Port lotniczy Paryż-Roissy-Charles de Gaulle: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
defunct airline
Linia 217: Linia 217:
* [[Tunisair]] (Dżerba, Monastyr)
* [[Tunisair]] (Dżerba, Monastyr)
* [[Vueling Airlines|Vueling]] (Alicante, Granada, Madryt, Santiago de Compostela)
* [[Vueling Airlines|Vueling]] (Alicante, Granada, Madryt, Santiago de Compostela)
* [[Wind Jet|Windjet]] (Katania, Forli, Palermo)
* [[XL Airways France]] (Katania, Konstanca, Figari, Forli, Heraklion, Kos, Mykonos, Palermo, Pescara, Santorini, Wenecja)
* [[XL Airways France]] (Katania, Konstanca, Figari, Forli, Heraklion, Kos, Mykonos, Palermo, Pescara, Santorini, Wenecja)



Wersja z 05:36, 27 mar 2018

Aéroport Roissy-Charles-de-Gaulle
Charles de Gaulle International Airport
Roissy Airport
port lotniczy Paryż-Roissy-Charles de Gaulle
Ilustracja
Zdjęcie satelitarne portu
Państwo

 Francja

Region

 Île-de-France

Miejscowość

Roissy-en-France, Val-d'Oise

Typ

cywilne

Właściciel

Aéroports de Paris

Kod IATA

CDG

Kod ICAO

LFPG

Wysokość

119

Statystyki ruchu (2013)
Liczba pasażerów

62 052 917

Cargo

1 875 574

Liczba operacji

478 306

Położenie na mapie Île-de-France
Mapa konturowa Île-de-France
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Położenie na mapie Francji
Mapa konturowa Francji
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:airport}
Strona internetowa
Elektroniczny system informacyjny o lotach w porcie lotniczym Roissy-Charles de Gaulle

Port lotniczy Paryż-Roissy-Charles de Gaulle (ang.: Charles de Gaulle International Airport lub Roissy Airport, fr.: Aéroport Roissy-Charles-de-Gaulle, kod IATA: CDG, kod ICAO: LFPG) – największy port lotniczy Francji, położony w północno-wschodniej części aglomeracji paryskiej(około 25 km od miasta), w miejscowości Roissy-en-France (departament Val-d'Oise). Najwięcej ruchu na lotnisku generują linie lotnicze Air France (57%) oraz EasyJet (5,2%)[1].

23 maja 2004 zawalił się fragment dachu nowego terminalu 2E, zabijając 4 osoby.

Terminale

Rozmieszczenie terminali w porcie, do skali, połączone bezpłatnym automatycznym wagonowym systemem transportowym CGGVAL

Port lotniczy Roissy-Charles de Gaulle posiada trzy terminale. Terminal 1 jest najstarszym z nich. Terminal 2 zbudowano dla linii lotniczej Air France, jednak obecnie jest także użytkowany przez inne linie lotnicze. Trzeci terminal, T3, poprzednio oznaczony jako T9, jest użytkowany przez tanie linie lotnicze i loty czarterowe.

Terminal 2 nie stanowi jednolitego terminalu, a raczej jest nazwą odnoszącą się do kompleksu sześciu osobnych budynków, każdy o charakterze oddzielnego dworca, kolejno oznaczonych literami od A do F. W innych wielkich portach lotniczych, np. JFK czy LAX, te dworce po prostu stanowiłyby terminale, toteż port Roissy-Charles de Gaulle faktycznie posiada osiem terminali pasażerskich łącznie.

Korzystając z portu lotniczego Roissy-Charles de Gaulle, należy dokładnie zdawać sobie sprawę z którego z tych ośmiu terminali korzystamy, ponieważ odległości pomiędzy terminalami są spore. Terminale czy podterminale są wyraźnie zaznaczone na biletach jako: 1, 2A, 2B, 2C, 2D, 2E, 2F czy 3.

Najnowsza część portu lotniczego, kompleks Terminala 2, posiada własny podziemny dworzec kolejowy podmiejskiej sieci RER i dalekobieżnego serwisu TGV, położony w kondygnacjach pod terminalem. Pasażerowie korzystający z połączeń kolejowych do Paryża lub innych miast mają bezpośredni dostęp do dworca przez specjalne przejścia obsługiwane chodnikami ruchomymi.

W 2006, rząd Francji postanowił wydzielić pewne terminale lotnisk komunikacyjnych kraju jako „strefy wysokiego bezpieczeństwa”, dla ruchu o postrzeganym wysokim zagrożeniu terrorystycznym m.in. do USA czy Izraela. Terminal 2E stanowi taki terminal w porcie Roissy-Charles de Gaulle, i co za tym idzie, miejsce na lotnisku gdzie w 2007 zwiększono kontrole. Zimą 2006, Air France przeniosła swoje loty do USA do terminalu 2E.

Stacja kolejowa sieci RER przy Terminalu 1 leży raczej z dala od tego terminala. Wymiana pasażerów pomiędzy nimi wymaga użytkowania bezpłatnego automatycznego systemu transportu wagonowego typu people mover o nazwie CDGVAL, skonstruowanego na podstawie francuskiej technologii wagonowej VAL, gdzie pojazdy poruszają się na pneumatycznych oponach zamiast stalowych kół. Poprzednio transport osobowy zapewniały wahadłowo kursujące autobusy.

Poczynając od 4 kwietnia 2007, CDGVAL łączy wszystkie trzy terminale, jednak zbudowano tylko jeden przystanek dla kompleksu Terminala 2, co skutkuje bardzo długim przejściem pieszym pomiędzy peronem CDGVAL-u a najbardziej odległymi od niego bramkami kompleksu, np. w 2B(2A–2B to ponad 500m).

Linie lotnicze i połączenia

Terminal 1

Terminal 1

Terminal 2

Terminal 2

Terminal 2A

Terminal 2B

Terminal 2C

Terminal 2D

Terminal 2E

  • Aerofłot (Moskwa-Szeremietiewo)
  • Aeroméxico (Meksyk)
  • Air France (Abidżan, Amman-Queen Alia, Atlanta, Bamako, Belgrad, Birmingham, Pekin-Capital, Boston, Buenos Aires-Ezeiza, Kair, Chicago-O’Hare, Dakar, Damaszek, Detroit, Kanton, Hongkong, Houston-Intercontinental, Dżudda, Johannesburg, Kijów-Boryspol, Lagos, Libreville, Lima, Londyn-Heathrow, Los Angeles, Malabo, Manchester, Meksyk, Miami, Moskwa-Szeremietiewo, Ndżamane, Nowy Jork-JFK, Newark, Niamey, Nawakszut, Orlando, Osaka-Kansai, Wagadugu, Pointe-Noire, Port Harcourt, Rijad, Petersburg, San Francisco, Santiago de Chile, Seattle/Tacoma, Seul-Incheon, Singapore, Tel Awiw, Tokio-Narita, Waszyngton-Dulles, Erywań)
    • Airlinair (Bristol, Londyn-Heathrow [sezonowo])
    • Brit Air (Newcastle upon Tyne, Zagrzeb)
    • CityJet (Birmingham, Dublin, Edynburg)
    • HOP! (Aberdeen, Manchester, Newcastle upon Tyne)
  • China Southern Airlines (Kanton)
  • Delta Air Lines (Atlanta, Cincinnati/Northern Kentucky, Minneapolis/St. Paul, Filadelfia, Pittsburgh, Salt Lake City)
  • Flybe (Belfast-City, Birmingham, Cardiff, Exeter, Glasgow-International, Jersey, Manchester, Southampton)
  • Japan Airlines (Tokio-Haneda, Tokio-Narita)
  • Korean Air (Seul-Incheon)
  • Vietnam Airlines (Hanoi, Ho Chi Minh)

Terminal 2F1

  • Air France (Amsterdam, Barcelona, Bordeaux, Genewa, Lyon, Madryt, Marsylia, Mediolan-Linate, Mediolan-Malpensa, Montpellier, Neapol, Nicea, Rzym-Fiumicino, Sztokholm-Arlanda, Tuluza, Wenecja-Marco Polo, Warszawa)
  • Alitalia (Alghero [sezonowo], Mediolan-Linate, Rzym-Fiumicino)
  • China Eastern Airlines (Szanghaj-Pudong)
  • KLM (Amsterdam)
  • Korean Air (Seul-Incheon)
  • Middle East Airlines (Bejrut)

Terminal 2F2

  • Air France (Algier, Abu Zabi, Bangkok-Suvarnabhumi, Bejrut, Bogota, Bukareszt-Otopeni, Caracas, Casablanca, Dżibuti, Dubaj, Ho Chi Minh, Stambuł-Atatürk, Luanda, Mauritius, Montreal-Trudeau, Phnom Penh, Rabat, Rio de Janeiro-Galeão, São Paulo-Guarulhos, Szanghaj-Pudong, Sofia, Trypolis, Toronto-Pearson, Tunis)
  • Air India (Delhi)
  • Air Mauritius (Mauritius)
  • China Eastern Airlines (Szanghaj-Pudong)
  • Kenya Airways (Nairobi)
  • Middle East Airlines (Bejrut)
  • TAROM (Bukareszt-Otopeni)

Terminal 2G

  • Air France (Brest, Pau)
    • Airlinair (Rennes)
    • Brit Air (Asturia, Bilbao, Brest, Genua)
    • CityJet (Florencja, Zurych)
    • HOP! (Asturia, Bazylea/Miluza, Bilbao, Brema, Brest, Clermont-Ferrand, Göteborg-Landvetter, Hanower, Lipsk/Halle, Lublana, Norymberga, Oslo-Gardermoen, Pau, Piza, Strasburg, Werona, Vigo, Wrocław [od 28 maja 2018])

Terminal 3

Terminal 3 oraz inne z lotu ptaka

Miejsce do polowania

Port lotniczy znany jest z okazjonalnego polowania (oraz populacji widocznej dla pasażerów) na zające i króliki. Wynika to z faktu istnienia sporych trawiastych przestrzeni, a celem polowania jest próba zapanowania nad nadmiernym rozrostem[2].

Zobacz też

Przypisy

  1. Intempéries. La facture sera lourde pour Air France et ADP. lefigaro.fr, 31 grudnia 2010. [dostęp 7 stycznia 2011]. (fr.).
  2. Journal L’Alsace / Le Pays 7 September 2008.

Linki zewnętrzne