Wincenty Rusiecki: Różnice pomiędzy wersjami

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
m kat.
Gruzin (dyskusja | edycje)
Redaktorzy
32 977 edycji
drobne redakcyjne
Linia 15: Linia 15:
|lata służby = do [[1939]]
|lata służby = do [[1939]]
|siły zbrojne = [[Armia Polska we Francji]]<br /> [[Wojsko Polskie (II RP)|Wojsko Polskie]]
|siły zbrojne = [[Armia Polska we Francji]]<br /> [[Wojsko Polskie (II RP)|Wojsko Polskie]]
|jednostki = [[45 Pułk Piechoty Strzelców Kresowych|45 Pułk Piechoty]]<br /> [[19 Pułk Piechoty Odsieczy Lwowa|19 Pułk Piechoty]]<br /> PKU Jarocin<br /> PKU Poznań Powiat
|jednostki = [[45 Pułk Piechoty Strzelców Kresowych]]<br />[[32 Pułk Piechoty (II RP)|32 Pułk Piechoty]]<br /> [[19 Pułk Piechoty Odsieczy Lwowa]]<br /> PKU Jarocin<br /> PKU Poznań Powiat
|stanowiska = dowódca batalionu piechoty<br /> kwatermistrz pułku piechoty<br /> zastępca dowódcy pułku<br /> komendant powiatowej komendy uzupełnień
|stanowiska = dowódca batalionu piechoty<br /> kwatermistrz pułku piechoty<br /> zastępca dowódcy pułku<br /> komendant powiatowej komendy uzupełnień
|wojny i bitwy = [[I wojna światowa]]<br /> [[wojna polsko-bolszewicka]]<br /> [[kampania wrześniowa]]
|wojny i bitwy = [[I wojna światowa]]<br /> [[wojna polsko-bolszewicka]]<br /> [[kampania wrześniowa]]
Linia 26: Linia 26:


== Życiorys ==
== Życiorys ==
19 sierpnia 1920 roku został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 roku w stopniu kapitana, w piechocie, w grupie oficerów byłej [[Armia Polska we Francji|Armii Polskiej we Francji]]<ref>Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 32 z 25 sierpnia 1920 roku, poz. 789.</ref>. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu [[Kapitan (ranga)|kapitana]] ze starszeństwem z 1 czerwca 1922 roku i 309. lokatą w korpusie oficerów piechoty<ref>Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Załącznik do Dziennika Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 13 z 8 czerwca 1922 roku, Zakłady Graficzne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1922, s. 42, tu jako datę urodzenia podano '''2 lutego 1893 roku'''.</ref>.
19 sierpnia 1920 roku został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 roku w stopniu kapitana, w piechocie, w grupie oficerów byłej [[Armia Polska we Francji|Armii Polskiej we Francji]]<ref>Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 32 z 25 sierpnia 1920 roku, poz. 789.</ref>. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu [[Kapitan (ranga)|kapitana]] ze [[Starszeństwo oficerów|starszeństwem]] z dniem 1 czerwca 1922 roku i 309. lokatą w korpusie oficerów piechoty<ref>Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Załącznik do Dziennika Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 13 z 8 czerwca 1922 roku, Zakłady Graficzne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1922, s. 42, tu jako datę urodzenia podano '''2 lutego 1893 roku'''.</ref>.


10 lipca 1922 roku został zatwierdzony, jako pełniący obowiązki dowódcy batalionu [[45 Pułk Piechoty Strzelców Kresowych|45 Pułku Piechoty Strzelców Kresowych]] w Równem<ref>Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 22 z 22 lipca 1922 roku, s. 549.</ref>. 1 grudnia 1924 roku awansował na majora ze starszeństwem z 15 sierpnia 1924 roku i 93. lokatą w korpusie oficerów piechoty. 19 lipca 1926 roku został przesunięty ze stanowiska dowódcy II baonu na stanowisko kwatermistrza 45 Pułku Piechoty Strzelców Kresowych w Równem<ref>Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 28 z 19 lipca 1926 roku, s. 224.</ref><ref>''Rocznik Oficerski 1928'', Ministerstwo Spraw Wojskowych, Warszawa 1928, s. 61, 175.</ref>. Przesunięcie miało miejsce niecały miesiąc od [[Katastrofa pod Powurskiem|katastrofy pod Powurskiem]], której ofiarami byli między innymi żołnierze dowodzonego przez niego batalionu. 24 grudnia 1929 roku awansował na podpułkownika ze starszeństwem z 1 stycznia 1930 roku i 25. lokatą w korpusie oficerów piechoty. 31 marca 1930 roku został przeniesiony z [[32 Pułk Piechoty (II RP)|32 Pułku Piechoty]] z Modlina do [[19 Pułk Piechoty Odsieczy Lwowa|19 Pułku Piechoty Odsieczy Lwowa]] we Lwowie na stanowisko zastępcy dowódcy pułku{{odn|Dz. Pers. MSWojsk.|loc=Nr 8 z 31 marca 1930 roku, s. 103}}<ref>''Rocznik Oficerski 1932'', Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1932, s. 23, 549.</ref>.
10 lipca 1922 roku został zatwierdzony, jako pełniący obowiązki dowódcy batalionu [[45 Pułk Piechoty Strzelców Kresowych|45 pułku piechoty Strzelców Kresowych]] w Równem<ref>Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 22 z 22 lipca 1922 roku, s. 549.</ref>. 1 grudnia 1924 roku awansował na majora ze starszeństwem z dniem 15 sierpnia 1924 roku i 93. lokatą w korpusie oficerów piechoty. 19 lipca 1926 roku został przesunięty ze stanowiska dowódcy II baonu na stanowisko kwatermistrza 45 pp<ref>Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 28 z 19 lipca 1926 roku, s. 224.</ref><ref>''Rocznik Oficerski 1928'', Ministerstwo Spraw Wojskowych, Warszawa 1928, s. 61, 175.</ref>. Przesunięcie miało miejsce niecały miesiąc od [[Katastrofa pod Powurskiem|katastrofy pod Powurskiem]], której ofiarami byli między innymi żołnierze dowodzonego przez niego batalionu. 24 grudnia 1929 roku awansował na podpułkownika ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1930 roku i 25. lokatą w korpusie oficerów piechoty. 31 marca 1930 roku został przeniesiony z [[32 Pułk Piechoty (II RP)|32 pułku piechoty]] z Modlina do [[19 Pułk Piechoty Odsieczy Lwowa|19 pułku piechoty Odsieczy Lwowa]] we Lwowie na stanowisko zastępcy dowódcy pułku{{odn|Dz. Pers. MSWojsk.|loc=Nr 8 z 31 marca 1930 roku, s. 103}}<ref>''Rocznik Oficerski 1932'', Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1932, s. 23, 549.</ref>.


W listopadzie 1933 roku został scharakteryzowany przez inspektora armii, generała dywizji [[Juliusz Rómmel|Juliusza Rómmla]], jako „''oficer zamiłowany w służbie liniowej, duży praktyk-dowódca, na wojnie wybitny. Instruktor bardzo dobry, administrator i organizator dobry. Charakter żywy i ustalony, ruchliwy, dbały o podwładnych. '''Nadaje się na dowódcę pułku'''. Zdolności przeciętne. Opinia według skali [[Józef Piłsudski|Pana Marszałka]]: ponad przeciętny''”. Pomimo pozytywnej opinii inspektora armii nie otrzymał dowództwa pułku, lecz latem 1934 roku został wyznaczony na stanowisko komendanta Powiatowej Komendy Uzupełnień w Jarocinie<ref>Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 11 z 7 czerwca 1934 roku, s. 153.</ref><ref>Lista starszeństwa oficerów zawodowych piechoty. 5 czerwiec 1935. Dodatek bezpłatny dla prenumeratorów „Przeglądu Piechoty”, Warszawa 1935, s. 12.</ref>. Po 1935 roku został przeniesiony na stanowisko komendanta Powiatowej Komendy Uzupełnień Poznań Powiat<ref>''Opinie podpułkowników piechoty stan na 10 marca 1938 roku'', [[Instytut Józefa Piłsudskiego w Ameryce]], sygn. 701/1/120, s. 127.</ref><ref>Ryszard Rybka, Kamil Stepan, ''Rocznik Oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939'', Biblioteka Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego tom 29, Fundacja CDCN, Kraków 2006, {{ISBN|978-83-7188-899-1}}, s. 12.</ref>.
W listopadzie 1933 roku został scharakteryzowany przez inspektora armii, generała dywizji [[Juliusz Rómmel|Juliusza Rómmla]], jako „''oficer zamiłowany w służbie liniowej, duży praktyk-dowódca, na wojnie wybitny. Instruktor bardzo dobry, administrator i organizator dobry. Charakter żywy i ustalony, ruchliwy, dbały o podwładnych. '''Nadaje się na dowódcę pułku'''. Zdolności przeciętne. Opinia według skali [[Józef Piłsudski|Pana Marszałka]]: ponad przeciętny''”. Pomimo pozytywnej opinii inspektora armii nie otrzymał dowództwa pułku, lecz latem 1934 roku został wyznaczony na stanowisko komendanta Powiatowej Komendy Uzupełnień w Jarocinie<ref>Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 11 z 7 czerwca 1934 roku, s. 153.</ref><ref>Lista starszeństwa oficerów zawodowych piechoty. 5 czerwiec 1935. Dodatek bezpłatny dla prenumeratorów „Przeglądu Piechoty”, Warszawa 1935, s. 12.</ref>. Po 1935 roku został przeniesiony na stanowisko komendanta Powiatowej Komendy Uzupełnień Poznań Powiat<ref>''Opinie podpułkowników piechoty stan na 10 marca 1938 roku'', [[Instytut Józefa Piłsudskiego w Ameryce]], sygn. 701/1/120, s. 127.</ref><ref>Ryszard Rybka, Kamil Stepan, ''Rocznik Oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939'', Biblioteka Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego tom 29, Fundacja CDCN, Kraków 2006, {{ISBN|978-83-7188-899-1}}, s. 12.</ref>.

Wersja z 20:26, 4 kwi 2018

Wincenty Rusiecki
podpułkownik piechoty podpułkownik piechoty
Data urodzenia

14 lutego 1894

Data i miejsce śmierci

1 września 1939
Poznań

Przebieg służby
Lata służby

do 1939

Siły zbrojne

Armia Polska we Francji
Wojsko Polskie

Jednostki

45 Pułk Piechoty Strzelców Kresowych
32 Pułk Piechoty
19 Pułk Piechoty Odsieczy Lwowa
PKU Jarocin
PKU Poznań Powiat

Stanowiska

dowódca batalionu piechoty
kwatermistrz pułku piechoty
zastępca dowódcy pułku
komendant powiatowej komendy uzupełnień

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka
kampania wrześniowa

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Walecznych (1920–1941, trzykrotnie) Złoty Krzyż Zasługi Kawaler Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Krzyż Wojenny 1914-1918 (Francja) Medal Zwycięstwa (międzyaliancki) Medal Pamiątkowy Wielkiej Wojny (Francja)

Wincenty Rusiecki[1] (ur. 15 lutego 1894, zm. 1 września 1939 w Poznaniu) – podpułkownik piechoty Wojska Polskiego.

Życiorys

19 sierpnia 1920 roku został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 roku w stopniu kapitana, w piechocie, w grupie oficerów byłej Armii Polskiej we Francji[2]. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1922 roku i 309. lokatą w korpusie oficerów piechoty[3].

10 lipca 1922 roku został zatwierdzony, jako pełniący obowiązki dowódcy batalionu 45 pułku piechoty Strzelców Kresowych w Równem[4]. 1 grudnia 1924 roku awansował na majora ze starszeństwem z dniem 15 sierpnia 1924 roku i 93. lokatą w korpusie oficerów piechoty. 19 lipca 1926 roku został przesunięty ze stanowiska dowódcy II baonu na stanowisko kwatermistrza 45 pp[5][6]. Przesunięcie miało miejsce niecały miesiąc od katastrofy pod Powurskiem, której ofiarami byli między innymi żołnierze dowodzonego przez niego batalionu. 24 grudnia 1929 roku awansował na podpułkownika ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1930 roku i 25. lokatą w korpusie oficerów piechoty. 31 marca 1930 roku został przeniesiony z 32 pułku piechoty z Modlina do 19 pułku piechoty Odsieczy Lwowa we Lwowie na stanowisko zastępcy dowódcy pułku[7][8].

W listopadzie 1933 roku został scharakteryzowany przez inspektora armii, generała dywizji Juliusza Rómmla, jako „oficer zamiłowany w służbie liniowej, duży praktyk-dowódca, na wojnie wybitny. Instruktor bardzo dobry, administrator i organizator dobry. Charakter żywy i ustalony, ruchliwy, dbały o podwładnych. Nadaje się na dowódcę pułku. Zdolności przeciętne. Opinia według skali Pana Marszałka: ponad przeciętny”. Pomimo pozytywnej opinii inspektora armii nie otrzymał dowództwa pułku, lecz latem 1934 roku został wyznaczony na stanowisko komendanta Powiatowej Komendy Uzupełnień w Jarocinie[9][10]. Po 1935 roku został przeniesiony na stanowisko komendanta Powiatowej Komendy Uzupełnień Poznań Powiat[11][12].

Zginął pierwszego dnia wojny w czasie bombardowania Poznania przez Luftwaffe. Pochowany na Cmentarzu Bohaterów Polskich w Poznaniu.

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 26 stycznia 1934 roku, s. 24, sprostowano imię i datę urodzenia z „Wiktor ur. 15.02.1894 r.” na „Wincenty ur. 14.02.1894 r.”.
  2. ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 32 z 25 sierpnia 1920 roku, poz. 789.
  3. ↑ Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Załącznik do Dziennika Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 13 z 8 czerwca 1922 roku, Zakłady Graficzne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1922, s. 42, tu jako datę urodzenia podano 2 lutego 1893 roku.
  4. ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 22 z 22 lipca 1922 roku, s. 549.
  5. ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 28 z 19 lipca 1926 roku, s. 224.
  6. ↑ Rocznik Oficerski 1928, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Warszawa 1928, s. 61, 175.
  7. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 31 marca 1930 roku, s. 103.
  8. ↑ Rocznik Oficerski 1932, Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1932, s. 23, 549.
  9. ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 11 z 7 czerwca 1934 roku, s. 153.
  10. ↑ Lista starszeństwa oficerów zawodowych piechoty. 5 czerwiec 1935. Dodatek bezpłatny dla prenumeratorów „Przeglądu Piechoty”, Warszawa 1935, s. 12.
  11. ↑ Opinie podpułkowników piechoty stan na 10 marca 1938 roku, Instytut Józefa Piłsudskiego w Ameryce, sygn. 701/1/120, s. 127.
  12. ↑ Ryszard Rybka, Kamil Stepan, Rocznik Oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939, Biblioteka Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego tom 29, Fundacja CDCN, Kraków 2006, ISBN 978-83-7188-899-1, s. 12.
  13. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 16 z 23 kwietnia 1921 roku, s. 812.
  14. ↑ Rozkaz Ministra Spraw Wojskowych L. 2028 z 1921 r. (Dziennik Personalny z 1921 r. Nr 40, poz. 1854, s. 1547)
  15. ↑ Rozkaz Ministra Spraw Wojskowych L. 2142 z 1921 r. (Dziennik Personalny z 1922 r. Nr 1, s. 75)
  16. ↑ Decyzja Naczelnika Państwa L. 3625.22 G. M. I. z 1922 r. (Dziennik Personalny z 1922 r. Nr 8, s. 250)
  17. ↑ a b Rozkaz Ministra Spraw Wojskowych L. 1901 z 1921 r. (Dziennik Personalny z 1921 r. Nr 34, poz. 1752)

Bibliografia

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Wincenty_Rusiecki&oldid=53072414”