Władysławów (powiat turecki): Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
drobne redakcyjne
Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje)
Boty
1 384 060 edycji
m Dodaję nagłówek przed Szablon:Przypisy
Linia 75: Linia 75:
* [[Herb gminy Władysławów]]
* [[Herb gminy Władysławów]]


== Przypisy ==
{{Przypisy}}
{{Przypisy}}


Wersja z 22:43, 16 sty 2018

Władysławów
wieś
Państwo wielkopolskie
Powiat

turecki

Gmina

Władysławów

Liczba ludności (2005)

1625

Strefa numeracyjna

(+48) 63

Kod pocztowy

62-710

Tablice rejestracyjne

PTU

SIMC

0301210

Położenie na mapie brak
Mapa konturowa brak
Brak mapy: wielkopolskie
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Położenie na mapie świata
Mapa konturowa świata
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:airport}
Strona internetowa

Władysławów – dawne miasto, obecnie wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie tureckim, w gminie Władysławów[1]. Prawa miejskie w latach 1727–1870 i 1919–1934.

Wieś położona jest wśród Pagórków Złotogórskich, będących północną częścią Wysoczyzny Tureckiej. Leży 10 kilometrów na północ od Turku, pośrodku trójkąta miast Konin-Koło-Turek.

Miejscowość jest siedzibą gminy Władysławów.

Historia

 Osobny artykuł: Historia Żydów we Władysławowie.
Aleksander Gurowski zezwala ewangelikom we Wladysławowie wybudować zbór. Dokument z 1775 r. ze zbiorów Archiwum Państwowego w Poznaniu

Dawne miasto szlacheckie lokowane było na prawie miejskim w 1727 roku przez Jana Władysława Kretkowskiego, wojewodę chełmińskiego. Od 1728 roku Władysławów był w posiadaniu rodu Gurowskich.

Podstawą rozwoju Władysławowa było tkactwo. Pierwsza wzmianka o istnieniu cechu tkackiego pochodzi z 1738 roku. Osiedlili się tutaj wówczas tkacze z Czech i Saksonii.

Po II rozbiorze Polski, miasto przeszło do zaboru pruskiego, licząc około 520 mieszkańców i 72 domostwa. Mieszkańcy Władysławowa utrzymywali się głównie z rzemiosła, które obejmowało blisko 35 warsztatów.

Od 1807 roku miasto włączono w skład Księstwa Warszawskiego, zaś od 1815 roku wchodziło w skład Królestwa Polskiego. W XIX wieku rozwinęła się tu produkcja bryczek i wozów.

W 1870 roku Władysławów stracił prawa miejskie w wyniku reformy administracyjnej przeprowadzonej w Rosji. Prawa miejskie Władysławów odzyskał w 1919 roku[2], lecz utracił je ponownie w 1934 roku[3].

W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa konińskiego.

Zabytki

W miejscowości zachował się XVIII-wieczny układ zabudowy. Interesujący zespół zabytków tworzą dawne domki tkaczy z przełomu XVIII i XIX wieku. Są to murowane budynki parterowe, kryte dachami naczółkowymi lub czterospadowymi. W niektórych zachowały się przelotowe sienie.

Na rynku wznosi się rokokowa figura świętego Jana Nepomucena z płaskorzeźbami świętych na cokole, pochodząca z 1751 roku.

Po przeciwległej stronie rynku w czterdziestą rocznicę wybuchu II wojny światowej, w 1979 roku, ustawiony został głaz narzutowy, upamiętniający poległych i pomordowanych w latach 1939–1945.

W eklektycznym budynku dawnego kościoła ewangelickiego z drugiej połowy XIX wieku mieści się obecnie Gminny Ośrodek Kultury.

Sport

W miejscowości działa, założony w 1977 roku, Gminny Ludowy Klub Sportowy Znicz Władysławów, którego sekcja piłkarska uczestniczyła w rozgrywkach ligowych w latach 1977–1988 i po reaktywacji w latach 1998–2013. W sezonach 2008/09 – 2012/13 zespół występował w konińskiej klasie okręgowej.

Ludzie związani z Władysławowem

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Główny Urząd Statystyczny: Rejestr TERYT. [dostęp 2014-03-03].
  2. ↑ Dz.U. z 1919 r. nr 13, poz. 140.
  3. ↑ Dz.U. z 1934 r. nr 47, poz. 403.

Bibliografia

  • Piotr Maluśkiewicz, Ziemia konińska – przewodnik turystyczny, Konin 1997, ISBN 83-86139-28-5.
  • Andrzej Czesław Nowak, Konin, Turek, Dobra, Golina, Rychwał, Tuliszków oraz okolice – przewodnik turystyczny, Poznań 1987, ISBN 83-85034-04-8.

Linki zewnętrzne

Dydaktyczny szlak rowerowy Panorama
Przez uroczysko Grzymiszew
Dworski – rezydencje istniejące i utracone
U podnóża Wzgórz Malanowskich
Doliną rzeki Kiełbaski
Doliną rzeki Teleszyny
Szlak jezior powiatu tureckiego
Gmina Władysławów
Sołectwa
Pozostałe miejscowości

Powiat koniński (1867–1975)
  • Siedziba powiatu – Konin
Przynależność wojewódzka
Miasta
Gminy wiejskie
(1867–1954 i 1973–75)
Gromady (1954–72)
Miasta zdegradowane reformą carską z 1869–1870

Legenda: (1) w nawiasach podano okres praw miejskich; (2) wytłuszczono miasta trwale restytuowane; (3) tekstem prostym opisano miasta nierestytuowane, miasta restytuowane przejściowo (ponownie zdegradowane) oraz miasta niesamodzielne, włączone do innych miast (wyjątek: miasta połączone na równych prawach, które wytłuszczono); (4) gwiazdki odnoszą się do terytorialnych zmian administracyjnych: (*) – miasto restytuowane połączone z innym miastem (**) – miasto restytuowane włączone do innego miasta (***) – miasto nierestytuowane włączone do innego miasta (****) – miasto nierestytuowane włączone do innej wsi; (5) (#) – miasto zdegradowane w ramach korekty reformy (w 1883 i 1888); (6) zastosowane nazewnictwo oddaje formy obecne, mogące się różnić od nazw/pisowni historycznych.

Źródła: Ukaz do rządzącego senatu z 1 (13) czerwca 1869, ogłoszony 1 (13 lipca) 1869. Listy miast poddanych do degradacji wydano w 20 postanowieniach między 29 października 1869 a 12 listopada 1870. Weszły one w życie: 13 stycznia 1870, 31 maja 1870, 28 sierpnia 1870, 13 października 1870 oraz 1 lutego 1871 (Stawiski).

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Władysławów_(powiat_turecki)&oldid=51644978”