Jaime Gama: Różnice pomiędzy wersjami

Jaime Gama
Data i miejsce urodzenia	8 czerwca 1947 ; Fajã de Baixo
	Minister spraw zagranicznych Portugalii
Okres	od 9 czerwca 1983; do 6 listopada 1985
Przynależność polityczna	Partia Socjalistyczna
Poprzednik	Vasco Futscher Pereira
Następca	Pedro Pires de Miranda
	Minister spraw zagranicznych Portugalii
Okres	od 28 października 1995; do 6 kwietnia 2002
Przynależność polityczna	Partia Socjalistyczna
Poprzednik	José Manuel Barroso
Następca	António Martins da Cruz
	Przewodniczący Zgromadzenia Republiki
Okres	od 16 marca 2005; do 21 czerwca 2011
Przynależność polityczna	Partia Socjalistyczna
Poprzednik	João Bosco Mota Amaral
Następca	Maria da Assunção Esteves
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja przejrzana]

← poprzednia edycja następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 02:00, 20 sty 2018

Jaime José de Matos da Gama (ur. 8 czerwca 1947 w Fajã de Baixo) – portugalski polityk, minister spraw zagranicznych w rządach socjalistów (1983–1985, 1995–2002), w latach 2005–2011 przewodniczący Zgromadzenia Republiki X i XI kadencji i członek Rady Państwa.

Życiorys

Ukończył studia na wydziale filozofii Uniwersytetu Lizbońskiego. Pracował jako nauczyciel w szkole średniej, a także nauczyciel akademicki, zajmował się również dziennikarstwem. Zaangażował się w ruch opozycyjny wobec reżimu Nowego Państwa, był dwukrotnie aresztowany za prowadzoną działalność przez funkcjonariuszy tajnej policji politycznej PIDE i DGS. W wyborach z 1969 kandydował z ramienia ugrupowania CEUD, jednak wszystkie mandaty w parlamencie obsadziła Unia Narodowa. W ostatnich latach reżimu był dziennikarzem opozycyjnej gazety „República”. W 1973 w Bad Münstereifel znalazł się wśród założycieli emigracyjnej Partii Socjalistycznej.

W 1975 objął mandat deputowanego do konstytuanty. W 1976 został posłem do Zgromadzenia Republiki I kadencji z okręgu Azory. Z powodzeniem ubiegał się o reelekcję w każdych kolejnych wyborach do 2009 włącznie, od 1983 wybierany w okręgu Lizbona. Przewodniczył komisji ds. regionów autonomicznych (1975–1976), komisji spraw zagranicznych (1976–1978), komisji obrony narodowej (1985–1991) oraz komisji spraw europejskich i zagranicznych (2002–2005).

W 1978 sprawował urząd ministra spraw wewnętrznych. Od 1983 do 1995 po raz pierwszy pełnił funkcję ministra spraw zagranicznych. Ponownie objął to ministerstwo w gabinecie Antónia Guterresa, kierując nim do 2002. W 1999 był również przez krótki okres ministrem obrony narodowej, zaś w latach 1999–2002 pełnił funkcję ministra stanu. Przewodniczył portugalskiej prezydencji w UE od 1 stycznia 2002 do 6 kwietnia 2002, kiedy do władzy w Portugalii doszedł rząd José Manuela Barroso.

W latach 2005 i 2009 był wybierany na przewodniczącego Zgromadzenia Republiki X i XI kadencji, stanowisko to zajmował do 2011. Zasiadał z urzędu w Radzie Państwa. Po zakończeniu kadencji wycofał się z działalności politycznej.

Dołączył następnie do kompanii Albright Stonebridge Group założonej przez Madeleine Albright^[1]. W 2014 został przewodniczącym rady dyrektorów banku Novo Banco dos Açores^[2].

Jest autorem książki Política Externa Portuguesa (1983–1985, 1995–1999, 1999–2002).

Odznaczenia

Krzyż Wielki Orderu Infanta Henryka (1986, Portugalia)^[3]
Krzyż Wielki Orderu Chrystusa (1987, Portugalia)^[3]
Krzyż Wielki Orderu Wolności (2004, Portugalia)^[3]
Wielka Wstęga Orderu Leopolda (2000, Belgia)^[4]
Krzyż Wielki Orderu Zasługi (2001, Chile)^[4]
Order Gwiazdy Białej I klasy (2006, Estonia)^[4]
Komandor Orderu Legii Honorowej (1991, Francja)^[4]
Wielki Oficer Orderu Legii Honorowej (1999, Francja)^[4]
Krzyż Wielki Orderu Honoru (2000, Grecja)^[4]
Krzyż Wielki Orderu Zasługi Cywilnej (1998, Hiszpania)^[4]
Krzyż Wielki Orderu Karola III (Hiszpania)^[5]
Wielka Wstęga Orderu Gwiazdy Jordanii (2009, Jordania)^[4]
Wielka Wstęga Orderu Alawitów (1992, Maroko)^[4]
Krzyż Wielki Orderu Zasługi (2009, Norwegia)^[4]
Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Zasługi RP (1997, Polska)^[4]
Krzyż Wielki Orderu Świętego Grzegorza Wielkiego (2010, Watykan)^[4]
Krzyż Wielki Orderu Zasługi Republiki Włoskiej (2002, Włochy)^[4]
Wielka Wstęga Orderu Wschodzącego Słońca (Japonia)^[5]
Wielki Łańcuch Orderu Timoru Wschodniego (Timor Wschodni)^[5]
Honorowy Rycerz Krzyża Wielkiego Orderu św. Michała i św. Jerzego (Wielka Brytania)^[5]

Przypisy

↑ Jaime Gama. albrightstonebridge.com. [dostęp 2016-09-02]. (ang.).
↑ Jaime Gama é o novo 'chairman' do BES Açores. sapo.pt, 27 marca 2014. [dostęp 2016-09-02]. (port.).
↑ ^a ^b ^c Cidadãos Nacionais Agraciados com Ordens Portuguesas. presidencia.pt. [dostęp 2016-09-03]. (port.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m Nacionais com Ordens Estrangeiras. presidencia.pt. [dostęp 2016-09-03]. (port.).
↑ ^a ^b ^c ^d Profil na stronie Zgromadzenia Republiki. [dostęp 2016-09-02]. (port.).

Bibliografia

Profil na stronie Zgromadzenia Republiki. [dostęp 2016-09-02]. (port.).
Jaime Gama. parlamento.pt. [dostęp 2016-09-02]. (port.).

[1] Jaime Gama. albrightstonebridge.com. [dostęp 2016-09-02]. (ang.).

[2] Jaime Gama é o novo 'chairman' do BES Açores. sapo.pt, 27 marca 2014. [dostęp 2016-09-02]. (port.).

[OP-3] Cidadãos Nacionais Agraciados com Ordens Portuguesas. presidencia.pt. [dostęp 2016-09-03]. (port.).

[OZ-4] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m Nacionais com Ordens Estrangeiras. presidencia.pt. [dostęp 2016-09-03]. (port.).

[OZ1-5] Profil na stronie Zgromadzenia Republiki. [dostęp 2016-09-02]. (port.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

@@ Linia 32: / Linia 32: @@
 W 1975 objął mandat deputowanego do konstytuanty. W 1976 został posłem do Zgromadzenia Republiki I kadencji z okręgu [[Azory]]. Z powodzeniem ubiegał się o reelekcję w każdych kolejnych wyborach do 2009 włącznie, od 1983 wybierany w okręgu [[Lizbona]]. Przewodniczył komisji ds. regionów autonomicznych (1975–1976), komisji spraw zagranicznych (1976–1978), komisji obrony narodowej (1985–1991) oraz komisji spraw europejskich i zagranicznych (2002–2005).
-W 1978 sprawował urząd ministra spraw wewnętrznych. Od 1983 do 1995 po raz pierwszy pełnił funkcję ministra spraw zagranicznych. Ponownie objął to ministerstwo w gabinecie [[António Guterres|Antónia Guterresa]], kierując nim do 2002. W 1999 był również przez krótki okres ministrem obrony, zaś w latach 1999–2002 pełnił funkcję ministra stanu. Przewodniczył portugalskiej [[Prezydencja Rady Unii Europejskiej|prezydencji]] w UE od 1 stycznia 2002 do 6 kwietnia 2002, kiedy do władzy w Portugalii doszedł rząd [[José Manuel Durão Barroso|José Manuela Barroso]].
+W 1978 sprawował urząd ministra spraw wewnętrznych. Od 1983 do 1995 po raz pierwszy pełnił funkcję ministra spraw zagranicznych. Ponownie objął to ministerstwo w gabinecie [[António Guterres|Antónia Guterresa]], kierując nim do 2002. W 1999 był również przez krótki okres ministrem obrony narodowej, zaś w latach 1999–2002 pełnił funkcję ministra stanu. Przewodniczył portugalskiej [[Prezydencja Rady Unii Europejskiej|prezydencji]] w UE od 1 stycznia 2002 do 6 kwietnia 2002, kiedy do władzy w Portugalii doszedł rząd [[José Manuel Durão Barroso|José Manuela Barroso]].
 W latach 2005 i 2009 był wybierany na przewodniczącego Zgromadzenia Republiki X i XI kadencji, stanowisko to zajmował do 2011. Zasiadał z urzędu w Radzie Państwa. Po zakończeniu kadencji wycofał się z działalności politycznej.
@@ Linia 72: / Linia 72: @@
 {{SORTUJ:Gama, Jaime}}
+[[Kategoria:Portugalscy ministrowie obrony narodowej]]
 [[Kategoria:Portugalscy ministrowie spraw zagranicznych]]
 [[Kategoria:Deputowani Zgromadzenia Republiki (Portugalii)]]