Głaźna Czuba: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
N:tekst art., przypisy, infoboks, ilustr. |
drobne techniczne |
||
| Linia 4: | Linia 4: | ||
|grafika = Dziurawa Czuba.jpg |
|grafika = Dziurawa Czuba.jpg |
||
|opis grafiki = Dziurawa Czuba – widok z [[Dolina za Mnichem|Doliny za Mnichem]] |
|opis grafiki = Dziurawa Czuba – widok z [[Dolina za Mnichem|Doliny za Mnichem]] |
||
|państwo = {{Państwo|POL}} |
|państwo = {{Państwo|POL}}, {{Państwo|SVK}} |
||
|położenie = |
|położenie = |
||
|pasmo = [[Tatry]], [[Karpaty]] |
|pasmo = [[Tatry]], [[Karpaty]] |
||
| Linia 10: | Linia 10: | ||
|kod mapy = Tatry |
|kod mapy = Tatry |
||
|wybitność = |
|wybitność = |
||
|pierwsze wejście |
|||
|data zdobycia = |
|data zdobycia = |
||
|data zdobycia zimą = |
|data zdobycia zimą = |
||
|pierwsze wejście zimą = |
|pierwsze wejście zimą = |
||
|wariant mapy = POL |
|wariant mapy = POL |
||
|współrzędne = 49°11′30,6″N 20°2′41,9″E |
|współrzędne = 49°11′30,6″N 20°2′41,9″E |
||
Wersja z 10:23, 6 wrz 2018
 Dziurawa Czuba – widok z Doliny za Mnichem | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Wysokość |
ok. 2095 m n.p.m. |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°11′30,6″N 20°02′41,9″E/49,191833 20,044972
| |
Głaźna Czuba (słow. Piargová veža, niem. Schrofenturm, węg. Kőtáblás-torony)[1] – szczyt o wysokości ok. 2095 m w głównej grani Tatr, w jej fragmencie zwanym Szpiglasową Granią. Wznosi się pomiędzy przełączami Głaźne Wrótka (ok. 2090 m i Wrota Chałubińskiego (2022 m)[2]. Stoki północno-wschodnie opadają do Doliny za Mnichem, południowo-zachodnie do Doliny Ciemnosmreczyńskiej (Temnosmrečinská dolina), a dokładniej nad Wyżni Ciemnosmreczyński Staw (Vyšné Temnosmrečinské pleso)<[3].
Jest to niewybitne wzniesienie o prawie poziomej grani długości około 50 m. Dawniej było bezimienne. Dopiero Bernard Uchmański w 1963 r. wprowadził nazwę Głaźna Turnia. W 1984 r. Witold Henryk Paryski zmienił ją na Głaźna Czuba[2].
Nad Doliną za Mnichem wznosi się na wysokość około 80 – 180 m (wyżej po wschodniej stronie). W prawej (patrząc od dołu) części znajdują się olbrzymie płyty opadające do depresji spod Głaźnych Wrótek. Środkową częścią ściany z Doliny za Mnichem prowadzi droga wspinaczkowa (III w skali tatrzańskiej). Pierwsze przejście letnie: Władysław Cywiński i Piotr Niedziałek 18 października 2001 r. Pierwsze przejście zimowe: Stefan Banaszkiewicz i Andrzej Skłodowski 15 marca 2002 r. Trzy inne drogi prowadzą wschodnią stroną ściany: drogą Byczkowskiego (IV), lewym kominem (II) i północno-wschodnim żebrem (II)[2]. Od strony słowackiej są dwie drogi; z brzegu nad górną i dolną częścią Wyżniego Stawu Ciemnosmreczyńskiego. Obydwie łatwe (0)[2].
Przejście od Wrót Chałubińskiego granią Głaźnej Czuby jest łatwe (0+), nie prowadzi jednak tędy żaden szlak turystyczny. Cała Szpiglasowa Grań jest zamknięta również dla taterników[4].
.jpg)
Przypisy
- ↑ Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych. [dostęp 2018-09-02].
- ↑ a b c d Władysław Cywiński: Szpiglasowy Wierch. Tatry przewodnik szczegółowy tom 11. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2005. ISBN 83-7104-034-2.
- ↑ Tatry polskie. Mapa turystyczna 1:20 000. Piwniczna: Agencja Wyd. „WiT” s.c., 2006. ISBN 83-89580-00-4.
- ↑ Taternictwo powierzchniowe. [dostęp 2018-09-05].