Bitwa pod Prochorowką

Bitwa pod Prochorowką

II wojna światowa, front wschodni, część bitwy pod Kurskiem
{{{opis grafiki}}}
Czas	{{{czas}}}
Miejsce	okolice Prochorowki
Terytorium	ZSRR
Przyczyna	dążenie sił radzieckich do zniszczenia nacierających w kierunku Prochorowki sił niemieckich
Wynik	taktyczne zwycięstwo III Rzeszy; strategiczne zwycięstwo ZSRR
Strony konfliktu
III Rzesza ZSRR
Dowódcy
Pawieł Rotmistrow Paul Hausser
Siły
5. Gwardyjska Armia Pancerna • 18. Korpus Pancerny • 29. Korpus Pancerny • 2. Gwardyjski Korpus Pancerny • 2. Korpus Pancerny • 5. Gwardyjski Korpus Zmechanizowany II Korpus Pancerny SS • 1. Dywizja Pancerna SS „Leibstandarte Adolf Hitler” • 2. Dywizja Pancerna SS „Das Reich” • 3. Dywizja Pancerna SS „Totenkopf”
Położenie na mapie brak Brak mapy: Obwód biełgorodzki Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Położenie na mapie europejskiej części ZSRR (granice powojenne) Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|}

{{Wojna infobox}} Sugerowane pola (wstaw w kodzie): | czas = | współrzędne = | opis grafiki = Nieznane pola: "data", "słownik", "źródła", "cytaty" oraz "opis".

Bitwa pod Prochorowką – bitwa rozegrana 12 lipca 1943 roku w rejonie miejscowości Prochorowka, jako część bitwy na Łuku Kurskim na froncie wschodnim podczas II wojny światowej. W czasie bitwy radziecka 5. Gwardyjska Armia Pancerna zaatakowała niemiecki II Korpus Pancerny SS w największej bitwie pancernej II wojny światowej.

Historia

W kwietniu 1943 roku niemieckie dowództwo rozpoczęło przygotowania do operacji „Cytadela”, mającej na celu otoczenie i zniszczenie wojsk radzieckich w wybrzuszeniu kurskim. Radzieckie naczelne dowództwo, Stawka, znało niemieckie plany i rozpoczęło budowanie głęboko urzutowanej obrony na odcinkach planowanej niemieckiej ofensywy. Daleko na swoich tyłach Rosjanie zgromadzili olbrzymie siły rezerwowe w postaci Frontu Stepowego, w skład którego wchodziła m.in. 5. Gwardyjska Armia Pancerna. Zamierzano ich użyć do przeprowadzenia własnej kontrofensywy po zatrzymaniu niemieckiego uderzenia. 5 lipca 1943 roku rozpoczęła się operacja „Cytadela”. Na południowym odcinku Łuku Kurskiego do ofensywy przystąpiła niemiecka 4. Armia Pancerna i nacierająca na jej prawej flance Grupa Operacyjna „Kempf”. Obronę przeciwko nim organizował radziecki Front Woroneski.

W tydzień po rozpoczęciu niemieckiej ofensywy Rosjanie kontratakowali. Na południu wybrzuszenia kurskiego niedaleko Prochorowki 12 lipca 5. Gwardyjska Armia Pancerna zaatakowała II Korpus Pancerny SS 4. Armii Pancernej, co doprowadziło do wielkiej bitwy pancernej. Natarcie 5. Gwardyjskiej Armii Pancernej zostało zatrzymane i nie udało jej się całkowicie zniszczyć nacierających sił II Korpusu Pancernego SS. Osiągnęła ona jednak strategiczny sukces w postaci powstrzymania Niemców od zajęcia Prochorowki i przełamania trzeciej linii obronnej Armii Czerwonej, a tym samym wejścia na głęboką strefę operacyjną wojsk radzieckich. Niemiecka ofensywa została następnie wstrzymana, a siły niemieckie wycofane na pozycje wyjściowe, które zajmowały przed 5 lipca. 3 sierpnia Armia Czerwona przeszła do generalnej kontrofensywy na południowym skrzydle Łuku Kurskiego i przejęła inicjatywę strategiczną na froncie wschodnim, którą utrzymała aż do końca Wielkiej Wojny Ojczyźnianej.

26 kwietnia 1995 roku dekretem prezydenta Rosji, Borysa Jelcyna obszar wokół Prochorowki został uznany za Państwowe Wojenno-Historyczne Muzeum-Rezerwat o nazwie „Prochorowskie Pole” (ros. Государственный Военно-Историческый Музей-Заповедник „Прохоровское Поле”).