Jan Jonston: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
źródła/przypisy, drobne merytoryczne, linki zewnętrzne
Linia 25: Linia 25:
'''Jan Jonston''' (ur. 3 września 1603 w [[Szamotuły|Szamotułach]], zm. 8 czerwca 1675 w [[Składowice|Składowicach]]) – polski przyrodoznawca, historyk, filozof, pedagog, lekarz, pisarz medyczny i przyrodniczy; swoje prace publikował jako Joannes Jonstonus. Europejską rangę naukową zyskał jako autor prac z dziedziny [[historia naturalna|historii naturalnej]], a jego dzieła były tłumaczone i wielokrotnie wznawiane<ref>[http://www.brynmawr.edu/library/exhibits/darwin/Jonstonus.html ''Darwin’s Ancestors''], Bryn Mawr College, Pennsylvania 2009/10 [dostęp 2015-07-19].</ref>.
'''Jan Jonston''' (ur. 3 września 1603 w [[Szamotuły|Szamotułach]], zm. 8 czerwca 1675 w [[Składowice|Składowicach]]) – polski przyrodoznawca, historyk, filozof, pedagog, lekarz, pisarz medyczny i przyrodniczy; swoje prace publikował jako Joannes Jonstonus. Europejską rangę naukową zyskał jako autor prac z dziedziny [[historia naturalna|historii naturalnej]], a jego dzieła były tłumaczone i wielokrotnie wznawiane<ref>[http://www.brynmawr.edu/library/exhibits/darwin/Jonstonus.html ''Darwin’s Ancestors''], Bryn Mawr College, Pennsylvania 2009/10 [dostęp 2015-07-19].</ref>.


== Życiorys ==
=== Rodzina ===
Był synem szkockiego imigranta Simona Johnstona (zm. 1618). Szymon Jonston{{odn|Kaczmarek|2002}} był katolikiem, który w 1596 roku wraz z dwoma braćmi Gilbertem oraz Franciszkiem uciekł ze Szkocji przed prześladowaniami religijnymi ze strony angielskich protestantów. Wraz z Franciszkiem osiadł w Polsce poślubiając w 1601 roku mieszczkę szamotulską Annę Becker (zm. 1617). W 1603 roku ze związku tego urodził się Jan Jonston. Para miała również drugiego syna Aleksandra{{odn|Piwoń|1974}}{{odn|Kaczmarek|2002}}.

⚫
W 1637 roku poślubił Krystynę, córkę Samuela Hortensiusa, aptekarza ze [[Wschowa|Wschowy]], a po jej śmierci (zm. 12 lipca 1637) w roku 1638 poślubił Annę Rozynę, córkę lekarza królewskiego Mateusza Vechnera (1587–1630), także ze Wschowy. Z tego małżeństwa urodziła się czwórka dzieci (Mateusz, Jan, Anna Maria, Anna Regina), ale tylko Anna Regina przeżyła rodziców. Była żoną wrocławskiego patrycjusza Samuela von Schaff.

== Życiorys i wykształcenie ==
[[Plik:Pomnik Jana Jonstona w Lesznie.JPG|thumb|240px|[[Pomnik Jana Jonstona w Lesznie]]]]
[[Plik:Pomnik Jana Jonstona w Lesznie.JPG|thumb|240px|[[Pomnik Jana Jonstona w Lesznie]]]]
Jan Jonston urodził się w 1603 roku w Szamotułach leżących wówczas w granicach [[Rzeczpospolita Obojga Narodów|Rzeczpospolita Obojga Narodów]]. Przez prawie całe życie związany był z [[Wielkopolska|Wielkopolską]] i czuł się [[Polacy|Polakiem]]. Wielokrotnie pisał o sobie w dokumentach i dziełach spisanych po łacinie „Polonus”, „Lesnense” lub „Scoto-Polonus”{{odn|Piwoń|1974}}{{odn|Iłowiecki|1981}}{{odn|Kaczmarek|2002}}. Świadczą o tym m.in. własnoręczne wpisy uczonego zachowane w księgach immatrykulacyjnych zagranicznych uczelni gdzie studiował: ''Polonus, medicinae studiosus'' w [[Groningen]], ''Scoto-Polonus medicinae, philosophiae et atrium collentissimus'' w [[Franeker]]{{odn|Piwoń|1974}}{{odn|Kaczmarek|2002}}.


⚫
Od 1611 uczył się przez trzy lata w szkole [[bracia czescy|braci czeskich]] w [[Ostroróg|Ostrorogu]], skąd przeniósł się do gimnazjum ewangelickiego w [[Bytom Odrzański|Bytomiu Odrzańskim]], gdzie uczył się w latach 1616–1617. Kontynuował naukę w gimnazjum [[Toruń|Toruniu]] (1619–1623), skąd wyniósł doskonałą znajomość [[język hebrajski|języka hebrajskiego]]. W latach 1623–1625 studiował w [[Szkocja|Szkocji]] (w St. Mary’s College na [[Uniwersytet w St Andrews|Uniwersytecie]] w [[St Andrews|Saint Andrews]]) język hebrajski, filozofię i teologię. Osiadł w [[Leszno|Lesznie]], gdzie pracował jako nauczyciel prywatny oraz gimnazjalny{{odn|Piwoń|1974}}.
=== Pochodzenie ===
Był synem szkockiego imigranta Simona Johnstona (zm. 1618), który uciekając przed prześladowaniami religijnymi schronił się w Polsce, oraz Niemki Anny Becker (zm. 1617).


⚫
Przyjaźnił się z [[Jan Ámos Komenský|Janem Amosem Komenskim]] (Comeniusem), przebywającym w tym czasie również w Lesznie. W czasie najazdu szwedzkiego w 1656 przeniósł się do swojego majątku w Składowicach koło [[Lubin]]a. Tam też zmarł 8 czerwca 1675; jego zwłoki kilka miesięcy później przewieziono do [[Leszno|Leszna]].
=== Wykształcenie ===
⚫
Od 1611 uczył się przez trzy lata w szkole [[bracia czescy|braci czeskich]] w [[Ostroróg|Ostrorogu]], skąd przeniósł się do gimnazjum ewangelickiego w [[Bytom Odrzański|Bytomiu Odrzańskim]], gdzie uczył się w latach 1616–1617. Kontynuował naukę w gimnazjum [[Toruń|Toruniu]] (1619–1623), skąd wyniósł doskonałą znajomość [[język hebrajski|języka hebrajskiego]]. W latach 1623–1625 studiował w [[Szkocja|Szkocji]] (w St. Mary’s College na [[Uniwersytet w St Andrews|Uniwersytecie]] w [[St Andrews|Saint Andrews]]) język hebrajski, filozofię i teologię. Osiadł w [[Leszno|Lesznie]], gdzie pracował jako nauczyciel prywatny oraz gimnazjalny.


=== Działalność naukowa ===
=== Działalność naukowa ===
Linia 44: Linia 48:


W 1662 opublikował ''Dendrographias sive historiae naturalis de arboribus et fructibus tam nostri, quam peregrini orbis libri decem figuris aeneis adornati'' – pierwszą na świecie monografię [[dendrologia|dendrologiczną]]<ref>''Człowiek potrzebuje do życia ogrodów i bibliotek. Prace znanych botaników ze zbiorów specjalnych Biblioteki Raczyńskich'', katalog wystawy, Poznań, 2016.</ref>.
W 1662 opublikował ''Dendrographias sive historiae naturalis de arboribus et fructibus tam nostri, quam peregrini orbis libri decem figuris aeneis adornati'' – pierwszą na świecie monografię [[dendrologia|dendrologiczną]]<ref>''Człowiek potrzebuje do życia ogrodów i bibliotek. Prace znanych botaników ze zbiorów specjalnych Biblioteki Raczyńskich'', katalog wystawy, Poznań, 2016.</ref>.

=== Życie prywatne ===
⚫
W 1637 roku poślubił Krystynę, córkę Samuela Hortensiusa, aptekarza ze Wschowy, a po jej śmierci (zm. 12 lipca 1637) w roku 1638 poślubił Annę Rozynę, córkę lekarza królewskiego Mateusza Vechnera (1587–1630), także ze Wschowy. Z tego małżeństwa urodziła się czwórka dzieci (Mateusz, Jan, Anna Maria, Anna Regina), ale tylko Anna Regina przeżyła rodziców. Była żoną wrocławskiego patrycjusza Samuela von Schaff.

Przyjaźnił się z [[Jan Ámos Komenský|Janem Amosem Komenskim]] (Comeniusem), przebywającym w tym czasie również w Lesznie.

⚫
Pisał po łacinie, ale pomimo obcego pochodzenia uważał się zawsze za Polaka. Pisał o sobie „Polonus” lub „Scoto-Polonus”<ref>{{Cytuj|autor = [[Maciej Iłowiecki]]; |tytuł = Dzieje nauki polskiej |data = 1981 |isbn = 83-223-1876-6 |miejsce = Warszawa |wydawca = Wydawnictwo Interpress |s = 82 |oclc = 830296583 }}</ref>. W czasie najazdu szwedzkiego w 1656 przeniósł się do swojego majątku w Składowicach koło [[Lubin]]a. Tam też zmarł 8 czerwca 1675; jego zwłoki kilka miesięcy później przewieziono do [[Leszno|Leszna]].

⚫
=== Upamiętnienie ===
⚫
W Lesznie znajduje się jedyny w Europie [[Pomnik Jana Jonstona w Lesznie|pomnik Jana Jonstona]].


== Ważniejsze dzieła naukowe ==
== Ważniejsze dzieła naukowe ==
Linia 83: Linia 77:
* Do W. Schicharda, 5 kwietnia 1634, ogł. J. Kvačala ''Korespondenze J. A. Komenského'', t. 2, Praga 1902, s. 7–8.
* Do W. Schicharda, 5 kwietnia 1634, ogł. J. Kvačala ''Korespondenze J. A. Komenského'', t. 2, Praga 1902, s. 7–8.
* Do Andrzeja Senftlebena, Leszno: 19 listopada 1641; 24 kwietnia 1642, ogł. T. Bilikiewicz ''Jan Jonston (1603–1675). Żywot i działalność lekarska'', Warszawa 1931, s. 59 przyp., 98–99 przyp.
* Do Andrzeja Senftlebena, Leszno: 19 listopada 1641; 24 kwietnia 1642, ogł. T. Bilikiewicz ''Jan Jonston (1603–1675). Żywot i działalność lekarska'', Warszawa 1931, s. 59 przyp., 98–99 przyp.

⚫
== Upamiętnienie ==
⚫
W Lesznie znajduje się jedyny w Europie [[Pomnik Jana Jonstona w Lesznie|pomnik Jana Jonstona]].


== Przypisy ==
== Przypisy ==
Linia 94: Linia 91:
* Kaczmarek Hieronim, ''Jan Jonston z Szamotuł. U początków polskich zainteresowań starożytnym Egiptem'', Poznań 2002.
* Kaczmarek Hieronim, ''Jan Jonston z Szamotuł. U początków polskich zainteresowań starożytnym Egiptem'', Poznań 2002.
* ''Europejskość myśli i twórczości naukowej Jana Jonstona po czterech wiekach'', materiały sesji naukowej, Leszczyńskie Towarzystwo Kulturalne, Leszno, 23 maja 2003 r.
* ''Europejskość myśli i twórczości naukowej Jana Jonstona po czterech wiekach'', materiały sesji naukowej, Leszczyńskie Towarzystwo Kulturalne, Leszno, 23 maja 2003 r.
* {{Cytuj książkę | nazwisko = Kaczmarek| imię = Hieronim|tytuł = Jan Jonston z Szamotuł. U początków polskich zainteresowań Egiptem| data = 2002| wydawca = Wyd. Reprint| miejsce = Poznań| isbn = 8386261366|odn=tak}}
* {{Cytuj książkę | nazwisko = Piwoń| imię = Aleksander|tytuł = Dzieciństwo i pierwsze nauki i studia Jana Jonstona. Jan Jonston 1603-1675| data = 1974| wydawca = | miejsce = Leszno| isbn = |odn=tak}}
*{{Cytuj książkę|nazwisko = Iłowiecki |imię = Maciej| tytuł = Dzieje nauki polskiej |data = 1981 |isbn = 83-223-1876-6 |miejsce = Warszawa |wydawca = Wydawnictwo Interpress |s = 82 |oclc = 830296583}}


{{commonscat|John Jonston}}
{{commonscat|John Jonston}}

Wersja z 11:40, 13 paź 2018

Jan Jonston
Johannes Jonstonus Polonus
{{{alt grafiki}}}
Portret Jana Jonstona
miedzioryt Christiana Romsteta, 1673
Data i miejsce urodzenia

3 września 1603
Szamotuły

Data i miejsce śmierci

8 czerwca 1675
Składowice

Miejsce spoczynku

cmentarz braci czeskich w Lesznie

Zawód, zajęcie

botanik
lekarz
historyk
pedagog
filozof

Tytuł naukowy

doktor medycyny

Alma Mater

Uniwersytet w Lejdzie

Rodzice

Simon Johnston (zm. 1618) i Anna Becker (zm. 1617)

Małżeństwo

1. Krystyna Hortensius (zm. 1637)
2. Anna Vechner

Dzieci

2.1. Mateusz
2.2. Jan
2.3. Anna Maria
2.4. Anna Regina

Multimedia w Wikimedia Commons

Jan Jonston (ur. 3 września 1603 w Szamotułach, zm. 8 czerwca 1675 w Składowicach) – polski przyrodoznawca, historyk, filozof, pedagog, lekarz, pisarz medyczny i przyrodniczy; swoje prace publikował jako Joannes Jonstonus. Europejską rangę naukową zyskał jako autor prac z dziedziny historii naturalnej, a jego dzieła były tłumaczone i wielokrotnie wznawiane[1].

Rodzina

Był synem szkockiego imigranta Simona Johnstona (zm. 1618). Szymon Jonston[2] był katolikiem, który w 1596 roku wraz z dwoma braćmi Gilbertem oraz Franciszkiem uciekł ze Szkocji przed prześladowaniami religijnymi ze strony angielskich protestantów. Wraz z Franciszkiem osiadł w Polsce poślubiając w 1601 roku mieszczkę szamotulską Annę Becker (zm. 1617). W 1603 roku ze związku tego urodził się Jan Jonston. Para miała również drugiego syna Aleksandra[3][2].

W 1637 roku poślubił Krystynę, córkę Samuela Hortensiusa, aptekarza ze Wschowy, a po jej śmierci (zm. 12 lipca 1637) w roku 1638 poślubił Annę Rozynę, córkę lekarza królewskiego Mateusza Vechnera (1587–1630), także ze Wschowy. Z tego małżeństwa urodziła się czwórka dzieci (Mateusz, Jan, Anna Maria, Anna Regina), ale tylko Anna Regina przeżyła rodziców. Była żoną wrocławskiego patrycjusza Samuela von Schaff.

Życiorys i wykształcenie

Pomnik Jana Jonstona w Lesznie

Jan Jonston urodził się w 1603 roku w Szamotułach leżących wówczas w granicach Rzeczpospolita Obojga Narodów. Przez prawie całe życie związany był z Wielkopolską i czuł się Polakiem. Wielokrotnie pisał o sobie w dokumentach i dziełach spisanych po łacinie „Polonus”, „Lesnense” lub „Scoto-Polonus”[3][4][2]. Świadczą o tym m.in. własnoręczne wpisy uczonego zachowane w księgach immatrykulacyjnych zagranicznych uczelni gdzie studiował: Polonus, medicinae studiosus w Groningen, Scoto-Polonus medicinae, philosophiae et atrium collentissimus w Franeker[3][2].

Od 1611 uczył się przez trzy lata w szkole braci czeskich w Ostrorogu, skąd przeniósł się do gimnazjum ewangelickiego w Bytomiu Odrzańskim, gdzie uczył się w latach 1616–1617. Kontynuował naukę w gimnazjum Toruniu (1619–1623), skąd wyniósł doskonałą znajomość języka hebrajskiego. W latach 1623–1625 studiował w Szkocji (w St. Mary’s College na Uniwersytecie w Saint Andrews) język hebrajski, filozofię i teologię. Osiadł w Lesznie, gdzie pracował jako nauczyciel prywatny oraz gimnazjalny[3].

Przyjaźnił się z Janem Amosem Komenskim (Comeniusem), przebywającym w tym czasie również w Lesznie. W czasie najazdu szwedzkiego w 1656 przeniósł się do swojego majątku w Składowicach koło Lubina. Tam też zmarł 8 czerwca 1675; jego zwłoki kilka miesięcy później przewieziono do Leszna.

Działalność naukowa

Wiele podróżował po Europie (Włochy, Francja) i doskonalił swoje wykształcenie we Frankfurcie nad Odrą, Lipsku, Wittenberdze, Berlinie, Groningen, Franeker (od 1629 studia medyczne), Lejdzie (1630, 1632–1633), Londynie (1631) i Cambridge (1631, 1634).

Powrócił do Leszna w 1632, wkrótce został lekarzem nadwornym wojewodzica Bogusława Leszczyńskiego oraz lekarzem miejskim miasta Leszna (nosił oficjalny tytuł Archiater et Civitatis Lesnensis Physicus Ordinarius).

Jonston stworzył wybitne dzieła typu encyklopedycznego. Zgłębiał filozofię, teologię oraz nauki przyrodnicze – szczególne zasługi ma w dziedzinie entomologii, botaniki i ornitologii. W roku 1632 uzyskał doktorat z medycyny na uniwersytecie w Lejdzie i potwierdził w tym samym roku w Cambridge. Jego osiągnięcia badawcze znalazły uznanie i otrzymał propozycje objęcia katedr na uniwersytetach (w Deventer w 1631, we Frankfurcie nad Odrą w 1642, w Heidelbergu w 1642, w Lipsku w 1663), ale żadnej nie przyjął.

Jonston był pierwszym polskim autorem, którego praca była popularyzowana w Japonii i miała wpływ na kształtowanie się wiedzy o historii naturalnej w tym kraju już w czasach sioguna Yoshimune Tokugawy[5][6].

W 1662 opublikował Dendrographias sive historiae naturalis de arboribus et fructibus tam nostri, quam peregrini orbis libri decem figuris aeneis adornati – pierwszą na świecie monografię dendrologiczną[7].

Ważniejsze dzieła naukowe

Strona tytułowa Historiae naturalis” (1653)
Ilustracja z pracy J. Jonstona Historiae naturalis de exanguibus aquaticis (1650)
  • Enchiridion historiae naturalis, powst. 1625–1628, wyd. pt. Thautomatographia naturalis, in decem classes distincta, Amsterdam 1632, drukarnia G. Blaev; wyd. następne: edycja poszerzona, Amsterdam 1633, Amsterdam 1641, Amsterdam 1661, Amsterdam 1665, przekł. angielski (prawdopodobnie J. Rowlanda) pt. An History of the Wonderfull Things of Nature, Londyn 1657.
  • Naturae constantia, Amsterdam 1632, drukarnia G. Blaev; wyd. następne: Amsterdam 1634, przekł. polski Maria Stokowska pt. „O stałości natury”, Warszawa 1960, PAN Biblioteka Klasyków Filozofii; przekł. angielski J. Rowlanda pt. An History of the Constancy of Nature..., 1657.
  • Sceleton historiae universalis civilis et ecclesiasticae, Lejda 1633, drukarnia J. Marcus, wyd. następne: 2 edycje (brak miejsca, roku wydania); przekł. niemiecki: F. Kleinkirche pt. Sceleton das ist eine kurze Entwerffung aller weltlichen und Kirchengeschichte, Hamburg 1636.
  • Idea universae medicinae practicae, Amsterdam 1644, drukarnia L. Elzevirius, wyd. następne: Wenecja 1647, Amsterdam 1648, Amsterdam 1652, Lejda 1655, Frankfurt 1664, Amsterdam 1664; pt. Syntagma universae medicinae pracicae libri XIV, Jena 1673, Jena 1674, Frankfurt (?), Lipsk 1722; przekł. angielski: Londyn 1652(?), wyd. następne: tamże 1665, 1684.
  • Sintagma dendrologi specimen, Leszno, 1645.
  • Theatrum universale historiae naturalis (wydane częściami):
    • Historiae naturalis de avibus libri VI, Frankfurt n. Menem 1650, drukarnia M. Merian (2 edycje); wyd. następne: Amsterdam 1657, Heilbrunn 1756; przekł. francuski pt. Histoire naturelle et raisonnée des différents oiseaux qui habitent le globe, Paryż 1773.
    • Historiae naturalis de exanguibus aquaticis libri IV, Frankfurt n. Menem 1650, drukarnia M. Merian (2 edycje); wyd. następne: Amsterdam 1655, Heilbrunn 1677.
    • Historiae naturalis de piscibus et cetis libri V, Frankfurt n. Menem 1650, drukarnia M. Merian; wyd. następne: Frankfurt n. Menem 1651, Amsterdam 1657, Heilbrunn 1677.
    • Theatrum universale omnium animalium quadripedum libri IV, Frankfurt n. Menem 1652; wyd. następne: Heilbrunn 1755.
    • Historiae naturalis de insectis libri III, Frankfurt n. Menem 1653, drukarnia M. Merian; wyd. następne: (łącznie z:) ... De serpentibus et draconibus libri II, Frankfurt n. Menem 1657, Amsterdam 1657, Heilbrunn 1757.
    • Historiae naturalis de serpentibus libri II, Frankfurt n. Menem 1653, drukarnia M. Merian; wyd. następne: Amsterdam 1657, Amsterdam 1665, Heilbrunn 1757.
  • Theatrum universale historiae naturalis (wydane jako całość), Amsterdam 1718, t. 1–4; Frankfurt 1755–1757; Rouen 1768, t. 1–6.
  • Idea hygieines recensita. Libri II, Jena 1661, nakł. W. J. Trescher, drukarnia J. Nisius, wyd. następne: Frankfurt n. Menem 1664, Jena 1674.
  • Polyhistor, seu rerum ab exortu universi ad nostra usque tempora... series (dzieło encyklopedyczne), Jena 1660, nakł. W. J. Trescher, drukarnia J. Nisius, wyd. następne: Amsterdam 1665.
  • Notitia regni mineralis, Lipsk 1661, nakł. W. J. Trescher, drukarnia „Collerianorum”.
  • Notitia regni vegetabilis, 1661.
  • Dendrographias sive historiae naturalis de arboribus et fructibus tam nostri, quam peregrini orbis libri decem figuris aeneis adornati, Frankfurt n. Menem 1662, nakł. dziedziców M. Meriana, drukarnia H. Potihius.
  • Polymathiae filologicae, seu totius rerum universitatis ad sous ordines revocatae adumbratio horis subsecivis... concinnata, Frankfurt n. Menem 1666, nakł. E. Fellgibelus, wyd. następne: Frankfurt n. Menem 1667.
  • Historiae naturalis de herbis et plantis (dzieło ukończone w 1666, zaginęło oddane do druku we Frankfurcie n. Menem).
  • Polyhistor continuatus, seu rerum toto orbe a Carolo M. ad Albertum II Austriacum... gestarum... series, Jena 1667, nakł. W. J. Trescher, drukarnia J. Nisius; ... pars quinta seu rerum a Rudolpho Habsburgico ad Albertum II Austriacum gestarum series (brak miejsca, roku wydania), dedykacja dat. 1668.

Listy

  • Do W. Schicharda, 5 kwietnia 1634, ogł. J. Kvačala Korespondenze J. A. Komenského, t. 2, Praga 1902, s. 7–8.
  • Do Andrzeja Senftlebena, Leszno: 19 listopada 1641; 24 kwietnia 1642, ogł. T. Bilikiewicz Jan Jonston (1603–1675). Żywot i działalność lekarska, Warszawa 1931, s. 59 przyp., 98–99 przyp.

Upamiętnienie

W Lesznie znajduje się jedyny w Europie pomnik Jana Jonstona.

Przypisy

  1. ↑ Darwin’s Ancestors, Bryn Mawr College, Pennsylvania 2009/10 [dostęp 2015-07-19].
  2. ↑ a b c d Kaczmarek 2002 ↓.
  3. ↑ a b c d Piwoń 1974 ↓.
  4. ↑ Iłowiecki 1981 ↓.
  5. ↑ Jan Jonston – bibliography, Whonamedit.com – A dictionary of medical eponyms [dostęp 2015-07-18].
  6. ↑ Tokugawa Yoshimune and the Germination of Dutch Studies, Japan-Nederlands Exchange in the Edo Period [dostęp 2015-07-18].
  7. ↑ Człowiek potrzebuje do życia ogrodów i bibliotek. Prace znanych botaników ze zbiorów specjalnych Biblioteki Raczyńskich, katalog wystawy, Poznań, 2016.

Bibliografia

  • Bilikiewicz Tadeusz, Jan Jonston (1603–1675). Żywot i działalność lekarska, Warszawa 1931.
  • Bibliografia Literatury Polskiej – Nowy Korbut, t. 2 Piśmiennictwo Staropolskie, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1964, s. 293–295.
  • Lekarz i uczony XVII wieku. Materiały Sympozjum Naukowego, Leszno-Lubin, 6–8 czerwca 1975 r.
  • Studia i materiały z dziejów nauki polskiej. Seria B Historia Nauk biologicznych i medycznych, zeszyt 28 – Jan Jonston, Polska Akademia Nauk, Instytut Historii Nauki, Oświaty i Techniki 1978.
  • Kaczmarek Hieronim, Jan Jonston z Szamotuł. U początków polskich zainteresowań starożytnym Egiptem, Poznań 2002.
  • Europejskość myśli i twórczości naukowej Jana Jonstona po czterech wiekach, materiały sesji naukowej, Leszczyńskie Towarzystwo Kulturalne, Leszno, 23 maja 2003 r.
  • Hieronim Kaczmarek: Jan Jonston z Szamotuł. U początków polskich zainteresowań Egiptem. Poznań: Wyd. Reprint, 2002. ISBN 83-86261-36-6.
  • Aleksander Piwoń: Dzieciństwo i pierwsze nauki i studia Jana Jonstona. Jan Jonston 1603-1675. Leszno: 1974.
  • Maciej Iłowiecki: Dzieje nauki polskiej. Warszawa: Wydawnictwo Interpress, 1981. ISBN 83-223-1876-6. OCLC 830296583.


Linki zewnętrzne

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jan_Jonston&oldid=54683083”