Dżihad: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Przed- przez
Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej)
JCRZ (dyskusja | edycje)
m poprawa linków
Linia 12: Linia 12:


== Dżihad a kital ==
== Dżihad a kital ==
Termin ''dżihad'' często jest zawężany do walki zbrojnej ''[[kital]]''. W rzeczywistości ''kital'', w tym walka zbrojna przeciwko [[kafir (islam)|„niewiernym”]] oraz heretykom i hipokrytom jest jednym z kilku rodzajów ''dżihadu''. Zbrojny ''dżihad'' może mieć charakter zarówno obronny (''dżihad al-daf’'') jak i ofensywny (''dżihad talab''), kiedy to muzułmanie są stroną atakującą. Zgodnie z tradycją udział w ''dżihadzie'' jest jednym z najbardziej chwalebnych uczynków<ref name=autonazwa1>[http://www.usc.edu/schools/college/crcc/engagement/resources/texts/muslim/hadith/bukhari/052.sbt.html CRCC: Center For Muslim-Jewish Engagement: Resources: Religious Texts<!-- Tytuł wygenerowany przez bota -->]</ref>, jakich może dokonać muzułmanin a wierny, który zginie w jego trakcie jest uważany za [[męczennik]]a i udaje się po śmierci do krainy szczęśliwości zwanej ''[[dżannah]]''.
Termin ''dżihad'' często jest zawężany do walki zbrojnej ''[[kital]]''. W rzeczywistości ''kital'', w tym walka zbrojna przeciwko [[kafir (islam)|„niewiernym”]] oraz heretykom i hipokrytom jest jednym z kilku rodzajów ''dżihadu''. Zbrojny ''dżihad'' może mieć charakter zarówno obronny (''dżihad al-daf’'') jak i ofensywny (''dżihad talab''), kiedy to muzułmanie są stroną atakującą. Zgodnie z tradycją udział w ''dżihadzie'' jest jednym z najbardziej chwalebnych uczynków<ref name="autonazwa1">{{Cytuj stronę | url = http://www.usc.edu/schools/college/crcc/engagement/resources/texts/muslim/hadith/bukhari/052.sbt.html | tytuł = CRCC: Center For Muslim-Jewish Engagement: Resources: Religious Texts | archiwum = http://web.archive.org/web/20110820140937/http://www.usc.edu:80/schools/college/crcc/engagement/resources/texts/muslim/hadith/bukhari/052.sbt.html}}</ref>, jakich może dokonać muzułmanin a wierny, który zginie w jego trakcie jest uważany za [[męczennik]]a i udaje się po śmierci do krainy szczęśliwości zwanej ''[[dżannah]]''.


Do zbrojnego ''dżihadu'' może wezwać (a nie „ogłosić” go) przywódca społeczności muzułmańskiej (według niektórych interpretacji tylko [[kalif]]). ''Dżihad'' prowadzony jest wysiłkiem całej wspólnoty, nie jest to bowiem obowiązek indywidualny, lecz zbiorowy, a biorą w nim udział tylko ci, którzy są w stanie to uczynić i w sposób dla nich właściwy{{fakt|data=2010-04}}.
Do zbrojnego ''dżihadu'' może wezwać (a nie „ogłosić” go) przywódca społeczności muzułmańskiej (według niektórych interpretacji tylko [[kalif]]). ''Dżihad'' prowadzony jest wysiłkiem całej wspólnoty, nie jest to bowiem obowiązek indywidualny, lecz zbiorowy, a biorą w nim udział tylko ci, którzy są w stanie to uczynić i w sposób dla nich właściwy{{fakt|data=2010-04}}.

Wersja z 20:41, 22 paź 2018

Dżihad (z języka arabskiego جهاد , ğihād – zmaganie, walka[potrzebny przypis]) – w kulturze islamu pojęcie pierwotnie oznaczające dokładanie starań i ponoszenie trudów w celu wzmocnienia wiary, by trafić do lepszego miejsca[1]. W tradycji europejskiej termin ten często, choć nie do końca precyzyjnie, tłumaczy się jako „święta wojna”. Źródłowo pojęcie to istniało na długo przed pojawieniem się Islamu, na terenach zamieszkałych przez Beduinów. Oznaczało ono głównie opiekę nad rodem, troskę o rodzinę, walkę o przeżycie. Wraz z pojawieniem się religii islamskiej zostało ono przetransponowane na grunt religijny.

Wielki i Mniejszy dżihad

Po transpozycji pierwsze odniesienie dżihadu było do duchowości i mistyki. Oznacza on wszelki rodzaj wysiłku zmierzający ku bogu. Była to walka z pokusami, z samym sobą – niejako wojna osobista. Jest to pierwszy kontekst tzw. Wielkiego Dżihadu. Na Wielki Dżihad składają się także pomniejsze elementy takie jak dbanie o rodzinę, a także o ogół wiary. Przejście z Wielkiego - a także uważanego za podstawowy - Dżihadu do Mniejszego ma związek zarówno z rozwojem mistyki jak i kontekstem historycznym. Co do duchowości oznaczało to po prostu objęcie troską całą wspólnotę wiernych. W kontekście historycznym rozwój Dżihadu Mniejszego przypada na okres walk o terytoria. Podobnie jak w przypadku Wielkiego Dżihadu tak i tu mamy dwa konteksty. Pierwszy oznacza walkę z najeźdźcą - sytuację w której wspólnota jest atakowana i ma obowiązek bronić swej wiary. W drugim oznacza poszerzenie zbrojne wiary o inne Państwa i nawracanie siłą niewiernych. Mówiąc więc o Dżihadzie należy wziąć pod uwagę to co jest źródłem religijnym - ortodoksję, jej odróżnienie od fundamentalizmu jak i kontekst historyczny.

Istnieje co prawda pewna wątpliwość co do historycznego rozróżnienia i hadisów wątpliwej autentyczności, zachowanych w źródłach z przełomu X i IX wieku. Hadisy te zwykle uznawane są za słabe (da'if) a ich autentyczność za wątpliwą, w związku z czym i sam podział dżihadu na wielki i mały budzi wątpliwości[2]. Niemniej jednak wśród społeczności duchownych i uczonych islamskich - nawet tych, wykształconych na zachodzie - rozróżnienie to jest przestrzegane.

Dżihad a kital

Termin dżihad często jest zawężany do walki zbrojnej kital. W rzeczywistości kital, w tym walka zbrojna przeciwko „niewiernym” oraz heretykom i hipokrytom jest jednym z kilku rodzajów dżihadu. Zbrojny dżihad może mieć charakter zarówno obronny (dżihad al-daf’) jak i ofensywny (dżihad talab), kiedy to muzułmanie są stroną atakującą. Zgodnie z tradycją udział w dżihadzie jest jednym z najbardziej chwalebnych uczynków[3], jakich może dokonać muzułmanin a wierny, który zginie w jego trakcie jest uważany za męczennika i udaje się po śmierci do krainy szczęśliwości zwanej dżannah.

Do zbrojnego dżihadu może wezwać (a nie „ogłosić” go) przywódca społeczności muzułmańskiej (według niektórych interpretacji tylko kalif). Dżihad prowadzony jest wysiłkiem całej wspólnoty, nie jest to bowiem obowiązek indywidualny, lecz zbiorowy, a biorą w nim udział tylko ci, którzy są w stanie to uczynić i w sposób dla nich właściwy[potrzebny przypis].

Koncepcja dżihadu nie była skodyfikowana za czasów proroka Mahometa, lecz formowała się później, stąd różne jej interpretacje. Tylko jeden odłam islamu, charydżyzm (o małym zasięgu), wysuwał koncepcję dżihadu jako bezwzględnej walki zbrojnej przeciwko innowiercom, obowiązującej każdego muzułmanina, traktowanej nawet jako szósty filar wiary[potrzebny przypis].

Nie ulega jednak wątpliwości, że w czasach Mahometa i bezpośrednio po jego śmierci rozumiano dżihad przede wszystkim jako walkę zbrojną[3] i to właśnie prowadząc wojnę Mahomet zjednoczył Arabów wokół siebie, a po jego śmierci zaatakowali oni Cesarstwo Bizantyńskie i Persję, w ciągu nieco ponad stu lat podbijając całą Afrykę Północną, Półwysep Iberyjski, Bliski Wschód i znaczną część Azji Środkowej[4].

W kulturze popularnej

Zobacz też

Przypisy

  1. Kampania "Mój dżihad" w USA. Ma polepszyć wizerunek muzułmanów. tvn24, 22 lutego 2013,. [dostęp 2016-11-15].
  2. at-Talib: Grading of the Hadith on "The Greater Jihad" [online], attalib.blogspot.com [dostęp 2017-11-23].
  3. a b CRCC: Center For Muslim-Jewish Engagement: Resources: Religious Texts. [zarchiwizowane z tego adresu].
  4. Manteuffel T., Historia powszechna. Średniowiecze., PWN 2008.

Linki zewnętrzne