Bazylika Matki Bożej Królowej Pokoju w Jamusukro: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m MalarzBOT: regeneracja szablonu {{Świątynia chrześcijańska infobox}}
Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje)
Linia 87: Linia 87:
== Przypisy ==
== Przypisy ==
{{Przypisy}}
{{Przypisy}}

{{Kontrola autorytatywna}}


{{SORTUJ:Jamusukro}}
{{SORTUJ:Jamusukro}}

Wersja z 18:00, 12 sie 2018

Bazylika Matki Boskiej Królowej Pokoju w Jamusukro
Basilique de Notre Dame de la Paix de Yamoussoukro
Ilustracja
Widok na bazylikę
Państwo

 Wybrzeże Kości Słoniowej

Miejscowość

Jamusukro

Wyznanie

katolickie

Kościół

Kościół łaciński

bazylika mniejsza
• nadający tytuł

od 30 października 1990
Jan Paweł II

Położenie na mapie Wybrzeża Kości Słoniowej
Mapa konturowa Wybrzeża Kości Słoniowej, w centrum znajduje się punkt z opisem „Bazylika Matki Boskiej Królowej Pokoju w Jamusukro”
Ziemia6°48′42″N 5°17′46″W/6,811667 -5,296111
Strona internetowa

Bazylika Matki Boskiej Królowej Pokoju w Jamusukro (fr. Basilique de Notre Dame de la Paix de Yamoussoukro) – bazylika mniejsza[1], największy kościół na świecie i najwyższa świątynia w Afryce[2]. Znajduje się w Jamusukro, administracyjnej stolicy Wybrzeża Kości Słoniowej.

Historia

W 1983 roku prezydent Wybrzeża Kości Słoniowej Félix Houphouët-Boigny wybrał Jamusukro na nową stolicę konstytucyjną kraju. W projekcie miasta uwzględniono plany budowy wielkiej bazyliki[3]. Głównym architektem bazyliki był Pierre Fakhoury[4]. Budowę rozpoczęto w 1985 roku, a ukończono w 1989 roku. Projekt był wzorowany na Bazylice św. Piotra w Watykanie. Kamień węgielny położono 10 sierpnia 1985 roku, a bazylika została konsekrowana 10 września 1990 roku przez papieża Jana Pawła II[5]

Od 1991 roku bazyliką opiekują się polscy pallotyni. Została wybrana przez Jana Pawła II na miejsce oficjalnych obchodów III Światowego Dnia Chorych 11 lutego 1995 roku i II Międzynarodowego Spotkania kapłanów w lipcu 1997 roku[6].

Bazylika nie jest kościołem katedralnym. Rolę tę spełnia pobliska katedra św. Augustyna, która jest główną świątynią i siedzibą biskupa diecezji Jamusukro[1].

Architektura

Plik:Basilique Yakro4.JPG
Panorama Jamusukro z bazyliką w tle.

Bazylika jest wysoka na 158 m[7]. Według Księgi rekordów Guinnessa jest to największy kościół świata[8]. Jego całkowita powierzchnia wynosi 30 tys. m²[9]. Podczas budowy 70 tys. m2 powierzchni wyłożono marmurem[8], bazylikę ozdobiono też witrażami[10]. W kościele znajduje się wiele kolumn w różnych stylach. Znajduje się tam 7 tys. miejsc siedzących oraz 11 tys. stojących[11]. Zwieńczona krzyżem kopuła bazyliki jest jedną z największych na świecie[12].

Kontrowersje

Decyzja prezydenta Wybrzeża Kości Słoniowej o powstaniu okazałej bazyliki w nowo budowanej stolicy wzbudziła wiele kontrowersji. Kwestionowano budowę kosztownej świątyni (koszty przedsięwzięcia szacowane są na 300 mln USD) w kraju, w którym katolicy stanowią tylko kilkanaście procent ludności, którego zadłużenie zagraniczne szybko rośnie, a poziom życia wielu jego mieszkańców jest bardzo niski[13].

Zobacz też

Przypisy

  1. a b Diocese of Yamoussoukro Cote d’Ivoire. GCatholic.org.
  2. M. Rosenberg: Where is the world's largest church?. About.com. Geography.
  3. Président Félix Houphouet Boigny. Basilique Notre-Dame de la Paix. Inc.
  4. Architecte: Monsieur Pierre Fakhoury. Basilique Notre-Dame de la Paix. Inc.
  5. Quelques dates à retenir. Basilique Notre-Dame de la Paix. Inc..
  6. S. Skuza: Wybrzeże Kości Słoniowej. Pallotyński Sekretariat Misyjny ds. Misji i Ewangelizacji Wschodu.
  7. Localisation de la Basilique dans la ville de Yamoussoukro. Basilique Notre-Dame de la Paix. Inc.
  8. a b Basilique. Abidjan.net.
  9. Na szczątkach papieża. Dobra Nowina.
  10. L'agencement des vitraux. Basilique Notre-Dame de la Paix. Inc.
  11. L'aperçu général de l'intérieur de la Basilique. Basilique Notre-Dame de la Paix. Inc.
  12. La coupole. Basilique Notre-Dame de la Paix. Inc.
  13. E. Nnamdi: Architecture and Power in Africa. Westport: 2002, s. 7–9. ISBN 978-0-275-97679-8.