Katie Melua

Katie Melua

Katie Melua (2017)
Imię i nazwisko	Ketevan Melua
Pseudonim	Katie Melua
Data i miejsce urodzenia	16 września 1984 Kutaisi (wówczas ZSRR)
Pochodzenie	Gruzja
Instrumenty	gitara, pianino, skrzypce
Gatunki	pop alternatywny, rock alternatywny, jazz, blues
Zawód	wokalistka, gitarzystka
Aktywność	od 2003
Strona internetowa

{{Artysta muzyczny infobox}} Sugerowane pola (wstaw w kodzie): | faksymile = | wydawnictwo = | nazwa oryginalna = | alt zdjęcia = | opis faksymile = Nieznane pola: "podpis" oraz "wytwórnia płytowa".

Katie Melua, właściwie Ketevan Melua (gruz. ქეთევან მელუა; ur. 16 września 1984 w Kutaisi) – brytyjska wokalistka urodzona w Gruzji.

Życiorys

Wczesne lata

Ketevan Melua, w rodzinie nazywana także Ketino, urodziła się w 1984 roku w Kutaisi (ówczesnym ZSRR) jako córka Amirana i Tamary. Jej pradziadek przyjechał na początku XX wieku do Gruzji z Kanady, jednak później oskarżono go o szpiegostwo i nie pozwolono wyjechać z kraju. Jej prababka mieszkała w Tuapse w Rosji.

Przez pierwsze lata mieszkała z dziadkami w Tbilisi, później w wieku czterech lat przeprowadziła się z rodzicami i młodszym bratem do Batumi, gdzie jej ojciec pracował w szpitalu jako kardiochirurg. W jednym z wywiadów przyznała, że dzieciństwo „wspomina jako bardzo biedne”, ponieważ „rodzina nie miała pieniędzy, brakowało wszystkiego”. Z powodu wojny domowej w Gruzji, w 1993 roku osiedliła się z rodziną w Belfaście, gdzie uczęszczała do szkoły podstawowej św. Katarzyny oraz college’u dominikańskiego w Fortwilliam, dzielnicy Belfastu. Kiedy miała trzynaście lat, razem z rodziną przeniosła się do Sutton w Londynie, niedługo potem zamieszkała w Redhill w brytyjskim hrabstwie Surrey. W 2008 roku przeprowadziła się do londyńskiego Maida Vale w dzielnicy Notting Hill.

Katie Melua, 2004

Zainspirowana wydarzeniami w Gruzji oraz chęcią niesienia pokoju na świecie, jako dziecko chciała być politykiem lub historykiem.

Kariera

Początki kariery

W wieku 15 lat wygrała konkurs muzyczny Stars Up Their Noses, zorganizowany przez angielski kanał telewizyjny ITV. W konkursie zaśpiewała piosenkę „Without You” z repertuaru zespołu Badfinger. Niedługo potem zaczęła naukę w szkole artystycznej BRIT School for the Performing Arts w London Borough of Croydon, przechodząc pomyślnie egzamin pisemny z teorii muzyki oraz wykonując utwór „Don’t It Make My Brown Eyes Blue” Crystal Gayle. W trakcie nauki w szkole zaczęła pisać swoje pierwsze utwory. W wieku 17 lat zaczęła grać na gitarze. Podczas nauki w szkole poznała Mike’a Batta, swojego przyszłego menedżera i producenta. Ten poszukiwał wówczas muzyków do zespołu grającego muzykę acid rockową, gitarzysty basowego, w tym m.in. piosenkarza potrafiącego śpiewać „jazz i blues w interesujący sposób”. Kiedy usłyszał jej wykonanie piosenki „Faraway Voice”, którą Melua napisała ku czci swojej zmarłej idolki Evy Cassidy, Batt zaproponował jej podpisanie kontraktu płytowego z wytwórnią muzyczną Dramatico.

2003–2004: Call Off the Search

Na początku listopada 2003 roku ukazał się debiutancki album studyjny Meluy zatytułowany Call Off the Search. Krążek dotarł do pierwszego miejsca listy najczęściej kupowanych płyt w Wielkiej Brytanii, gdzie zdobył też certyfikat sześciokrotnie platynowej płyty za sprzedaż w ponad 1,9-milionowym nakładzie. Oprócz tego dotarł na szczyt listy sprzedaży w Danii, oraz do czołówki notowań m.in. w Norwegii, Nowej Zelandii i Holandii. Na krążku znalazły się dwie autorskie piosenki Meluy: „Belfast (Penguins and Cats)”, w której wspominała życie w Irlandii, oraz „Faraway Voice”, a także cztery utwory innych artystów w nowej aranżacji: „Learnin’ the Blues” (z repertuaru Delores J. Silver), „Crawling up a Hill” (Johna Mayalla), „I Think It’s Going to Rain Today” (Randy’ego Newmana) i „Lilac Wine” (Jamesa Sheltona). Autorem pozostałych sześciu kompozycji z płyty był Batt. Album promowany był przez single: „The Closest Thing to Crazy”, „Crawling Up a Hill” i tytułową piosenkę.

W 2004 roku Melua została jedną z wokalistek supergrupy Band Aid 20, która nagrała nową wersję utworu „Do They Know It’s Christmas?”. Dochód ze sprzedaży singla wsparł mieszkańców Etiopii w walce z głodem

2005–2006: Piece by Piece

W marcu 2005 roku Melua wystąpiła na jednej scenie z zespołem Queen i Brianem May’em, z którymi zaśpiewała utwór „Too Much Love Will Kill You” podczas koncertu charytatywnego ku czci Nelsona Mandeli z cyklu 46664 (granego na rzecz leczenia AIDS). Występ z muzykami uznała za „spełnienie marzeń z dzieciństwa”. W tym samym roku wydała także debiutancki album koncertowy zatytułowany On the Road Again, zawierający zapis dźwiękowy i filmowy z jej koncertu zagranego w marcu w Fairfield Halls Croydon. W kwietniu piosenkarka otrzymała nagrodę Echo w kategorii Najlepszy debiut roku oraz statuetkę DVD Champion 2005 – Nagroda Artysty Muzycznego za płytę koncertową.

Melua podczas koncertu w ramach Festiwalu Jazzowego Morza Północnego, 2007

We wrześniu tego samego roku ukazała się druga płyta studyjna Meluy zatytułowana Piece by Piece. Album zadebiutował na pierwszym miejscu listy najczęściej kupowanych płyt w Norwegii oraz dotarł na szczyt notowań m.in. w Polsce, Wielkiej Brytanii, Danii i Holandii. Pierwszy singlem promującym album został utwór „Nine Million Bicycles”, który osiągnął sukces komercyjny; został m.in. uznany największym przebojem w historii muzyki przez czytelników magazynu „Watch and Listen”. Niedługo po premierze piosenka została skrytykowana przez pisarza i naukowca Simona Singha, który uznał tekst utworu za „nieoddający prawdziwych wyników badań astrofizyków oraz je kwestionujący”. Piosenkarka odparła zarzuty słowami: Teksty piosenek to ekspresja pewnych uczuć, a nie traktat naukowy. Muzyka rządzi się swoimi zasadami, nie potrzebuje pytać naukowców o zgodę na każdy wers piosenki. Oprócz tego nagrała specjalną wersję piosenki, w której zawarła prawdziwe dane naukowe.

Pozostałymi utworami promującymi album zostały single: „Spider’s Web”, „It’s Only Pain”, „Shy Boy” i „I Cried for You”. Na ostatnim singlu umieszczona została też nowa wersja utworu „Just Like Heaven” z repertuaru zespołu The Cure, którą Melua nagrała na potrzeby ścieżki dźwiękowej do filmu Jak w niebie produkcji DreamWorks.

W 2006 roku Melua wystąpiła w Operze Leśnej w Sopocie jako support przed koncertem Eltona Johna. Na początku października tego samego roku trafiła do Księgi Rekordów Guinnessa za zagranie najgłębszego podwodnego koncertu, który odbył się w stacji pod platformą wiertniczą Statoil Troll A umieszczoną 303 metry pod powierzchnią Morza Północnego przy wybrzeżu Norwegii. Zapis z koncertu został wydany na płycie Concert Under the Sea z czerwca 2007 roku Szablon:CytatD

2007–2009: Pictures

Melua podczas koncertu w Barcelonie, listopad 2008

W lipcu 2007 roku Melua zagrała koncert w Hamburgu, uczestnicząc tym samym w serii koncertów Live Earth. W październiku ukazała się jej kolejna płyta studyjna zatytułowana Pictures, nad nagraniem której współpracowała z perkusjonalistą Rayem Cooperem oraz Irlandzką Orkiestrą Filmową. Był to jednocześnie ostatni album, którego producentem był Batt. Album promowany był przez single: „If You Were a Sailboat”, „If the Lights Go Out” i „Ghost Town”. Początkowo trzecim singlem promującym płytę miała być piosenka „What I Miss About You”, napisana we współpracy z australijską piosenkarką Andreę McEwan, która została także współautorką innego numeru z krążka – „Dirty Dice”. Na krążku znalazł się także m.in. cover piosenki „In My Secret Life” z repertuaru Leonarda Cohena, a także utwór „Mary Pickford (Used to Ear Roses)”, napisany o aktorce kina niemego Mary Pickford. Na rozszerzonej wersji albumu znalazł się dodatkowy utwór – nowa aranżacja piosenki „Under the Cherry Moon” Princea. W maju 2008 roku do sprzedaży trafiła płyta koncertowa Meluy zatytułowana iTunes Live: Berlin Festival. Rok później na rynku ukazał się kolejny album koncertowy piosenkarki zatytułowany Live At The O² Arena, na którym znalazł się dźwiękowy zapis jej koncertu w brytyjskiej O2 Arena. W tym samym roku artystka została ambasadorką marki odzieżowej Eric Bompard.

2010–2012: The House i Secret Symphony

Melua i Jools Holland podczas występu na gali European Border Breakers Awards w 2011 roku

Pod koniec maja 2010 roku ukazał się jej czwarty album studyjny zatytułowany The House, którego producentem został William Orbit. Płyta promowana była przez single: „A Happy Place”, „The Flood” i „To Kill You with a Kiss” (na płycie jako „I’d Love To Kill You”). Krążek dotarł do czołówki listy najczęściej kupowanych płyt w wielu krajach, debiutując na pierwszym miejscu notowania w Szwajcarii, gdzie otrzymał również status platynowej płyty, oraz plasując się na szczycie zestawienia w Belgii i Polsce (platynowa płyta), a także w notowaniu europejskim.

W 2011 roku Melua wydała minialbum zatytułowany Tour 2011, zawierający cztery nagrania zarejestrowane w trakcie prób do występów podczas trasy koncertowej. Pod koniec roku Melua została ambasadorką marki samochodowej Opel. W marcu kolejnego roku wydała kolejną płytę studyjną zatytułowaną Secret Symphony, którą nagrała we współpracy z Bettem. Płyta dotarła do pierwszego miejsca listy najczęściej kupowanych albumów w Polsce, gdzie zdobyła także certyfikat platynowej płyty. Krążek promowany był przez single: „Better Than a Dream”, „Moonshine” i „The Wall of the World”.

Od 2013: Ketevan i In Winter

We wrześniu 2013 roku premierę miała szósta płyta studyjna Meluy zatytułowana Ketevan, zawierająca single, takie jak: „The Love I’m Frightened Of” i „I'll Be There”. Niedługo potem piosenkarka zdecydowała się na zakończenie współpracy z dotychczasowymi współpracownikami, dzięki czemu zaczęła odkrywać nowe kierunki muzyczne.

W marcu 2015 roku zagrała koncert w łódzkiej Atlas Arenie w ramach koncertowego cyklu Night of the Proms – Classic Meets Pop. 14 października 2016 roku ukazała się jej siódma płyta studyjna zatytułowana In Winter, którą nagrała we współpracy z gruzińskim chórem żeńskim Goridre. Jak przyznała w wywiadzie dla serwisu muzycznego JazzSoul.pl, zespół poznała za pośrednictwem aplikacji Spotify. Jak dodała, w tym czasie „musiała spędzić sporo czasu, by sama odkryć [świetne pomysły na to, jak nagrywać i pisać poprawnie piosenki]”. Samą płytę opisywała jako „pełnię emocji zimowego czasu, myśli o domu, kiedy jesteś imigrantem przenoszącym się z Gruzji do Wielkiej Brytanii”. Album, który promowany jest przez singiel „Dreams on Fire”, zawiera łącznie dziesięć piosenek zawierających tekst nie tylko w języku angielskim, ale też gruzińskim (w utworze „If You Are So Beautiful”), rumuńskim i ukraińskim („The Little Swallow”).

Życie prywatne

Należy do Gruzińskiego Kościoła Prawosławnego. W sierpniu 2005 roku przyjęła brytyjskie obywatelstwo. Tym samym przed ukończeniem dwudziestego pierwszego roku życia posiadała trzy obywatelstwa: radzieckie, gruzińskie i brytyjskie.

18 stycznia 2012 roku poinformowała o przyjęciu zaręczyn Jamesa Toselanda, angielskiego motocyklisty i mistrza świata Superbike w 2004 roku. Ślub pary odbył się 1 września 2012 roku w Królewskich Ogrodach Botanicznych w Kew w Londynie.

W 2010 roku zdiagnozowano u niej załamanie nerwowe, spowodowane przepracowaniem, przez co lekarze zalecili jej poddanie się hospitalizacji oraz przerwę w trasie koncertowej. W związku z chorobą terminy wszystkich zaplanowanych koncertów wokalistki zostały przeniesione na kolejny rok. W listopadzie 2014 roku lekarz usunął z jej ucha pająka.

Inspiracje

Katie Melua na Zelt-Musik-Festival we Freiburg, 2016

Do swoich muzycznych inspiracji zalicza artystów, takich jak m.in.: Philip Glass, Paul Simon, Eva Cassidy, Freddie Mercury, Nina Simone i Ella Fitzgerald.

Dyskografia

Albumy

Rok	Tytuł	Pozycja na liście										Certyfikat
		USA	NLD	SWE	NOR	FRA	AUT	FIN	CHE	GBR	POL
2003	Call Off the Search Data: 3 listopada 2003 Wydawca: Dramatico	161	6	22	2	41	–	–	29	1	19	GBR: 6× platyna
2005	Piece by Piece Data: 26 września 2005 Wydawca: Dramatico	108	1	6	1	9	5	23	3	1	1	GBR: 4× platyna POL: złoto
2007	Pictures Data: 1 października 2007 Wydawca: Dramatico	–	1	9	2	4	6	20	1	2	4	GBR: platyna
2010	The House Data: 24 maja 2010 Wydawca: Dramatico	–	3	10	3	5	3	15	1	4	1	POL: platyna GBR: srebro
2012	Secret Symphony Data: 5 marca 2012 Wydawca: Dramatico	–	6	22	6	7	3	6	2	8	1
2013	Ketevan Data: 16 września 2013 Wydawca: Dramatico	–	5	38	12	9	6	41	6	6	6
2016	In Winter Data: 14 października 2016 Wydawca: BMG	–	17	–	–	29	–	–	–	9	13
„–” oznacza, że pozycja nie była notowana

Albumy kompilacyjne

Rok	Tytuł	Pozycja na liście						Certyfikat
		NLD	SWE	NOR	AUT	FIN	CHE
2008	The Katie Melua Collection Data: 27 października 2008 Wydawca: Dramatico	3	25	12	29	40	5	GBR: złoto
2012	B-Sides: The Tracks That Got Away Data: 3 grudnia 2012 Wydawca: Dramatico	–	–	–	–	–	–
„–” oznacza, że pozycja nie była notowana

Albumy koncertowe

Rok	Tytuł	Pozycja na liście
		NLD	FRA	CHE	GBR
2009	Live at the O2 Arena Data: 18 maja 2009 Wydawca: Dramatico	52	52	14	111

Single

Rok	Tytuł	Pozycja na liście					Album
		GBR	NLD	CHE	NOR	POL
2003	„The Closest Thing to Crazy”	10	41	–	15	–	Call off the Search
2004	„Call off the Search”	19	–	–	–	–
	„Crawling Up a Hill”	41	88	–	–	–
2005	„Nine Million Bicycles”	5	2	43	10	1	Piece by Piece
2006	„I Cried for You”/ „Just Like Heaven”	35	32	–	–	3
	„Spider’s Web”	52	50	54	–	1
	„It’s Only Pain”	41	39	–	15	1
	„Shy Boy”	–	29	–	–	1
2007	„If You Were a Sailboat”	23	10	12	5	1	Pictures
	„Mary Pickford”	–	–	–	–	34
	„What a Wonderful World”	1	–	–	–	–	The Katie Melua Collection
2008	„If the Lights Go Out”	96	58	–	–	36	Pictures
	„Ghost Town”	–	–	–	–	1
	„Two Bare Feet”	–	–	–	–	1	The Katie Melua Collection
2010	„The Flood”	35	79	19	20	1	The House
	„A Happy Place”	–	–	–	–	1
	„To Kill You with a Kiss”	–	–	–	–	1
2011	„Gold in Them Hills”	–	–	–	–	–	Secret Symphony
2012	„The Bit That I Don’t Get”	–	–	–	–	–
	„Better Than a Dream”	–	–	–	–	33
	„Moonshine”	–	–	–	–	31
	„The Walls of the World”	–	–	–	–	44
	„Forgetting All My Troubles”	–	–	–	–	–
2013	„I Will Be There”	–	–	–	–	27	Ketevan
	„The Love I’m Frightened of”	–	–	–	–	–
2016	„Dreams on Fire”	–	–	–	–	31	In Winter
„–” oznacza, że pozycja nie była notowana

Filmografia

Ścieżka dźwiękowa

Rok	Film	Piosenka
2005	Jak w niebie	„Just Like Heaven”
2006	Mía Sarah	„Call off the Search”, „Tiger in the Night”
	Miss Potter	„When You Taught Me How to Dance”
2007	Nancy Drew	„Looking for Clues”
2009	Faintheart	„Toy Collection”
2010	Turysta	„No Fear of Heights”

Gra aktorska

Rok	Film	Rola
2007	Grindhouse	Świadek morderstwa

Nagrody

Rok	Ceremonia	Kategoria	Wynik
2007	Echo Award	Najlepsza zagraniczna artystka	Wygrana
2007	Goldene Kamera	Zagraniczny Pop	Wygrana
2006	Brit Awards	Najlepsza brytyjska artystka	Nominacja
2006	Brit Awards	Best Pop Act	Nominacja
2006	Echo Award	Najlepsza zagraniczna artystka	Nominacja
2005	Echo Award	Najlepszy zagraniczny debiut	Wygrana

Linki zewnętrzne

• Strona oficjalna (ang.)