Klasztor Sióstr Sacré Coeur w Pobiedziskach: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
później także chłopcy, Ewa Semadeni, Ewaryst Waligórski, wybitni księża związani z klasztorem, źródła/przypisy, drobne redakcyjne |
→Historia: ilustracja: tablica pamiątkowa Matki Gertrudy Żurawskiej |
||
Linia 45: | Linia 45: | ||
[[Plik:Convent Sacre Coeur05(js), Pobiedziska (Poland).jpg|mały|left|Główny [[Hol (architektura)|hol]] szkoły]] |
[[Plik:Convent Sacre Coeur05(js), Pobiedziska (Poland).jpg|mały|left|Główny [[Hol (architektura)|hol]] szkoły]] |
||
[[Plik:Convent Sacre Coeur07(js), Pobiedziska (Poland).jpg|mały|Wnętrze kaplicy]] |
[[Plik:Convent Sacre Coeur07(js), Pobiedziska (Poland).jpg|mały|Wnętrze kaplicy]] |
||
[[Plik:Convent Sacre Coeur06(js), Pobiedziska (Poland).jpg|mały|left|Tablica pamiątkowa Matki Gertrudy Żurawskiej (dyrektorki szkoły za czasów stalinizmu), znajdująca się w holu szkoły]] |
|||
W 1921 roku zgromadzenie zakupiło w Polskiej Wsi rozległą posiadłość z [[Polski dwór szlachecki|dworkiem]], który został przeznaczony na [[klasztor]]. Obok zaczęto budowę dużej [[Szkolnictwo katolickie w Polsce|szkoły]] z [[internat]]em, wg projektu [[Julian Puterman-Sadłowski|Juliana Putermana-Sadłowskiego]]. W styczniu 1922 roku zaczęła funkcjonować 8-klasowe [[gimnazjum]], które cztery lata później otrzymało uprawnienia państwowe. Budynek ukończono w 1930 roku. Po [[Reforma jędrzejewiczowska|reformie polskiego systemu edukacji]] (zapoczątkowanej w 1932 roku), szkołę przekształcono w 4-letnie gimnazjum i 2-letnie [[Liceum ogólnokształcące|liceum]], do której uczęszczało ok. 100 uczennic, prawie wszystkie mieszkające w internacie. Jednocześnie Zgromadzenie prowadziło Prywatne Kursy Gospodarstwa Domowego dla ok. trzydziestu ubogich dziewcząt z okolicznych wsi{{r|:0}}. |
W 1921 roku zgromadzenie zakupiło w Polskiej Wsi rozległą posiadłość z [[Polski dwór szlachecki|dworkiem]], który został przeznaczony na [[klasztor]]. Obok zaczęto budowę dużej [[Szkolnictwo katolickie w Polsce|szkoły]] z [[internat]]em, wg projektu [[Julian Puterman-Sadłowski|Juliana Putermana-Sadłowskiego]]. W styczniu 1922 roku zaczęła funkcjonować 8-klasowe [[gimnazjum]], które cztery lata później otrzymało uprawnienia państwowe. Budynek ukończono w 1930 roku. Po [[Reforma jędrzejewiczowska|reformie polskiego systemu edukacji]] (zapoczątkowanej w 1932 roku), szkołę przekształcono w 4-letnie gimnazjum i 2-letnie [[Liceum ogólnokształcące|liceum]], do której uczęszczało ok. 100 uczennic, prawie wszystkie mieszkające w internacie. Jednocześnie Zgromadzenie prowadziło Prywatne Kursy Gospodarstwa Domowego dla ok. trzydziestu ubogich dziewcząt z okolicznych wsi{{r|:0}}. |
Wersja z 02:11, 4 lut 2018
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Kościół | |
Właściciel | |
Typ zakonu |
żeński |
Materiał budowlany | |
Data budowy |
1921–1930 |
Położenie na mapie Polski | |
52°28′27″N 17°18′13″E/52,474089 17,303506 | |
Strona internetowa |
Klasztor Sióstr Sacré Coeur w Pobiedziskach – klasztor, dawniej ze szkołą i internatem dla dziewcząt, założony w 1921 roku przez Zgromadzenie Najświętszego Serca Jezusa w Polskiej Wsi, obecnie znajdujący się w granicach Pobiedzisk w województwie wielkopolskim. W latach 1945-1955 oraz od 1980 roku do szkoły tej uczęszczali także chłopcy[1]. W gmachu dawnej szkoły siostry Sacré Coeur prowadzą teraz dom rekolekcyjny.
Historia
W 1921 roku zgromadzenie zakupiło w Polskiej Wsi rozległą posiadłość z dworkiem, który został przeznaczony na klasztor. Obok zaczęto budowę dużej szkoły z internatem, wg projektu Juliana Putermana-Sadłowskiego. W styczniu 1922 roku zaczęła funkcjonować 8-klasowe gimnazjum, które cztery lata później otrzymało uprawnienia państwowe. Budynek ukończono w 1930 roku. Po reformie polskiego systemu edukacji (zapoczątkowanej w 1932 roku), szkołę przekształcono w 4-letnie gimnazjum i 2-letnie liceum, do której uczęszczało ok. 100 uczennic, prawie wszystkie mieszkające w internacie. Jednocześnie Zgromadzenie prowadziło Prywatne Kursy Gospodarstwa Domowego dla ok. trzydziestu ubogich dziewcząt z okolicznych wsi1=:0.
Podczas II wojny światowej przełożona generalna przysłała do tego klasztoru kilka zakonnic niemieckich, by reprezentowały go wobec hitlerowców i ochroniły posiadłość przed zniszczeniami wojennymi. W latach 1940–1945 w budynku funkcjonował szpital niemiecki, w którym pracowały siostry z zakonu, dzięki czemu wspólnota przetrwała okres okupacji1=:0.
Po zakończeniu działań wojennych w kwietniu 1945 roku siostry wznowiły funkcjonowanie gimnazjum, do którego uczęszczali również chłopcy, choć w internacie mieszkały tylko dziewczynki. W kolejnym roku otwarto 2-letnią Szkołę Rolniczą (która istniała do 1950 roku), aby objąć nauczaniem jak najwięcej młodzieży. Podyktowane to było faktem, że podczas wojny w Wielkopolsce nie było rozwiniętego systemu tajnego nauczania. W kolejnych latach szkoła przeobrażała się zgodnie z reformą szkolnictwa polskiego: 11-latka, potem 4-letnie liceum, 3-letnie gimnazjum i 3-letnie liceum. Dyrekcja co roku musiała ubiegać się o przyznanie praw państwowych, ale mimo trudności przetrwała czasy socjalistyczne i komunistyczne jako jedna z dziewięciu prywatnych polskich szkół żeńskich prowadzonych przez zgromadzenia zakonne w Polsce1=:0 i jedyna w Wielkopolsce1=:3. Równolegle w latach 1957–1963 zakonnice prowadziły także szkołę Gospodarstwa Domowego1=:0.
Okres stalinizmu był dla szkoły najtrudniejszy, ale ówczesna dyrektorka Matka Gertruda Żurawska (1945–1967) walczyła o utrzymanie szkoły, prawa państwowe, nabór do szkoły oraz katolickie wychowanie uczennic, choć program szkolny był ściśle nadzorowany prze władze oświatowe1=:0. Siostry zapraszały do szkoły na wykłady wybitnych prelegentów (np. Stefana Świeżawskiego1=:1).
Z klasztorem w Pobiedziskach byli związani wybitni księża, m.in. Jan Kątny[2] oraz abp Józef Glemp, późniejszy prymas Polski[3], którzy byli kapelanami sióstr Sacré Coeur.
Ze względu na niż demograficzny i coraz trudniejszy nabór do szkoły[4], szkoła ostatecznie została zamknięta 31 sierpnia 2011 roku1=:0. W klasztorze pozostało kilka sióstr, które prowadzą dom rekolekcyjny (rekolekcje ignacjańskie, warsztaty i sesje rekolekcyjne, dni skupienia i rekolekcje w milczeniu)1=:2.
Absolwentki i absolwenci szkoły przy klasztorze Sacré Coeur
- Jadwiga Dąbrowska – filolożka romańska, poetka, tłumaczka, dziennikarka i działaczka polonijna na terenie Francji
- Irena Fenikowska z d. Hozakowska – żona pisarza i podróżnika Franciszka Fenikowskiego, matka aktora i reżysera Krzysztofa Orzechowskiego
- Barbara Przygodzińska – łączniczka Narodowych Sił Zbrojnych i Armii Krajowej, córka Józefa Przygodzińskiego
- Ewa Semadeni z d. Wierzchleyska – żona matematyka Zbigniewa Semadeni, córka superstulatki Ewy Wierzchleyskiej, redaktorka "Głosu Dawnych", biuletynu Związku Wychowanek Zgromadzenia Najświętszego Serca Jezusa – Sacré Coeur[5]
- Zofia Skarżyńska – żona generała Michała Gutowskiego[6]
- Helena Szołdrska – archeolożka i prehistoryczka, żołnierka Armii Krajowej
- Maria Helena Świeżawska z d. Stadnicka – żona Stefana Świeżawskiego1=:1
- Ewaryst Waligórski – inżynier, były minister transportu i gospodarki morskiej[1]
Przypisy
- ↑ a b Alina Merdas. Polska Wieś. 1921-1996. „Głos Dawnych (Biuletyn Związku Wychowanek Zgromadzenia Najświętszego Serca Jezusa – Sacre Coeur)”. 7, s. 20-25, 1996.
- ↑ Zmarł ks. prałat Jan Kątny [online], Archidiecezja Gnieźnieńska, grudzień 2014 [dostęp 2018-02-03] (pol.).
- ↑ M. Kreczmański: Nota biograficzna Józefa Glempa w serwisie Prymasa Polski. prymaspolski.pl (arch.). [dostęp 2017-07-23].
- ↑ Szkole Sacre-Coeur w Pobiedziskach grozi zamknięcie [online], poznan.wyborcza.pl, 11 marca 2007 [dostęp 2018-02-03] .
- ↑ Ewa Semadeni. To już 50 lat. 1946-1951. „Głos Dawnych (Biuletyn Związku Wychowanek Zgromadzenia Najświętszego Serca Jezusa – Sacre Coeur)”. 7, s. 122-135, 1996.
- ↑ Mirek Paliszewski , Obrona Warszawy i Modlina - 1939 r., nazwiska D-G [online], Genealogia: Stankiewicze z przyjaciółmi www.stankiewicze.com [dostęp 2018-01-23] .
<ref>
o nazwie „:0”, zdefiniowany w <references>
, nie był użyty wcześniej w treści.Błąd w przypisach: Znacznik
<ref>
o nazwie „:1”, zdefiniowany w <references>
, nie był użyty wcześniej w treści.Błąd w przypisach: Znacznik
<ref>
o nazwie „:2”, zdefiniowany w <references>
, nie był użyty wcześniej w treści.Błąd w przypisach: Znacznik
<ref>
o nazwie „:3”, zdefiniowany w <references>
, nie był użyty wcześniej w treści.