Siła odśrodkowa: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
szablon |
|||
| Linia 15: | Linia 15: | ||
== Przykłady == |
== Przykłady == |
||
Przykładem jest siła, którą odczuwamy siedząc w skręcającym samochodzie (względem samochodu jesteśmy w spoczynku, jednak ze skręcającym samochodem związany jest nieinercjalny układ odniesienia). Siła ta działa w prostopadłym do łuku, po którym porusza się wybrany układ odniesienia, na zewnątrz. Podczas skrętu samochodem w lewo, siła ta jest odczuwana jak dodatkowa składowa siły ciążenia działająca na pasażera w prawo. Właśnie ze względu na siłę odśrodkową zakręty na [[Droga (komunikacja)|drogach]], przeznaczone do pokonywania ze znaczną prędkością, profiluje się podnosząc ich zewnętrzną krawędź, podobnie projektuje się także np. trasy saneczkarskie. Dzięki takiemu zabiegowi, w układzie związanym z samochodem [[siła wypadkowa|wypadkowa]] [[siła ciężkości|siły ciążenia]] i siły odśrodkowej ma mniejszą składową równoległą do płaszczyzny jezdni, zmniejszając ryzyko poślizgu i wypadnięcia z zakrętu. |
Przykładem jest siła, którą odczuwamy siedząc w skręcającym samochodzie (względem samochodu jesteśmy w spoczynku, jednak ze skręcającym samochodem związany jest nieinercjalny układ odniesienia). Siła ta działa w kierunku prostopadłym do łuku, po którym porusza się wybrany układ odniesienia, na zewnątrz. Podczas skrętu samochodem w lewo, siła ta jest odczuwana jak dodatkowa składowa siły ciążenia działająca na pasażera w prawo. Właśnie ze względu na siłę odśrodkową zakręty na [[Droga (komunikacja)|drogach]], przeznaczone do pokonywania ze znaczną prędkością, profiluje się podnosząc ich zewnętrzną krawędź, podobnie projektuje się także np. trasy saneczkarskie. Dzięki takiemu zabiegowi, w układzie związanym z samochodem [[siła wypadkowa|wypadkowa]] [[siła ciężkości|siły ciążenia]] i siły odśrodkowej ma mniejszą składową równoległą do płaszczyzny jezdni, zmniejszając ryzyko poślizgu i wypadnięcia z zakrętu. |
||
Jeżeli to samo zagadnienie jest rozpatrywane w inercjalnym układzie odniesienia, to siła odśrodkowa nie występuje, ale wówczas ciało to porusza się po okręgu i by pozostało w ruchu po okręgu musi na nie działać siła o wartości równej [[siła dośrodkowa|sile dośrodkowej]]. W przypadku samochodu pokonującego zakręt na nieprofilowanej drodze siłę dośrodkową musi zapewnić poprzeczna do kierunku jazdy [[tarcie (pojęcie fizyczne)|siła tarcia]] opon o nawierzchnię. Gdy będzie ona zbyt mała (np. na mokrej lub oblodzonej drodze), dojdzie do poślizgu i samochód zacznie poruszać się po łuku o promieniu większym niż promień zakrętu, lub wręcz po prostej. |
Jeżeli to samo zagadnienie jest rozpatrywane w inercjalnym układzie odniesienia, to siła odśrodkowa nie występuje, ale wówczas ciało to porusza się po okręgu i by pozostało w ruchu po okręgu musi na nie działać siła o wartości równej [[siła dośrodkowa|sile dośrodkowej]]. W przypadku samochodu pokonującego zakręt na nieprofilowanej drodze siłę dośrodkową musi zapewnić poprzeczna do kierunku jazdy [[tarcie (pojęcie fizyczne)|siła tarcia]] opon o nawierzchnię. Gdy będzie ona zbyt mała (np. na mokrej lub oblodzonej drodze), dojdzie do poślizgu i samochód zacznie poruszać się po łuku o promieniu większym niż promień zakrętu, lub wręcz po prostej. |
||
Wersja z 13:24, 12 paź 2018
 |
Ten artykuł od 2018-03 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Siła odśrodkowa w fizyce – jedna z sił bezwładności występująca w obracających się układach odniesienia. Układy takie zalicza się do układów nieinercjalnych.
Siła odśrodkowa wyrażona jest wzorem:
Wartość siły określają wzory
gdzie:
- m – masa,
- v – prędkość,
- ω = v/r – chwilowa prędkość kątowa,
- r – promień krzywizny toru. Wektor promienia krzywizny ma początek w chwilowym środku obrotu układu (środku krzywizny toru ruchu) i zwrócony jest w stronę poruszającego się ciała.
Przykłady
Przykładem jest siła, którą odczuwamy siedząc w skręcającym samochodzie (względem samochodu jesteśmy w spoczynku, jednak ze skręcającym samochodem związany jest nieinercjalny układ odniesienia). Siła ta działa w kierunku prostopadłym do łuku, po którym porusza się wybrany układ odniesienia, na zewnątrz. Podczas skrętu samochodem w lewo, siła ta jest odczuwana jak dodatkowa składowa siły ciążenia działająca na pasażera w prawo. Właśnie ze względu na siłę odśrodkową zakręty na drogach, przeznaczone do pokonywania ze znaczną prędkością, profiluje się podnosząc ich zewnętrzną krawędź, podobnie projektuje się także np. trasy saneczkarskie. Dzięki takiemu zabiegowi, w układzie związanym z samochodem wypadkowa siły ciążenia i siły odśrodkowej ma mniejszą składową równoległą do płaszczyzny jezdni, zmniejszając ryzyko poślizgu i wypadnięcia z zakrętu.
Jeżeli to samo zagadnienie jest rozpatrywane w inercjalnym układzie odniesienia, to siła odśrodkowa nie występuje, ale wówczas ciało to porusza się po okręgu i by pozostało w ruchu po okręgu musi na nie działać siła o wartości równej sile dośrodkowej. W przypadku samochodu pokonującego zakręt na nieprofilowanej drodze siłę dośrodkową musi zapewnić poprzeczna do kierunku jazdy siła tarcia opon o nawierzchnię. Gdy będzie ona zbyt mała (np. na mokrej lub oblodzonej drodze), dojdzie do poślizgu i samochód zacznie poruszać się po łuku o promieniu większym niż promień zakrętu, lub wręcz po prostej.
Zobacz też
