Kazimierz Badziak: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje)
m Dodaję nagłówek przed Szablon:Przypisy
drobne redakcyjne
Linia 31: Linia 31:
'''Kazimierz Badziak''' (ur. [[1946]]) – polski historyk, [[profesor|profesor nauk humanistycznych]], związany z Instytutem Historii [[Uniwersytet Łódzki|Uniwersytetu Łódzkiego]].
'''Kazimierz Badziak''' (ur. [[1946]]) – polski historyk, [[profesor|profesor nauk humanistycznych]], związany z Instytutem Historii [[Uniwersytet Łódzki|Uniwersytetu Łódzkiego]].


== Życiorys ==
Ukończył studia historyczne na Uniwersytecie Łódzkim w 1969 r. Doktorat obronił w 1977, a habilitację w 1991. Tytuł naukowy profesora uzyskał w 2004. Specjalizuje się w historii najnowszej Polski. Pełnił funkcję kierownika Katedry Historii Polski Najnowszej w Instytucie Historii Uniwersytetu Łódzkiego<ref>[http://www.historia.uni.lodz.pl/instytut/pracownicy/badziak_kazimierz.htm historia.uni.lodz.pl]</ref>.
Ukończył studia historyczne na Uniwersytecie Łódzkim w 1969 r. Doktorat obronił w 1977, a habilitację w 1991. Tytuł naukowy profesora uzyskał w 2004. Specjalizuje się w historii najnowszej Polski. Pełnił funkcję kierownika Katedry Historii Polski Najnowszej w Instytucie Historii Uniwersytetu Łódzkiego<ref>[http://www.historia.uni.lodz.pl/instytut/pracownicy/badziak_kazimierz.htm historia.uni.lodz.pl]</ref>.



Wersja z 15:40, 16 mar 2018

Kazimierz Badziak
Państwo działania

 Polska

Data urodzenia

1946

Profesor nauk humanistycznych
Specjalność: historia
Alma Mater

Uniwersytet Łódzki

Doktorat

1977

Habilitacja

1991

Profesura

2004

Kazimierz Badziak (ur. 1946) – polski historyk, profesor nauk humanistycznych, związany z Instytutem Historii Uniwersytetu Łódzkiego.

Życiorys

Ukończył studia historyczne na Uniwersytecie Łódzkim w 1969 r. Doktorat obronił w 1977, a habilitację w 1991. Tytuł naukowy profesora uzyskał w 2004. Specjalizuje się w historii najnowszej Polski. Pełnił funkcję kierownika Katedry Historii Polski Najnowszej w Instytucie Historii Uniwersytetu Łódzkiego[1].

W 2008 otrzymał nagrodę „Za zasługi dla miasta Łodzi”.

Ważniejsze publikacje

  • Przemysł włókienniczy Królestwa Polskiego w latach 1900–1918 (1979)
  • Wyzwolenie Ziemi Łódzkiej: styczeń 1945 (wraz z Włodzimierzem Kozłowskim, 1980)
  • Szklana Hortensja: dzieje huty w Piotrkowie Trybunalskim (wraz z Wiesławem Pusiem i Stefanem Pytlasem, 1982)
  • Rewolucja 1905–1907 w Łodzi (wraz z Pawłem Samusiem, 1985)
  • Strajki robotników łódzkich w 1905 roku (wraz z Pawłem Samusiem, 1985)
  • Łódzkie Zakłady Graficzne 1912–1987: przeszłość i teraźniejszość (wraz z Henrykiem Michalakiem i Markiem Szukalakiem, 1987)
  • Grand Hotel w Łodzi: 1888–1988 (wraz z Leszkiem Olejnikiem i Bolesławem Pełką, 1988)
  • Kartelizacja przemysłu włókienniczego II Rzeczypospolitej (1991)
  • Silbersteinowie: Lichtenfeldowie, Birnbaumowie, Poznańscy, Eigerowie (wraz z Jackiem Strzałkowskim, 1994)
  • Akcja „Łom”: polskie działania dywersyjne na Rusi Zakarpackiej w świetle dokumentów Oddziału II Sztabu Głównego WP (wraz z Pawłem Samusiem i Giennadijem Matwiejewem, 1998)
  • Żydowskie organizacje społeczne w Łodzi do 1939 r. (wraz z Jackiem Walickim, 2002)
  • W oczekiwaniu na przełom: na drodze od odrodzenia do załamania państwa polskiego: listopad 1918 – czerwiec 1920 (2004)

Przypisy

Bibliografia