Delatyn: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
→Osoby urodzone w Delatynie: uzupełnienie |
źródła/przypisy |
||
Linia 23: | Linia 23: | ||
|www = |
|www = |
||
}} |
}} |
||
'''Delatyn''' ([[język ukraiński|ukr.]] ''Делятин'') – [[osiedle typu miejskiego]] w [[Obwód iwanofrankiwski|obwodzie iwanofrankiwskim]] [[Rejon nadwórniański|rejonie nadwórniańskim]] |
'''Delatyn'''<ref>Zarządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 28 lutego 1937 r. o ustaleniu urzędowych nazw miast ({{Monitor Polski|1937|69|104}}).</ref> ([[język ukraiński|ukr.]] ''Делятин'') – [[osiedle typu miejskiego]] na [[Ukraina|Ukrainie]], w [[Obwód iwanofrankiwski|obwodzie iwanofrankiwskim]], w [[Rejon nadwórniański|rejonie nadwórniańskim]], do 1945<ref>Ustawa z dnia 31 grudnia 1945 r. o ratyfikacji podpisanej w Moskwie dnia 16 sierpnia 1945 r. umowy między Rzecząpospolitą Polską a Związkiem Socjalistycznych Republik Radzieckich o polsko-radzieckiej granicy państwowej ({{Dziennik Ustaw|1946|2|5}}).</ref> miasto w Polsce, w [[województwo stanisławowskie|województwie stanisławowskim]], w [[powiat nadwórniański|powiecie nadwórniańskim]]. |
||
Delatyn leży niedaleko [[Nadwórna|Nadwórnej]], nad [[Prut]]em, u wschodniego przedproża pasma [[Gorgany|Gorganów]]. Miejscowość letniskowa. |
|||
== Historia == |
== Historia == |
Wersja z 18:11, 11 wrz 2018
| |||||
Państwo | |||||
---|---|---|---|---|---|
Obwód | |||||
Rejon | |||||
Populacja • liczba ludności |
| ||||
Kod pocztowy |
78442 | ||||
Położenie na mapie obwodu iwanofrankiwskiego | |||||
Położenie na mapie Ukrainy | |||||
48°31′43″N 24°37′25″E/48,528611 24,623611 |
Delatyn[1] (ukr. Делятин) – osiedle typu miejskiego na Ukrainie, w obwodzie iwanofrankiwskim, w rejonie nadwórniańskim, do 1945[2] miasto w Polsce, w województwie stanisławowskim, w powiecie nadwórniańskim.
Delatyn leży niedaleko Nadwórnej, nad Prutem, u wschodniego przedproża pasma Gorganów. Miejscowość letniskowa.
Historia
W okresie międzywojennym miasto znajdowało się w powiecie nadwórniańskim, w województwie stanisławowskim w Polsce. W 1921 roku w mieście mieszkało 3513 Ukraińców, 1576 Żydów i 875 Polaków[3]. Do 17 września 1939 garnizon macierzysty Batalionu KOP „Delatyn”. Od września 1939 do 1941 miasto znalazło się pod okupacją sowiecką, a później od 1941 do 1944 pod okupacją niemiecką.
Podczas wojny ukraińscy nacjonaliści zabili 18 polskich mieszkańców[3]. Od jesieni 1941 do jesieni 1942 Niemcy dokonali eksterminacji ludności żydowskiej w liczbie ponad 2 tysiące. W kilku egzekucjach w lesie Wilchowiec zabito od 1718 do 1950 osób, pozostałych deportowano do Stanisławowa i Lwowa. Ukrywający się w lasach Żydzi dołączyli w lipcu-sierpniu 1943 do rajdującego w okolicy partyzanckiego zgrupowania Sydora Kowpaka[4].
Ponownie zajęty przez wojska radzieckie 26 lipca 1944[5], rok później przekazany Ukraińskiej SRR. W końcu września 1944 w okolicach Delatyna toczyły się ciężkie walki z wojskami niemieckimi.
Zabytki
- zamek[6]
Osoby urodzone w Delatynie
- Adold Marian Gałacki – porucznikpiechoty Wojska Polskiego, „cichociemny”.
- Tadeusz Gieruszyński - polski dendrolog,
- Jan Łopuszniak - polski aktor teatralny i filmowy,
- Fryderyk Pautsch - polski malarz reprezentujący nurt folklorystyczno-ekspresjonistyczny w sztuce Młodej Polski,
- Józef Rybak - polski dowódca wojskowy, generał dywizji Wojska Polskiego II RP.
Linki zewnętrzne
- Delatyn, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 950 .
- Delatyn, pow. nadwórniański, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 399 .
- Historia Żydów w Delatynie na portalu Wirtualny Sztetl
Przypisy
- ↑ Zarządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 28 lutego 1937 r. o ustaleniu urzędowych nazw miast (M.P. z 1937 r. nr 69, poz. 104).
- ↑ Ustawa z dnia 31 grudnia 1945 r. o ratyfikacji podpisanej w Moskwie dnia 16 sierpnia 1945 r. umowy między Rzecząpospolitą Polską a Związkiem Socjalistycznych Republik Radzieckich o polsko-radzieckiej granicy państwowej (Dz.U. z 1946 r. nr 2, poz. 5).
- ↑ a b Szczepan Siekierka, Henryk Komański, Eugeniusz Różański, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie stanisławowskim 1939-1946, Wydanie I, ISBN 978-83-85865-13-1, s. 335
- ↑ Холокост на территории СССР: Энциклопедия, Red. I.A. Altman, Moskwa 2009, ISBN 978-5-8243-1296-6 s. 258
- ↑ ВОВ-60 - Сводки
- ↑ Władysław Łoziński, Prawem i lewem. Obyczaje na Czerwonej Rusi w pierwszej połowie XVII wieku, 1903, s. 98