Andrzej Wróbel (prawnik): Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Ytabak (dyskusja | edycje)
kat.
Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje)
m Redukuję wywołanie Szablon:Przypisy i dodaję nagłówek
Linia 38: Linia 38:
* ''Warto chronić państwo prawa. Andrzej Wróbel w rozmowie z Krzysztofem Sobczakiem'', Wolters Kluwer Polska, Warszawa 2017 {{ISBN|9788381070683}}
* ''Warto chronić państwo prawa. Andrzej Wróbel w rozmowie z Krzysztofem Sobczakiem'', Wolters Kluwer Polska, Warszawa 2017 {{ISBN|9788381070683}}


{{Przypisy|2}}
== Przypisy ==
{{Przypisy}}


== Bibliografia ==
== Bibliografia ==

Wersja z 14:52, 21 sty 2018

Andrzej Wróbel
Ilustracja
Andrzej Wróbel i Ewa Łętowska (2011)
Data i miejsce urodzenia

18 lipca 1953
Bodzechów

Sędzia Trybunału Konstytucyjnego
Okres

od 2011
do 2017

Andrzej Wróbel (ur. 18 lipca 1953 w Bodzechowie) – polski prawnik, profesor nauk prawnych, nauczyciel akademicki, sędzia Sądu Najwyższego, w latach 2011–2017 sędzia Trybunału Konstytucyjnego, redaktor naczelny miesięcznika „Państwo i Prawo”.

Życiorys

Ukończył studia prawnicze na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. Został w 1976 pracownikiem Zakładu Prawa Administracyjnego i Nauki o Administracji na tej uczelni. W 1982 doktoryzował się, a w 1991 uzyskał na UMCS stopień doktora habilitowanego nauk prawnych na podstawie dorobku naukowego oraz rozprawy pt. Centralne planowanie państwowe. Studium administracyjno-prawne. W 2002 otrzymał tytuł naukowy profesora nauk prawnych. Specjalizuje się w prawie publicznym (w tym administracyjnym) i prawie europejskim. Odbywał staże i prowadził badania naukowe na uczelniach zagranicznych (m.in. w Heidelbergu i Lwowie).

Prowadził zajęcia na Uniwersytecie w Katanii, Uniwersytecie Warszawskim i innych uczelniach. Był prodziekanem WPiA UMCS ds. studiów zaocznych studiów administracyjnych (1994). Od 2002 do 2006 zasiadał w Radzie Legislacyjnej IX kadencji, przewodniczył radzie programowej Krajowego Centrum Szkolenia Kadr Sądów Powszechnych i Prokuratury. Został profesorem w Szkole Wyższej Psychologii Społecznej i w Instytucie Nauk Prawnych PAN, a w 2004 sędzią Sądu Najwyższego w Izbie Administracyjnej, Pracy i Ubezpieczeń Społecznych. Wszedł też w skład redakcji „Europejskiego Przeglądu Sądowego”.

W 2010 rekomendowany przez klub poselski SLD do Trybunału Konstytucyjnego (z poparciem posłów z innych ugrupowań, w tym PO), nie został jednak wówczas wybrany. W 2011 został zgłoszony po raz kolejny, tym razem wybrano go w skład TK (w miejsce Ewy Łętowskiej). Ślubowanie złożył 29 maja tego samego roku[1]. W grudniu 2016 zapowiedział rezygnację ze stanowiska sędziego Trybunału Konstytucyjnego i powrót do orzekania w Sądzie Najwyższym[2], motywując swoją decyzję sprzeciwem wobec sposobu, w jaki Prawo i Sprawiedliwość obchodzi się z TK[3]. Prezydent Andrzej Duda powołał go na sędziego Sądu Najwyższego 24 stycznia 2017[4].

Jest redaktorem naczelnym miesięcznika „Państwo i Prawo[5].

Wybrane publikacje

  • Instytucje prawa administracyjnego (współredaktor), C.H. Beck, Warszawa 2010
  • Karta Praw Podstawowych w europejskim i krajowym porządku prawnym (red.), Wolters Kluwer Polska, Warszawa 2009
  • Kodeks postępowania administracyjnego. Komentarz (współautor), Zakamycze, Kraków 2000
  • Konwencja o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności (współautor), C.H. Beck, Warszawa 2010
  • Odpowiedzialność odszkodowawcza w administracji (współredaktor), C.H. Beck, Warszawa 2010
  • Postępowanie administracyjne (współautor), Zakamycze, Kraków 1998
  • Postępowanie administracyjne i postępowanie egzekucyjne w administracji (współautor), Zakamycze, Kraków 2002
  • Prawna ochrona gruntów rolnych w procesie inwestycyjnym, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 1984
  • Prawo procesowe administracyjne (współredaktor), C.H. Beck, Warszawa 2010
  • Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską 3 tomy (współautor), Wolters Kluwer Polska, Warszawa 2008–2010
  • Ustrój i zadania administracji publicznej w Rzeczypospolitej Polskiej (współautor), FFE, Warszawa 1993
  • Wprowadzenie do prawa Wspólnot Europejskich (red.), Zakamycze, Kraków 2004
  • Współpraca sądowa w sprawach cywilnych i karnych (współredaktor), C.H. Beck, Warszawa 2007
  • Warto chronić państwo prawa. Andrzej Wróbel w rozmowie z Krzysztofem Sobczakiem, Wolters Kluwer Polska, Warszawa 2017 ISBN 978-83-8107-068-3

Przypisy

  1. Ślubowanie sędziego TK. prezydent.pl, 30 maja 2011. [dostęp 2011-05-30].
  2. Marek Domagalski. Trybunał Konstytucyjny przed zasadniczym zwrotem. „Rzeczpospolita”, s. C3, 20 grudnia 2016. 
  3. Małgorzata Kryszkiewicz, Grzegorz Osiecki. Twarda linia Prawa i Sprawiedliwości. „Dziennik Gazeta Prawna”, s. A6, 21 grudnia 2016. 
  4. Nominacja dla Andrzeja Wróbla na sędziego SN. prezydent.pl, 24 stycznia 2017. [dostęp 2017-01-24].
  5. Redakcja. czasopisma.wolterskluwer.pl. [dostęp 2015-08-31].

Bibliografia

  • Druk sejmowy nr 3573 z biogramami kandydatów do Trybunału Konstytucyjnego z 5 listopada 2010. [dostęp 2011-05-30].
  • {{{osoba}}}, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI).[martwy link] [dostęp 2011-05-30].