Zamek w Świeciu: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
dr |
→Historia: drobne merytoryczne |
||
| Linia 38: | Linia 38: | ||
== Historia == |
== Historia == |
||
[[Plik:Swiecie12 (js).jpg|thumb|left|200 px|Świecie – ruiny zamku]] |
[[Plik:Swiecie12 (js).jpg|thumb|left|200 px|Świecie – ruiny zamku]] |
||
Zamek zbudowano prawdopodobnie w [[XIV wiek|XIV w.]] na polecenia księcia świdnicko-jaworskiego [[Bernard świdnicki|Bernarda]]<ref name=kajzer /> w celu ochrony szlaku biegnącego z [[Łużyce|Łużyc]] do [[Lubań (województwo dolnośląskie)|Lubania]] i [[Jelenia Góra|Jeleniej Góry]]. Był jedną z warowni tzw. Okręgu Kwisy. Wzmiankowany po raz pierwszy w |
Zamek zbudowano prawdopodobnie w [[XIV wiek|XIV w.]] na polecenia księcia świdnicko-jaworskiego [[Bernard świdnicki|Bernarda]]<ref name=kajzer /> w celu ochrony szlaku biegnącego z [[Łużyce|Łużyc]] do [[Lubań (województwo dolnośląskie)|Lubania]] i [[Jelenia Góra|Jeleniej Góry]]. Był jedną z warowni tzw. Okręgu Kwisy. Wzmiankowany po raz pierwszy w 1329 roku jako ''castrum Sweta''. Utracił znaczenie militarne po włączeniu Górnych Łużyc do korony [[Czechy|Czeskiej]]. |
||
Po pożarze w 1527 roku zamek odbudowano w stylu renesansowym. Ponownie przebudowany po pożarze w pierwszej połowie [[XVIII wiek|XVIII w.]]), gdy powstał we wschodniej części barokowy pałac<ref>[http://www.zamkipolskie.com/swieciedol/swieciedol.html Świecie]</ref>. W 1827 r. ponownie spłonął i od tego czasu był już zrujnowany, choć w XX wieku jeszcze częściowo użytkowany, gdy urządzono w nim gospodę<ref name=kajzer />. {{fakt|Po II w. św. w części wschodniej utworzono mieszkania socjalne, od 1960 roku pozostaje niezamieszkane. Obecnie trwa odbudowa zamku|data=2012-08}}. |
Po pożarze w 1527 roku zamek odbudowano w stylu renesansowym. Ponownie przebudowany po pożarze w pierwszej połowie [[XVIII wiek|XVIII w.]]), gdy powstał we wschodniej części barokowy pałac<ref>[http://www.zamkipolskie.com/swieciedol/swieciedol.html Świecie]</ref>. W 1827 r. ponownie spłonął i od tego czasu był już zrujnowany, choć w XX wieku jeszcze częściowo użytkowany, gdy urządzono w nim gospodę<ref name=kajzer />. {{fakt|Po II w. św. w części wschodniej utworzono mieszkania socjalne, od 1960 roku pozostaje niezamieszkane. Obecnie trwa odbudowa zamku|data=2012-08}}. |
||
Wersja z 14:37, 31 sty 2018
 nr rej. 130/788 z 26 października 1960
| |
2.jpg) Świecie - ruiny zamku | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Typ budynku | |
| Rozpoczęcie budowy | |
| Ważniejsze przebudowy |
XVII wiek - dobudowany pałac |
| Zniszczono |
1827 (spalony) |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
Położenie na mapie Polski  Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
| Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:building} | |
Zamek w Świeciu – zamek na bazaltowym wzgórzu powyżej wsi Świecie (województwo dolnośląskie).
Historia
.jpg)
Zamek zbudowano prawdopodobnie w XIV w. na polecenia księcia świdnicko-jaworskiego Bernarda[1] w celu ochrony szlaku biegnącego z Łużyc do Lubania i Jeleniej Góry. Był jedną z warowni tzw. Okręgu Kwisy. Wzmiankowany po raz pierwszy w 1329 roku jako castrum Sweta. Utracił znaczenie militarne po włączeniu Górnych Łużyc do korony Czeskiej.
Po pożarze w 1527 roku zamek odbudowano w stylu renesansowym. Ponownie przebudowany po pożarze w pierwszej połowie XVIII w.), gdy powstał we wschodniej części barokowy pałac[2]. W 1827 r. ponownie spłonął i od tego czasu był już zrujnowany, choć w XX wieku jeszcze częściowo użytkowany, gdy urządzono w nim gospodę[1]. Po II w. św. w części wschodniej utworzono mieszkania socjalne, od 1960 roku pozostaje niezamieszkane. Obecnie trwa odbudowa zamku[potrzebny przypis].
Architektura
Ma nieregularnie owalny kształt o dł. ok. 27 m i szerokości 11 m. W skład zamku wchodziły: wieża (zachowana do dziś), budynek mieszkalny w części północno-zachodniej, kaplica i dziedziniec w części wschodniej; w czasach nowożytnych zbudowano we wschodniej części budynek mieszkalny. Całość umocniona była obwodowym murem obronnym, z bramą od strony zachodniej i fosą, a od południa przylegało do niego podzamcze[1].