I wojna opiumowa: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Masur (dyskusja | edycje)
m Prośba o źródła, WP:SK, drobne techniczne
m MalarzBOT: regeneracja szablonu {{Wojna infobox}}
Linia 1: Linia 1:
{{dopracować|źródła=2016-10}}
{{dopracować|źródła=2016-10}}
{{Wojna infobox
{{Wojna infobox
|epoka = nowożytność
|nazwa = I wojna opiumowa
|nazwa = I wojna opiumowa
|epoka = nowożytność
|konflikt = [[wojny opiumowe]]
|konflikt = [[wojny opiumowe]]
|grafika = Destroying Chinese war junks, by E. Duncan (1843).jpg
|grafika = Destroying Chinese war junks, by E. Duncan (1843).jpg
|opis = Żelazna fregata HEIC „Nemesis”, pod dowództwem W. H. Halla, wraz z łodziami z okrętów „Sulphur”, „Calliope”, „Larne” i „Starling” niszczy chińskie dżonki w Zatoce Ansona, 7 stycznia 1841. Było to jedno z pierwszych starć w pierwszej wojnie opiumowej w Chinach.
|opis grafiki = Żelazna fregata HEIC „Nemesis”, pod dowództwem W. H. Halla, wraz z łodziami z okrętów „Sulphur”, „Calliope”, „Larne” i „Starling” niszczy chińskie dżonki w Zatoce Ansona, 7 stycznia 1841. Było to jedno z pierwszych starć w pierwszej wojnie opiumowej w Chinach.
|data = [[18 marca]] [[1839]] – [[29 sierpnia]] [[1842]]
|czas = [[18 marca]] [[1839]] – [[29 sierpnia]] [[1842]]
|miejsce = [[Chiny]]
|miejsce = [[Chiny]]
|wynik = zwycięstwo Brytyjczyków,<br />[[traktat nankiński]]
|terytorium = [[Azja]]
|przyczyna =
|wynik = zwycięstwo Brytyjczyków,<br />[[traktat nankiński]]
|strona1 = [[Wielka Brytania]]<br />* [[Brytyjska Kompania Wschodnioindyjska]]
|przyczyna =
|terytorium = [[Azja]]
|strona2 = [[Dynastia Qing]]
|dowódca1 = [[Charles Elliot]]<br />[[George Elliot (1784–1863)|George Elliot]]<br />[[James Bremer]]<br />[[Hugh Gough (1. wicehrabia Gough)|Hugh Gough]]<br />[[Henry Pottinger]]<br />[[Sir William Parker, 1. Baron Shenstone|William Parker]]
|strona1 = {{Państwo|GBR|1801}}<br />* [[Plik:Flag of the British East India Company (1801).svg|22px]] [[Brytyjska Kompania Wschodnioindyjska]]
|dowódca2 = [[Daoguang]]<br />[[Lin Zexu]]<br />[[Guan Tianpei]]†
|strona2 = [[Dynastia Qing]]
|siły1 = 19 tys. żołnierzy
|dowódca1 = [[Charles Elliot]]<br />[[George Elliot (1784–1863)|George Elliot]]<br />[[James Bremer]]<br />[[Hugh Gough (1. wicehrabia Gough)|Hugh Gough]]<br />[[Henry Pottinger]]<br />[[Sir William Parker, 1. Baron Shenstone|William Parker]]
|siły2 = nieznane
|dowódca2 = [[Daoguang]]<br />[[Lin Zexu]]<br />[[Guan Tianpei]]†
|siły1 = 19 tys. żołnierzy
|straty1 = 69 zabitych<br />451 rannych
|straty2 = 18 tys. – 20 tys. zabitych, rannych, zaginionych lub pojmanych
|siły2 = nieznane
|kod mapy =
|straty1 = 69 zabitych<br />451 rannych
|współrzędne =
|straty2 = 18 tys. – 20 tys. zabitych, rannych, zaginionych lub pojmanych
|commons =
}}
}}
{{Wojny w epoce Qing}}
{{Wojny w epoce Qing}}

Wersja z 22:04, 5 kwi 2018

I wojna opiumowa
wojny opiumowe
Ilustracja
Żelazna fregata HEIC „Nemesis”, pod dowództwem W. H. Halla, wraz z łodziami z okrętów „Sulphur”, „Calliope”, „Larne” i „Starling” niszczy chińskie dżonki w Zatoce Ansona, 7 stycznia 1841. Było to jedno z pierwszych starć w pierwszej wojnie opiumowej w Chinach.
Czas

18 marca 183929 sierpnia 1842

Miejsce

Chiny

Terytorium

Azja

Wynik

zwycięstwo Brytyjczyków,
traktat nankiński

Strony konfliktu
Wielka Brytania
* Brytyjska Kompania Wschodnioindyjska
Dynastia Qing
Dowódcy
Charles Elliot
George Elliot
James Bremer
Hugh Gough
Henry Pottinger
William Parker
Daoguang
Lin Zexu
Guan Tianpei
Siły
19 tys. żołnierzy nieznane
Straty
69 zabitych
451 rannych
18 tys. – 20 tys. zabitych, rannych, zaginionych lub pojmanych
brak współrzędnych

Pierwsza wojna opiumowa znana także jako I wojna chińsko-brytyjska (1839-1842) została rozegrana między Wielką Brytanią a chińską dynastią Qing.

Na początku XIX wieku panujący w Chinach Mandżurowie (dynastia Qing), kierując się własnymi zyskami, ograniczyli handel z zagranicą do kilku monopolistycznych organizacji kupieckich, znajdujących się pod ich nadzorem. Protestowali przeciwko temu kupcy europejscy, zwłaszcza brytyjscy i francuscy, którzy działali w ramach ekspansywnych Kompanii Wschodnioindyjskich. Proponowali oni przede wszystkim otwarcie wielkiego chińskiego rynku zbytu dla swych towarów. Kupując w dużych ilościach herbatę, jedwab, ryż i wytwory rzemiosła, musieli płacić za te towary srebrem, z braku zgody na wwóz do Chin własnych towarów. Dla zrównoważenia więc bilansu płatniczego, kupcy angielscy zaczęli do Chin dostarczać w dużych ilościach opium z upraw w Indiach Brytyjskich. Palenie opium bardzo się w Chinach rozpowszechniło, mimo szkodliwego działania na zdrowie palących, a handel nim przybrał formę kontrabandy.

Na polecenie cesarza Daoguanga, jego specjalny wysłannik w Kantonie, Lin Zexu, nakazał blokadę faktorii angielskich i zniszczył 20 tys. skrzyń z zarekwirowanym opium. Zmieszał je z wapnem, solą i wodą. W tej postaci wyrzucił je do morza. Niszczenie narkotyku trwało 22 dni. Rząd Wlk. Brytanii uznał to za pretekst do wszczęcia karnej wojny (1839-1842) przeciwko Chinom. Eskadra okrętów brytyjskich zaatakowała Kanton, a oddziały desantowe piechoty zajęły ten port, później także szereg innych miast przybrzeżnych, łącznie z Szanghajem. Rząd Qingów musiał skapitulować, gdyż Brytyjczycy dysponowali znacznie nowocześniejszym uzbrojeniem, któremu Chińczycy nie potrafili się przeciwstawić.

Finałem wojny było podpisanie traktatu nankińskiego.