jadwiga Żylińska|Jadwigi Żylińskiej]] ''[[Złota włócznia]]''.


== Przypisy ==
{{Przypisy}}
{{Przypisy}}



Wersja z 21:04, 16 sty 2018

Rycheza Lotaryńska
Ilustracja
Królowa Polski
Okres

od 25 grudnia 1025
do 21 marca 1063

Koronacja

1025

Poprzednik

Oda Miśnieńska (?)

Następca

Maria Dobroniega

Dane biograficzne
Dynastia

Ezzonidzi

Data urodzenia

ok. 993

Data śmierci

21 marca 1063

Ojciec

Erenfried Ezo, palatyn lotaryński

Matka

Matylda, córka cesarza Ottona II

Mąż

Mieszko II Lambert

Dzieci

Kazimierz I Odnowiciel,
Gertruda Mieszkówna,
NN (córka)

Błogosławiona
Rycheza
Data urodzenia

993

Data śmierci

1063

Czczona przez

Kościół katolicki

Wspomnienie

21 maja

W 1852 roku Aleksander Przeździecki otrzymał zezwolenie od proboszcza katedry kolońskiej na otwarcie grobu Rychezy Lotaryńskiej; na polecenie Przeździeckiego wykonano kolorową litografię przedstawiającą czaszkę królowej.[1][2]
Rycheza na obrazie Wojciecha Gersona.

Rycheza Lotaryńska (Richeza, Richenza), zwana również Ryksą (Rixa) (ur. ok. 993, zm. 21 marca 1063 w Brauweiler) – królowa Polski jako żona Mieszka II, zwana błogosławioną[3].

Pierwsze lata życia i małżeństwo z Mieszkiem II

Była córką palatyna reńskiego Erenfrieda Ezzona i Matyldy, córki Ottona II, siostry Ottona III. Lata młodości spędziła najprawdopodobniej w klasztorze w Kwedlinburgu (lub w Gandersheim). Na mocy jednego z postanowień zjazdu w Merseburgu w 1013 roku została poślubiona przez Mieszka II Lamberta, co stanowić miało przypieczętowanie zawartego wówczas pokoju. Urodziła ona Mieszkowi syna Kazimierza, który został później władcą Polski (Kazimierz Odnowiciel), oraz dwie córki - Gertrudę i drugą, której imię nie jest znane.

Królowa Polski

W 1025 roku wraz z mężem została koronowana na królową Polski. Pod koniec 1031 roku, w związku z zaistniałą sytuacją polityczną (objęcie władzy przez Bezpryma i ucieczka Mieszka II do Czech), zdecydowała się na wyjazd z Polski (z podobnych przyczyn kraj w 1037 opuścił jej syn Kazimierz I Odnowiciel). Udała się do Niemiec, zabierając insygnia królewskie i cały majątek (insygnia znalazły się na nowo w kraju wraz z powrotem Kazimierza Odnowiciela). Możliwe, że powróciła na krótko do Polski po śmierci Mieszka II w 1034 roku. Do końca życia używała tytułu królewskiego.

Wraz z synem Kazimierzem Odnowicielem dążyła do wzmocnienia władzy monarszej oraz do odbudowania osłabionego aparatu państwowego po powstaniu ludowym i buncie Miecława[4].

Życie zakonne

W 1047 wstąpiła do klasztoru benedyktyńskiego w Brauweiler koło Kolonii, który był fundacją jej rodziców. Przebywała w nim do śmierci. Śmierć Rychezy odbiła się szerokim echem w Niemczech. Jej zgon zapisało co najmniej 5 nekrologów. Nekrolog brunwilerski zapisał następujące słowa (w tłumaczeniu polskim): "Zmarła najsławniejsza Rycheza królowa Polski, córka fundatorów, której pamięć obchodzi się uroczyście". Prawdopodobnie zdecydowała, że chce być pochowana w Brauweiler. Została jednak pochowana w Kolonii, w kolegiacie Panny Marii ad Gradus, której była dobrodziejką.

Pochówek

Po zburzeniu kościoła Panny Marii ad Gradus jej zwłoki zostały przeniesione w 1817 r. do katedry kolońskiej. W katedrze przenoszono je w różne miejsca, lecz ostatecznie spoczęły w kaplicy chórowej, poświęconej św. Janowi Chrzcicielowi[5]. W dniu 8 września 1959 r. nastąpiło otwarcie grobowca królowej. Ekspertyza medyczna wykazała, że Rycheza była osobą o wątłej posturze ("die selige Rycheza war von kleiner zierlicher Gestalt"). Okazało się również, że Rycheza złamała kiedyś obojczyk, co, jak przypuszcza autor protokołu otwarcia grobowca, mogło być spowodowane upadkiem z konia.

Kult

W Niemczech jest uważana za osobę świątobliwą. Została uznana przez lud za błogosławioną i jest czczona jako błogosławiona Rycheza. Jej wspomnienie liturgiczne w Kościele katolickim obchodzone jest 21 maja.

Rodzina

Małżeństwo i potomstwo

Rycheza z małżeństwa z Mieszkiem II (ur. 990, zm. 10 lub 11 V 1034) miała troje dzieci:

Genealogia

Hermann Pusillus
ur. ?
zm. najwcześniej 996
Heylwig
ur. ?
zm. ?
Otton II
ur. 955
zm. 7 XII 983
Teofano
ur. 956
zm. 15 VI 991
         
     
  Ezzon
ur. 955
zm. 21 V 1034
Matylda
ur. 980
zm. 4 XI 1025
     
   

Mieszko II Lambert
ur. 990
zm. 10 lub 11 V 1034
OO   1013
Rycheza Lotaryńska
(ur. ok. 993, zm. 21 III 1063)
                   
                   
               
Gertruda
 ur. ok. 1025
 zm. 4 I 1108
 
N.N., córka
 ur. ?
 zm. po 1052
 
Kazimierz I Odnowiciel
 ur. 25 VII 1016
 zm. 28 XI 1058
 

Szablon:Gengen

Rycheza w kulturze

Rycheza Lotaryńska jest bohaterką powieści Jadwigi Żylińskiej Złota włócznia.

Przypisy

  1. Lechman J. Relikwie królowej Rychezy, [w:] "Studia Lednickie", Poznań 2002, R. 7, s. 352..
  2. Przeździecki A., Rastawiecki E., Wzory sztuki średniowiecznej i z epoki odrodzenia po koniec wieku XVII w dawnej Polsce, seria 2, Warszawa 1855-1858.
  3. Nie została oficjalnie beatyfikowana przez Kościół katolicki.
  4. Marek Urbański, Poczet królowych i żon władców Polskich, Warszawa 2006, s.31,32
  5. Jasiński 1992 ↓, s. 116-117.
  6. Jasiński 1992 ↓.

Bibliografia

  • K. Jasiński: Rodowód pierwszych Piastów. Warszawa – Wrocław: 1992. ISBN 83-85218-32-7.
  • M. Tomaszek: Klasztor i jego dobroczyńcy. Średniowieczna narracja o opactwie Brauweiler i rodzie królowej Rychezy. Kraków: 2007. ISBN 978-83-60448-34-2.

Linki zewnętrzne